ΣΥΝΟΔΟΣ 11 – ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ – ΕΙΣΗΓΗΣΗ 1

Η συμβολή του εξειδικευμένου νοσηλευτή στη φροντίδα του Σακχαρώδη Διαβήτη – Η εμπειρία από το διαβητολογικό κέντρο του Γ.Ν.Λάρνακας

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) αποτελεί ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση ανεξαρτήτου ηλικίας.
Ο θεσμός του εξιδεικευμένου νοσηλευτή στην διεπιστημονική ομάδα για αντιμετώπιση του ΣΔ, έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως. Στην Κύπρο λόγω του σημαντικού προβλήματος που παρατηρείται απο την αυξηση των διαβητικών, έγιναν σημαντικά βήματα για εκπαίδευση νοσηλευτικού προσωπικού. Εκτός από υποτροφίες που προσέφερε το Υπουργείο Υγείας (Υ.Υ.) για συμμετοχή από σε εκπαιδευτικά προγράμματα εντός και εκτός Κύπρου, αναπτύχθηκε σε συνεργασία του Υ.Υ. και του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤεΠαΚ), πρόγραμμα εξειδίκευσης στον ΣΔ διάρκειας ενός έτους. Έτσι μετά την ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος αναπτύχθηκαν κοινές πολιτικές για αντιμετώπιση του ΣΔ ανάμεσα στα δημόσια νοσηλευτήρια. Η συμμετοχή εξειδικευμένου νοσηλευτή στα διαβητολογικά κέντρα, έχει συμβάλει κατά πολύ στην βελτίωση αντιμετώπισης του διαβητικού ασθενούς. Προσφέρονται μεταξύ άλλων πληροφορίες για πρόληψη και εντοπισμό ατόμων υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη ΣΔ, εκπαίδευση για αυτοέλεγχο και χορήγηση ινσουλίνης, ψυχολογική υποστήριξη, οδηγίες για συμπτώματα και αντιμετώπιση υπογλύκαιμίας. Το κυριότερο πρόβλημα δημιουργήθηκε μετά την εφαρμογή του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓΕΣΥ), όπου αρκετοί ιατροί υπέυθυνοι των ιατρείων, έγιναν προσωπικοί ιατροί. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα διεπιστημονική ομάδα, αλλά στελέχωση των ιατρείων από από ιατρό (παθολόγο) κι ένα νοσηλευτή. Για το λόγο αυτό, ο ρόλος του εξειδικευμένου νοσηλευτή στην στελέχωση των ιατρείων αποκτά ακόμη περισσότερη αξία και υποχρεώσεις.
Ο εξειδικευμένος νοσηλευτής, ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας για την αντιμετώπιση ατόμων με ΣΔ, παρέχει ασθενοκεντρική φροντίδα, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη έκβαση και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Απαιτείται όμως περαιτέρω εξειδίκευση και συνεχής εκπαίδευση σε θέματα ΣΔ, καθώς επίσης και στελέχωση των διαβητολογικών κέντρων με ολοκληρωμένη διεπιστημονική ομάδα.

Επιστροφή στο Πρόγραμμα