Τοξικότητα
Παπαγεωργίου Γιώργος
Εισαγωγή: Οι δηλητηριάσεις είναι συχνό φαινόμενο στην επείγουσα ιατρική. Οι ασθενείς εκτίθενται σε πιθανούς τοξικούς παράγοντες είτε κατά λάθος (έκθεση σε φυτοφάρμακα) είτε εσκεμμένα (κατάχρηση ουσιών ή απόπειρα αυτοκτονίας). Η έκβαση του ασθενούς εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η δόση, τα χαρακτηριστικά της τοξίνης και την προ υπάρχουσα συννοσηρότητα.
Σκοπός: Η αποτελεσματική και γρήγορη αναγνώριση της δηλητηρίασης, η απομόνωση της τοξίνης και η έγκαιρη χορήγηση του αντίδοτου.
Μέθοδος: Έγινε αναζήτηση σε διάφορες διαδικτυακές βάσεις δεδομένων όπως Cinahl, Cochrane Library, PubMed, Google Scholar και Medscape. Μελετήθηκαν άρθρα, βιβλία, έρευνες και πρωτόκολλα, τα οποία δημοσιεύθηκαν μεταξύ 2012 – 2019. Επιλέχθηκαν οι μελέτες που απαντούσαν στα ερευνητικά ερωτήματα, με γλώσσα συγγραφής την αγγλική.
Αποτελέσματα: Οι επαγγελματίες υγείας συχνά καλούνται να αντιμετωπίσουν περιστατικά δηλητηριάσεων. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς χρειάζονται καλή κλινικό-εργαστηριακή παρακολούθηση μόνο. Για τους ασθενείς που προσέρχονται στα ΤΑΕΠ με σοβαρή δηλητηρίαση επείγουσες και άμεσες παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν. Πολλά δηλητήρια δεν έχουν αντίδοτο και τις πλείστες φορές το δηλητήριο είναι άγνωστο. Η κατάλληλη και εξειδικευμένη υποστηρικτική νοσηλεία είναι ίσως η πιο σημαντική διεργασία σε αυτές τις περιπτώσεις. Η αναγνώριση της τοξίνης μέσω του ιστορικού ή/και μέσω του τοξίδρομου (τοξικότητα και σύνδρομο) ή/και των κλινικών αποτελεσμάτων πρέπει να επιχειρηθεί νωρίς. Αναγνωρίζοντας την τοξίνη μπορεί να δοθεί το αντίδοτο, αν υπάρχει, αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο την επιβίωση.
Εισηγήσεις: Ενημέρωση σε πρώτο στάδιο των επαγγελματιών υγείας για τα τοξίδρομα, τις πιο κοινές δηλητηριάσεις και τα πιθανά αντίδοτα. Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων και υιοθέτηση διεθνών πρωτοκόλλων σε θέματα δηλητηριάσεων.
Επιστροφή στο Πρόγραμμα