Βιωματικό Εργαστήρι «Γνωρίζοντας Εμένα»
Ευριπίδου Μελίνα, Χαραλάμπους Ανδρέας, Μερκούρης Αναστάσιος, Ευθυμίου Αρετή, Παπασταύρου Ευριδίκη
Εισαγωγή: Έχοντας υπό όψιν τη ραγδαία επιδημιολογική αύξηση της άνοιας, σε συνδυασμό με τη αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, όλο και περισσότεροι ασθενείς με άνοια, αναμένεται να νοσηλευτούν. Αν και ήδη καταλαμβάνουν το 25% των νοσοκομειακών κλινών, η δημοτικότητα τους τείνει να είναι περιορισμένη μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, κυρίως λόγω των επικοινωνιακών δυσκολιών και των συμπεριφορικών χαρακτηριστικών της νόσου. Το γεγονός αυτό καθιστά την συγκεκριμένη ομάδα ασθενών ως ευάλωτη, καθώς δεν είναι σε θέση να εκφράσουν τις ανάγκες τους με λεκτική επικοινωνία ή να απαιτήσουν τη καλύτερη δυνατή φροντίδα. Οπόταν η εκπαίδευση των νοσηλευτών προς τις ιδιαιτερότητες φροντίδας, της συγκεκριμένης ομάδας ασθενών χρήζει της δέουσας σημασίας.
Σκοπός: Η προαγωγή του επιπέδου γνώσεων των νοσηλευτών και η βελτίωση των στάσεων τους ως προς την φροντίδα ασθενή με άνοια
Στόχοι:
1) Εκμάθηση επικοινωνιακών δεξιοτήτων λεκτικών και μη λεκτικών
2) Προαγωγή ενσυναίσθησης μεταξύ των νοσηλευτών
3) Βελτίωση του περιβάλλοντος φροντίδας
4) Εκμάθηση τεχνικών διαχείρισης συμπεριφορικών χαρακτηριστικών ατόμων με άνοια
Μέθοδος: Η εφαρμογή ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που απευθύνεται σε κλινικούς νοσηλευτές, το οποίο εφαρμόζεται στο NHS του Ηνωμένου Βασιλείου με αρκετά θετικό αντίκτυπο. Το δείγμα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 άτομα, καθώς περιλαμβάνει αρκετές ασκήσεις διάδρασης και ομαδικές εργασίες.
Αποτελέσματα: Αναμένεται αύξηση του επίπεδου γνώσεων και θετικοποίηση των υφιστάμενων στάσεων των νοσηλευτών προς την φροντίδα ασθενών με άνοια, μεταβλητές που όπως φάνηκε από την μέχρι σήμερα βιβλιογραφία είναι αρνητικές. Επιπλέον, αναμένεται να βελτιωθούν επικοινωνιακές δεξιότητες και να προαχθεί το αίσθημα ενσυναίσθησης, μέσω των βιωματικών εργαστηρίων. Αποτέλεσμα αυτών θα είναι η αύξηση της αυτοπεποίθησης των νοσηλευτών κατά την αλληλεπίδραση τους με τα άτομα αυτά και η αναβάθμιση του περιβάλλοντος φροντίδας, καθώς πλέον οι νοσηλευτές θα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα πιθανά ερεθίσματα για τους ασθενείς με άνοια και να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο.
Συμπεράσματα: Με την προαγωγή των επικοινωνιακών δεξιοτήτων αφενός θα βελτιωθεί η ποιότητα φροντίδας στους ασθενείς με άνοια, αφού οι νοσηλευτές θα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν έγκαιρα τις ανάγκες των ασθενών και αφετέρου θα διευκολυνθεί η νοσηλευτική διεργασία, καθώς θα αντιμετωπιστούν αρκετά κωλύματα στην φροντίδα, κυρίως στην διαχείριση των συμπεριφορικών χαρακτηριστικών.
Επιστροφή στο Πρόγραμμα