P1

Η επαγγελματική εξουθένωση των μαιών/μαιευτών και η πρόθεση για εγκατάλειψη του επαγγέλματος

Λαζάρου Ελευθερία, Δρ Μεταλλινού Δήμητρα, Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη

Εισαγωγή: Η ανάγκη για υγειονομικό προσωπικό και πιο συγκεκριμένα για νοσηλευτές/τριες και μαίες/μαιευτές αφορά ένα διαχρονικό φαινόμενο. Τόσο σε τοπικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο, οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης φαίνεται να βρίσκονται υπο πίεση. Ο αυξημένος φόρτος εργασίας και η επαγγελματική εξουθένωση που προκύπτει από την έλλειψη ανθρώπινων πόρων  έχει ως αντίκτυπο την ανεπαρκή παροχή ποιοτικής περίθαλψης. Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προειδοποιεί πως η επένδυση στη βελτιστοποίηση της υγείας και της ευημερίας των μαιών/μαιευτών συνηγορεί σε καλύτερα περιγεννητικά αποτελέσματα αφού αφορούν άμεσα εμπλεκόμενους επαγγελματίες υγείας στην ολιστική φροντίδα των μητέρων και των νεογνών.

Σκοπός: Η ανάδειξη των επιπέδων επαγγελματικής εξουθένωσης των μαιών/μαιευτών και η πρόθεση τους να εγκαταλείψουν το επάγγελμα.

Υλικό και Μέθοδος: Διενεργήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων Pubmed/Medline, Scopus και Google Schoolar για σχετικά άρθρα που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 2015-2024. Λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ‘’midwives’’, ‘’burnout’’, ‘’burnout syndrome’’, ‘’intention to leave’’ και ‘’leaving midwifery’’.

Αποτελέσματα: Τα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης φαίνεται να διαφέρουν μεταξύ των χωρών αλλά να παραμένουν ιδιαίτερα αυξημένα αφού κυμαίνονται από 19,1% έως 65%. Η πρόθεση για εγκατάλειψη του επαγγέλματος η οποία προέρχεται από το υψηλό επίπεδο επαγγελματικής εξουθένωσης κυμαίνεται από 21% έως 43%. Οι  μαίες/μαιευτές δηλώνουν δυσαρέσκεια με τον ρόλο τους, θεωρώντας ότι η ικανότητά τους να παρέχουν ποιοτική και αυτόνομη φροντίδα περιορίζεται. Η αυτονομία, η επαγγελματική αναγνώριση, η ενεργή λήψη αποφάσεων, η συνεργασία με τους συναδέλφους και τις μητέρες αλλά και η εφαρμογή της γνώσης στην κλινική πρακτική του επαγγέλματος, αφορούν τους κυριότερους παράγοντες ανθεκτικότητας. Συμπεράσματα: Τα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και η πρόθεση για εγκατάλειψη του επαγγέλματος είναι ιδιαίτερα υψηλά. Τόσο σε διεθνές αλλά και εθνικό επίπεδο, συνιστάται η εφαρμογή προγραμμάτων αναγνώρισης του επαγγέλματος, η βελτιστοποίηση των συνθηκών εργασίας, η εφαρμογή μηχανισμού ρύθμισης των μισθών και η συνεχιζόμενη παρακολούθηση των συνθηκών εργασίας.