Η ένταξη της Μαιευτικής στην Άυλη πολιτιστική κληρονομιά
Υπόβαθρο: Τα τελευταία χρόνια ο όρος πολιτιστική κληρονομιά δεν αφορά μόνο στον υλικό πλούτο κάθε χώρας όπως μνημεία και τεχνουργήματα αλλά έχει διευρυνθεί και στην άυλη παρακαταθήκη που περιλαμβάνει τις προφορικές παραδόσεις, τις κοινωνικές πρακτικές, τις τελετουργίες, τις εορταστικές εκδηλώσεις, τις γνώσεις και τις πρακτικές που αφορούν στη φύση και στο σύμπαν, την τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία, την τέχνη του θεάτρου και άλλα. Με γνώμονα ότι η μαιευτική, με την ευρεία έννοια, διανύει όσα χρόνια και το ανθρώπινο είδος, στοιχεία αυτής, όπως η θεώρηση του τοκετού ως φυσικό γεγονός, ο σεβασμός προς την γυναίκα, την κουλτούρα και τις ανάγκες της και άλλα, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μέρος της άυλης πολιτιστικής κληρονομίας και αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας της μαίας, όχι μόνο στην πατρίδας μας αλλά και παγκόσμια.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει μέσα από την υπάρχουσα βιβλιογραφία και την βιωμένη εμπειρία μαιών, την διαδρομή της άυλης μαιευτικής γνώσης σε διαφορετικές γενεές Μαιών της Κύπρου. Στοιχεία άυλης μαιευτικής γνώσης, πρακτικής και επιστήμης και τρόπους μετάδοσης τους αλλά και τρόπους προστασίας και ανάπτυξης του μαιευτικού επαγγέλματος.
Στόχοι: Η άυλη αυτή πορεία μεταβίβασης της γνώσης της μαιευτικής αποτελεί ένα κληροδότημα που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά μαιών, καθιστώντας τις, φορείς μιας γνώσης, που πλέον έχει τεκμηριωθεί και επιστημονικά, αλλά αποτελεί και μια στάση επαγγελματικής ζωής και προσέγγισης. Ευελπιστούμε με την ένταξη του μαιευτικού επαγγέλματος στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά να ανευρεθούν τρόποι ώστε να προστατέψουμε, να αναδείξουμε και να αναπτύξουμε το επάγγελμα της μαιευτικής επιστήμης.
Επιστροφή στο Πρόγραμμα