ΣΥΝΟΔΟΣ 7 – ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ – ΕΙΣΗΓΗΣΗ 1

Εργαλεία Ανίχνευσης Κακοποίησης Ηλικιωμένων Ατόμων στους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής φροντίδας

Η κακοποίηση ηλικιωμένων είναι ένα διαδεδομένο φαινόμενο παγκοσμίως. Παρόλο που τα ακριβή ποσοστά επιπολασμού δεν είναι διαθέσιμα, εκτιμάται ότι πάνω από το 15,7% των ηλικιωμένων ενδέχεται να είναι θύματα βίας (συναισθηματικής, σωματικής, σεξουαλικής ή οικονομικής) ή να παραμελούνται οι ανάγκες τους και να καταπατούνται τα ατομικά τους δικαιώματα. Η χρήση εργαλείων ανίχνευσης είναι σημαντική για να υποστηρίξει τους επαγγελματίες να αναγνωρίσουν τα σημεία και συμπτώματα της κακοποίησης των ηλικιωμένων ατόμων και να καθορίσουν τα  κριτήρια για την αποστολή θετικών περιπτώσεων σε εξειδικευμένες ομάδες για μια πιο ολοκληρωμένη αξιολόγηση.

Στόχοι: 1.  Να αναλύσει τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ανίχνευσης της κακοποίησης των ηλικιωμένων

  1. Να διερευνήσει ποια είναι τα εργαλεία ανίχνευσης της κακοποίησης ηλικιωμένων που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη
  2. Να διερευνήσει ποιοι επαγγελματίες διενεργούν την ανίχνευση και ποιες οι απόψεις τους για αυτήν

Μεθοδολογία: Βιβλιογραφική ανασκόπηση.  Έχουν χρησιμοποιηθεί οκτώ βάσεις δεδομένων (Web of Science, Scopus, Science-Direct (Elsevier), Pubmed (Medline), Sage, EBSCO, Scielo, and Ageinfo).   Λέξεις κλειδιά: “elder abuse”, “mistreatment”, “older adults”, “violence”, “screening”, “assessment” and “measurement”.   Η βιβλιογραφία κατέληξε σε σάρωση 4354 άρθρων.

Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η κακοποίηση ηλικιωμένων δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αν δεν εντοπιστεί και κατανοηθεί. Επιπλέον, οι παρεμβάσεις  για την πρόληψη ή τη θεραπεία του προβλήματος δεν μπορούν να γίνουν χωρίς την κατάλληλη παραπομπή. Ο έλεγχος για κακοποίηση ηλικιωμένων δικαιολογείται από τον επιπολασμό του και τις δυνητικά σοβαρές ή θανατηφόρες συνέπειες των θυμάτων. Η ανίχνευση προάγει την ασφάλεια και την ευημερία των ηλικιωμένων και βοηθά στις νομικές ευθύνες αναφοράς. Παρέχει επίσης μια βάση για αξιολόγηση, αυξάνει την επαγγελματική επίγνωση του προβλήματος και καθοδηγεί τους χρήστες μέσω μιας συστηματικής διαδικασίας παρατήρησης και τεκμηρίωσης για να διασφαλίσει ότι οι εκδηλώσεις κακομεταχείρισης των ηλικιωμένων δεν θα αγνοηθούν.

Συμπεράσματα: Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με την αναγνώριση της κακοποίησης και της παραμέλησης για την ανάπτυξη αποτελεσματικών εργαλείων ανίχνευσης.

Επιστροφή στο Πρόγραμμα