Αναισθησία και χειρουργική αντιμετώπιση σε μη μαιευτικές επεμβάσεις κατά την κύηση
Βρακάς Χρίστος
Εκτιμάται ότι 0,2-2% όλων των εγκυμοσύνων θα υποβληθούν σε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις για μη μαιευτική ένδειξη, ποσοστό το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην ανατομία και τη φυσιολογία των εγκύων γυναικών, καθώς και μεταβολές ορμονικής αιτιολογίας. Αξιοσημείωτη είναι η μεταβολή του χώρου που καταλαμβάνει η διευρυμένη μήτρα στην κοιλιακή χώρα και η μετατόπιση των οργάνων της κοιλιακής περιοχής για να την υποστηρίξουν. Ο δυνητικός κίνδυνος για τη μητέρα και το έμβρυο, σε συνδυασμό με τις παραπάνω αλλαγές, καθιστά δύσκολη τη διάγνωση και τη χειρουργική επέμβαση.
Πρωταρχικός στόχος είναι η διασφάλιση της μητέρας και του εμβρύου και για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να επιλεγεί μια διαγνωστική μέθοδος με μειωμένες πιθανότητες πρόκλησης οποιασδήποτε βλάβης στο έμβρυο. Παράλληλα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η φαρμακολογία αφού πρέπει να αποφύγουμε την χρήση φαρμάκων που πιθανών να προκαλέσουν τερατογενέσεις.
Παλαιότερα εάν μια έγκυος έπρεπε να χειρουργηθεί, η λαπαροτομία ήταν η μόνη διαθέσιμη επιλογή. Στις μέρες μας, οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις είναι ολοένα και πιο διαδεδομένες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Γενικά όλες οι επεμβάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα πρέπει να γίνονται σε κέντρα όπου υπάρχει πολυεπιστημονική συνεργασία, άμεσα διαθέσιμος γυναικολόγος, νεογνολόγος και μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών.
Σε αυτή την παρουσίαση θα μιλήσουμε για χειρουργικές παθήσεις που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης τους. Θα αναφερθούν επίσης οι κίνδυνοι από την αναισθησία, πότε επιλέγουμε λαπαροσκόπηση και πότε λαπαροτομία και θα γίνει σύγκριση των δύο μεθόδων αντιμετώπισης.