Λοίμωξη από Clostridium difficile: Μια υποτιμημένη μάστιγα στην Κύπρο?
Το βακτήριο Clostridium difficile (Clostridioides difficile) αποτελεί έναν από τα βασικά αίτια διάρροιας σε ασθενείς των νοσοκομείων και μονάδων υγείας. Η επίπτωση του αποικισμού και λοίμωξης αυξάνεται με τη διάρκεια νοσηλείας σε μονάδες υγείας και σχετίζεται κυρίως με τη χρήση αντιβιοτικών. Το ποσοστό αποικισμού του εντερικού μικροβιώματος από το βακτήριο Clostridium difficile ανέρχεται μέχρι και 20 έως 40% στους νοσηλευόμενους ενήλικες έναντι 2 έως 3 % στον γενικό πληθυσμό. Την προηγούμενη δεκαετία, η ετήσια επίπτωση της νόσου στην Ευρώπη εκτιμήθηκε σε 124.000 περιστατικά/χρόνο. Η λοίμωξη με Clostridium difficile σχετίζεται με αυξημένη διάρκεια και κόστος νοσηλείας αλλά και με αυξημένη θνητότητα. Ο επιπολασμός του αποικισμού και της λοίμωξης από το Clostridium difficile στην Κύπρο δεν έχει προσδιοριστεί, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο επιπολασμός της νόσου είναι αρκετά υψηλός στα νοσηλευτικά ιδρύματα. Οι νοσηλευτές, ως επαγγελματίες υγειάς πρώτης γραμμής, διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην έγκαιρη αναγνώριση της λοίμωξης από Clostridium difficile. Σε περίπτωση που ο/η ασθενής αναπτύξει διάρροια εφαρμόζονται οι ενδεδειγμένες διαδικασίες της τοπικής επιτροπής/ομάδας λοιμώξεων. Αυτές οι οδηγίες πρέπει να είναι γραπτές. Η κλινική αξιολόγηση (εκτίμηση της βαρύτητας της νόσου) και η λήψη μέτρων αποτροπής της διάδοσης της λοίμωξης συμπεριλαμβάνονται στα άμεσα μέτρα. Τα μέσα ατομικής προστασίας είναι απαραίτητα. Απαιτείται ατομικός εξοπλισμός και καθαριότητα του δωματίου και του εξοπλισμού με σποροκτόνα απολυμαντικά. Στην εκτίμηση της βαρύτητας της νόσου λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα της εξέτασης του ασθενούς και των εργαστηριακών εξετάσεων. Η ενδελεχής καταγραφή της θερμοκρασίας, του αριθμού και τύπου των κενώσεων προσφέρουν χρήσιμες για την εκτίμηση της βαρύτητας και της πορείας της νόσου. Η ανασκόπηση/αναθεώρηση της φαρμακευτική αγωγής, η επαρκής ενυδάτωση του ασθενούς και λήψη μέτρων για την αποφυγή κατακλίσεων είναι αναπόσπαστο μέρος της θεραπευτικής προσέγγισης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι νοσηλευτές, διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην ενημέρωση και εκπαίδευση του ασθενούς και των συγγενών του για εφαρμογή των μέτρων πρόληψης της μετάδοσης της νόσου.
Επιστροφή στο Πρόγραμμα