Η φροντίδα ενός ατόμου που υποφέρει από χρόνια νόσο, μπορεί να αποτελεί ένα ανασταλτικό παράγοντα στην υιοθέτηση προληπτικών συνηθειών για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού (ΚΜ). Ένα φαινόμενο που δεν έχει μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα, ιδίως μεταξύ των άτυπων φροντιστών.
Σκοπός: Να διερευνηθούν οι γνώσεις και οι αντιλήψεις των άτυπων φροντιστών για τον ΚΜ, σχετικά με τις ευκαιρίες εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και τα πιθανά εμπόδια στην προώθηση της πρόληψης.
Μέθοδος: Πρόκειται για ποιοτική περιγραφική μελέτη. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με σκόπιμη δειγματοληψία, μέσω έντεκα ομάδων εστίασης, με άτυπους φροντιστές και επαγγελματίες υγείας από την Κύπρο, την Πορτογαλία και την Ιταλία.
Αποτελέσματα: Συμμετείχαν είκοσι έξι άτυποι φροντιστές (μέση ηλικία = 57,72 ετών) και 18 επαγγελματίες υγείας. Όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι γνωρίζουν πρακτικές πρόληψης του ΚΜ, συμπεριλαμβανομένης της αυτοεξέτασης του μαστού (ΑΜ) και της κλινικής εξέτασης. Αναγνώρισαν την αξία των εξετάσεων διαλογής όπως είναι η μαστογραφία και τόνισαν τη σημασία των εξετάσεων διαλογής στην έγκαιρη ανίχνευση και στη πρώιμη παρέμβαση. Οι συμμετέχοντες σχολίασαν ότι ο ρόλος του φροντιστή άλλαξε τη ζωή τους σε πολλά επίπεδα όπως σωματικά ψυχολογικά συναισθηματικά κοινωνικά, ακόμη και όσον αφορά τις πρακτικές διαλογής. Η εμπειρία της νόσου, ο φόβος αλλά κι το αίσθημα της ευθύνης για τα άτομα απέναντι στα άτομα που φροντίζουν αναφέρθηκαν ανάμεσα στους υποκινητικούς παράγοντες. Από την άλλη, η έλλειψη χρόνου, η δύσκολη πρόσβαση στο νοσοκομείο λόγω του επιβαρυμένου προγράμματος καθώς και αισθήματα ενοχής για αξιοποίηση προσωπικού χρόνου, αναφέρθηκαν ως πιθανά εμπόδια στην υιοθέτηση προληπτικών πρακτικών.
Συμπεράσματα: Τα πιθανά εμπόδια αλλά και οι υποκινητικού παράγοντες για τη συμμόρφωση στον έλεγχο του ΚΜ συνδέονται με τις γνώσεις, τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις και τις στάσεις των άτυπων φροντιστών. Υπάρχει ανάγκη για ανάπτυξη προληπτικών παρεμβάσεων, για την έγκαιρη ανίχνευση συμπτωμάτων ΚΜ, προκειμένου να υποκινηθούν οι άτυποι φροντιστές να υιοθετήσουν συμπεριφορές πρόληψης του ΚΜ.