ΣΥΝΟΔΟΣ 10- ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ – ΕΙΣΗΓΗΣΗ 3

Εισαγωγή: Η σήψη ορίζεται ως δυσλειτουργία οργάνων η οποία είναι απειλητική για τη ζωή και είναι επακόλουθο της απορρύθμισης του οργανισμού λόγω λοίμωξης από παθογόνους παράγοντες. Ο SARS-Cov-2 είναι πλέον γνωστός για τη μεταδοτικότητα, μολυσματικότητα και θνητότητα που σχετίζονται με αυτόν. Από την άποψη των κλινικών εκδηλώσεων, της παθοφυσιολογίας και των ιστολογικών ευρημάτων, υπάρχουν ενδείξεις ότι η βάση της νόσου COVID-19 θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σήψη ιογενούς αιτιολογίας, με τα κύρια χαρακτηριστικά της σήψης. Με αυτό το δεδομένο, η διεθνής ομάδα μελέτης της σήψης (Surviving Sepsis Campaign) που ασχολείται με τη δημιουργία κατευθυντήριων οδηγιών για βαριά πάσχοντες ασθενείς με σήψη, ασχολήθηκε με τη δημιουργία ανάλογων οδηγιών για βαριά πάσχοντες με COVID-19.
Σκοπός: Παρουσίαση και σύγκριση των κλινικών κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση βαριά πασχόντων σηπτικών ασθενών και ασθενών με SARS-Cov-2.
Μέθοδος: Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar.
Συμπέρασμα: Οι κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση βαριά σηπτικών ασθενών και ασθενών με SARS-Cov-2 παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η COVID-19 και η σήψη σχετίζονται. Θα ήταν χρήσιμο να εντατικοποιηθεί η βασική έρευνα για τη διερεύνηση αυτής της σχέσης.

Επιστροφή στο Πρόγραμμα