S0

Κεντρική Εισήγηση: «Νοσηλευτές και Μαίες: Το μέλλον μας»

Δρ Σταύρος Βρυωνίδης, Πρόεδρος ΠΑΣΥΝΜ

Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συνεργάτες

Αγαπητοί φίλοι,

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Συνδέσμου Νοσηλευτών και Μαιών (ΠΑΣΥΝΜ), σας  Καλωσορίζει στο 31ο Παγκύπριο Συνέδριο Νοσηλευτικής και Μαιευτικής. Το θέμα του φετινού συνεδρίου: «Νοσηλευτές και Μαίες: Το Μέλλον μας», φιλοδοξεί να αναδείξει τη ανάγκη για στρατηγική επένδυση στα επαγγέλματα της Νοσηλευτικής και Μαιευτικής. Μια τέτοια επένδυση, καθώς και η επαρκής χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της νοσηλευτικής επιστήμης και έρευνας, εκπαίδευσης και διοίκησης μπορεί να αποφέρει σημαντική απόδοση αλλά και σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για όλους τους οργανισμούς παροχής υπηρεσιών υγείας, αλλά και όλα τα κράτη.

Οι νοσηλευτές, οι μαίες και οι επισκέπτριες υγείας, παρέχουν φροντίδα αλλά και ηγούνται  των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων υγείας και ασθενειών  σε ολόκληρο τον κόσμο, συχνά αναλαμβάνοντας και μεγάλο προσωπικό κίνδυνο. Αυτό αποδεικνύεται διαχρονικά και με τις καθημερινές δράσεις αυτών των επαγγελματιών υγείας, όπου και αν δραστηριοποιούνται, σε πανεπιστήμια, νοσοκομεία, ιατρεία, κέντρα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, σχολεία, εμβολιαστικά κέντρα, στην κοινότητα και όπου γενικά υπάρχει ζωή. Αντλώντας δε, από τα πρόσφατα διδάγματα που λάβαμε από την πανδημία COVID-19, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αποτελούν την απαραίτητη ζωτική δύναμη για τα συστήματα υγείας όλων των εθνών, που οδηγεί σε πιο υγιείς κοινότητες, ορθότερες και δικαιότερες κοινωνίες, ακμάζουσες οικονομίες και ισχυρά έθνη.

Ωστόσο, τα ίδια τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης που χρειάζονται αυτούς τους επαγγελματίες για να είναι βιώσιμα, συχνά αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν επαρκώς αυτούς τους πολύτιμους ανθρώπινους πόρους. Τόσο η πολιτική ηγεσία, όσο και οι οργανισμοί παροχής υπηρεσιών υγείας, θα πρέπει να αναγνωρίσουν έμπρακτα την προστιθέμενη αξία τους, να τους προστατεύσουν, να τους σεβαστούν, αλλά και να επενδύσουν σε αυτούς, έτσι που η σωστή αξιοποίηση τους, να μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη, για τους οργανισμούς στους οποίους εργάζονται, αλλά και για τα κράτη στα οποία δραστηριοποιούνται. Στα πλαίσια αυτά, επιβάλλεται να γίνουν μια σειρά από ενέργειες για τους επαγγελματίες αυτούς, που ανάμεσα σε άλλα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν:

Την θεσμοθέτηση της συμμετοχής των στελεχών/ηγετών Νοσηλευτικής και Μαιευτικής στις διευθυντικές ομάδες όλων των οργανισμών υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και των ομάδων χάραξης της πολιτικής της υγείας.

Tη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των ιδιαίτερων, προσόντων και δεξιοτήτων τους, την θεσμοθέτηση των ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων τους και την χρηματοδότηση της ανάπτυξης και της επαγγελματικής τους προοπτικής σε όλη την πορεία της σταδιοδρομίας τους.

Την ανάπτυξη ουσιαστικών στρατηγικών για την προσέλκυση τους, την πρόσληψη και διατήρηση τους, με στόχο την αυτάρκεια στην προσφορά μελλοντικών αριθμών τέτοιων επαγγελματιών στην χώρα μας.

Την επένδυση σε υψηλής ποιότητας προγράμματα εκπαίδευσης Νοσηλευτικής και Μαιευτικής, με  ενίσχυση και καλύτερη χρηματοδότηση της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής πανεπιστημιακής Νοσηλευτικής/Μαιευτικής εκπαίδευσης και την στήριξη/χρηματοδότηση της φοίτησης, ως ένα θέμα πλέον Δημόσιας Υγείας. 

Την επένδυση σε προηγμένες Νοσηλευτικές/Μαιευτικές πρακτικές και θεσμοθέτηση τους καθώς και σε μοντέλα φροντίδας υπό τη διεύθυνση Νοσηλευτών/Μαιών.

S1A-1

Εξειδικευμένη Νοσηλευτική στο Mediterranean Hospital of Cyprus

Ανδρέου Ανδρέας

Στην παρουσίαση ” Εξειδικευμένη Νοσηλευτική στο Mediterranean Hospital” αναπτύσσεται η Νοσηλευτική Επιστήμη και διάφοροι τομείς εξειδίκευσης της, καθώς και ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει η παρουσία του Νοσηλευτή στη διεπιστημονική ομάδα ενός Τριτοβάθμιου Νοσοκομείου.
Ο Νοσηλευτής είναι πολύ συχνά το πρώτο πρόσωπο με το οποίο έρχεται σε επαφή ο ασθενής κατά την είσοδό του. Μέσω της Εξειδικευμένης Νοσηλευτικής λοιπόν, εξασφαλίζεται σε κάθε πολίτη η αυξημένη φροντίδα και αντιμετώπιση του, παρέχοντας του ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό πλάνο σύμφωνα με την υπόλοιπη Επιστημονική Ομάδα.
Η δομή και η απαράμιλλη στελέχωση ενός Νοσοκομείου αποτελούν σημαντικό παράγοντα για και την εξέλιξη της Νοσηλευτικής Επιστήμης. Για τον λόγο αυτό, μέσω της εν λόγω παρουσίασης γίνεται μία σύντομη περιήγηση στις δομές, τις Επιστημονικές ομάδες αλλά και τα Τμήματα, που αποτελούν σήμερα ένα Σύγχρονο Ιδιωτικό Νοσοκομείο με πλήρη συμμετοχή στο Γενικό Σχέδιο Υγείας της Χώρας μας.
Γίνεται περιήγηση της εξέλιξης του τομέα της Νοσηλευτικής, όπου αυτή ασκείται υπό συνθήκες συνεχούς ανάπτυξης και υπό καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις στον Τομέα της Υγείας. Η νοσηλευτική επιστήμη έχει διεκδικήσει και αναδείξει την επιστημονική τεκμηριωμένη παρουσία της στον χώρο της υγείας και συνεχίζει δυναμικά με στόχο την αναβάθμιση των προσφερόμενων προς τους πολίτες υπηρεσιών υγείας.
Η Εξειδικευμένη Νοσηλευτική, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του υποσχόμενου επιστημονικού λειτουργήματος αφού μέσα από τις γνώσεις που παρέχει, συμβάλλει στην ομαλότερη έκβαση της συνεργασίας με την υπόλοιπη Επιστημονική Ομάδα κάθε Νοσοκομείου.
Οι Νοσηλευτές του Mediterranean Hospital αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» της Υγειονομικής Περίθαλψης των ασθενών του Νοσοκομείου, καθώς χρόνο με το χρόνο, διαδραματίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στην παροχή φροντίδας και περίθαλψης των ασθενών.

S1A-2

Διαβητική Κετοξέωση σε Παιδιά – Νοσηλευτική Αντιμετώπιση

Κουμαντανίδου Μαρία

Η Διαβητική κετοξέωση αποτελεί μια μεταβολική διαταραχή,απειλητική για τη ζωή,η οποία χρειάζεται άμεση ιατρο-νοσηλευτική αντιμετώπιση.Οφείλεται στην έλλειψη της ινσουλίνης στον οργανισμό, συχνότερα ως επιπλοκή του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 και σπανιότερα του διαβήτη τύπου 2.Το νοσηλευτικό ενδιαφέρον ειναι αρκετά μεγάλο,καθώς όσον αφορά την παθοφυσιολογία,υπάρχει μια σύμπλοκη διαταραχή.Απαιτείται εντατική κλινικο-εργαστηριακή παρακολούθηση σε συνδυασμό με τη θεραπευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων του ασθενούς αλλά και το χειρισμό φαρμάκων υψηλού κινδύνου.Παρουσιάζονται οι κατευθυντήριες οδηγίες της British Society for Pediatric Endocrinology σχετικά με την αντιμετώπιση της διαβητικής κετοξέωσης σε παιδιατρικούς ασθενείς. Οι οδηγίες εφαρμόζονται σε περίπτωση αγοριού 9 ετών που αντιμετωπίστηκε στο Παιδιατρικό Τμήμα του Mediterranean Hospital of Cyprus.Αρχικά γίνεται μία σύντομη επισκόπηση της παθοφυσιολογίας της διαβητικής κετοξέωσης. Αναλύονται τα βήματα της διαγνωστικής επιβεβαίωσης, της παρακολούθησης των απαραίτητων κλινικοεργαστηριακών παραμέτρων και της αντιμετώπισης της διαβητικής κετοξέωσης. Η διαγνωστική επιβεβαίωση περιλαμβάνει την ανεύρεση υπεργλυκαιμίας, μεταβολικής οξέωσης στα αέρια αίματος και κετονών στα ούρα ή στο αίμα. Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την αναγνώριση και θεραπεία της καταπληξίας του ασθενούς, αν υφίσταται, διαφορετικά την αργή έγχυση ενός πρώτου όγκου υγρών. Η κλινικοεργαστηριακή παρακολούθηση περιλαμβάνει την τακτική εξέταση του ασθενούς για τυχόν νευρολογικά σημεία εγκεφαλικού οιδήματος, τον προσδιορισμό του ισοζυγίου υγρών, τη μέτρηση της γλυκόζης, των ηλεκτρολυτών και των αερίων αίματος. Η κυρίως αντιμετώπιση συνίσταται αφενός στην χορήγηση του ελλείμματος υγρών και των ημερήσιων αναγκών με τη μορφή ισότονου διαλύματος NaCl, εμπλουτισμένου με KCl, και αφετέρου στην ενδοφλέβια χορήγηση ινσουλίνης. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στους σημαντικούς κινδύνους της υποκαλιαιμίας, της υπογλυκαιμίας και του εγκεφαλικού οιδήματος που μπορεί να επιπλέξουν την αντιμετώπιση της διαβητικής κετοξέωσης. Η παρουσίαση περιλαμβάνει το διάγραμμα παρακολούθησης του ασθενούς και τους επιμέρους υπολογισμούς υγρών, ηλεκτρολυτών και φαρμάκων σε κάθε βήμα της αντιμετώπισης.

S1A-3

Ψυχολογική Επιβάρυνση νοσηλευτών Ογκολογία

Αντωνίου Ουρανία

Η παροχή φροντίδας σε ογκολογικούς ασθενείς φέρει αλλαγές τόσο στη συναισθηματική όσο και στην σωματική υγεία του νοσηλευτή, κάτι το οποίο είναι εντονότερο όταν οι απαιτήσεις περίθαλψης υπερβένουν τους πόρους (Oncology Nursing Society (ONS).,2017). Η ανάγκη που έχουν οι νοσηλευτές και γενικότερα τα άτομα που παρέχουν φροντίδα συχνά παραβλέπετε λόγω του ότι κύριως στόχος είναι η ευεξία του ασθενή και η καλύτερες συνθήκες διαβίωσης του. Οι ογκολογικοί νοσηλευτές φροντίζουν τους καρκινοπαθείς σε όλα τα στάδια της πορείας, από την διάγνωση μέχρι την ίαση ή των θάνατο. Έρχονται αντιμέτωποι με σωματικές, συναισθηματικές και επαγγελματικές προκλήσεις λόγω του ψυχολογικού βάρους που φέρει η φροντίδα ασθενών τελικού σταδίου (Mikyoung, Kwisoon and Yuhwa., 2023).
Για να είναι επιτυχής η πραγματοποίηση των καθηκόντων των νοσηλευτών και να μπορούν να αντιμετωπίζουν την θλίψη και τον θρήνο, συγγενών και ασθενών, θα πρέπει να υπάρχει ψυχική και επαγγελματική ασφαλεια και σταθερότητα. Ένα μη ασφαλές περιβάλλον εργασίας (τραυματισμός, επαφή με κυτταροστατικά φάρμακα, συχνή επαφή με το θάνατο, πολύωρες βάρδιες, επιπλέων ώρες εργασίας) προκαλεί περετέρω επιβάρυνση του νοσηλευτή. Επίσης στην ογκολογική νοσηλευτική υπάρχει έντονο το συναισθημαικό δέσιμο με τους ασθενείς και η αδυναμία διαχωρισμού προσωπικής ζωής και εργασίας, κάτι το οποίο “ευθύνετε” και για την έντονη διαφορά στη ψυχολογική επιβάρυνση που έχουν οι νοσηλευτές ογκολογίας συγκριτικά με άλλες ειδίκότητες. Σημαντικό είναι να υπάρχουν θεραπευτικά όρια για την πρόληψη καταστάσεων που δυσχαιρένουν ψυχικά τον νοσηλευτή.
Για την διατήρηση της ψυχολογικής ευημερίας σημαντική είναι η εκπαίδευση, η εφαρμογή υγιών συνηθειών και δραστηριοτήτων, η διατήρση καλών εργασιακών σχέσεων, η συμβουλευτική στην εργασία, τα αυστηρά όρια μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής και η αυτοφροντίδα.

S1A-4

ECS Guideline 2019 Pulmonary Embolism

Κώστα παναγιώτα

Η πνευμονική εμβολή είναι οξύ κλινικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεταί από πλήρη ή μερική απόφραξη της πνευμονικής αρτηρίας ή και κλάδων της από έμβολα που προέρχονται από την φλεβική κυκλοφορία. Είναι το τρίτο πιο συχνό οξύ καρδιαγγειακό σύνδρομο με τα ετήσια του ποσοστά εμφάνισης, θνησιμότητας και κόστους να αυξάνονται ετησίως.
Η οξεία φάση της ΠΕ παρεμβαίνει τόσο στη κυκλοφορία όσο και στην ανταλλαγή αερίων. Η ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας λόγω της υπερφόρτωσης θεωρείται η κύρια αιτία θανάτου σε σοβαρή ΠΕ. Υπάρχουν διάφοροι προδιαθεσικοί παράγοντες όπως κλινοστασία μεγαλύτερη των 3 ημερών και τοποθέτηση ΚΦΓ.
Το σημαντικότερο σημείο σε κάθε νόσο είναι η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση. Η δημιουργία ενός εξατομικευμένου πλάνου φροντίδας για τον κάθε ασθενή με επίκεντρο τον ασθενή είναι ο πρωταρχικός στόχος στη φροντίδα τους από τους επαγγελματίες υγείας. Η έγκαιρη πρόληψη, ολοκληρωμένη εκπαίδευση, η συχνή ενημέρωση και σωστή συνεργασία των επαγγελματιών υγείας που σχετίζονται με την ομάδα των ασθενών αυτών είναι η χρυσή τομή για την βέλτιστη έκβαση τους απο την νόσο.

S1A-5

Κινηματική Τραύματος και χρήση Δωματίου Τραύματος

Χάρλα Κωνσταντίνα

Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να μας επεξηγήσει τα είδη τραύματισμών που μπορεί να προκληθούν από ατυχήματα είτε αυτά είναι τροχαία, είτε οικειακά είτε σε δημόσιο χώρο. Χρησιμοποιώντας διάφορες εικόνες θα προσπαθήσω να αποτυπώσω στη μνήμη του καθενός ακροατή της εργασίας μου που θα παρακολουθεί τη παρούσα διάλεξη τα είδη τραυματισμών ώστε εύκολα και γρήγορα να μπορεί να τα αναγνωρίσει και να τα διαχειριστεί γρήγορα και αποτελεσματικά με στόχο πάντα το καλό για την υγεία του ασθενή.
Επίσης, θα αναπτύξουμε το θέμα με το δωμάτιο τραύματος και το πόσο χρήσιμο είναι αυτό στην λειτουργεία ενός τμήματος ΤΑΕΠ για την αντιμετώπιση ενός πολυταυματία/ τραυματια. Θα επεξηγηθούν περιληπτικά ο σκοπός και στόχος του, ο τρόπος λειτουργίας του, ο κύριος και απαραίτητος εξοπλισμός που πρέπει να υπάρχει στο χώρο καθώς και τα μέλη του αποτελούν την ομάδα τραύματος.
Ζούμε σε μια εποχή που καθημερινά βλέπουμε να γίνονται πάρα πολλά ατυχήματα μικρής ή μεγάλης σοβαρότητας και αρκετοί τραυματισμοί, αυτό είναι και ενάς βασικός λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με το παραπάνω θέμα ώστε όλοι μου οι συνάδελφοι και εγώ να μπορούμε να είμαστε ακόμα πιο έτοιμοι και αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών (πολυτραυματιών/τραυματιών) που πληθένουν μέρα με τη μέρα και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να στοιχίσουν και ανθρώπινες ζωές. Τέλος θα αναπτυξω συνοπτικά προς ενημέρωση και προφύλαξη γνωστά σε όλους μέτρα πρόληψης για ενήλικες και παιδιά που σώζουν ζωές.
Αναμένω τη διεξαγωγή του συνεδρίου και την παρουσίαση της εργασίας μου και είμαι διαθέσιμη να δεχτώ και να απαντήσω τις ερωτήσεις που θα μου τεθούν. Εύχομαι με την παρούσα εργασία να υπενθυμίσω σε όσους τα γνώριζούν και να βοηθήσω όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το παρόν θέμα

S1B-1

Παιδογκολογικός/Παιδοαιματολογικός ασθενής: ολιστική αντιμετώπιση, διάγνωση, θεραπεία, ίαση ή/και τέλος ζωής.

Δρ Παπαχριστοδούλου Ελένη

Θα παρουσιαατούν επιγραμματικά τα πιο κάτω:Παρουσίαση επιδημιολογικών δεδομένων παγκοσμίως όσον αφορά τις κακοήθειες στην παιδική ηλικία και των επιδημιολογικών δεδομένων μας στην Κύπρο. Παρουσίαση συχνότερων κακοηθειών στα παιδιά και των κυριότερων συμπτωμάτων που τα συνοδεύουν. Διάγνωση από το επίπεδο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης μέχρι και την παραπομπή τους στην τριτοβάθμια περίθαλψη. Παρουσίαση της ταχύτητας διάγνωσης τους, σύμφωνα με δεδομένα από το αρχείο της κλινικής μας και σύγκριση με αντίστοιχα δεδομένα από διεθνή βιβλιογραφία. Βασικά ήδη λευχαιμιών, συμπτωμάτων και θεραπειών, συμπεριλαμβανομένου χημειοθεραπείας, ανοσοθεραπείας, στοχευμένη θεραπείας. Βασικά ήδη λεμφωμάτων, συμπτωμάτων και των θεραπευτικών πρωτοκόλλων τους. Όγκοι εγκέφαλου, βασικά συμπτώματα εκδήλωσης, θεραπεία. Παρουσίαση επιγραμματικά των συμπτωμάτων εκδήλωσης κακοηθειών της παιδικής ηλικίας που εμφανίζεται σε μικρότερη συχνότητα πχ σαρκώματα, όγκοι νεφρών και αλλά. Επείγοντα στην παιδιατρική ογκολογία αιματολογία. Αντιμετώπιση του Παιδογκολογικού ασθενή στην Κλινική μας, υποδομές, νοσηλευτική φροντίδα, ανάγκη φροντίδας και από λοιπές εξειδικεύσεις της παιδιατρικής, ανάγκη ψυχολογικής και κοινωνικής υποστήριξης. Ελλείψεις και προτάσεις για βελτίωσης παρεχόμενων υπηρεσιών. Βασική παρουσίαση της ανακουφιστικής φροντίδας εφόσον χρειαστεί. Απώτερες επιπλοκές θεραπειών των επιβιωσάντων. Επιβίωση παιδιών με Καρκίνο, τα δεδομένα της Κύπρου όπως έχουν δημοσιευθεί στη διεθνή βιβλιογραφία. Υπάρχει πρόληψη? Παρουσίαση βασικών δεδομένων συνδρομών προδιάθεσης για Καρκίνο στα παιδιά, συχνότητα, παρουσίαση δεδομένων από το αρχείο μας. Ελλείψεις αλλά και προτάσεις για βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών μας.

S1B-2

Ο ρόλος των νοσηλευτών στην στήριξη των παιδιών και της οικογένειας με καρκίνο.

Παπαβασιλείου Αντρούλλα

Κάθε χρόνο παγκοσμίως 400.000 περίπου παιδιά διαγιγνώσκονται με καρκίνο. Στη Κύπρο έχουμε περίπου 33-35 νέα  περιστατικά το χρόνο. Ο καρκίνος  δεν είναι απλά μια  λέξη. Μέσα σε μερικά  δευτερόλεπτα μπορεί  να σου ανατρέψει ολόκληρο τον κόσμο. Κανείς  δεν θέλει να  ακούσει για παιδιά  που νοσούν με καρκίνο. Είναι όμως μία αλήθεια μία πραγματικότητα. Μία σκληρή  πραγματικότητα.Ένας αγώνας.Σ αυτόν  τον αγώνα δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, Σ’αυτόν τον  αγώνα υπάρχουν  μόνο μικροί  ήρωες, κάποιοι απλά είναι  πιο  τυχεροί. Θαυμάζω αυτά τα παιδιά και αυτό καταθέτω  με την παρουσίαση  μου .Παλεύουν με τον θάνατο στη πιο αθώα και ξέγνοιαστη περίοδο της ζωή  τους. Δεν ρωτούν μονάχα υπομένουν και αγωνίζονται.
Μέσα στους  διαδρόμους του παιδογκολογικού συναντάς σκυθρωπά πρόσωπα γονιών. Στέκονται  άπραγοι  περιμένοντας. Αναρωτιέμαι για την δύναμη αυτών  των παιδιών, για την δύναμη κάθε μαμάς και πατέρα.Πώς; Τους θαυμάζω για πολλά και τους σέβομαι Δεν είναι εύκολο από την μία στιγμή στην άλλη το παιδογκολογικο  να γίνεται το  δεύτερο  σου σπίτι. Πιο πολύ αναρωτιέμαι για την δύναμη των γονιών που τα παιδιά τους έφυγαν ,έγιναν άγγελοι στον ουρανό.
Παρουσιάζοντας το ρόλο των νοσηλευτών στο παιδογκολογικό τμήμα  ένα ρόλο ξεχωριστό και μοναδικό ως προς τις ιδιαιτερότητες του, θα ήταν παράλειψη να μην καταθέσουμε τις ανάγκες και κενά. Για πολλοστή φορά καταθέτουμε την ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη του ογκολογικού νοσηλευτικού προσωπικού. Αλήθεια,«Ποιος φροντίζει  αυτούς  που φροντίζουν»; Οι νοσηλευτές βιώνουν εξάντληση ψυχολογική ,σωματική και συναισθηματική, πόσο μάλλον οι νοσηλευτές που εργάζονται  σε ογκολογικούς θαλάμους και ιδίως σε παιδογκολογικα τμήματα .Διεθνώς σε ογκολογικά τμήματα,όπου  παρατηρείται  έντονη  σωματική  και ψυχολογική  επιβάρυνση του προσωπικού έχουν δημιουργηθεί ειδικές μονάδες υποστήριξης  για να βελτιωθεί η ευημερία και  η επαγγελματική ποιότητα ζωής του προσωπικού. Η ανάπτυξη ειδικών παρεμβάσεων που θα  στοχεύουν στη μείωση της ψυχολογικής και σωματικής επιβάρυνσης των νοσηλευτών είναι  επιτακτική ανάγκη  και στους δικούς μας χώρους. Θα πρέπει να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση από  ψυχολόγους και  κατάλληλες παρεμβάσεις για τη σωματική και ψυχική  ευεξία τους.

S1B-3

Το τέλος της ζωής στο παιδί με καρκίνο: βιοηθική διλλήματα στην ανακουφιστική φροντίδα & ευθανασία.

Αρτεμίου Μαρία, Πιερή Ιωάννα

Εισαγωγή: Ο παιδογκολογικός νοσηλευτής έρχεται συχνά αντιμέτωπος με βιοηθικά διλήμματα και εργασιακές προκλήσεις  κυρίως όταν διαχειρίζεται το παιδί που βρίσκεται στο τελικό στάδιο του καρκίνου. Ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας έχει σημαντικότατο ρόλο στην ανακούφιση του πόνου και την διαχείριση του παιδιού και της οικογένειας του, σε όλη την πορεία της νόσου αλλά και ιδιαίτερα στο τέλος της ζωής.
Στόχος : Η αναγνώριση και η κατανόησης των εννοιών, του νομοθετικού πλαισίου, βασικών όρων και  βιοηθικών διλημμάτων με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι νοσηλευτές σε καθημερινή βάση στον κλινικό χώρο κατά την διαχείριση του παιδιού με νεοπλασματική νόσο, στο τελικό στάδιο. Παράλληλα παρουσιάζονται οι ιδιαιτερότητες στον  ρόλο των παιδογκολογικών νοσηλευτών, ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας ,στα πλαίσια παροχής φροντίδας με βάση το μόντέλο  οικογένειοκεντρικής φροντίδας υγείας.
Μέθοδος: Ανασκόπηση διεθνούς βιβλιογραφίας, τοπικών, ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων και νομοθετικού πλαισίου. Αποτελέσματα- Συμπεράσματα: Η αναγνώριση και η κατανόηση του πλαίσιού που διέπει και ορίζει την παροχή ανακουφιστικής φροντίδας αποτελεί αναγκαία γνώση σε κάθε νοσηλευτή που εργάζεται με παιδιά και ιδιαίτερα με παιδιά που βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους. Η επιμόρφωση και εκπαίδευση σε θέματα που αφορούν το τέλος της ζωής είναι καίριας σημασίας για την ορθή και ηθική εκτέλεση των καθηκόντων του παιδογκολογικού νοσηλευτή ώστε κάθε παιδί να λαμβάνει στο τέλος της ζωής του σεβασμό και αξιοπρέπεια .Υπάρχει άμεση ανάγκη για ύπαρξη ξεκάθαρης  νομοθετική ρύθμισης ,διαδικασιών και πρωτοκόλλων και συνεχούς εκπαίδευσης και επιμόρφωσης σε θέματα που ρυθμίζουν την ανακουφιστική φροντίδα που παρέχεται στα παιδιά και εφήβους ώστε η νοσηλευτικές διεργασίες των νοσηλευτών αλλά και της ομάδας φροντίδας υγείας στο τέλος της ζωής να είναι ξεκάθαρες και κατοχυρωμένες  και να υπάρχει η ανάλογη στήριξή και κάλυψη.

S1B-4

Ο ρόλος του Ψυχολόγου στο Παιδοογκολογικό Τμήμα

Δρ Αρτεμίου Κατερίνα

Ο ρόλος του ψυχολόγου στη Παιδοογκολογική Κλινική του Μακάρειου Νοσοκομείου.Η παρουσία ψυχολόγου ήταν μια πάγια ανάγκη του Τμήματος τηςΠαιδοογκολογικής Κλινικής του Μακάρειου Νοσοκομείου Λευκωσίας πουκαλύφθηκε το 2024 με Κλινικό Ψυχολόγο από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας του Οργανισμού Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας σε πενθήμερη βάση.Ο Κλινικός Ψυχολόγος καλείται να εδραιώσει και να οριοθετήσει τη θέση του μέσα σε ένα Γενικό Νοσοκομείο, προσδιορίζοντας το πεδίο των αρμοδιοτήτωντου με σκοπό να θεμελιωθεί μια εποικοδομητική συνεργασία με τα μέλη της επιστημονικής ομάδας και στόχο τη παροχή της κατάλληλης θεραπευτικήςπροσέγγισης του ασθενή αλλά και της οικογένειας του.Με την διακριτική του παρουσία, ο Κλινικός Ψυχολόγος και μέσα από την αξιολόγηση αφουγκράζεται τις ανησυχίες των παιδιών και των οικογενειών τουςστη δύσκολη φάση της διάγνωσης του καρκίνου και συμπορεύεται στη νόσο, στη περίοδο με τις θεραπείες και στην αποκατάσταση τους.Η ψυχολογική υποστήριξη προσφέρει ουσιαστικά ένα θεραπευτικό πλαίσιο τόσο στο παιδί όσο και στις οικογένειες τους, να εξηγήσουν συναισθήματα, σκέψεις ή συμπεριφορές, που τους φαίνονται ακατανόητα και ταυτόχρονα εμπλουτίζονται μεστρατηγικές διαχείρισης τις οποίες χρησιμοποιούν στις δυσκολίες.Παράλληλα, η ψυχολογική στήριξη απευθύνεται σε ολόκληρη την οικογένεια λόγω των διαφόρων αλλαγών που προκαλεί η διάγνωση και έπειτα η πορεία της θεραπείας. Τα συμπτώματα του μέλους της οικογένειας το οποίο νοσεί αλλά και οι αλλαγές που επέρχονται όσον αφορά στις σχέσεις των μελών οδηγούν στη δημιουργία μιας καινούριας πραγματικότητας η οποία έχει την δυνατότητα να επηρεάσει το σύνολο των επιπέδων της ψυχοσυναισθηματικής αλλά και κοινωνικής ζωής της οικογένειας.

S1B-5

Μουσικοθεραπεία στη Παιδιατρική Ογκολογία.Η Θεραπευτική και ευεργετική επίδραση της Μουσικοθεραπείας στα παιδιά με καρκίνο και στις οικογένειες τους

Παπαϊωάννου Χαρίλαος

Η μουσικοθεραπεία αποτελεί σύγχρονη μέθοδο που εφαρμόζεται σε πολλές χώρες, οπού η μουσική χρησιμοποιείτε στη θεραπευτική διαδικασία και δίνει έμφαση στις μουσικές εμπειρίες ως εργαλείο αυτοέκφρασης και επικοινωνίας.  Μέσα σ΄ ένα θεραπευτικό πλαίσιο η μουσικοθεραπεία διεγείρει ευεργετικές αντιδράσεις σε ψυχοσωματικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, η μουσικοθεραπεία  στα παιδία δημιουργεί μια χαλαρή διάθεση, μια αίσθηση οικειότητας που εμπνέει ασφάλεια και ενθαρρύνει την έκφραση συναισθημάτων. Ενώ παράλληλα αμβλύνει την ένταση των αρνητικών συναισθημάτων και ενθαρρύνει την έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων. Μέσα από απλές δραστηριότητες η χρήση της μουσικής βοηθά τα παιδιά στον παιδογκολογικό θάλαμο να απομακρυνθούν από την αρνητική αυτή εμπειρία της χημειοθεραπείας και βοηθά στο να αντιμετωπίσουν τα υψηλά τα επίπεδα στρες προκαλώντας θετικά συναισθήματά. Τα θετικά συναισθήματα που προκύπτουν από την επίδραση της μουσικής είναι πολύτιμα για τα παιδιά με καρκίνο και έχουν δείξει ότι η μουσικοθεραπεία μπορεί να διεγείρει ωφέλιμες σωματικές αντιδράσεις για την υγεία των παιδιών. Οι Νοσηλευτές/ Μαίες με απλές μουσικές παρεμβάσεις σε συνεργασία με την μουσικοθεραπευτή μπορούν να διδαχτούν απλές μεθόδους της χρήσης της μουσικής ώστε να μπορούν βοηθήσουν τα παιδιά με εμπειρία καρκίνου. Παράλληλα, αποτελούν τα άτομα που γνωρίζουν τις ανάγκες και την σχέση των παιδιών με τη μουσική και μπορούν να αναγνωρίσουν το όφελος που θα μπορεί να έχει και  να αναγνωρίζουν τα παιδιά τα οποία θα ήθελαν να δεχθούν την μουσικοθεραπεία.

S2A-1

Το Γερμανικό εξελίσσεται

Κασίνη Αφροδίτη, Καζαμίας Ανδρέας

Η πιο πάνω παρουσίαση αφορά την εξέλιξη του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου σε Γερμανικό Ιατρικό Ινστιτούτο. Το Γερμανικό, πλέον κι επίσημα είναι ένα Ιατρικό Ινστιτούτο, με βάση την εξατομικευμένη φροντίδα των ασθενών μας, την αριστεία των ανθρώπων μας, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και την έρευνα. Στόχος του Ινστιτούτου είναι να παρέχει κορυφαία υγειονομική περίθαλψη επικεντρωμένη στον ασθενή, εκπαίδευση υψηλής ποιότητας και πρωτοποριακή έρευνα, συνδυάζοντας τον γερμανικό επαγγελματισμό και την τεχνολογική υπεροχή με τη μεσογειακή ενσυναίσθηση και χαρά για τη ζωή.

Στην παρουσίαση, περιγράφεται η σύνθεση των Τμημάτων καθώς και των Εξιδικευμένων Μονάδων οι οποίες λειτουργούν σήμερα στο Ινστιτούτο. Επιπρόσθετα, το Γερμανικό Ιατρικό Ινστιτούτο- Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο συνεχίζει την κλινική εκπαίδευση Ιατρικού, Νοσηλευτικού και Βοηθητικού προσωπικού καθώς και διατηρεί ακέραια ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης, το οποίο αποτελείται απο ελεγχόμενες πολιτικές διαδικασίες, εγχειρίδια, έντυπα και οδηγίες εργασίας υιοθετώντας διεθνή πρότυπα και απαιτήσεις. Ο βασικός πυλώνας που κατέχει το Γερμανικό Ιατρικό Ινστιτούτο- Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο είναι η ανθρωποκεντρική προσέγγιση τόσο προς τους ασθενείς/συγγενείς, όσο και προς τους εργαζομένους. Συγκεκριμένα, οι νοσηλευτές εμπλέκονται ενεργά στη λήψη αποφάσεων του Κέντρου μέσω της Νοσηλευτικής Διεύθυνσης, αναλαμβάνοντας δράσεις προσαρμοσμένες αποτελεσματικά σε κάθε νέα πρόκληση. Σημειώνεται ότι, το Γερμανικό ήδη εξασφάλισε τον καθορισμό νοσηλευτικής δομής, ιεραρχίας και μισθολογικών κλιμάκων. Σκοπός αυτου, είναι να διασφαλίζεται η επαγγελματική ανέλιξη του νοσηλευτικού προσωπικού με την ευθυγράμμιση των ατομικών ικανοτήτων, των προτύπων πρακτικής, το όραμα, την αποστολή, τις αξίες και τους στόχους του Γερμανικού. 

S2A-2

Επείγουσες Καταστάσεις στην Ογκολογία

Αντρελλής Αντρέας, Λοΐζου Αντρέας

Εκόντες άκοντες ως Κύπριοι, μεταξύ άλλων, αντιμετωπίζαμε, από παλιά πολλά και ποικίλα προβλήματα, όπως προβλήματα υγείας, κτηματικές, κληρονομικές διαφορές. Για την επίλυση των εν λόγω προβλήματα ζητούσαμε τη συνδρομή των επαγγελματιών υγείας και της νομικής.

Παράλληλα, είναι παγκοίνως αποδεκτό ότι η άσκηση οποιουδήποτε επαγγέλματος φροντίδας υγείας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον κίνδυνο διάπραξη λαθών και κατά συνέπεια παρουσία ανεπιθύμητων καταστάσεων στους επαγγελματίες υγείας, όπως για παράδειγμα το φαινόμενο του δεύτερου θύματος. Συνακόλουθα, οι Νοσηλευτές είναι οι περισσότερο εκτεθειμένοι επαγγελματίες υγείας γιατί ακριβώς προσφέρουν τις υπηρεσίες τους όλο το 24ωρο και αναντίλεκτα, η λειτουργία των νοσηλευτηρίων στηρίζεται, κυρίως, στην πολυπληθέστερη επαγγελματική ομάδα.

S2A-3

Η ανάγκη παροχής εκπαιδεύσεων εντός του Νοσοκομείου

Γιαννακού Γιώργος, Γεωργίου Αντωνία

Όλα τα επαγγέλματα που περιτριγυρίζουν τον τομέα της υγείας είναι απαραίτητο να συμβαδίζουν με τις εκάστοτε κατευθυντήριες οδηγίες, για την βέλτιστη ποιότητα φροντίδας. Με την παρουσίαση αυτή καθορίζεται ο σκοπός για την ευαισθητοποίηση και προώθηση της εκπαίδευσης εντός κλινικού χώρου, με στόχο την εκμάθηση του νοσηλευτικού προσωπικού για να αποκτήσουν δεξιότητες και να αναπτύξουν κριτική σκέψη μέσω των πιο πρόσφατων κατευθυντήριων οδηγιών. Καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη αυτών των στόχων παίζει η παρουσία του κλινικού εκπαιδευτή, καθοδηγώντας τους νέο προσληφθέντες για να ενταχθούν γρήγορα και ομαλά στο εργασιακό τους περιβάλλον. Επιπλέον, επιτηρεί τους μέντορες που θα μπορούσαν να μεταλαμπαδεύσουν την γνώση κατά την διάρκεια της εργασίας με ένα προς ένα εκπαίδευση. Θέτοντας έτσι γερές βάσεις όχι μόνο στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και γνώσεων, αλλά και στην ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ του προσωπικού.

Στην παρουσίαση  αναφέρονται εκπαιδευτικά προγράμματα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα οφέλη του υγειονομικού οργανισμού. Μειώνοντας τον χρόνο προσαρμογής του νοσηλευτικού προσωπικού και αύξηση της παραγωγικότητας του. Δίνοντας στους νοσηλευτές τις γνώσεις και τα εφόδια που χρειάζονται για να μπορέσουν να νιώσουν αυτοπεποίθηση και σιγουριά, στην καθημερινή τους πρακτική. Απομακρύνοντας τις πεπαλαιωμένες θεωρίες «ρίχνοντας τον στα βαθιά, θα μάθει να κολυμπά» και προωθώντας την κοινή γλώσσα και πρακτική, όπως καθορίζεται από τις σύγχρονες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες.

Στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, το προσωπικό αναπτύσσει τις διαπροσωπικές του σχέσεις μειώνοντας τις συγκρούσεις που προκύπτουν από αντιπαραθέσεις σε θέματα δεξιοτήτων και πρακτικών. Αποκτούν οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον αφού αναπτύσσουν από κοινού τις δεξιότητες και γνώσεις τους. Η συνεργασία για την επίλυση κλινικών σεναρίων ή και μελετών περίπτωσης, προάγει την ανάπτυξη εμπιστοσύνης και συναδελφικότητας, μειώνοντας το άγχος που πηγάζει από την ανασφάλεια σε περιπτώσεις επειγόντων περιστατικών και έκτακτης ανάγκης.

Εν κατακλείδι, η εκπαίδευση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την ανάπτυξη του επαγγέλματος, δίνοντας την δυνατότητα στο προσωπικό να κάνει λάθη κατά την εκπαίδευση και όχι κατά την πρακτική άσκηση σε ασθενή. Η γνώση κατακτιέται μέσα από την επανάληψη και τα σφάλματα, είτε δικά μας είτε κάποιου άλλου, σκοπός της εκπαίδευσης είναι να παρουσίαση τα σφάλματα κατά την διάρκεια ενός μαθήματος για να αποφευχθούν από τον κλινικό χώρο μέσω επανάληψης.

S2A-4

Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ καρδιακής αρρυθμίας και αιμοκάθαρσης σε άτομα με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Στυλιανού Μαριάντζελα

Εισαγωγή: Η εκδήλωση επιπλοκών λόγω της ΑΜΚ είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Οι επιπλοκές είναι πολλαπλές, με τον πιό σοβαρό την εκδήλωση καρδιακών αρρυθμιών και τελικά καρδιακής ανακοπής.

Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στην αναζήτηση ερευνητικών τεκμηρείων με συστηματικό τρόπο με σκοπό την διερεύνηση και την ανάδειξη της σχέσης μεταξύ της καρδιακής αρρυθμίας και της αιμοκάθαρσης σε άτομα με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Υλικό και Μέθοδος: Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας επιτεύχθηκε στις ακόλουθες βάσεις δεδομένων βάσει της συνάφειας του περιεχομένου τους με το υπό μελέτη θέμα: Clinical journal of the American society of nephrology, Biomedcentral, Kidney international, Pantognostis, Pubmed, SAGE journals, Scopus, με τον συνδιασμό λέξεων κλειδιών ((dialysis) OR (haemodialysis)) OR (hemodialysis)) AND (arrhythmia). Οι λέξεις-κλειδιά καθορίστηκαν βάσει των λέξεων κλειδιών που έχουν χρησιμοποιηθεί απο την παρούσα συστηματική ανασκόπηση (Roberts et al., 2020), ενώ παράλληλα λήφθηκαν υπόψη συνώνυμοι όροι. Επίσης, έγινε αναζήτηση και για άρθρα με γλώσσα την ελληνική, με τις λέξεις-κλειδιά αιμοκάθαρση OR αιμοδιάλυση AND αρρυθμίες.

Αποτελέσματα: Η αναζήτηση κατέληξε σε 7 μελέτες, κατά την περίοδο 2020-2022, που πληρούσαν τα προκαθορισμένα κριτήρια. Μέσα από την αναζήτηση της βιβλιογραφίας, φάνηκε πως η εκδήλωση καρδιακών αρρυθμιών στους αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς είναι ένα πολύ σύνηθες φαινόμενο και όσον αφορά το είδος τους, παρουσιάζεται μεγάλη ποικιλομορφία. Επίσης, ποικίλοι είναι και οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την εκδήλωσή τους.

Συμπεράσματα: Μείζονος σημασίας αποτελεί ο ρόλος του νοσηλευτή στην πρόβλεψη την πρόληψη και στην ανύχνευση των καρδιακών αρρυθμιών ιδίως μέσα απο το ατομικό ιστορικό, την κλινική εικόνα και το ΗΚΓ. Αυτό διότι η εκδήλωσή τους, είναι ένα πολύ σύνηθες φαινόμενο και δυστυχώς αυτές υποδιαγιγνώσκονται είτε λόγω της απουσίας διαθέσιμων καρδιογράφων ή άλλων ανιχνευτικών μέσων, είτε του γεγονότος οτι πολλές απο αυτές είναι ασυμπτώματικές και επομένως δέν τυχγάνουν οποιασδήποτε αντιμετώπισης. Λέξεις-κλειδιά: Αιμοκάθαρση, αιμοδιάλυση, τεχνητός νεφρός, αρρυθμίες, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

S2A-5

Διερεύνηση ρίσκου Κολπικής Μαρμαρυγής σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία

Γεωργίου Χριστίνα, Κλοκώνη Κωνσταντίνα, Δρ Χριστοδούλου Άρτεμης, Δρ Σωκράτους Δημήτρης, Δρ Φερεντίνος Κωνσταντίνος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι καρδιαγγειακές επιπλοκές είναι η πιο συχνή αιτία θανάτου μεταξύ των επιζώντων από καρκίνο του μαστού που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία. Η επικουρική ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται συνήθως για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού και μειώνει τον κίνδυνο θανάτου που σχετίζεται με τον καρκίνο μετά τη θεραπεία. Ωστόσο, οι επιζώντες από τον καρκίνο του μαστού μπορεί να αναπτύξουν ποικίλες καρδιοτοξικές επιπλοκές που σχετίζονται με την έκθεση στην καρδιακή ακτινοβολία και οι οποίες εμφανίζονται μήνες έως χρόνια μετά την ακτινοθεραπεία, με την κολπική μαρμαρυγή (ΚΜ) να είναι η πιο συχνή καρδιακή αρρυθμία (ΚΑ).

ΣΚΟΠΟΣ: Η διερεύνηση του πιθανού κινδύνου εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Διενεργήθηκε ανασκόπηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Cochrane Library  για την εύρεση άρθρων μεταξύ 2017-2024 σύμφωνα με το πλαίσιο που πρότειναν οι Arksey και O’Malley (Arksey & O’Malley, 2005). Κριτήρια εισόδου αποτέλεσαν μεταξύ άλλων: α) Μελέτες ασθενών ηλικίας >18 ετών με καρκίνο του μαστού που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία, με ή χωρίς συστηματική θεραπεία, οι οποίοι διαγνώστηκαν με κολπική μαρμαρυγή, β) μελέτες που δημοσιεύθηκαν στην αγγλική γλώσσα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά 6 μελέτες περιλαμβάνονται στην παρούσα ανασκόπηση. Υποστηρίζεται ότι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία ως πρώτη επιλόγη είχαν υψηλότερο ποσοστό να εμφανίσουν ΚΜ σε σύγκριση με αυτούς που δεν έλαβαν καθόλου. Επίσης εμφανίστηκε συσχέτιση μεταξύ της ηλικίας και κινδύνου εμφάνισης ΚΜ, δείχνοντας ότι οι ασθενείς >60 ετών που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν με ΚΜ αλλά και υψηλότερο ποσοστό νοσοκομειακής θνησιμότητας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο κίνδυνος εμφάνισης ΚΜ ήταν μεγαλύτερος σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού και σχεδόν διπλάσιος στους ασθενείς ηλικίας >60 ετών. Η ακτινοθεραπεία φαίνεται να επηρεάζει τη σχέση μεταξύ καρκίνου του μαστού και ΚΜ.

Λέξεις-κλειδιά: «ακτινοθεραπεία», «μαστός», «κακοήθεια», «κολπική μαρμαρυγή», «καρδιοτοξικότητα», «καρδιαγγειακά νοσήματα»

S2B-1

Νεότερα δεδομένα στην Παθοφυσιολογία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης

Δρ Παντζαρής Μάριος

Εισαγωγή Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική νόσος στην οποία το ανοσοποποιητικό σύστημα διαδραματίζει τον κυριώτερο ρόλο, τόσο στην έναρξη όσο και στην πορεία και εξέλιξή της. Η πρώτη δυσλειτουργία που θα οδηγήσει στη νόσο μάλλον τοποθετείται πολύ νωρίς στη ζωή του ανθρώπου και τα πρώτα συμπτώματα της νόσου εκδηλώνονται στους ενήλικες (20-50 χρόνων). Είναι η πιο συχνή νευρολογοκή νόσος της νεαρής ενήλικης ζωής.
Σκοπός της εισήγησης είναι η επικαιροποιημένη ενημέρωση σε σχέση με τα νεώτερα δεδομένα στην παθογένεση και στην παθοφυσιολογία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης ώστε οι νοσηλευτές/ μαίες να είναι σε θέση να κατανοήσουν καλύτερα τη νόσο.
Αποτελέσματα Στο 85-90%, των ασθενών η νόσος εκδηλώνεται με ξαφνική εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων (επεισόδιο/ υποτροπή) που ακολουθείται από περίοδο ύφεσης των συμπτωμάτων μέχρι να εμφανιστούν ξαφνικά άλλα καινούρια συμτώματα, Υποτροπιάζουσα μορφή, ενώ σε ένα ποσοστό 10-15% των ασθενών η νόσος ξεκινά και εκδηλώνεται με μια αργή, σταδιακή επιδείνωση των συμπτωμάτων (κυρίως κινητικών) από την αρχή, Πρωτοπαθώς Προϊούσα μορφή. Μετά πάροδο 50-ετίας, στην φυσική εξέλιξη της νόσου, σχεδόν μέχρι και το 90% των ασθενών με Υποτροπιάζουσα μορφή θα αλλάξει μορφή και θα μετατραπεί σταδιακά σε προϊούσα, η Δευτεροπαθής Προϊούσα μορφή. Ευτυχώς που τα τελευταία 30 χρόνια, λόγω αρκετών θεραπευτικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της Υποτροπιάζουσας Πολλαπλής Σκλήρυνσης, αυτή η πορεία της νόσου έχει αλλάξει προς το καλύτερο και αρκετοί ασθενείς παραμένουν στην Υποτροπιάζουσα μορφή για πολύ περισσότερα χρόνια, όπως επίσης και ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς τους ασθενείς δεν θα αλλάξουν μορφή, δηλαδή δεν θα εκδηλώσουν τη Δευτεροπαθή Προϊούσα μορφή της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Αποτελεσματικές θεραπείες έχουν αναπτυχθεί τόσο για την Πρωτοπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση όσο και για τη Δευτεροπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση.
Συμπεράσματα Όλα αυτά τα νεώτερα δεδομένα μας υποδείκνύουν σημαντικές αλλαγές στην κατανόηση τόσο της έναρξης όσο και της εξέλιξης της νόσου, καθώς και τους νέους θεραπευτικούς ορίζοντες που ανοίγονται στην Πολλαπλή Σκλήρυνση όπως και τα νέα φάρμακα τα οποία σιγά-σιγά αρχίζουν ναι εμφανίζονται.

S2B-2

Δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης σε γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση

Χαραλάμπους Δημητρίνκα

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μια χρόνια, προοδευτική νευροφλεγμονώδη και νευροεκφυλιστική νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) οποία παρουσιάζει ανοδική τάση τις τελευταίες δεκαετίες. Ο κάθε ασθενής παρουσιάζει ένα διαφορετικό συνδυασμό από κινητικά και αισθητικά συμπτώματα και ακολουθεί μοναδική πορεία εξέλιξη της νόσου τα οποία και εξαρτώνται από τις περιοχές του ΚΝΣ που έχουν προσβληθεί και την ανατομική θέση της βλάβης. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ασθενών, τα πρώιμα συμπτώματα της ΠΣ που παρατηρούνται, είναι τα συμπτώματα που αφορούν οπτικές διαταραχές και τα αισθητικά συμπτώματα. Στην συνέχεια εμφανίζονται  οι κινητικές διαταραχές και τα προβλήματα συντονισμού οποία είναι σαφώς ορατά, στο μάτι, συμπτώματα της νόσου. Αντίθετα, συμπτώματα όπως η κόπωση, ο πόνος, η σεξουαλική δυσλειτουργία, διαταραχές του ύπνου, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης (νευρογενής κύστη) και εντερικά προβλήματα δεν γίνονται αντιληπτά με το μάτι, είναι συνήθως «κρυφά» και μπορούν να χαρακτηριστούν ως «αόρατη» αναπηρία.

Η δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης (η συχνουρία, η επείγουσας ανάγκης, η ακράτειας, η νυκτουρίας) επηρεάζει το 75-90% των ασθενών με ΠΣ, ενώ για το 14% των ασθενών αποτελεί το πρώτο χρονικά εμφανές πρόβλημα της ασθένειας. Τέτοιου είδους προβλήματα μπορεί να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της νόσου, αυξάνονται με την αύξηση της διάρκειας της ΠΣ και τείνουν να συσχετίζονται με τη νευρολογική αναπηρία, ιδιαίτερα με την αδυναμία των παραμέτρων των κάτω άκρων.

Η νευρογενής κύστη επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ατόμων με ΠΣ, σε κοινωνικό, ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο. Κοινωνική απομόνωση, θλίψη, κατάθλιψη, αποφυγή άσκηση, κατακλίσεις του δέρματος, αλλοιώσεις της ουρήθρας και βλάβη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος, υποχρεωτική κένωση της κύστη πριν τη σεξουαλική επαφή καθώς και προβλήματα στην εργασία είναι καθημερινά βιώματα τον ασθενών.  Η θεραπευτική ομάδα έχει καθήκον, όχι μόνο να ενημερώσει τον κάθε ασθενή για τα συμπτώματα της νευρογενής κύστης, αλλά να παρεμβεί και διαχειριστεί ικανοποιητικά τα ζητήματα προς βελτίωση  της ποιότητα ζωής, την ανεξαρτησία του ατόμου εντός και εκτός σπιτιού, την απόδοση του στην εργασία, τον περιορισμό των ιατρικών επιπλοκών του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και στη βελτίωση της σεξουαλικής ζωής και της ψυχικής υγείας.

S2B-3

Διαχείριση σπαστικότητας στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Νικολάου Αυγούστα

Εισαγωγή Η ΣΚΠ επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες. Η αναλογία των γυναικών προς τους άνδρες με ΣΚΠ είναι περίπου 2: 1. Αυτό είναι σε συμφωνία με το φαινόμενο ότι οι γυναίκες, ειδικά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας, είναι πιο πιθανό να έχουν αυτοάνοσες ασθένειες. Οι γυναίκες στις περιοχές υψηλού κινδύνου έχουν έναν δια βίου κίνδυνο 1 στα 200. Επιπλέον, τα συμπτώματα της ΣΚΠ επηρεάζονται από τις ορμονικές μεταβολές κατά τη διάρκεια του καταμήνιου κύκλου.Ο επιτυχής έλεγχος των συμπτωμάτων είναι ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων με ΣΚΠ. Η γυναίκα ασθενής ένα από τα συμπτώματα της ΣΚΠ που έχει να διαχειριστεί είναι και η σπαστικότητα που επηρεάζει όλες τις φάσεις της ζωής της

Σκοπός Σκοπός είναι η ενημέρωση των νοσηλεωτών γι τη  τη σπαστικότητα που βιώνουν τα ατομα με ΣΚΠ και το πως αυτή επηρεάζει την καθημερινότητα τους. Παράλληλα θα παρουσιαστεί ο ο ρόλος της διεπιστημονικής ομάδας στην επιλογή της θεραπείας με  στόχο τη μείωση  της εμφάνισης της

 Αποτελέσματα  Η Σπαστικότητα μέρος του συνδρόμου του ανώτερου κινητικού νευρώνα που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της βλάβης που έχει δημιουργηθεί σε οποιοδήποτε μέρος του ΚΝΣ, συμπεριλαμβανομένου του νωτιαίου μυελού.  Η σοβαρότητα της σχετιίζεται με τη διάρκεια της ΣΚΠ, τη σοβαρότητα της αναπηρίας, τον αριθμό των υποτροπών και την επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η σπαστικότητα επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα σε ποσοστό έως και 44% των ασθενών.Συνήθως επιδεινώσει τις δυσκολίες στο βάδισμα, την ποιότητα ζωής , τη δυσλειτουργία του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης και τη σεξουαλικής ζωή Συμπεράσματα  Οι Νοσηλευτές ΣΚΠ έχουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση μιας ασθενούς για τη διαχείριση των εκλυτικών παραγόντων και τις διαθέσιμες θεραπείες για τη διαχείριση της σπαστικότητας. Μπορούν να παρέχουν συνεχή υποστήριξη και συμβουλές στο άτομο και την οικογένειά του, στο να ζήσουν και να προσαρμοστούν αναλόγως στη διαχείριση της σπαστικότητας με βάση των αναγκών κάθε γυναίκας.

S2B-4

Σεξουαλικότητα, Οικειότητα και Σχέσεις στις Γυναίκες με Πολλαπλή Σκλήρυνση

Σμολέσκη Ειρήνη

Εισαγωγή Η  σεξουαλικότητα αποτελεί θεμελιώδη πτυχή της συνολικής ευεξίας, αλλά συχνά παραβλέπεται στη διαχείριση χρόνιων ασθενειών όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΣΚΠ) . Yπάρχουν μοναδικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με ΣΚΠ στη διατήρηση υγιών σεξουαλικών σχέσεων. Δεδομένου ότι η ΣΚΠ επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες, η αντιμετώπιση των ειδικών προβλημάτων σεξουαλικής υγείας που αντιμετωπίζουν είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή ολοκληρωμένης φροντίδας

Σκοπός Σκοπός είναι η ενημέρωση των νοσηλευτών γύρω από την σεξουαλική υγεία των γυναικών με ΣΚΠ, και τη αναγνώριση της σημασίας σχέσης  εμπιστοσύνης με τους νοσηλευτές .     

¨Αποτελέσματα Οι γυναίκες με ΣΚΠ συχνά βιώνουν συμπτώματα, όπως η κόπωση, δυσλειτουργίες της κύστης ή του εντέρου, και αυτά τα συμπτώματα μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την σεξουαλική επιθυμία και δραστηριότητα. Επιπλέον,  ο ρόλος των ορμονικών μεταβολών φαίνεται να είναι σημαντικός κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσεως, της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης σε σχέση με τις επιδράσεις τους στα συμπτώματα της ΣΚΠ και τη σεξουαλική υγεία.  Κοινές σεξουαλικές δυσλειτουργίες στις γυναίκες με ΣΚΠ, όπως η μειωμένη λίμπιντο, οι δυσκολίες στη διέγερση και τον οργασμό, η ξηρότητα του κόλπου και ο πόνος κατά τη συνουσία έρχονται να προστεθούν στις συναισθηματικές και ψυχολογικές προκλήσεις που σχετίζονται με αυτές τις δυσλειτουργίες, όπως το άγχος, η κατάθλιψη και η αλλαγμένη αυτοεικόνα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση στη θεραπεία.  Οι συνήθεις στρατηγικές για την ενίσχυση της σεξουαλικότητας  στις γυναίκες με ΣΚΠ΄συμπεριλαμ΄βανουν τεχνικές επικοινωνίας,  ανοιχτό  διάλογο  με τους συντρόφους, προγραμματισμό της σεξουαλικής δραστηριότητας. Συμπεράσματα  Ο ρόλος των νοσηλευτών είναι πολλαπλός τόσο στη σωματική φροντίδα, όσο και στη εκπαίδευση, τη δημιουργία υποστηρικτικού περιβάλλοντος , στη παροχή πόρων και παραπομπών προσαρμοσμένων στις μοναδικές ανάγκες των γυναικών. Η  σεξουαλική υγεία  των γυναικών με ΣΚΠ είναι πολύ σημαντικήη  ολιστική προσέγγιση ελίναι απαραίτητη για την ενδυνάμωση τους για  να μπορούν να διατηρήσουν πλήρεις σχέσεις και υγιή σεξουαλική ζωή.

S2B-5

Η επίδραση της εμμηνόπαυσης στις γυναίκες με κατά πλακά σκλήρυνση

Χριστοδούλου Ιωάννης

Εισαγωγή: Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μια χρόνια, προοδευτική νευροφλεγμονώδη και νευροεκφυλιστική νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) οποία παρουσιάζει ανοδική τάση τις τελευταίες δεκαετίες. Ο κάθε ασθενής παρουσιάζει ένα διαφορετικό συνδυασμό από κινητικά και αισθητικά συμπτώματα και ακολουθεί μοναδική πορεία εξέλιξη της νόσου τα οποία και εξαρτώνται από τις περιοχές του ΚΝΣ που έχουν προσβληθεί και την ανατομική θέση της βλάβης. Η εμμηνόπαυση είναι όταν οι ωοθήκες  σταματούν να παράγουν ωάρια και τα επίπεδα των ορμονών μειώνονται και η ,γυναίκα δεν έχει περίοδο για 12 μήνες.

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι  να διερευνήσει  τα συμπτώματα και τις επιπτώσεις της εμμηνόπαυσης σε ασθενείς γυναίκες με κατά πλακά σκλήρυνση

Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια της περιεμμηνόπαυσης , την οποία βιώνουν οι περισσότερες γυναίκες μεταξύ 45 και 55 ετών, τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που μπορεί να μοιάζουν με έξαρση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Παράλληλα δεν είναι ξεκάθαρο ποια συμπτώματα προκαλούνται από την περιεμμηνόπαυση και τι από τη σκλήρυνση κατά πλάκας, καθώς τα συμπτώματα και των δύο μπορεί να επικαλύπτονται. Οι υποτροπές της ΠΣ μπορεί να προκληθούν σε περιόδους ορμονικών αλλαγών, όπως μετά τον τοκετό ,κατά την περιεμμηνόπαυση, αλλά και την εμμηνόπαυση, με αποτέλεσμα τα συμπτώματα της ΠΣ να επιδεινώνονται κατά την εμμηνόπαυση

Συμπεράσματα: Ειναι σημαντικό να γνωρίζουμε την επίδραση της εμμηνόπαυσης στην ΣΚΠ και αντίστροφα. Μέχρι σήμερα, δεν είναι δυνατό να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το εάν η εμμηνόπαυση είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για συσσώρευση αναπηρίας δευτερογενής σε ορμονικούς παράγοντες ή εάν η επίδραση οφείλεται στην ίδια τη γήρανση. Τέλος ηλικία κατά την επίτευξη φυσικής εμμηνόπαυσης δεν φαίνεται να τροποποιείται λόγω της ΣΚΠ.

Λέξεις κλειδιά: Multiple sclerosis and Menopause  

S2C-1

Ψυχική Ανθεκτικότητα – Μια αληθινή ιστορία

Παντελή Γιώργος, Ευαγγελάκης Ρένος

Εισαγωγή: Η Ψυχική Ανθεκτικότητα έχει αποτελέσει τις τελευταίες δεκαετίες το επίκεντρο πολλών ερευνών. Η Ψυχική Ανθεκτικότητα είναι η ικανότητα μας να ανακάμπτουμε μετά από ένα δύσκολο γεγονός της ζωής μας. Δεν είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό του ατόμου αλλά μια δυναμική και συνεχιζόμενη διαδικασία, μια διαδικασία εξέλιξης και αυτό-διοργάνωσης. Οι άνθρωποι με Ψυχική Ανθεκτικότητα καταφέρνουν να ανακάμπτουν και να προχωρούν, ξεπερνώντας τις δυσκολίες ή τα αναπάντεχα γεγονότα που προκύπτουν στη ζωή τους, δείχνοντας μια στάση θετικής προσαρμογής. Αυτό είναι κάτι αξιοθαύμαστο.

Σκοπός: Σκοπός της παρουσίασης αυτής αποτελεί κυρίως η ενημέρωση και η ενίσχυση της κατανόησης της Ψυχικής Ανθεκτικότητας. Δηλαδή, να παρέχει γνώσεις για το τι είναι η Ψυχική Ανθεκτικότητα, πως αναπτύσσεται και γιατί είναι σημαντική για την αντιμετώπιση δυσκολιών και προκλήσεων. Επίσης να εμπνεύσει για μια πιο δυναμική στάση ζωής.

Μεθοδολογία: Η παρουσίασης για την Ψυχική Ανθεκτικότητα έγινε μέσω βιβλιογραφικών αναφορών, έρευνα και επιλογή έγκυρων πηγών από επιστημονικά άρθρα και βιβλία, που εξετάζουν την Ψυχική Ανθεκτικότητα. Αυτές οι πηγές περιλαμβάνουν μελέτες από το πεδίο της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και της νευροεπιστήμης. Επίσης δύναται η δια ζώσης συνέντευξη-εξιστόρηση βιώματος ενός ανθρώπου που μετά από ένα δύσκολο αυτοκινητιστικό ατύχημα κατάφερε να κερδίσει πίσω την ζωή του. Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο βιβλίο που έχει γράψει ολόκληρη την εμπειρία του «Η ιστορία αποδεικνύει πως η αγάπη και η στήριξη του περίγυρου και η προσωπική προσήλωση μπορούν να πετύχουν το ακατόρθωτο»

Αποτελέσματα: Από την επεξεργασία των πηγών έγινε μια οργάνωση και παρουσίαση των βασικών σημείων που αφορούν την Ψυχική Ανθεκτικότητα: θεωρία, παράγοντες ανθεκτικότητας και στρατηγικές ενίσχυσης της, με σαφείς αναφορές στις επιστημονικές πηγές. Η βιωματική εξιστόρηση τονίζει και ενισχύει τις βιβλιογραφικές αναφορές. Εισηγήσεις: Οι εισηγήσεις της παρουσίασης προσανατολίζονται σε προτάσεις που βοηθούν τα άτομα να κατανοήσουν και να ενισχύσουν την Ψυχική Ανθεκτικότητα, όπως: Ανάπτυξη θετικής νοοτροπίας, Εκπαίδευση στην διαχείριση άγχους, Ενίσχυση κοινωνικής υποστήριξης, Αυτογνωσία και αυτορρύθμιση συναισθημάτων, προώθηση της αυτοφροντίδας, Ανάπτυξη προσαρμοστικότητας στις αλλαγές.

S2C-2

Ακούσια επαν-εισαγωγή για υποχρεωτική λήψη θεραπείας σε άτομα με ψυχωτική συμπτωματολογία στην Κύπρο: Ποια η ανάγκη για επαναξιολόγηση των ΚΚΟ στην κοινότητα”;

Δρ Καϊκούσιη Αικατερίνη, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Μίτλεττον Νίκος, Χατζηττοφή Ανδρέας

Εισαγωγή: Η κατανόηση των παραγόντων υποτροπής και κατ’ επέκταση ακούσιας επαν-εισαγωγής για τη λήψη υποχρεωτικής θεραπείας δύναται να συμβάλει στον επανασχεδιασμό των παρεμβάσεων για την πρόληψη ακούσιας επαν-εισαγωγής σε άτομα με ψυχωτική συμπτωματολογία.

Σκοπός: Διερεύνηση των παραγόντων υποτροπής ψυχωτικής συμπτωματολογίας στον ενήλικο πληθυσμό της Κύπρου.

Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε περιγραφική μελέτη συσχέτισης με συγχρονικές συγκρίσεις. Εφαρμόστηκε απογραφική δειγματοληψία. Το περιβάλλον της μελέτης αποτέλεσαν τα τμήματα οξείας φροντίδας των υπηρεσιών ψυχικής υγείας της Κύπρου. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε δομημένο ερωτηματολόγιο κλινικών και δημογραφικών χαρακτηριστικών. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό εργαλείο SPSS.

Αποτελέσματα: Το τελικό δείγμα αποτέλεσαν 406 συμμετέχοντες. Συνολικά 76 συμμετέχοντες επανεισήχθησαν ακούσια εξαιτίας πολλαπλών υποτροπών κατά τη διάρκεια της μελέτης. Περισσότεροι από τους μισούς φάνηκε να επαν-εισάγονται ακούσια εξαιτίας της διακοπή φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με την αποδιοργανωμένη συμπεριφορά (55.3%), ενώ 21 από αυτούς επανεισήχθησαν ακούσια κατά τη διάρκεια της μελέτης εξαιτίας της χρήσης ουσιών και της αποδιοργανωμένης συμπεριφοράς. Η συχνότερη διάγνωση σε άτομα με πολλαπλές υποτροπές κατά τη διάρκεια της μελέτης ήταν αυτή της σχιζοφρένειας (55.3%) ή άλλης ψυχωτικής διαταραχής υπό το φάσμα της σχιζοφρένειας (30.3%). Σημαντική συσχέτιση παρατηρήθηκε σε αυτούς που δήλωσαν «Ελληνο-κυπριακή» εθνικότητα (OR 0.29, 95% CI: 0.10 – 0.79), σε αυτούς με πρωτοβάθμιο επίπεδο εκπαίδευσης (OR 25.7, 95% CI: 2.39 – 276.4), σε αυτούς οι οποίοι νοσηλεύτηκαν εξαιτίας της «διακοπής φαρμακευτικής αγωγής και απουσία εναισθησίας (OR 0.08, 95% CI: 0.09 – 0.77), στους συμμετέχοντες με προηγούμενο θετικό ατομικό ιστορικό ψυχικής διαταραχής [OR 0.05, 95% CI: 0.01 – 0.16] και σε αυτούς με θετικό ιστορικό πολυχρήσης (OR 0.38, 95% CI: 0.15 – 0.97)   Συμπεράσματα: Η καταγραφή των κοινωνικο-δημογραφικών και κλινικών παραγόντων που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ακούσιας επανεισαγωγής για υποχρεωτική νοσηλεία είναι σημαντική για την επαναξιολόγηση των υφιστάμενων παρεμβάσεων αφενός, και για την ανάπτυξη στοχευμένων παρεμβάσεων ενδυνάμωσης αφετέρου στο πλαίσιο της κοινότητας.

S2C-3

Διαφορές κλινικού & κοινωνικού-δημογραφικού προφίλ μεταξύ ακουσίως και εκουσίως νοσηλευμένων ενηλίκων σε νοσοκομειακές μονάδες οξείας φροντίδας

Δρ. Καρανικόλα Μαρία

Εισαγωγή: Οι κλινικοί και κοινωνικο-δημογραφικοί παράγοντες κινδύνου για ακούσια ψυχιατρική θεραπεία ενηλίκων δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς στις χώρες της Νότιας Ευρώπης.

Σκοπός: Διερεύνηση διαφορών στο κλινικό & κοινωνικο-δημογραφικό προφίλ μεταξύ εκουσίως και ακουσίων νοσηλευομένων ενηλίκων σε νοσοκομειακές μονάδας οξείας φροντίδας, με έμφαση στους παράγοντες κινδύνου για ακούσια  νοσηλεία.

Μεθοδολογία: Εφαρμόστηκε περιγραφική μελέτη αρχείου, βάσει τυχαίας δειγματοληψίας. Κατά τη συλλογή δεδομένων καταγράφηκαν δημογραφικές και κλινικές μεταβλητές. Το δείγμα περιελάμβανε 101 άτομα (51 άνδρες, 50 γυναίκες), εκ των οποίων τα 51 νοσηλεύτηκαν ακούσια.

Αποτελέσματα: Βάσει λογιστικής παλινδρόμησης, βρέθηκαν συσχετίσεις (adjusted scores) μεταξύ της ακούσιας εισαγωγής για υποχρεωτική ψυχιατρική φροντίδα και α) ιστορικό νοσηλείας για ψυχιατρική φροντίδα (OR: 8,37, 95% CI: 2,69 – 26,03, p<0,001), και β) συμπτώματα αποδιοργανωμένης συμπεριφοράς/επιθετικότητας/παραληρητικών ιδεών (OR: 15,38, 95% CI: 3,77–62,62).  Συγκεκριμένα, τα άτομα με ιστορικό προηγούμενης νοσηλείας για ψυχιατρική φροντίδα είχαν 8πλάσια πιθανότητα για ακούσια νοσηλεία συγκριτικά με τα άτομα που είχαν αρνητικό ιστορικό νοσηλείας για ψυχιατρική φροντίδα. Επιπλέον, τα άτομα με συμπτωματολογία παραληρητικών ιδεών, επιθετικότητας και αποδιοργανωμένης συμπεριφοράς νοσηλεύονταν σχεδόν 15 φορές συχνότερα ακούσια σε σύγκριση με άτομα που εκδήλωναν κυρίως σοβαρά καταθλιπτικά συμπτώματα και αυτοκτονική συμπεριφορά.  Συμπέρασμα: Προτείνεται επαναξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των κοινοτικών ιατρονοσηλευτικών παρεμβάσεων, με έμφαση στις παρεμβάσεις πρόληψης και ενδυνάμωσης ενηλίκων με ψυχωτικά συμπτώματα και προηγούμενο ιστορικό νοσηλειών για ψυχιατρική φροντίδα. Η εφαρμογή δομημένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων ενίσχυσης δεξιοτήτων αυτοδιαχείρισης νόσου αναμένεται να επικεντρωθεί στην πρόληψη και στην έγκαιρη αντιμετώπισης της υποτροπής από τους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.

S2C-4

Αποτελεσματικότητα παρεμβάσεων μείωσης του αυτό-στιγματισμού ατόμων με ψυχικά νοσήματα

Πατούλ Νταχτάλ

Εισαγωγή: Το ψυχικό νόσημα είναι από μόνο του μια πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει το άτομο, ως εκ τούτου η παρουσία του αυτο-στιγματισμού το επιβαρύνει περισσότερο αφου πρόκειται για ένα σοβαρό εμπόδιο σε μια επιτυχή θεραπεία, αποκατάσταση και επανένταξη στην κοινωνία. Πρόσφατα στοιχεία της βιβλιογραφίας αναφέρουν μεγάλο ποσοστό αυτοστιγματισμού σε άτομα με σχιζοφρένεια και πιο συγκεκριμένα ποσοστό που αναλογεί με 49%, δηλαδή σχεδόν ο μισός πληθυσμός με διάγνωση την σχιζοφρένεια. Απο την άλλη σε άτομα με διπολική διαταραχή και κατάθλιψη εντοπίζουμε να εμφαζίνεται σε ποσοστό 22%. Οι παρεμβάσεις λοιπόν που προτείνονται για την μείωση του αυτοστιγματισμού, είτε μεμονομένες είτε σαν συμπληρωματικές θεραπείες, έχουν ως απώτερο στόχο να βελτιώσουν την ψυχική υγεία των ατόμων έτσι ώστε να υλοποιήσουν την επιτυχή θεραπεία και ακολούθως την επανένταξη τους στην κοινωνία.

Σκοπός: Σκοπός ήταν να εντοπιστούν αρχικά τέτοιου είδους παρεμβάσεις και έπειτα να φανεί η αποτελεσματικότητα τους μέσω τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν, συγκρίνοντας δηλαδή την ομάδα ελέγχου με την ομάδα παρέμβασης

Μεθοδολογία: Για τον εντοπισμό λοιπόν αυτών των παρεμβάσεων έγινε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Η αναζήτηση κατέληξε τελικά σε 6 τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές δημοσιευμένες κατά την περίοδο 2017-2022 και πληρούσαν όλα τα προκαθορισμένα κριτήρια εισαγωγής. Οι παρεμβάσεις που εξετάζονται στις έρευνες αφορούν ομαδικές αλλα και ατομικές παρεμβάσεις οι οποίες έχουν ως απώτερο στόχο την μείωση του αυτοστιγματισμού σε άτομα με ψυχικά νοσήματα.

Αποτελέσματα: Οι επαγγελματίες υγείας παίζουν σημαντικό ρόλο αφού είναι πάντοτε στο πλευρό αυτών των ατόμων και καλούνται να αντιμετωπίσουν όσες προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει και ένα άτομο με ψυχικό νόσημα . Ωστόσο, είναι σημαντικό τόσο τα άτομα αυτά όσο και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας να γνωρίζουν ποιές παρεμβάσεις υπάρχουν για την μείωση του αυτοστιγματισμού έτσι ώστε να γίνεται η εφαρμογή τους σε περιπτώσεις που τίθεται αναγκαίο.

Οι εν λόγω παρεμβάσεις ατομικού και ομαδικού επιπέδου είναι οι παρακάτω:

1.Ενίσχυση αφήγησης και γνωστική θεραπεία (NECT)

2.  Γνωσιακής Συμπεριφορικής Θεραπείας (CBT)

3. Honest-Open-Proud-College(HOP-C)

Στα πλαίσια της παρουσίασης δίνεται σύντομος ορισμός για την καθεμία παρέμβαση, πως αυτή μπορεί να τεθεί σε εφαρμόγή και τέλος ποια η αποτελεσματικότητα της. Αυτό που φαίνεται είναι να έχουν και οι τρείς αυτές παρεμβάσεις θετικό αντίκτυπο στα άτομα βελτιώνοντας τόσο το στίγμα προς τον εαυτό όσο και την ψυχική τους υγεία.

S2C-5

Ο ρόλος του ψυχιατρικού νοσηλευτικού λειτουργού στα προγράμματα θεραπείας εξαρτήσεων

Δρ Φωτόπουλος Δήμος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Σε αυτή την παρουσίαση θα συζητηθεί ο σημαντικός ρόλος του ψυχιατρικού νοσηλευτή στη λειτουργία των θεραπευτικών προγραμμάτων εξαρτήσεων, τόσο με αγωνιστές οπιοειδών (προγράμματα υποκαταστάτων), όσο και με ψυχοκοινωνική υποστήριξη.

ΣΚΟΠΟΣ: Να παρουσιαστούν νεότερα ευρωπαϊκά εργαλεία για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών προγραμμάτων υποκατάστασης. Να συζητηθεί ο ρόλος του ψυχιατρικού νοσηλευτή στην κατάρτιση του ατομικού πλάνου θεραπείας. Επιπλέον, να συζητηθεί η περαιτέρω εκπαίδευση των νοσηλευτών σε θέματα  χειρισμού εξαρτημένων, συνεργασίας με τη διεπαγγελματική ομάδα, διασυνδετικής εργασίας, καθώς και σε τεχνικές κινητοποίησης σε όλα τα προγράμματα.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Θα παρουσιαστεί η κλίμακα αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών προγραμμάτων με αγωνιστές οπιοειδών: Ερωτηματολόγιο OPTIMUS (OPioid Treatment outcomes Interview  for Maintenance medication USers), το ατομικό πλάνο θεραπείας και η λειτουργική τους συνάφεια. Επιπλέον, θα συζητηθούν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα αγωνιστών οπιοειδών και θα δοθούν παραδείγματα απο τη μέχρι τώρα εφαρμογή τους στην Κύπρο. Τέλος, θα συζητηθεί η θεραπευτική συνέχεια των ασθενών στα διάφορα προγράμματα θεραπείας των εξαρτήσεων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στην παρουσίαση θα γίνει ανασκόπηση των θεραπευτικών πρωτοκόλλων και θα τονιστεί για ακόμα μια φορά η σημαντική θέση του ατομικού πλάνου στη θεραπεία των ασθενών. θεωρούμε ότι με αυτό τον τρόπο θα ξεκινήσει ο διάλογος για την εφαρμογή των νεότερων εργαλείων αξιολόγησης των θεραπευτικών παρεμβάσεων υποκατάστασης στην Κύπρο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαρκής εκπαίδευση των νοσηλευτικών λειτουργών ουσιαστικά αποτελεί μονόδρομο για τις σύγχρονες υπηρεσίες θεραπείας των εξαρτήσεων. Η Κύπρος, αν θέλει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των ευρωπαϊκών εξελίξεων, θα πρέπει να εισαγάγει τα νεότερα εργαλεία αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας της θεραπείας υποκατάστασης και να επενδύσει στη διαρκή εκπαίδευση των νοσηλευτικών της λειτουργών.

S3A-1

Προκλήσεις και προοπτικές στην εκπαίδευση Νοσηλευτικής Προηγμένης Πρακτικής

Δρ Καρανικόλα Μαρία

Εισαγωγή: Η νοσηλευτική εκπαίδευση, προπτυχιακή και μεταπτυχιακή, υφίσταται προκλήσεις, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της παρούσας κοινωνικό-πολιτικής κατάστασης στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.

Σκοπός:Να παρουσιαστεί η δυναμική της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στους ρόλους προηγμένης φροντίδας των νοσηλευτών/τριών και μαιών/μαιευτών, υπό το πρίσμα των σύγχρονών προκλήσεων και προοπτικών.

Μεθοδολογία: Η αναφορά των δεοδμένων έγινεβάσει αφηγηματικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης.

Αποτελέσματα: Αναμένεται να αναδειχτεί η σπουδαιότητα της εκπαίδευσης στους προηγμένους νοσηλευτικούς και μαιευτικούς ρόλους, ώστε να καταστεί περισσότερο ελκυστική η εν λόγω εκπαίδευση με αναμενόμενο όφελος στην προαγωγή της ποιότητας και της ασφάλειας της παρεχόμενης φροντίδας, αλλά και την ενδυνάμωση του επαγγελματισμού και της επαγγελματικής ταυτότητας των νοσηλευτών/τριών και μαιών/μαιευτών. Ειδικότερα, θα γίνει παρουσίαση των κύριων προκλήσεων που χαρακτηρίζουν την εν λόγω εκπαίδευση και υπό το πρίσμα της παρούσας κοινωνικό-πολιτικής κατάστασης στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Έμφαση θα δοθεί στους τρόπους με τους οποίους θα μπορουσαν οι προκλήσεις αυτές να μετουσιωθούν σε προοπτικές εξέλιξης της εκπαίδευσης στην προηγμένη νοσηλευτική φροντίδα. Συμπεράσματα: Η σύγχρονη μεταπτυχιακή εκπαίδευση στους προηγμένους νοσηλευτικούς και μαιευτικούς ρόλους συνεχίζει να εξελίσσεται βάσει των απαιτήσεων και των δυνατοτήτων που συνοδεύουν τις ανάγκες διασφάλισης ποιοτικής και ασφαλούς φροντίδας υγείας.

S3A-2

Απομυθοποιώντας το ρόλο του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής Ψυχικής Υγείας: Πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη;

Δρ Καϊκούσιη Κατερίνα

Εισαγωγή: Ο ρόλος της Νοσηλευτικής Προηγμένης Πρακτικής αποτελεί ένα ευρέως αναγνωρισμένο ρόλο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες, με θετικές επιπτώσεις τόσο στην αυτόνομη εφαρμογή νοσηλευτικών καθηκόντων, όσο και στην παρεχόμενη ποιότητα φροντίδας σε κλινικά και μη περιβάλλοντα. Ωστόσο η εφαρμογή του ρόλου σε εθνικό επίπεδο, συναντά πολλαπλά εμπόδια στο πλαίσιο της αναγνώρισης του ρόλου γεγονός το οποίο δυσχαιρένει τη δυνατότητα υλοποίησης των συγκεκριμένων καθηκόντων κύρια εξαιτίας της δυσκολίας κατανόησης του συγκεκριμένου ρόλου.

Σκοπός: Η γνωστοποίηση παρεμβάσεων αναφορικά με το ρόλο του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής οι οποίες δύναται να εφαρμοστούν σε κλινικά περιβάλλοντα σε άτομα με ψυχιατρικές διαγνώσεις με απώτερο στόχο αφενός την αύξηση της παρεχόμενης ποιότητας φροντίδας, και αφετέρου την εξέλιξη του νοσηλευτικού επαγγέλματος μέσω της αυτονόμησης του ρόλου.

Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση στη βάση δεδομένων PubMed με τις λέξεις κλειδιά ‘advance nurs*’; ‘advance nursing practice’; ‘advance practitioner nurse’; ‘mental health’; ‘psychiatric nursing’. Η ανασκόπηση αφορούσε σε μελέτες που δημοσιεύθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Στη συνέχεια οι μελέτες αξιολογήθηκαν με βάση το περιεχόμενό τους με στόχο τον εντοπισμό μελετών οι οποίες να περιγράφουν την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής του ρόλου της Νοσηλευτικής Προηγμένης Πρακτικής σε άτομα με ψυχιατρικές διαγνώσεις.

Αποτελέσματα: Η εφαρμογή του ρόλου του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής στα δεδομένα της ψυχικής υγείας δύναται να συμβάλει σημαντικά στην παροχή αυτόνομων και ποιοτικών νοσηλευτικών παρεμβάσεων σε άτομα με ψυχιατρικές διαγνώσεις. Οι Νοσηλευτές Προήγμένης Πρακτικής στη Ψυχική Υγεία αναμένεται να εφαρμόσουν πολύπλευρους ρόλους με σημαντικά θετικά αποτελέσματα σε άτομα με ψυχιατρικά συμπτώματα τα οποία διαμένουν στην κοινότητα, ενώ παράλληλα δύναται να παρέχουν ποιοτικές παρεμβάσεις βασισμένες σε πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα. Συμπεράσματα: Οι Νοσηλευτές Προηγμένης Πρακτικής στη Ψυχική Υγεία επιτυγχάνουν σημαντικά αποτελέσματα στην παροχή αυτόνομων και ποιοτικών παρεμβάσεων αναφορικά με τη διαχείριση των ψυχιατρικών διαγνώσεων στην κοινότητα.

S3A-3

Διερεύνηση της εργασιακής βίας και ψυχικής ανθεκτικότητας σε νοσηλευτές των δημοσίων ΤΑΕΠ της Κύπρου

Ελ Ριζ Άννα, Δρ Καρανικόλα Μαρία

Εισαγωγή: Παρατηρείται μεγάλου βαθμού υποαναφορά συμπεριφορών βίας προς το προσωπικό των ΤΑΕΠ. Οι επιπτώσεις περιλαμβάνουν ψυχολογικές διαταραχές και σωματικούς τραυματισμούς μέχρι και τον θάνατο, τα οποία στη συνέχεια επηρεάζουν την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας και επιφέρουν οικονομικές επιπτώσεις στο σύστημα υγείας. Ωστόσο, η σχέση της ανταπόκρισης στα βίαια περιστατικά του περιβάλλοντος εργασίας και της ψυχικής ανθεκτικότητας των νοσήλευτών/τριών  δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς.

Σκοπός: Διερεύνηση της σχέσης εργασιακής βίας και αυτο-αντιλαμβανόμενης ανθεκτικότητας σε νοσηλευτές/τριές δημόσιων ΤΑΕΠ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Υλικό & Μέθοδος: Εφαρμόστηκε συγχρονική μελέτη συσχετίσεων. Η συλλογή δεδομένων έγινε από τα ΤΑΕΠ των γενικων νοσοκομείων, παγκύπρια με τη χρήση ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου και τα εργαλεία QuIN16VIP και CD-RISC-25. Η συμμετοχή ήταν εθελοντική και ανώνυμη. Ως επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε p<0.05.

Αποτελέσματα: Συμμετείχαν 132 νοσηλευτές/τριές (ποσοστό συμμετοχής 53.0%), με μέσο όρο ηλικίας 37.8 έτη. Η πλειοψηφία ήταν γυναικες (58.3%), νοσηλευτικοί/ές λειτουργοί (92.4%), από το νοσοκομείο Λευκωσίας (22.7%). Το 71.2% ανέφεραν ότι έχουν υποστεί λεκτική βία, και το 22.0% ανέφερε ότι έχει υποστεί και λεκτική και σωματική βία. Οι συμμετέχοντες/χουσες με υψηλότερη αυτό-αντιλαμβανόμενη ανθεκτικότητα ανέφεραν λιγότερο συχνά ότι είχαν κάνει αίτηση για μετακίνηση σε άλλο τμήμα του νοσοκομείου λόγω έκθεσης σε περιστατικά βίας εν ώρα εργασίας (t-test, p< 0.001). Επίσης, οι συμμετέχοντες με χαμηλότερη μέση τιμή αυτό-αντιλαμβανόμενης ανθεκτικότητας [58.7(14.6)], ανέφεραν ότι το επεισόδιο βίας είχε μειώσει αρκετά έως πάρα πολύ τα εργασιακά τους κίνητρα συγκριτικά με εκείνους που είχαν υψηλότερη μέση τιμή αυτό-αντιλαμβανόμενης ανθεκτικότητας [66.6(13.7)]και οι οποίοι ανέφεραν ότι τα εργασιακά τους κίνητρα είχαν επηρεαστεί πολύ λίγο έως καθόλου μετά το βίαιο περιστατικό  (t-test, p=0.005). Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ βαθμού αυτό-αντιλαμβανόμενης ανθεκτικότητας και μείωσης εργασιακής ικανοποίησης λόγω έκθεσης σε περιστατικό βίας (p=0.154). Συμπεράσματα: Επιβεβαιώνεται η ανάγκη ανάπτυξης πρωτοκόλλων διαχείρισης της εργασιακής βίας, και λήψης αρχιτεκτονικών προστατευτικών μέτρων του εργασιακού περιβάλλοντος για πρόληψη της εργασιακής βίας.

S3A-4

Εμπειρίες Βίας και οι επιπτώσεις τους στους νοσηλευτές του Τμήματος Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών

Κουτσόφτα Χριστίνα, Δρ Μπουζίκα μερόπη, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Δημητριάδου Μαρία

Εισαγωγή: Το φαινόμενο των βίαιων συμπεριφορών από ΧΥΥ ή συνοδούς προς τους νοσηλευτές στο ΤΑΕΠ έχει μελετηθεί σε περιορισμένη έκταση στην Κύπρο.

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι να περιγραφεί η βιωμένη εμπειρία των νοσηλευτών του ΤΑΕΠ που δέχθηκαν βίαιες συμπεριφορές στον χώρο εργασίας τους, από ΧΥΥ ή από τους συνοδούς τους, και οι επιπτώσεις των συμπεριφορών αυτών στα τρία επίπεδα της ζωής τους, κοινωνικό, προσωπικό και επαγγελματικό.

Μεθοδολογία: Εφαρμόστηκε ποιοτική μεθοδολογία συγκεκριμένα το ερευνητικό ερώτημα απαντήθηκε με την μέθοδο της διερευνητικής ανάλυσης δεδομένων.  Η λήψη των δεδομένων έγινε με ημιδομημένες ατομικές συνεντεύξεις.  Χρησιμοποιήθηκε σκόπιμη δειγματοληψία, όπου αποτελείτο από  νοσηλευτές που  εργάζονται σε ΤΑΕΠ δημοσίων και ιδιωτικών νοσηλευτηρίων.

Αποτελέσματα: Προκαταρκτικά αποτελέσματα της ποιοτικής διερεύνησης του βίωματος των βίαιων συμπεριφορών και των επιπτώσεων τους  αναδύθηκαν οι μορφές βίας και τα χαρακτηριστικά τους, οι επιπτώσεις στα τρία επίπεδα της ζωής των συμμετεχόντων, οι τρόποι αντιμετώπισης των επιπτώσεων,  η αντίληψη αξίας μετά από βίαιες συμπεριφορές και οι τρόποι αντιμετώπισης των  βίαιων συμπεριφορών.  Παράλληλα, περιγράφηκαν  πολλαπλοί παράγοντες και αίτια για βίαιες συμπεριφορές, παράγοντες πυροδότησης των συγκρούσεων και η στάση της διοίκησης στα περιστατικά βίαιων συμπεριφορών.  Η πιο συχνή μορφή βίαιης συμπεριφοράς που αναφέρθηκε είναι η λεκτική βία και πιο συχνά φάνηκε οι βίαιες συμπεριφορές να προέρχονται από τους συνοδούς των ΧΥΥ.  Όσον αφορά τις επιπτώσεις φάνηκε να επηρεάζονται αρκετά και στα τρία επίπεδα ζωής των συμμετεχόντων.

Συμπεράσματα:  Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης υποστηρίζουν την ύπαρξη συχνής εμφάνισης του φαινομένου της βίας σε καθημερινή βάση, όσον αφορά την λεκτική βία.  Από πλευράς της διοικήσεως δεν φάνηκε να υπάρχει σχεδόν καμία υποστήριξη.  Αντιθέτως πολλές φορές να υπάρχουν και τιμωριτικές συμπεριφορές.  Σε σχέση με τις επιπτώσεις σε επαγγελματικό επίπεδο, η πιο συχνή επίπτωση μέχρι στιγμής είναι η σκέψη για αλλαγή τμήματος εργασίας ή ακόμα και η φυγή από το επάγγελμα.     Λέξεις κλειδιά: Βία, ΤΑΕΠ, Επιπτώσεις,  Νοσηλευτές, Ποιοτική έρευνα

S3A-5

Περιθώρια εφαρμογής του ρόλου του Νοσηλευτή Προηγμένης Κλινική Πρακτικής στην Επείγουσα και Εντατική Φροντίδα

Παπαγεωργίου Γιώργος

Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση, που καλύπτει τα τελευταία πέντε χρόνια, στοχεύει στην ανάλυση της υπάρχουσας έρευνας σχετικά με τον ρόλο του νοσηλευτή προηγμένης πρακτικής (ΝΠΠ) σε περιβάλλοντα επείγουσας και εντατικής θεραπείας. Ειδικότερα, η ανασκόπηση εξετάζει σε ποιο βαθμό οι ΝΠΠ εφαρμόζουν τις θεωρητικές τους γνώσεις στην κλινική πράξη και ποια είναι τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν.

Μεθοδολογία:

Για τη διεξαγωγή της ανασκόπησης, πραγματοποιήθηκε συστηματική αναζήτηση στη βάση δεδομένων PubMed, χρησιμοποιώντας συνδυασμούς σχετικών λέξεων-κλειδιών. Τα κριτήρια ένταξης και αποκλεισμού εφαρμόστηκαν για να επιλεχθούν οι σχετικές μελέτες. Οι επιλεγμένες μελέτες αναλύθηκαν ποιοτικά, με στόχο τον εντοπισμό των κοινών θεμάτων και την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Αποτελέσματα:

Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης έδειξαν ότι υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ της θεωρητικής κατάρτισης των ΝΠΠ και της καθημερινής κλινικής πράξης. Οι ΝΠΠ αντιμετωπίζουν μια σειρά από εμπόδια στην εφαρμογή των γνώσεων τους, όπως η έλλειψη υποστήριξης από τους συναδέλφους, η έλλειψη σαφών πρωτοκόλλων και η υπερφόρτωση με καθήκοντα. Ωστόσο, οι μελέτες υπογραμμίζουν επίσης τον σημαντικό ρόλο των ΝΠΠ στην παροχή υψηλής ποιότητας φροντίδας στους ασθενείς και την ικανοποίησή τους.

Συμπεράσματα: Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και παρεμβάσεις που θα στοχεύουν στη βελτίωση του ρόλου των ΝΠΠ στην επείγουσα και εντατική θεραπεία. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την αποτελεσματική λειτουργία των ΝΠΠ, όπως η παροχή συνεχούς επιμόρφωσης, η ανάπτυξη σαφών πρωτοκόλλων και η ενίσχυση της συνεργασίας με άλλους επαγγελματίες υγείας.     

S3A-6

Ο ρόλος του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής στην Κοινότητα

Γεωργίου- Ιωάννου Ελένη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Ο όρος Προηγμένη Νοσηλευτική Πρακτική  (ΠΝΠ) εμφανίστηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα στις ΗΠΑ και έκτοτε εξελίσσεται και αναπτύσσεται. Δεδομένων των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών των νοσηλευομένων, o  ρόλος του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής στη μακροχρόνια πορεία εφαρμογής του, έχει αποδειχθεί αποτελεσματικός σε διεθνές και ευρωπαικό επίπεδο. Διαφαίνεται ότι ο διευρυμένος νοσηλευτικός ρόλος έχει θετικό αντίκτυπο στη δαιχείριση σύνθετων προβλημάτων τόσο στον ενδονοσοκομειακό όσο και  στον εξωνοσοκομειακό χώρο, συμπεριλαμβαννωμένων της διαχείρησης χρόνιων και επειγόντων καταστάσεων.  Εντούτις  η υλοποίηση της επαγγελματικής αυτονομίας  και εγκαθύδρυση του ρόλου του Νοσηλευτή Προηγμένης Πρακτικής στη χώρα μας  αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό.

ΣΚΟΠΟΣ. Είναι να παρουσιαστεί ο ρόλος που διαδραματίζει ο  Νοσηλευτής Προηγμένης Πρακτικής  στην κοινότητα . Μέσω της αυτόνομης ,ολιστικής, ανθρωποκεντρικής αξιολόγησης του ατόμου και της  οικογένειας στην κοινότητα με σύνθετες και πολλαπλές ανάγκες φροντίδας υγείας , ο Νοσηλευτής Προηγμένης Πρακτικής δύναται να συμβάλει στην πρόληψη, καθώς και στην έγκαιρη και πρώιμη εντόπιση συμπτωμάτων για εγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική διαχείρηση των περιστατικών.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων PupMed,CINAHL, MEDLINE με λέξεις κλειδιά : advance nurse practitioner, advance community nursing,rural areas,independent practice, autonomy. Δεν έχει τεθεί κάποιος χρονικός περιορισμός ως προς την επιλογή των άρθρων.Τα άρθρα αξιολογήθηκαν και επιλέγηκαν αυτά που αφορούσαν  την εφαρμογή του ρόλου Νοσηλευτικής Προηγμένης Πρακτικής στην κοινότητα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Ο Νοσηλευτής Προηγμένης Πρακτικής  στην κοινότητα μέσω της ολιστικής προσέγγισης έρχεται σε άμεση και συστηματική επαφή με  όλο το ηλικιακό φάσμα του πληθυσμού και δύναται να συμβάλει στην κάλυψη του κενού στην παροχή υπηρεσιών υγείας εφαρμόζοντας σύνθετες δεξιότητες λήψης αποφάσεων και κλινικών δεξιοτήτων για διευρυμένη πρακτική,υλοποίηση επαγγελματικής αυτονομίας, διεπιστημονικής συνεργασίας και ανάληψης ευθύνης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Τις τελευταίες δεκαετίες τα συστήματα υγείας  διεθνώς έχουν αναγνωρίσει ότι ο  Νοσηλευτής Προηγμένης Πρακτικής μπορεί να αξιοποιηθεί σε ένα αυτόνομο διευρυμένο επαγγελματικό ρόλο, συμβάλλοντας στην βελτίωση της παροχής ποιοτικών υπηρεσιών υγείας , στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών καθώς και  στην μείωση του κόστους για το σύστημα υγείας.Επιπλέον συμβάλλει θετικά στη διεπαγγελματική συνεργασία και στην αποδοτικότητα του έργου ιατρών -νοσηλευτών, αφού αποτελεί το κλειδί επικοινωνίας μεταξύ ασθενούς, οικογένειας, κοινότητας και άλλων δομών και επαγγελματιών υγείας.

S3A-7

Νεότερες εξελίξεις της Πυρηνικής Ιατρικής σε καινοτόμες θεραπείες Μεταστατικών Νευροενδοκρινικών Νεοπλασμάτων

Καλογήρου Χαρά

Η Πυρηνική Ιατρική είναι η ειδικότητα που ασχολείται με τη χρήση ραδιενεργών ισοτόπων (διαγνωστικά, θεραπευτικά). Τα ραδιενεργά ισότοπα εκπέμπουν ακτινοβολία και ανάλογα από το είδος του κάθε ραδιενεργού ισοτόπου διαφοροποιείται ως προς το είδος της ακτινοβολίας, την ενέργεια και το χρόνο ημιζωής.

Προσφέροντας στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας  σε εξατομικευμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις, στόχος μας παραμένει η ολιστική προσέγγιση κάθε ασθενή.

Τα θεραπευτικά ραδιοφάρμακα χρησιμοποιούνται για θεραπείες ασθενών σε διάφορες μορφές κακοήθειας ή/ και μη. Τα ραδοφάρμακα που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς, έχουν την ικανότητα να εκπέμπουν τη μέγιστη δόση ακτινοβολίας σε παθολογικά κύτταρα/ όργανα, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τη δόση ακτινοβολίας σε υγιείς- φυσιολογικούς ιστούς.

Στο Θάλαμο Εφαρμογής Ραδιοϊσοτόπων, παρέχουμε τόσο τις θεσπισμένες-καθιερωμένες θεραπείες ραδιενεργού ιωδίου για κακοήθειες ή/ και καλοήθειες θυρεοειδούς αδένα, όσο και καινοτόμες, πρωτοποριακές θεραπείες όπως το 177LuPSMA για ευνουχοάντοχο μεταστατικό καρκίνο του προστάτη, όσο και το 177LuDOTATATE για νευροενδοκρινείς όγκους.

Ραδιοεπισημασμένα με Lutetium 177 ανάλογα σωματοστατίνης (Dotatate), το οποίο προσλαμβάνεται από τους θετικούς υποδοχείς σωματοστατίνης των νευροενδοκρινικών όγκων με αποτέλεσμα να μεταφέρεται το ραδιοφάρμακο κατευθείαν στον όγκο, ανεξάρτητα από το που βρίσκεται στο σώμα.

 Οι ασθενείς που λαμβάνουν οποιαδήποτε θεραπεία με ραδιενεργό ισότοπο, νοσηλεύονται σε ακτινοπροστατευόμενο θάλαμο. Επιπλέον, όλες οι θεραπείες που ακολουθούνται στο τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής έχουν κατά την πλειοψηφία τους ελάχιστες έως καθόλου παρενέργειες για τον ασθενή. Σε μικρό ποσοστό των ασθενών η χορήγηση ραδιενεργών ισοτόπων αντενδείκνυται όπως σε περίπτωση εγκυμοσύνης, θηλασμού, σοβαρής νεφρικής ή ηπατικής ανεπάρκειας ή σε ασθενείς με εξαιρετικά χαμηλό προσδόκιμο ζωής.

Για όλες τις πιο πάνω αναφερόμενες θεραπείες, οι νοσηλευτές Πυρηνικής Ιατρικής λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση καθώς και βασικούς κανόνες ακτινοπροστασίας; Χρόνος, Απόσταση, Θωράκιση- για την παροχή των βέλτιστων υπηρεσιών υγείας, με τη μικρότερη δυνατή έκθεση στην ακτινοβολία.

Είναι σημαντικό για τους νοσηλευτές Πυρηνικής Ιατρικής να μπορούν να εξασφαλίσουν την καλύτερη ποιότητα στη φροντίδα των ασθενών, ενώ ταυτόχρονα να μην παραλείπουν και να συνυπολογίζουν την ατομική τους προστασία, να λαμβάνουν όλα τα μέτρα και τους τρόπους περιορισμού της δόσης από πιθανή περαιτέρω έκθεση στην ακτινοβολία. Οι νοσηλευτές Πυρηνικής Ιατρικής κατέχουν έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στη φροντίδα των ασθενών που λαμβάνουν θεραπείες με ραδιενεργό ισότοπο. Στο πλαίσιο αυτό, βασικός ρόλος των Νοσηλευτών Πυρηνικής Ιατρικής, είναι να παραμένουν δίπλα στους ασθενείς, υποσχόμενοι τη συνεχή πρόοδο και εξέλιξη στις θεραπευτικές προσεγγίσεις, ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες των ασθενών, με σεβασμό.

S3A-8

Please Mind The Gap: Ο ρόλος του Νοσηλευτή Προηγμένης Κλινικής Πρακτικής στη Μονάδα Αιμοκάθαρσης

Λακαταμίτου Ιωάννα

Στο δυναμικό και όλο εξελισσόμενο τοπίο που αφορά στην υγειονομική περίθαλψη, οι Νοσηλευτές Προηγμένης κλινικής Πρακτικής (ΝΠΠ) διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των αναγκών των ασθενών και της πολύπλοκης φροντίδας που απαιτείται σε εξειδικευμένες μονάδες, όπως οι μονάδες αιμοκάθαρσης. Αυτή η παρουσίαση διερευνά τον πολύπλευρο ρόλο των ΝΠΠ στη φροντίδα των ασθενών που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, δίνοντας έμφαση στην επίδρασή τους στα αποτελέσματα των ασθενών αυτών, τη διεπιστημονική συνεργασία και την αποτελεσματικότητα της παροχής υγειονομικής περίθαλψης. Οι ΝΠΠ είναι σε μοναδική θέση να διαχειρίζονται τόσο τις οξείες όσο και τις χρόνιες πτυχές της φροντίδας αυτών των ασθενών, αξιοποιώντας τις προηγμένες κλινικές τους δεξιότητες, τις εις βάθος γνώσεις τους και την ολιστική προσέγγιση στη διαχείριση τους. Ενισχύουν τη συνέχεια της περίθαλψης μέσω εξατομικευμένων σχεδίων θεραπείας, έγκαιρης ανίχνευσης επιπλοκών και έγκαιρων παρεμβάσεων. Επιπλέον, οι ΝΠΠ συμβάλλουν στην εκπαίδευση των ασθενών, προωθώντας την τήρηση των θεραπευτικών σχημάτων και ενδυναμώνοντας τους ασθενείς να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην υγεία τους. Με την προώθηση της αποτελεσματικής επικοινωνίας και του συντονισμού της διεπιστημονικής ομάδας, οι ΝΠΠ βελτιστοποιούν τη χρήση των πόρων και μειώνουν τις επανεισαγωγές στο νοσοκομείο. Η παρουσίαση αυτή θα αναδείξει τη σημασία του ρόλου των ΝΠΠ στον μετασχηματισμό της παροχής φροντίδας στις μονάδες αιμοκάθαρσης, υποστηρίζοντας την ενσωμάτωσή τους στη διεπιστημονική ομάδα για την κάλυψη των αυξανόμενων απαιτήσεων αυτού του πληθυσμού ασθενών. Η αναγνώριση και η υποστήριξη του ρόλου της ΝΠΠ είναι ουσιαστικής σημασίας για την κάλυψη των κενών στη φροντίδα στις μονάδες αιμοκάθαρσης, τη βελτίωση της εμπειρίας των ασθενών και τη διασφάλιση των βέλτιστων αποτελεσμάτων υγείας.

S3B-1

Αιματολογικές λοιμώξεις που σχετίζονται με την χρήση κεντρικών φλεβικών καθετήρων στην Εντατική Νοσηλεία Νεογνών στην Κύπρο τα έτη 2022-2023. Περιγραφική αναδρομική μελέτη

Νικολάου Αλέξης, Δρ Ασημακοπούλου Ευανθία

Εισαγωγή: Οι αιματολογικές λοιμώξεις που σχετίζονται με κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες (ΚΦΚ) αποτελούν σοβαρή απειλή για τους ασθενείς της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ). Οι λοιμώξεις αυτές οδηγούν σε δυσμενή νεύροαναπτυξιακά αποτελέσματα αυξάνουν το κόστος νοσηλείας παρατείνουν τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο και αυξάνουν τα ποσοστά θνησιμότητας.

Σκοπός: Η ανάλυση της συχνότητας της σηψαιμίας που σχετίζεται με τη χρήση ΚΦΚ σε ΜΕΝΝ και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των κλινικών πρακτικών που σχετίζονται με την χρήση τους σε πρόωρα νεογνά.

Μέθοδος:Περιγραφική αναδρομική μελέτη με δείγμα 50 νεογνών 33 αγόρια (66%) ,17 κορίτσια (34%). Διεξάχθηκε περιγραφική στατιστική ανάλυση, (t-test, ANOVA)  και αναλύσεις  συσχέτισης χρησιμοποιώντας SPSS για την αξιολόγηση της ηλικίας κύησης του βάρους γέννησης της διάρκειας παραμονής στην MENN των συνολικών ημερών με ΚΦΚ  και τις επιπτώσεις της σήψης.

Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία κύησης ήταν 26,7 εβδομάδες (std=1,75), με μέσο βάρος γέννησης 926,10 γραμ.(std=198,53). Η πλειονότητα του δείγματος (96%) πήρε εξιτήριο ενώ το 4% κατέληξε σε θάνατο. Οι γραμμές PICC χρησιμοποιήθηκαν στα 78% των περιπτώσεων και οι γραμμές τύπου Hickman στο 22%. Η διαδικασία εισαγωγής είχε ποσοστό επιτυχίας 94% χωρίς επιπλοκές. Ωστόσο, η σήψη ήταν σημαντική αιτία αφαίρεσης καθετήρα με το 16% των περιπτώσεων οφείλεται σε σήψη χωρίς θετική καλλιέργεια αίματος και το 38% σε θετικές καλλιέργιες αίματος. Η μέση διάρκεια παραμονής στη ΜΕΝΝ ήταν 87,82 ημέρες (std=28,65) και οι συνολικές ημέρες με ΚΦΚ παρουσίασαν σημαντική διαφορά μεταξύ των τύπων καθετήρων, με μεγαλύτερη διάρκεια να παρουσιάζεται στη γραμμή Hickman (p=0,000). Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ισχυρή θετική σχέση ανάμεσα στο βάρος γέννησης και της ηλικίας κύησης.

Συμπεράσματα: Η μελέτη υπογραμμίζει την υψηλή επίπτωση της σήψης που σχετίζεται με τη χρήση ΚΦΚ στα νεογνά, επισημαίνοντας την ανάγκη για αυστηρά μέτρα ελέγχου των λοιμώξεων. Η εφαρμογή δέσμης μέτρων φροντίδας ΚΦΚ, οι οποίες περιλαμβάνουν βέλτιστες πρακτικές για την εισαγωγή και την συντήρηση συνιστάται για τη μείωση του κινδύνου αιματολογικών λοιμώξεων που σχετίζονται με καθετήρες και για την βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων. Λέξεις – κλειδιά: Κεντρικοί φλεβικοί καθετήρες,  Σήψη, Νεογνά, ΜΕΝΝ, Έλεγχος Λοιμώξεων, Δέσμη μέτρων φροντίδας

S3B-2

Εφαρμογή της ρινικής και δερματικής αποαποικιοποίησης για όλους τους ασθενείς που θα χειρουργηθούν με εμφύτευμα με τη χρήση αλοιφής Μουπιροκίνη και μαντηλάκια με Γλυκονική Χλωρεξιδίνη, για τη μείωση του ποσοστού των μετεγχειρητικών λοιμώξεων που οφείλονται σε Χρυσίζων Σταφυλόκοκκο

Φιλίππου Μαρίνος, O’Sullivan Justin, Doherty Elaine, Dunne Emma, O’Donnell Ashling,
King Bernaitte, Regan Grainne, Gonzales Paolo, Tucker Sharon, Prof. Smyth Ed, Dr Tsitsi Theologia

Ο Σταφυλόκοκκος είναι ο κυριότερος αιτιολογικός παράγοντας για μετεγχειρητικές λοιμώξεις, ιδιαίτερα σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις με εμφυτεύματα.  Οι ασθενείς που είναι φορείς στη Μεθικιλλίνη Ανθεκτικό Χρυσίζοντα Σταφυλόκοκκο (MRSA) ή Μεθικιλλίνη Ευαίσθητος Χρυσίζοντα Σταφυλόκοκκο (MSSA) διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων λόγω της παρουσίας του Σταφυλόκοκκου.¨Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι περίπου το 30% του γενικού πληθυσμού είναι αποικισμένο με Σταφυλόκοκκο, γεγονός που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση λοιμώξεων. Η πρόληψη του αποικισμού με Σταφυλόκοκκο πριν από χειρουργικές επεμβάσεις, ιδιαίτερα τις ορθοπεδικές επεμβάσεις, είναι κρίσιμη για τη μείωση των μετεγχειρητικών λοιμώξεων.

Στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι, το 2022 καταγράφηκαν υψηλά επίπεδα λοιμώξεων από Σταφυλόκοκκο (16 περιπτώσεις Staphylococcus aureus ανάμεσα σε 13,786 ασθενείς). Το πρώτο εξάμηνο του 2023, ο αριθμός μειώθηκε σε 5 περιπτώσεις Staphylococcus aureus ανάμεσα σε 10,983 ασθενείς. Μετά την εφαρμογή στρατηγικών πρόληψης, όπως η χρήση μαντηλάκια καθαρισμού με  Χλωροεξιδίνης (Chlorexidine wipes) μία μέρα πριν και την ημέρα του χειρουργείου, παρατηρήθηκε μείωση των μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Συγκεκριμένα, από 6 περιπτώσεις μετεγχειρητικών λοιμώξεων στο πρώτο εξάμηνο του 2023, μειώθηκαν σε 2 περιπτώσεις.

Από τον Αύγουστο του 2023, εισήχθη η εφαρμογή κρέμας Mupirocin στην ρινική κοιλότητα τρεις φορές την ημέρα πριν και την ημέρα του χειρουργείου. Αυτή η στρατηγική έχει οδηγήσει σε δραματική μείωση των λοιμώξεων από Staphylococcus aureus. Το πρώτο εξάμηνο του 2024 καταγράφηκε μόνο μία λοίμωξη από Staphylococcus aureus, ενώ το δεύτερο εξάμηνο είχαμε 2 περιπτώσεις, όλες με ασθενείς που είχαν προ υπάρχοντες παράγοντες κινδύνου, όπως ιστορικό ψωρίασης.

Η εφαρμογή αυτών των στρατηγικών πρόληψης έχει σημαντικά οφέλη, όπως η μείωση της ανάγκης επαναεισαγωγής των ασθενών για ενδοφλέβια αντιβιοτικά και η βελτίωση της ασφάλειας και ποιότητας της φροντίδας.

S3B-3

Long Covid σύνδρομο, το αποτύπωμα της πανδημίας από ένα αναπνευστικό ιο. Η εμπειρία της Κύπρου

Τοφαρίδης Ανδρέας

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας(WHO) , long covid ορίζεται ΄΄η κατάσταση εκείνη που εμφανίζεται σε άτομα με ιστορικό πιθανής ή επιβεβαιωμένης λοίμωξης SARS-CoV-2 , συνήθως 3 μήνες από την εμφάνιση της νόσου , με συμπτώματα που διαρκούν τουλάχιστον 2 μήνες και δεν μπορούν να αποδοθούν σε εναλλακτική διάγνωση, τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζουν διακυμάνσεις ή υποτροπές με την πάροδο του χρόνου¨. Έχουν περιγραφεί πέραν των 200 συμπτωμάτων που ενδεχομένως να οφείλονται στο σύνδρομο του μακροχρόνιου covid , με διαφορετικούς φαίνοτυπους εμφάνισης του συνδρόμου. Πιο συγκεκριμένα, Τα συχνότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίσθημα χρόνιας κόπωσης των ασθενών ακόμη και σε απλές καθημερινές δραστηριότητες τους, αίσθημα δύσπνοιας – κάποιοι εκ των οποίων χρήζουν για παρατεταμένο χρονικό διάστημα κάτοικόν οξυγονοθεραπεία . Επιπλέον 1 στους 5 ασθενείς παρουσιάζουν διαταραχές ύπνου , ελλείματα μνήμης, μειωμένη πνευματική εγρήγορση , διαταραχές διάθεσης ή και καταθλιπτική συμπτωματολογία , όλα αυτά μαζί ή το κάθε ένα ξεχωριστά προκαλούν το λεγόμενο brain fog ή αλλιώς ΄΄ομίχλη του εγκεφάλου΄΄. Άλλα συμπτώματα αποτελούν , οι διαταραχές γεύσης και όσφρησης, αρθραλγίες, μυαλγίες, ξηροστομία/ξηροφθαλμία, διάρροιες, κεφαλαλγία. Η παθοφυσιολογία του συνδρόμου πολύπλοκη και πολλές φορές άγνωστη.
ΣΚΟΠΟΣ
Η μελέτη της κυρίαχης συμπτωματολογίας σε ασθενεις που πληρούν κριτήρια για το σύνδρομο Long Covid 19.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

• Ασθενείς από το Ιατρείο Long Covid Μονάδας Λοιμώξεων Παθολογικής Κλινικής ΓΝ Λευκωσίας, όπου παρακολουθούνται 350 ασθενείς.
• Προηγούμενη λοίμωξη (+/- νοσηλεία) COVID-19, τουλάχιστον 3 μήνες από το πέρας της οξείας φάσης της νόσου.
• Χρονική περίοδος: 10/2021- 12/2022
• 18 έτη και άνω
• Συμπλήρωση ενός δομημένου επιστημονικού ερωτηματολογίου
  Δημογραφικά στοιχεία, συννοσηρότητες, συμπτώματα, ιστορικό νοσηλείας, κα
  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
  Παρατηρήθηκε μεγάλο εύρως κλινικών συμπτωμάτων σε ασθενείς με Long Covid 19
  Η κυρίαρχη συμπτωματολογία δεν προέρχεται από το αναπνευστικό
  Τα μεταβολικά νοσήματα είναι συχνά μεταξύ των ασθενών με Long Covid 19
  Το brain fog , ήταν συχνότερο σε ασθενείς που δεν είχαν νοσηλευτεί

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Παρατηρήθηκε μεγάλο εύρως κλινικών συμπτωμάτων σε ασθενείς με Long Covid 19
Η κυρίαρχη συμπτωματολογία δεν προέρχεται από το αναπνευστικό
Τα μεταβολικά νοσήματα είναι συχνά μεταξύ των ασθενών με Long Covid 19
Το brain fog , ήταν συχνότερο σε ασθενείς που δεν είχαν νοσηλευτεί

S3B-4

Επιδημιολογική Επιτήρηση Ιών του Αναπνευστικού Συστήματος

Δρ Χαραλάμπους Χρίστος

Στόχος της παρουσίασης είναι να παρουσιαστούν οι τελευταίες εξελίξεις στην επιτήρηση των αναπνευστικών ιών και να αναλυθεί η επιτήρηση στη χώρα μας.

Αρχικά γίνεται επισκόπηση της επιτήρησης της νόσου COVID-19 και των προκλήσεων που προέκυψαν κατά την πανδημία  αλλά και των βελτιώσεων που εφαρμόστηκαν στην συνέχεια για την ενίσχυση των συστημάτων επιτήρησης. Αναλύονται οι διαδικασίες συλλογής, καταγραφής και ανάλυσης των δεδομένων καθώς και η σημασία της επιτήρησης του ιού στη λήψη αποφάσεων Δημόσιας Υγείας.

Στη συνέχεια, η παρουσίαση εστιάζει στην ανάπτυξη και εφαρμογή συστημάτων ενιαίας επιτήρησης ιών του αναπνευστικού συστήματος (SARS-CoV-2, γρίπη, RSV) και συγκεκριμένα της επιτήρησης sentinel στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας. Σε αυτό το μέρος της παρουσίασης αναλύονται οι συνδρομικοί ορισμοί που χρησιμοποιούνται (ARI, ILI, SARI) και επεξηγείται η λειτουργεία των συστημάτων, η εμπλοκή των Νοσηλευτών Ελέγχου Λοιμώξεως, αλλά και η δράσεις ψηφιοποίησης της διαδικασίας αυτής.

Επιπρόσθετη αναφορά γίνεται και σε άλλα συμπληρωματικά συστήματα επιτήρησης, όπως η επιτήρηση λυμάτων και η γονιδιωματική επιτήρηση.

S3B-5

Πρόληψη της διασποράς παθογόνων μικροοργανισμών που σχετίζονται με λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος

Δρ Ευσταθίου Γεώργιος

Υπολογίζεται ότι περίπου 3.5 εκατομμύρια περιπτώσεις λοιμώξεων σχετιζόμενων με τους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας παρουσιάζονται κάθε χρόνο στην Ευρωπαική Ένωση. Από τις πιο πάνω περίπτώσεις, 90000 θάνατοι ετησίως θα προκύψουν. Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος αποτελούν μια από τις συχνότερες λοιμώξεις και οδηγούν σε ανεπιθυμητες εκβάσεις π.χ. σε παρατεταμένη νοσηλεία, σε υψηλό κόστος στο σύστημα υγείας ή και στο θάνατο. Η εφαρμογή των συστάσεων και οδηγιών, οι οποίες εκδίδονται τόσο από διεθνείς οργανισμούς (π.χ. CDC και eCDC) αλλά και εθνικούς φορείς (π.χ. Υπουργείο Υγείας), συμβάλει σημαντικά στην πρόληψη της διασποράς των παθογόνω μικροοργανισμών στους χώρους παροχής υπηερσιών υγείας. Η παρουσίαση, πραγματεύεται τις τελευταίες συστάσεις που έχουν εκδοθεί στο θέμα των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος και την πρόληψη τους στοςυ χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας.   

S3C-1

Οικογενειακός Προγραμματισμός, Εγκυμοσύνη και θηλασμός στην Κατά Πλάκα Σκλήρυνση

Σμολέσκη Ειρήνη

H Σκλήρυνση Κατά Πλάκας ή Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΣΚΠ) είναι μία χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Η νόσος αυτή παρουσιάζεται κυρίως σε νέα άτομα,ηλικίας 20-40 ετών. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες σε αναλογία 3:1. Η πρόγνωση της νόσου έχει αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο τα τελευταία 20 χρόνια με την ανακάλυψη των ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων. Στις μέρες μας παρατηρείται μία αύξηση στα ποσοστά γυναικών με ΣΚΠ που αποφασίζουν να κυοφορήσουν, και αυτό φαίνεται να οφείλεται στη μεγαλύτερη επίγνωση και διαχείριση της νόσου που έχουν οι ασθενείς.  Η εξέλιξη των θεραπειών επιτρέπει στις γυναίκες να διαχειρίζονται τα συμπτώματα της νόσου και να διατηρούν στο βέλτιστο βαθμό την υγεία τους, προκειμένου να προγραμματίσουν και να ολοκληρώσουν μια υγιή εγκυμοσύνη.   Σημαντικό να αναφερθεί ότι κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρείται μειωμένη δραστηριότητα της νόσου. Οι γυναίκες με ΣΚΠ μετά τον τοκετό έχουν να αντιμετωπίσουν την εξισορρόπηση των αναγκών τους με εκείνες του νεογέννητου παιδιού τους.  Αρχικά πως θα διαχειριστούν τον ύπνο τους, την αποκατάστασή τους και φυσικά την έναρξη της θεραπείας τροποποίησης της νόσου. Επιβάλλεται η ενθάρρυνση για οικογενειακή βοήθεια, κι αν είναι δύσκολο,  να αναζητείται πληρωμένη βοήθεια. Οι γυναίκες με ΣΚΠ θα πρέπει επίσης να ελέγχονται για επιλόχεια κατάθλιψη λόγω του υψηλού γενικού επιπολασμού της στον πληθυσμό, με τον ισχυρότερο παράγοντα κινδύνου να έχουν προϋπάρχουσα κατάθλιψη. Ενώ ο θηλασμός φαίνεται να έχει θετικό αντίκτυπο, η ανάγκη για συνέχιση ή επανάληψη της θεραπείας ΣΚΠ μετά τον τοκετό πρέπει να αξιολογηθεί ατομικά. Η ασφαλής διάρκεια θηλασμού εκτιμάται μέχρι τον 2ο με 3ο μήνα λοχείας. Μετά η πιθανότητα υποτροπής χωρίς αγωγή προφύλαξης αυξάνεται. Ο ρόλος του/της νοσηλευτή/μαίας/μαιευτή είναι να κατανοήσει τις ιδιαίτερες ανάγκες των ασθενών με ΣΚΠ τόσο πριν όσο και μετά από μια εγκυμοσύνη. Να ενισχύσει τις ασθενείς να απευθύνονται στους επαγγελματίες υγείας όταν προγραμματίζουν μια εγκυμοσύνη. Να συζητούν μαζί τους και να επιλέγουν την κατάλληλη θεραπεία για τις ασθενείς με γνώμονα πάντα την ασφάλεια τόσο για τις ίδιες όσο και για το έμβρυο. Η διεπιστημονική ομάδα, χρειάζεται να γίνει πράξη, να υπάρχει συνεργασία των επαγγελματιών υγείας και να καθοδηγούν τις ασθενείς καθ’ όλη την πορεία της εγκυμοσύνης. Σημαντικό εξίσου είναι η ένταξη της οικογένεια της ασθενούς στη φροντίδα και η εκπαίδευση του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος όπου χρειάζεται.  

S3C-2

Διερεύνηση των επιπέδων ικανοποίησης των γυναικών από την εμπειρία τοκετού τους στην Κυπριακή Δημοκρατία (INTERSECT)

Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη, Μαυρομμάτη Αθηνά, Δρ Κασσιανός Άγγελος, Βογαζιάνος Πάρης, Χριστοφόρου Άντρη

Εισαγωγή

Τα χαμηλά επίπεδα ικανοποίησης των γυναικών από την  εμπειρία τοκετού τους έχουν συσχετιστεί τόσο με βραχυπρόθεσμες όσο και με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τη μητέρα, το παιδί  και την οικογένεια. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που διεξήχθη στην Κύπρο για τη μέτρηση των επιπέδων ικανοποίησης των γυναικών από το τοκετό τους  μέσω BSS-R.

Σκοπός

Να εξετάσει την ικανοποίηση των γυναικών από την  εμπειρία τοκετού τους σε δείγμα νέων μητέρων στην Κύπρο μέσω του BSS-R και να διερευνήσει πιθανές συσχετίσεις.

Μέθοδος

Συγχρονική μελέτη με δείγμα 238 γυναίκες που είχαν γεννήσει στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια πριν από το τοκετό τους. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μεταξύ Σεπτεμβρίου 2022 και Μαΐου 2023.

Αποτελέσματα

Μια σημαντική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ της ηλικίας και των χαρακτηριστικών των γυναικών, με τις μεγαλύτερες γυναίκες να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τις νεότερες γυναίκες. Η προηγούμενη εμπειρία στον τοκετό έχει αντίκτυπο στην ικανοποίηση από τον τοκετό τους. Οι διαφορές στην ικανοποίηση από το τοκετό τους βρέθηκαν μεταξύ των γυναικών που αντιμετωπίζουν επείγουσα καισαρική τομή  και εκείνων που έχουν φυσιολογικό τοκετό.  Στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ικανοποίηση από το τοκετό τους  βρέθηκαν μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν επιπλοκές και εκείνων που είχαν βιώσει επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού τους. Οι γυναίκες που είχαν σύντροφο μαζί τους κατά τη διάρκεια του τοκετού ήταν πιο ικανοποιημένες από εκείνες που δεν είχαν κανέναν.

Συμπεράσματα/εισηγήσεις

Τα επίπεδα ικανοποίησης των γυναικών από τον τοκετό τους στην Κύπρο μπορούν να βελτιωθούν  με μια σειρά δράσεων, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης εθνικών κατευθυντήριων γραμμών για την παροχή ποιοτικής φροντίδας, τον επανασχεδιασμό της προγεννητικής εκπαίδευσης και την συνεχιζόμενη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας.

S3C-3

Αποκλειστικός Μητρικός Θηλασμός και ειδικές ομάδες μητέρων-νεογνών: Εμπόδια έναρξης και εδραίωση στον Σακχαρώδη Διαβήτη της κύησης

Λαζάρου Ελευθερία, Δρ Μεταλλινού Δήμητρα, Δρ Κολοκοτρώνη Ουρανία, Δρ Λαμπρινού Αικατερίνη, Δρ Μιλτιάδους Παναγιώτα, Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη

Εισαγωγή: Ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης (ΣΔΚ) αφορά την πιο κοινή μεταβολική πάθηση κατά τη διάρκεια της κύησης, έχοντας συσχετιστεί με πολυάριθμα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα επακόλουθα σε μητέρα και έμβρυο/νεογνό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συνιστά τη διατήρηση του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού (ΑΜΘ) για τουλάχιστον έξι μήνες από τη γέννηση, καθώς σε αυτές τις ειδικές ομάδες πληθυσμού μητέρων-νεογνών παρέχει σημαντική προστατευτική επίδραση μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης ΣΔ τύπου 2 και παχυσαρκίας. Ωστόσο, νεογνά από κυήσεις με ΣΔΚ φαίνεται να σημειώνουν χαμηλότερα ποσοστά ΑΜΘ συγκριτικά με νεογνά από ανεπίπλεκτες με διαβήτη κυήσεις.

Σκοπός: Η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την έναρξη και τη συνέχεια του ΑΜΘ σε καταστάσεις ΣΔΚ τους πρώτους 6 μήνες ζωής.

Υλικό και Μέθοδος: Διενεργήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων Pubmed/Medline, EBSCOhost και Scopus για σχετικά άρθρα που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 2019-2024. Λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι “gestational diabetes mellitus”,“exclusive breastfeeding’’,‘’lactation’’ και “barriers”.

Αποτελέσματα:  Oι παράγοντες που σχετίζονται με τη μητέρα αφορούν την καθυστερημένη γαλακτογένεση ΙΙ, την έλλειψη γνώσεων, τις στάσεις και τη μειωμένη πρόθεση, τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και το κάπνισμα. Οι αυξημένες ιατρικές παρεμβάσεις, ο αποχωρισμός μητέρας-νεογνού και το μη υποστηρικτικό περιβάλλον επηρεάζουν αρνητικά την έναρξη του ΜΘ. Ωστόσο, εμπόδια σχετιζόμενα με επαγγελματίες υγείας όπως η μειωμένη ευαισθητοποίηση σχετικά με το ΣΔΚ, η ελλιπής διεπιστημονική συνεργασία, η έλλειψη γνώσεων και δεξιοτήτων σχετικά με το ΣΔΚ αλλά και τα οργανωτικά εμπόδια όπως η έλλειψη πόρων, οι πολιτικές και η έλλειψη συστηματικής υποστήριξης μετά την έξοδο από το μαιευτήριο φαίνεται να επηρεάζουν την προώθηση και τη συνέχεια του ΑΜΘ. Συμπεράσματα: Σε καταστάσεις ΣΔΚ τα εμπόδια πολλαπλασιάζονται εξ’ αιτίας της έλλειψης γνώσεων και των προστιθέμενων ιατρικών παρεμβάσεων. Η εξατομικευμένη προγεννητική εκπαίδευση εγκύων με ΣΔΚ και η ανάπτυξη προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης για επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με την φροντίδα αυτών των ειδικών πληθυσμών πρόκειται να προάγει την βελτιστοποίηση των ποσοστών ΑΜΘ στον ΣΔΚ.

S3C-4

Ιατρική Αμέλεια στην Κύπρο: Νομικό Πλαίσιο και Προκλήσεις στη Διαχείριση Περιστατικών σε σχέση με τα αυξανόμενα ποσοστά καισαρικών τομών

Βρακάς Χρίστος

Τα ποσοστά καισαρικών τομών στην Κύπρο είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη, φτάνοντας το 62,31% το 2023, πολύ πάνω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο του 30% και το συνιστώμενο όριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας του 15%. Το άρθρο τονίζει τον ρόλο της “αμυντικής ιατρικής”, μιας πρακτικής που οι γυναικολόγοι υιοθετούν για να προστατευτούν από νομικές αξιώσεις, προτείνοντας καισαρική τομή ακόμη και χωρίς απόλυτη ιατρική ένδειξη. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των καισαρικών τομών, καθώς οι γιατροί προτιμούν τη θεωρητικά “πιο ασφαλή” νομική επιλογή. Επιπλέον, η παρουσίαση αυτή αναφέρει διεθνείς πρακτικές για τη μείωση των περιττών καισαρικών τομών, όπως η εφαρμογή αυστηρών κατευθυντήριων γραμμών και η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και των ασθενών για τα οφέλη του φυσιολογικού τοκετού. Επίσης θα μιλήσουμε για στρατηγικές που προτείνονται στην Κύπρο και περιλαμβάνουν κίνητρα για γιατρούς που προωθούν τον φυσιολογικό τοκετό και ποινές για όσους υπερβαίνουν τα όρια των καισαρικών.

S3C-5

Φροντίδα Μητρότητας με Σεβασμό

Παπαηρακλειδίου Ηρακλειδία, Δρ Μιτλετον Νίκος, Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη, Δρ Κολοκοτρώνη Ουρανία, Δρ Νικολάου Χριστιάνα, Δρ Καρανικόλα Μαρία

Στα πλαίσια του ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου RESPECT με θέμα τη «Φροντίδα Μητρότητας με Σεβασμό (Respectful Maternity Care): Ενίσχυση συμμετοχικής λήψης αποφάσεων και ενημερωμένων επιλογών φροντίδας». Το πρόγραμμα εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της διασφάλισης του δικαιώματος των γυναικών για μια θετική εμπειρία τοκετού και αποτελεί συνέχεια σειράς δράσεων για την προώθηση προτύπων ποιότητας στη βάση αρχών και κριτηρίων για τη «Φροντίδα Μητρότητα με Σεβασμό» (Respectful Maternity Care), που θέτουν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η Χάρτα Δικαιωμάτων White Ribbon Alliance, και όλοι οι σχετικοί διεθνείς και Ευρωπαϊκοί επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς.

Μία απο τις δράσεις αποτέλεσε το ερευνητικό έργο και η καταγραφή των εμπειριών των κύπριων μητέρων οι οποίες γέννησαν τα τελευταία 5 χρόνια στη Κύπρο.

Η έρευνα διεξήχθηκε με ποιοτική και ποσοτική προσέγγιση. Η πρόκληση απευθύνενόταν προς τις γυναίκες που γέννησαν στην Κύπρο τα τελευταία πέντε χρόνια, τις οποίες καλέσαμε να καταθέσουν τις εμπειρίες, τις απόψεις και τις εισηγήσεις τους, απαντώντας ανώνυμα στο διαδικτυακό ερωτηματολόγιο RESPECT. Για σκοπούς συγκρίσεων, το ερωτηματολόγιο βασίστηκε σε αντίστοιχες μελέτες σε διεθνές επίπεδο. Έλαβαν μέρος περισσότερες απο 500  γυναικες. Στη συνέχεια η μέθοδος συνέχισε με ποιοτική προσέγκυση όπου έγιναν διαδικτυακά και δια ζώσης focus group σε Λευκωσία και Λεμεσό. Έλαβαν μέρος 29 γυναίκες.

Στην παρουσίαση του 31^ο Παγκύπριου Συνεδρίου Νοσηλευτικής και Μαιευτικής στοπός είναι να παρουσιαστούν τα ευρήματα της έρευνας (ποσοτικά και ποιοτικά) για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαιών σχετικά με τις εμπειρίες των Κύπριων μητέρων.  

S4A-1

Πολυκυστικές Ωοθήκες και Μεταβολικό Σύνδρομο

Δρ Μοιρογιώργος Δημήτριος

Πολυκυστικές Ωοθήκες : Έμφαση στη διαφορά των όρων πολυκυστικές ωοθήκες και συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών. Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών: Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ – Polycystic Ovaries Syndrome, PCOS) είναι μια από τις πιο κοινές ενδοκρινολογικές παθήσεις της γυναίκας, Επιπολασμός, Διαγνωστικά κριτήρια (κλινική εικόνα και συμπτωματολογία), Αιτιοπαθογένεια, Υπερηχογραφικά ευρήματα, Θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση. Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και υπογονιμότητα. Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και κύηση. Μεταβολικό Σύνδρομο : Το μεταβολικό σύνδρομο μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μάστιγα της σύγχρονης εποχής και τα ποσοστά του συνεχώς αυξάνονται στο Δυτικό κόσμο. Συσχέτισή του με το Συνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, Επιπολασμός, Διαγνωστικά κριτήρια (κλινική εικόνα και συμπτωματολογία), Αιτιοπαθογένεια, Θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση. Μεταβολικό σύνδρομο και υπογονιμότητα. Μεταβολικό σύνδρομο και κύηση.

S4A-2

Διαχείριση της παχυσαρκίας στην εφηβική ηλικία

Βασιλείου Θέκλα

Εισαγωγή: Η παχυσαρκία στις μέρες μας έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας για τις αναπτυγμένες χώρες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), υπογραμμίζει ότι φίστανται περισσότερα απο 380 εκατομύρια υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά και έφηβοι παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έφτασε το 18% όσον αφορά παιδιά και εφηβούς ηλικίας 5-19 ετών, με την Ελλάδα και την Κύπρο να κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις. Η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική νόσος που ορίζεται ως η υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα και πυροδοτεί προβλήματα υγείας με κοινωνικές και ψυχολογικές προεκτάσεις στη ζωή των επηρεαζόμενων νέων. Μέσα από την ανασκόπηση αυτή, φαίνεται ο σημαντικός και πολυδιαστατος ρόλος των νοσηλευτών στην πρόληψη, αλλά και διαχείριση του προαναφερόμρνου προβλήματος.

Σκοπός: Μελέτη και περιγραφή των παραγόντων που οδηγούν στην παχυσαρκία στην εφηβική ηλικία. Περιγραφή του πολυδιάστατου ρόλου του νοσηλευτή στην πρόληψη, αλλά και διαχείριση του φλέγοντος αυτού προβλήματος, μέσω της εκπαίδευσης του ίδιου του ατόμου, της οικογένειας, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Η ενεργή συμμετοχή του επαγγελματία υγείας είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος εξάλειψης της παιδικής παχυσαρκίας.

Μεθοδολογία: Η μεθοδολογία στηρίζεται στην αναζήτηση πηγών μέσων των επιστημονικών βάσεων δεδομένων PUBMED, CINAHL, GOOGLE SCHOLAR.

Αποτελέσματα: Οι παράγοντες που οδηγούν στην παχυσαρκία στην εφηβική ηλικία, είναι η κακή διατροφή συνδιασμένη με την καθιστική ζωή, ο ανεπαρκής ύπνος, οι πολλές ώρες παρακολούθησης σε οθόνες (τηλεόραση, ταμπλετ, κομπιούτερ, κλπ), οικογενειακοί – κληρονομικοί παράγοντες, ανθυγιεινές συνήθειες. Εισηγήσεις: Ανάγκη για εφαρμογή προγραμμάτων αντιμετώπισης και πρόληψης της εφηβικής παχυσαρκίας. Να δωθεί έμφαση σε προγράμματα υγιεινής διατροφής, σωματικής άσκησης και διδασκαλίας υγιών μηχανισμών. Σημαντικός ο συμβουλευτικός ρόλος των νοσηλευτώμ για ενδυνάμωση τόσο ατομικά των εφήβων, όσο και της οικογένειας τους, αλλά και της κοινότητας γενικότερα μέσα απο προγράμματα πρόληψης της παχυσαρκίας.

S4A-3

Παχυσαρκία: Διαγνωστική Προσέγγιση και Φιλοσοφία Αντιμετώπισης

Δρ Κωνσταντίνου Χάρης

Η παχυσαρκία αποτελεί χρόνια, πολυπαραγοντική, νευροσυμπεριφορική, υποτροποιάζουσα, θεραπεύσιμη νόσο η οποία χαρακτηρίζεται από την παρουσία περίσσειας λιπώδους ιστού με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία του (adiposopathy) ή/και την άσκηση πιεστικών φαινομένων σε εσωτερικά όργανα (fat mass disease). Η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει συχνά μεταβολικές, λειτουργικές και ψυχοκοινωνικές επιπλοκές.
Πολύ σημαντικό πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση της νόσου είναι η διαγνωστική διερεύνηση της νόσου: διερεύνηση των αιτιών, ανίχνευση φραγμών στην απώλεια σωματικού βάρους και των επιπλοκών της νόσου. Δεύτερο βήμα αποτελεί η σταδιοποίηση της νόσου, η οποία θα καθορίσει και την εμπλοκή των λοιπών επαγγελματιών υγείας που απαρτίζουν τη διεπιστημονική ομάδα αντιμετώπισης. Τέλος, η επιλογή του θεραπευτικού πλάνου είναι πρόκληση στη σύγχρονη ιατρική και οφείλει να ακολουθεί την αιτιολογική προσέγγιση της νόσου.

S4A-4

Προδιαβήτης

Στυλιανού Ανδρέας

Εισαγωγή  ։ Ως προδιαβήτης χαρακτηρίζεται η κατάσταση κατά την οποία το σάκχαρο του αίματος είναι υψηλότερο απο το φυσιολογικό, αλλά όχι τόσο υψηλό ώστε να διαγνωσθεί ως Διαβήτης. Στον προδιαβήτη διαταράσεται, είτε το Σάκχαρο το πρωί, είτε το Σάκχαρο μετρημένο 2 ώρες μετά το γεύμα.

Είναι σημαντικό να μπορούμε να ανιχνεύουμε και να διαγνώζουμε άτομα με προδιαβήτη. Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για προδιαβήτη όταν το σάκχαρο μετρημένο το πρωί νηστκοί κυμαίνεται από 100-125mg/dl ή το σάκχαρο 2-ώρες μετά απο καμπύλη Γλυκόζης κυμαίνεται από 140-199 mg/dl

Σύγχρονα επιδημιολογικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι στον ανεπτυγμένο κόσμο, το 1/3 περίπου του πληθυσμού εμφανίζει προδιαβήτη. Γιατί τώρα είναι τόσο σημαντική η διάγνωση του προδιαβήτη. Τα προδιαβητικά άτομα έχουν αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη, ο οποίος υπολογίζεται περίπου στο 25-30% μέσα στα επόμενα 3-5 έτη, εάν δεν ληφθούν μέτρα πρόληψης. Επίσης, είναι παράγων καρδιαγγειακού κινδύνου και επιπλοκών.

Στην πενταετία, ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη σε ένα άτομο που έχει προδιαβήτη αγγίζει το 30% έως το 50% σε πολλές περιπτώσεις. Επίσης, ο προδιαβήτης αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες ανάπτυξης διαβήτη, αν αμεληθεί.

Σκοπός: Η αναγνώριση προδιαβητικών καταστάσεων και σημασία αυτών, εκπαίδευση του συγκεκριμένου πλυηθυσμού Αποτελέσματα։ Συνεπώς, η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του προδιαβήτη μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξή του σε σακχαρώδη διαβήτη και τις σχετικές επιπλοκές του.  Η  υπάρχουσα φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποδείξει οφέλη, πλην ίσως της μετφορμινης και αυτής μόνο για εξατομικευμένες περιπτώσεις. Μερική  απώλεια βάρους(5-10%), ήπια άσκηση (30΄ ημερησίως) μαζί με αλλαγή τρόπου διατροφής είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία τόσο για την πρόληψη του Διαβήτη όσο και για την πρόληψη των επιπλοκών του. Σε όλα αυτά ο νοσηλευτής ως επαγγελματίας υγείας στην ομάδα διαβήτη μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, τόσο στην διάγνωση αλλά και στη πρόληψη μετάβασης σε σακχαρώδη διαβήτη.

S4A-5

Χρήση της τεχνολογίας στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά

Παπαδάμου Κυριακή

Εισαγωγή: Η διαχείριση του διαβήτη τύπου 1, κυρίως στα παιδιά αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην δημόσια υγεία, αφού αποτελεί την πιο συχνή μεταβολική διαταραχή σε παιδιά και εφήβους. Η αυξημένη εμφάνιση του παιδικού διαβήτη τα τελευταία χρόνια, αποτέλεσε κίνητρο για χρήση νέων τεχνολογιών με σκοπό την σωστή διαχείριση του. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, υπάρχουν λιγοστά επιστημονικά δεδομένα βασισμένα σε κλινικές μελέτες τα οποία υποστηρίζουν με σαφήνεια την αποτελεσματική ρύθμιση του διαβήτη σε παιδιά, αξιολογώντας τα στοιχεία των παρεμβάσεων.

Σκοπός: H αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μελετών, κατά πόσο η χρήση σύγχρονων τεχνολογικών συσκευών, βοηθά στη ρύθμιση του διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά, ηλικίας 6 έως 12 ετών.

Μεθοδολογία: Μετά την αναγνώριση του προβλήματος, πραγματοποιήθηκε εύρεση των κατάλληλων αναφορών στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων για τη χρονική περίοδο 2018-2023.

Αποτελέσματα: Από τις συνολικές αναφορές που εντοπίστηκαν, 17 τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες πληρούσαν τα κριτήρια εισόδου και συμπεριλήφθηκαν εν τέλη στη βιβλιογραφική ανασκόπηση. Από μια αρχική μελέτη των δεδομένων, των εν λόγω αναφορών, παρατηρείται η σημαντικότητα της χρήσης των σύγχρονων τεχνολογιών στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά. Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία των μελετών ανέφερε βελτίωση των εκβάσεων που σχετίζονται με το διαβήτη, οδηγώντας κατά συνέπεια σε επίτευξη αποτελεσματικής γλυκαιμικής ρύθμισης.

Συμπεράσματα: Από τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα γίνεται εμφανές ότι η χρήση της τεχνολογίας είναι σημαντική και αποτελεσματική, επιδρώντας θετικά στη διαχείριση του παιδικού διαβήτη. Επιφέρει ρύθμιση της γλυκόζης, καθώς και μείωση των

υπογλυκαιμικών επεισοδίων, με αποτέλεσμα να βελτιώνει την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής τόσο των παιδιών με διαβήτη τύπου 1, όσο και των γονέων τους.

Λέξεις κλειδιά: διαβήτης τύπου 1, διαχείριση διαβήτη, παιδιά, τεχνολογία, συσκευές ινσουλίνης.

S4B-1

Ο ρόλος του εξειδικευμένου νοσηλευτή στην διαχείριση των επιπλοκών σε ένα χρόνιο τραύμα

Δρ Βασιλείου Μάριος

Οι ασθενείς που αναπτύσσουν τραύματα πίεσης, αποτελεί γι΄ αυτούς ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που χρειάζεται ιδιαίτερη διαχείριση και νοσηλευτική φροντίδα.

Εισαγωγή

Οι ασθενείς που αναπτύσσουν τραύματα πίεσης, αποτελεί γι΄ αυτούς ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που χρειάζεται ιδιαίτερη διαχείριση και νοσηλευτική φροντίδα. Στα έλκη δυνατόν να αναπτυχθούν επιπλοκές που μπορούν εύκολα να οδηγήσουν το τραύμα σε μόλυνση. Το μολυσμένο έλκος είναι δύσκολο να αποθεραπευτεί και προκαλεί πολλά κλινικά προβλήματα στον ασθενή. Η ανεπαρκείς διαχείριση των επιπλοκών μπορεί να οδηγήσει σε σηπτική κατάσταση. Η ανάγκη εξειδικευμένου νοσηλευτή στην πρόληψη και φροντίδα τραυμάτων πίεσης, μέσω της σωστής αξιολόγησης σε συνεργασία με την διεπιστημονική ομάδα, και σε συνδυασμό με την γνώση των σύγχρονων τρόπων θεραπείας των τραυμάτων πίεσης, αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τους επαγγελματίες υγείας που παρέχουν υπηρεσίες σε αυτό το επίπεδο.

Σκοπός

Σκοπός είναι η παρουσίαση του ρόλου και της δράσης του εξειδικευμένου νοσηλευτή στην διαχείριση των επιπλοκών των τραυμάτων πίεσης, με την ορθή χρήση ενεργών επιθεμάτων και την εφαρμογή της πρακτικής του αναίμακτου καθαρισμού.

Μεθοδολογία

 Παρουσίαση περιπτωσιακών μελετών με ψηφιακό υλικό (φωτογραφίες και βίντεο) όπου διαφαίνεται η κλινική εξέλιξη των τραυμάτων πίεσης προς την επούλωση, ενώ σε κάποιο στάδιο παρουσίασαν κάποια επιπλοκή.

Αποτελέσματα

 Με τη σωστή αξιολόγηση, παρέμβαση και χρήση ειδικών επιθεμάτων τα τραύματα πίεσης θεραπεύονται σε επιθυμητό χρονικό διάστημα. …. Περισσότερα αποτελέσματα

Συμπερασματα

Οι εξειδικευμένοι νοσηλευτές έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν τόσο στην πρόληψη, όσο και στην φροντίδα των επιπλοκών των χρόνιων ελκών και τραυμάτων.

Η  καλή  κατανόηση  των  μηχανισμών  επούλωσης  αποτελεί  προϋπόθεση  για  την  σωστή  εφαρμογή  των  τοπικών  θεραπειών. Η ορθή συνεργασία και αξιολόγηση των τραυμάτων πίεσης μαζί με την παροχή κατάλληλης νοσηλευτικής αγωγής, σε συνδυασμό με την ορθή χρήση θεραπευτικών επιθεμάτων, ο νοσηλευτής είναι σε θέση να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των συνανθρώπων του.

S4B-2

Σχεδιασμός, εφαρμογή και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας ενός εκπαιδευτικού προγράμματος σε άτυπους φροντιστές, για την φροντίδα του ατόμου με Άνοια στο σπίτι

Χαρίτου Παρασκευή, Δρ Σωκράτους Σωκράτης

Εισαγωγή Η άνοια θεωρείται σήμερα η έβδομη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ όλων των ασθενειών και μία από τις κύριες αιτίες αναπηρίας και εξάρτησης στους ηλικιωμένους παγκοσμίως (WHO, 2023). Αποτελεί σύνδρομο με προοδευτική εξέλιξη μέσα από μια σειρά σταδίων και εναλλαγών στις ανάγκες φροντίδας, κυρίως στο πρώιμο και μεταγενέστερο στάδιο. Οι ψυχολογικές και συμπεριφορικές προκλήσεις αποτελούν την κύρια αιτία στρες και εξουθένωσης των οικογενειακών φροντιστών (Sousa et al., 2016). Ο ρόλος και οι ευθύνες της οικογένειας είναι σημαντικοί, γεγονός που τους κάνει να βιώνουν ένα βάρος φροντίδας που τους επηρεάζει τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να γίνουν ένα είδος «αόρατου δεύτερου ασθενή» (Bressan et al.,2020).

Σκοπός Ο σκοπός είναι η παρουσίαση της μεθοδολογίας ανάπτυξης και εφαρμογής ενός εκπαιδευτικού προγράμματος σε  άτυπους φροντιστές, για την βελτίωση των γνώσεων και των ικανοτήτων στην παροχή φροντίδας στο άτομο με άνοια στο σπίτι.

Αποτελέσματα Έρευνες που έγιναν στην Κύπρο δείχνουν διαχρονικά ψηλά επίπεδα επιβάρυνσης και καταθλιπτικών συμπτωμάτων στους άτυπους φροντιστές ατόμων με Alzheimer και συναφείς Άνοιες (Papastavrou et al., 2007; Papastavrou et al.,2014; Papastavrou et al., 2015).Η ενίσχυση της ικανότητας των φροντιστών και της εμπιστοσύνης στην παροχή φροντίδας καθώς και των γνώσεων για την ασθένεια έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα ικανοτήτων και μειωμένα επίπεδα επιβάρυνσης (Leszko, 2019). Διάφορες μορφές εκπαίδευσης οικογενειακών φροντιστών έχουν πράγματι αποδειχθεί αποτελεσματικές στη μείωση του άγχους και προώθηση της αυτο-αποτελεσματικότητας (Kwok, 2021). Τα προγράμματα ψυχο-εκπαιδευτικής υποστήριξης πολλαπλών παρεμβάσεων στοχευμένα και προσαρμοσμένα στην αντιμετώπιση ατομικών αναγκών, προσδιορίζοντας γνώσεις, δεξιότητες, στόχους και παρεχόμενες υπηρεσίες υποστήριξης για την επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων, φάνηκαν να είναι αποτελεσματικά στην βελτίωση: των γνώσεων, της ψυχικής υγείας, της επιβάρυνσης και της ποιότητας ζωής των φροντιστών (Gosh et al., 2023). Συμπεράσματα Η έλλειψη πλήρως προσαρμοσμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων και της δυνατότητας αξιολόγησης της αποτελεσματικότητάς τους αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Η καινοτομία αυτής της μελέτης είναι η δημιουργία ενός  δομημένου εκπαιδευτικού προγράμαμτος που  ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των άτυπων φροντιστών όπως αυτές τεκμηριώνονται από την διεθνή βιβλιογραφία αλλά και από την έρευνα πεδίου που πραγματοποιήθηκε.

S4Β-3

Κακοποίηση και παραμέληση ατόμων με Άνοια και Alzheimer

Νικολαίδου Έλενα

Η κακοποίηση των ηλικιωμένων ατόμων με άνοια συμπεριλαμβανομένων εκείνων με νόσο Alzheimer, αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και ταυτόχρονα πρόβλημα δημόσιας υγείας.  Στην βιβλιογραφική ανασκόπηση για το θέμα, οι μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με άνοια διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κακοποίησης λόγω της γνωστικής τους εξασθένησης, της μειωμένης ικανότητας επικοινωνίας και της εξάρτησης τους από τους φροντιστές.  Η κακοποίηση μπορεί να πάρει δίαφορες μορφές όπως η σωματική, ψυχολογική, οικονομική και παραμέληση.  Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την αυξημένη πίεση στους φροντιστές, την ανεπαρκή εκπαίδευση και στήριξη τους, καθώς και την έλλειψη κοινωνικών και οικονομικών πόρων. Παράλληλα, η αδυναμία αναγνώρισης της κακοποίησης στα άτομα με άνοια αποτελεί μείζον πρόβλημα, καθώς πολλές φορές τα θύματα δεν μπορούν να εκφράσουν τι συμβαίνει. 

Οι έρευνες υπογραμμίζουν την ανάγκη για βελτίωση των υπηρεσιών στήριξης και της εκπαίδευσης των φροντιστών, καθώς και για καλύτερη παρακολούθση των ατόμων με άνοια.  Τα πρωτόκολλα αναγνώρισης και αντιμετώπισης της κακοποήσης πρέπει να βελτιωθούν με έμφαση στη συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών υγείας, υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας και νομικών αρχών

S4B-4

FGM E-Campus: Διαδικτυακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα για τερματισμό της πρακτικής του Ακρωτηριασμού των Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων

Δρ Ρούσου Έλενα

Εισαγωγή

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων (ΑΓΓΟ) αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μία από τις πιο σκληρές μορφές διάκρισης και βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των άνισων σχέσεων εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, οι οποίες βασίζονται σε επιβλαβείς κοινωνικούς κανόνες. Ο ΑΓΓΟ έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία των θυμάτων, αλλά και στις κοινότητες και οικογένειές τους, οι οποίες υφίστανται επίσης τις συστημικές επιπτώσεις της ανισότητας, που σχετίζονται με τη φυλή, την εθνικότητα, την ηλικία και τη θρησκεία.

Λόγος για την ανάδειξη του θέματος

Στην Ευρώπη, περίπου 600.000 γυναίκες και κορίτσια ζουν με τις δια βίου συνέπειες του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων (ΑΓΓΟ). Κάθε χρόνο, 190.000 κορίτσια και γυναίκες στην Ευρώπη κινδυνεύουν να υποστούν αυτή την πρακτική. Είναι κρίσιμη η ενίσχυση και η βελτίωση των προληπτικών μέτρων, καθώς και η ενδυνάμωση των επαγγελματιών που ενδέχεται να έρθουν σε επαφή με γυναίκες και κορίτσια που ζουν με ή κινδυνεύουν από ΑΓΓΟ, προκειμένου να παρέχουν υποστήριξη που να είναι πολιτισμικά επαρκής και ευαίσθητη σε θέματα έμφυλων διακρίσεων.

Συζήτηση

Η διαδικτυακή εκπαιδευτική πλατφόρμα END FGM E-Campus, έχει ως απότερο στόχο την ευαισθητοποίηση και την παροχή εξειδικευμένων γνώσεων σχετικά με τις συνέπειες του ΑΓΓΟ στην σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία των γυναικών/κοριτσιών και την έγκαιρη κοινωνική αποτελεσματική παρέμβαση ως μέτρο πρόληψης. Μέσα από τις 5 θεματικές ενότητες στοχεύει στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων με στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας για τις γυναίκες/ κορίτσια που ζουν με τις συνέπειες της πρακτικής αυτής, ενώ παράλληλα, να  ενισχύσει τις δεξιότητες για αποτελεσματική διαπολιτισμική επικοινωνία και ενίσχυση των πολιτικών για τα δικαιώματα των θυμάτων και τη διεθνή προστασία.

S4B-5

Γνώσεις, Στάσεις και Πρακτικές των Νοσηλευτών στην Κύπρο σχετικά με την Πρόληψη και τη Θεραπεία των Ελκών Πίεσης

Δρ Λειβαδιώτης Ανδρόνικος, Δρ. Γιαννακού Κωνσταντίνος, Δρ. Βασιλόπουλος Γεώργιος, Δρ. Ανδρεά-Αποστολίδου Σταυρούλα

Εισαγωγή: Τα έλκη πίεσης ή κατακλίσεις, όπως ονομάζονται, επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής των ατόμων με προβλήματα κινητικότητας και θεωρούνται μείζονος σημασίας για τους νοσηλευτές, οι οποίοι εμπλέκονται ενεργά σε θέματα φροντίδας και περίθαλψης αυτών των ασθενών. Το έλκος πίεσης προκαλείται από καταστροφή του δέρματος και των υποκείμενων ιστών, που δημιουργείται ως επακόλουθο της συνεχιζόμενης ισχαιμίας των ιστών λόγω της πίεσης στο δέρμα. Τα έλκη πίεσης αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο με γρήγορη εξέλιξη το οποίο, παράλληλα, μπορεί να δημιουργήσει επιπρόσθετα ψυχοσωματικά ή και κοινωνικά προβλήματα στον ίδιο τον ασθενή, αλλά και στο άμεσο περιβάλλον του.

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει γνώσεις, στάσεις και πρακτικές των νοσηλευτών στην Κύπρο σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης.

Επιμέρους στόχοι:

1. Να διερευνήσει τις γνώσεις των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης.

2. Να διερευνήσει τις στάσεις των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης.

3. Να διερευνήσει τις πρακτικές των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης.

4. Η δημιουργία ενός τροποποιημένου ερωτηματολογίου ως εργαλείο αξιολόγησης γνώσεων, στάσεων και πρακτικών των νοσηλευτών στην Κύπρο σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης.

Μεθοδολογία: Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη συμπλήρωση ενός τροποποιημένου κατασκευασμένου ερωτηματολογίου που βασίστηκε στο ερωτηματολόγιο «Γνώσεις, στάσεις και πρακτικές των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη και θεραπεία των ελκών από πίεση» (PU Κnowledge tool) και ο μελετώμενος πληθυσμός αποτελείτο από 1.872 νοσηλευτές που εργάζονταν σε Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας / Κοινοτική Νοσηλευτική και Γηροκομεία / Οίκους Ευγηρίας – Κέντρα Αποκατάστασης (Δημόσια, Ημικρατικά, Ιδιωτικά) της Κύπρου. Πρόκειται για συγχρονική περιγραφική έρευνα και η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε στην SPSS v.28, ενώ οι στατιστικές μέθοδοι που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι δείκτης εσωτερικής συνέπειας Cronbach’s alpha, δείκτης γραμμικής συσχέτισης Pearson r, υπολογίστηκε ο δείκτης διακριτικότητας για κάθε δήλωση γνώσεων (συσχέτιση συνολικού σκορ γνώσεων συμμετεχόντων με την ορθότητα), υπολογίστηκε ο δείκτης σημειακής διασειριακής συσχέτισης Point biserial correlation, μονομεταβλητή συσχέτιση δημογραφικών και ατομικών στοιχείων με τις Γνώσεις, Στάσεις και Πρακτικές, χρήση του independent samples Welsch-test, χρήση του ANOVA, πραγματοποιήθηκε πολυμεταβλητή ανάλυση με τη χρήση της απλής και πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης.

Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων νοσηλευτών ήταν 36.0 (8.8). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι νοσηλευτές της Κύπρου έχουν μέτριο επίπεδο γνώσεων με μέσο όρο 22.8 (Τυπ. Απ. = 4.4) σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης, θετικές στάσεις με μέσο όρο 48.2 (Τυπ. Απ. = 5.8) σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης και ικανοποιητικές πρακτικές με μέσο όρο 38.2 (Τυπ. Απ. = 6.9) σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης. Ο αριθμός των νοσηλευτών που πήραν μέρος ήταν 1.872 νοσηλευτές. Οι συμμετέχουσες γυναίκες νοσηλεύτριες έχουν υψηλότερες συνολικές γνώσεις (b = 0.61, p= 0.002), στάσεις (b = 1.2, p < 0,001) και πρακτικές (b = 1.8, p < 0.001) από τους συμμετέχοντες άντρες νοσηλευτές σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης. Οι συμμετέχοντες νοσηλευτές που δεν διάβασαν ποτέ επιστημονικό άρθρο για τα έλκη πίεσης έχουν χαμηλότερο επίπεδο συνολικών γνώσεων (b = -1.6, p < 0.001), στάσεων (b = -0.29, p = 0.040) και πρακτικών (b = -1.4, p = 0.040). Οι συμμετέχοντες νοσηλευτές που δεν είχαν ποτέ εκπαίδευση στα έλκη πίεσης είχαν χαμηλότερο επίπεδο γνώσεων (b = -1.8, p< 0.001), στάσεων (b = -1.1, p = 0.034) και πρακτικών (b = -2.7, p < 0.001).

Συμπεράσματα: Η παρούσα έρευνα κατέδειξε ότι το επίπεδο των γνώσεων των νοσηλευτών της Κύπρου για την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης είναι μέτριο. Ακόμη από την παρούσα έρευνα προέκυψε ότι το επίπεδο των στάσεων των νοσηλευτών της Κύπρου για την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης είναι θετικό. Επίσης η παρούσα έρευνα έδειξε ότι το επίπεδο των πρακτικών των νοσηλευτών της Κύπρου σχετικά με την πρόληψη και τη θεραπεία των ελκών πίεσης είναι ικανοποιητικό. Επιπρόσθετα, από την παρούσα έρευνα διαφάνηκε από τους νοσηλευτές της Κύπρου σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων των συμμετεχόντων. Τα αποτελέσματα αυτά συμβαδίζουν με τα ευρήματα άλλων παρόμοιων ερευνών στη διεθνή βιβλιογραφία που δείχνουν παρόμοιο ή ίδιο επίπεδο γνώσεων, στάσεων και πρακτικών των νοσηλευτών σχετικά με την πρόληψη ή τη θεραπεία των ελκών πίεσης. Λέξεις ευρετηρίου: Νοσηλευτές, Γνώσεις, Στάσεις, Πρακτικές, Έλκη πίεσης. 

S4B-6

Ηθικά θέματα στην Εγγραμματοσύνη της Υγείας των Ασθενών: Ανασκόπηση Πεδίου

Δρ Μελίνα Ευριπίδου, Δρ Ευθυμίου Αρετή, Δρ Βελονάκη Βενετία, Δρ Καλοκαιρινού Κατερίνα, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη

Εισαγωγή: Ένας αυξανόμενος όγκος της διεθνούς βιβλιογραφίας έχει αναγνωρίσει ότι ένας μεγάλος αριθμός πληθυσμών με χαμηλή εγγραμματοσύνη υγείας (ΕΥ) σχετίζεται με φτωχούς δείκτες έκβασης της υγείας, ανισότητες στην υγειονομική περίθαλψη και υψηλό οικονομικό κόστος.

Σκοπός: Βάση αυτών των ευρημάτων έχουν διατυπωθεί τα ερευνητικά ερωτήματα της παρούσας ανασκόπησης: 1) Ποια ηθικά ζητήματα προκύπτουν στο πλαίσιο της ΕΥ των ασθενών και 2) Ποια είναι η σχέση μεταξύ ΕΥ και ποιότητας ζωής;

Μεθοδολογία: Η ανασκόπηση ακολούθησε τη μεθοδολογία του Joanna Briggs Institute (JBI), ενώ η κατευθυντήρια γραμμή αναφοράς που χρησιμοποιήθηκε είναι το Preferred Reporting Items for Scoping reviews (PRISMA-ScR). Η ανασκόπηση έχει πραγματοποιηθεί σε πέντε βάσεις δεδομένων: PubMed, CINAHL, MEDLINE, Scopus και Science Direct μεταξύ Ιουνίου 2022 και Ιούλιο 2024.

Αποτελέσματα: Από τους 3164 τίτλους που ανακτήθηκαν, 285 περιλήψεις ήταν επιλέξιμες για να προχωρήσουν. Μετά από ενδελεχή εξέταση του πλήρους κειμένου 61 μελετών, εντοπίστηκαν 45 πηγές που πληρούσαν τα κριτήρια εισδοχής. Η διαδικασία ανάλυσης δεδομένων καθοδηγήθηκε από τα ερευνητικά ερωτήματα, χρησιμοποιώντας μια θεματική προσέγγιση. Εντοπίστηκαν τέσσερα θέματα: η χρήση της γλώσσας και της κατανόησης των ασθενών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι τέσσερις αρχές της βιοηθικής (δικαιοσύνη, ευεργεσία, αποφυγή βλάβης, αυτονομία) και η ποιότητα ζωής. Το πρώτο θέμα επικεντρώθηκε κυρίως στη σχέση της ΕΥ με τα έντυπα συναίνεσης και τα εθνικά σχέδια δράσης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα σε σχέση με την ΕΥ συζητήθηκαν ως δευτερεύον ζήτημα. Το βιοηθικό πλαίσιο των Beauchamp και Childress 2009, μελετήθηκε από διάφορες έρευνες, με ιδιαίτερη έμφαση στη αρχή της δικαιοσύνης και την απώλεια της αυτονομίας. Η ποιότητα ζωής έδειξε θετική συσχέτιση με την ΕΥ από τους περισσότερους συγγραφείς, ενώ λίγες μελέτες αποκάλυψαν μια μέτρια συσχέτιση.

Συμπεράσματα: Οι επαγγελματίες υγείας τίθενται σε προτεραιότητα εκπαίδευσης σχετικά με την ΕΥ για την προώθηση της ασθενοκεντρικής φροντίδας και την παράλληλη ενίσχυση και προώθηση των ηθικών αξιών.

Λέξεις κλειδιά: εγγραμματοσύνη υγείας, βιοηθική, ανθρώπινα δικαιώματα, ποιότητα ζωής

S4C-1

Αρχές Υποστηρικτικής και Ανακουφιστικής Φροντίδας

Δρ Στυλιανίδης Κυριάκος

Οι χρόνιοι ασθενείς και ειδικά αυτοί του τελικού σταδίου, αντιμετωπίζουν πολλά σωματικά, ψυχολογικά, κοινωνικά και πνευματικά προβλήματα, λόγω της νόσου από την οποία πάσχουν, τις θεραπείες τους και την γνώση του επικείμενου θανάτου.

Η ανακουφιστική φροντίδα για αυτούς ασθενείς, στοχεύει στην παροχή ολιστικής φροντίδας με σεβασμό στις επιθυμίες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς. Για τη σωστή διαχείριση τους και την όσο το δυνατόν προαγωγή της ποιότητας ζωής τους, η παροχή ανακουφιστικής φροντίδας είναι ουσιώδης σημασίας. Αυτή στοχεύει στην κάλυψη των σωματικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και πνευματικών αναγκών τόσο των ιδίων, όσο και των οικογενειών τους.

Η ανακουφιστική φροντίδα εμπεριέχει αρχές με πρώτη αυτή του δικαιώματος όλων των ασθενών πρόσβασης σε αυτή. Η αυτονομία των ασθενών και η ενθάρρυνσή τους για ανάληψη ενεργού ρόλου στη διαχείριση της νόσου τους και τη συμμετοχή στην λήψη των κατάλληλων αποφάσεων, σύμφωνα με τις δικές τους αξίες και πεποιθήσεις, οι οποίες θα πρέπει να είναι σεβαστές, είναι σημαντικές αρχές της ανακουφιστικής φροντίδας.

Ο κάθε ασθενής έχει το δικαίωμα να δεχθεί ή να αρνηθεί την οποιαδήποτε παροχή φροντίδας μετά την επαρκή πληροφόρηση για την κατάσταση της υγείας του. Η εμπιστοσύνη μεταξύ των ασθενών και των επαγγελματιών υγείας είναι μια ακόμη βασική αρχή. Η συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας ανακουφιστικής φροντίδας, των ασθενών και των οικογενειών τους είναι σημαντική έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή παροχή φροντίδας. Η προαγωγή της ποιότητας της ζωής είναι θεμελιώδης στην ανακουφιστική φροντίδα καθώς η αντίληψη του ασθενή για την ποιότητα της ζωής τους επηρεάζεται από τις επιδράσεις της νόσου. Επιπλέον, λόγω του ότι οι αντιλήψεις των ασθενών επηρεάζονται από το πολιτισμικό τους υπόβαθρο, ο σεβασμός των πολιτισμικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων είναι απαραίτητος και να συνδυάζεται με την ειλικρίνεια, την ευαισθησία και την ευπρέπεια.

S4C-2

Η Εμπειρία της Χρόνιας νόσου και ο αντίκτυπος της στην ποιότητα ζωής των ασθενών

Θεοφάνους Γεωργία

Η θετική συσχέτιση των συμπτωμάτων που συνοδεύουν τις χρόνιες νόσους και τις θεραπείες τους με διαταραχές ψυχικής υγείας έχει τεκμηριωθεί από αρκετούς ερευνητές, οι οποίοι αναφέρουν αυξημένο άγχος, κατάθλιψη και στρες για τους ασθενείς που πάσχουν από χρόνιες νόσους, καθώς και για τους συγγενείς τους. Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να έχει διευκρινιστεί επαρκώς η σχέση των χρόνιων νόσων με την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ αρκετοί ερευνητές έχουν επικεντρωθεί στην ποιότητα ζωής όχι των ασθενών άλλα άλλων ατόμων του περιβάλλοντος του ασθενή, όπως είναι οι γονείς παιδιών με χρόνιες νόσους.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η εμπειρία των χρόνιων νόσων και να εντοπιστεί η σχέση της με την ποιότητα ζωής των ασθενών, ούτως ώστε να δοθούν διευκρινίσεις για τον τρόπο που βιώνονται οι χρόνιες νόσοι και τον βαθμό στον οποίο επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Η μεθοδολογία που διενεργήθηκε ήταν η συστηματική ανασκόπηση στη βάση δεδομένων PubMed, χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες λέξεις-κλειδιά: α) Έκθεση: χρόνιες νόσοι: chronic disease, chronic illness, chronic conditions, long term conditions, β) Έκβαση: ποιότητα ζωής: quality of life, well being, well-being και γ) Πληθυσμός: ασθενείς: patients, clients, individuals.

Τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι  οι χρόνιες νόσοι μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, και συγκεκριμένα των ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια, χρόνια νεφρική νόσο και άλλες χρόνιες νόσους όπως ισχαιμία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης/μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, χρόνιο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, χρόνιο σύνδρομο Guillain-Barré και σακχαρώδη διαβήτη. Οι λόγοι για τους οποίους επηρεάζεται αρνητικά η ποιότητα ζωής των ασθενών με χρόνιες νόσους είναι η κακή φυσική, ψυχολογική και κοινωνική τους κατάσταση. Για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών με χρόνιες νόσους, μπορούν να διεξαχθούν διάφορες παρεμβάσεις ανάλογα με τις ανάγκες των ασθενών, όπως είναι η παροχή ανακουφιστικής φροντίδας, η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, και η εκπαίδευση των ασθενών για αυτοφροντίδα και υγεία. Οι παρεμβάσεις μπορούν να έχουν ποικίλη διάρκεια, ανάλογα με το είδος τους και τις ανάγκες των ασθενών, ενώ συστήνεται να κυμαίνονται από ένα μήνα μέχρι έξι μήνες. Συνήθως οι πιο πάνω παρεμβάσεις βρέθηκαν να συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής,  αν και σε ελάχιστες περιπτώσεις δεν υπήρξε καθόλου βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Συμπερασματικά, αν και οι χρόνιες νόσοι μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, η διεξαγωγή των κατάλληλων παρεμβάσεων μπορεί να την βελτιώσει.

S4C-3

Το άτομο στην αιμοκάθαρση: Η εικόνα στα παρασκήνια

Λακαταμίτου Ιωάννα

Η χρόνια νεφρική νόσος (CKD) είναι ευρέως διαδεδομένη και προσβάλλει το 8% έως 16% του παγκόσμιου πληθυσμού. Καθώς η χρόνια νεφρική νόσος εξελίσσεται σε νεφρική ανεπάρκεια, κρίνεται απαραίτητη η προετοιμασία του ασθενή για θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας. Οι επιλογές υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας είναι η μεταμόσχευση νεφρού, η εξωνεφρική κάθαρση και η ιατρική θεραπεία χωρίς εξωνεφρική κάθαρση, η οποία κάποιες φορές αναφέρεται και ως συντηρητική θεραπεία. Ο όρος αιμοκάθαρση αφορά τη διαδικασία κατά την οποία το φιλτράρισμα του αίματος, το οποίο φυσιολογικά πραγματοποιείται στους νεφρούς, γίνεται με τεχνητό εξοπλισμό, μέσω του οποίου αφαιρούνται οι άχρηστες ουσίες και τα προϊόντα του μεταβολισμού εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ομοιόσταση του οργανισμού. Η θεραπεία της αιμοκάθαρσης είναι δαπανηρή τόσο για την υγειονομική περίθαλψη όσο και για τον ίδιο τον ασθενή, ιδιαίτερα τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό των νεφροπαθών σε Κύπρο και εξωτερικό επιλέγουν την αιμοκάθαρση ως θεραπεία εκλογής.

Τα άτομα που πραγματοποιούν θεραπεία αντικατάστασης νεφρών εμφανίζουν υψηλή νοσηρότητα και πολλούς περιορισμούς με αποτέλεσμα να παρατηρείται έκπτωση στην ποιότητα ζωής τους. Συγκεκριμένα, τα άτομα που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση έχουν χαμηλότερη ποιότητα ζωής σε σχέση με τα υγιή άτομα αλλά και με ασθενείς που υπόκεινται σε περιτοναϊκή κάθαρση ή μεταμόσχευση. Οι περιορισμοί που βιώνουν αφορούν τη μείωση συμμετοχής τους σε κοινωνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Επίσης, η απόδοση στην εργασία και η ικανότητά τους να πραγματοποιούν ταξίδια επηρεάζεται. Εξαιτίας της επίδρασης στην επαγγελματική δραστηριότητα, μεταβάλλεται και η οικονομική τους ζωή, μειώνοντας ακόμα περισσότερο την ποιότητα ζωής τους.

Εύλογα λοιπόν προκύπτει πως η διαδικασία της αιμοκάθαρσης επηρεάζει όχι μόνο τη σωματική, αλλά και την ψυχική υγεία του ασθενή. Επομένως, ο νοσηλευτής στη μονάδα τεχνητού νεφρού φέρει σπουδαίο ρόλο στη διαχείριση του ασθενή, καθώς εκτός από την άριστη επαγγελματική κατάρτιση και την εξειδίκευση στη νεφρολογία, χρειάζεται να διαθέτει σθένος, ενσυναίσθηση και υπομονή προκειμένου να παρέχει στο βέλτιστο επίπεδο τις υπηρεσίες φροντίδας.

S4C-4

Μελέτη Περίπτωσης σε Πάσχοντα Αιμοκάθαρσης με Διαβητικό Έλκος Ποδιού

Θεοδώρου Δέσπω

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί την κύρια αιτία χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ) και μη τραυματικών ακρωτηριασμών κάτω άκρων, με 19-34% των διαβητικών ασθενών να αναπτύσσουν έλκος διαβητικού ποδιού (ΕΔΠ) κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η συνύπαρξη ΧΝΝ επιδεινώνει την πρόγνωση του ΕΔΠ, αυξάνοντας τον κίνδυνο κακής επούλωσης, ακρωτηριασμού και θνησιμότητας. Ο κίνδυνος θνησιμότητας είναι έως και 3,54 φορές υψηλότερος σε ασθενείς με ΕΔΠ και ΧΝΝ, ενώ οι ασθενείς σε αιμοκάθαρση αντιμετωπίζουν ποσοστό θνησιμότητας 50-70% εντός ενός έτους από τον ακρωτηριασμό. Το ΕΔΠ επιφέρει σοβαρές σωματικές, ψυχολογικές και οικονομικές προκλήσεις, αντιπροσωπεύοντας το 85% των ακρωτηριασμών κάτω άκρων. Η ΧΝΝ επιδεινώνει τις επιπλοκές του ΕΔΠ, με τη μειωμένη νεφρική λειτουργία να διπλασιάζει τον κίνδυνο, ιδίως σε όσους έχουν περιφερική νευροπάθεια, αρτηριακή νόσο ή υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.

Η μελέτη αυτή εξετάζει την αποτελεσματικότητα ενός νέου προϊόντος περιποίησης πληγών από κερατίνη ανθρώπινης τρίχας στη θεραπεία ΕΔΠ σε ασθενή σε αιμοκάθαρση. Παρά τις προηγούμενες αποτυχημένες θεραπείες, το προϊόν κερατίνης, το οποίο δεν προέρχεται από ανθρώπινο ή ζωικό ιστό, έδειξε συμβατότητα με τους μηχανισμούς επούλωσης του σώματος. Σε έναν 82χρονο διαβητικό ασθενή σε αιμοκάθαρση με ιστορικό ακρωτηριασμού, η θεραπεία με το προϊόν κερατίνης οδήγησε σε σημαντική βελτίωση, μείωση του μεγέθους του έλκους σε πέντε εβδομάδες και πλήρη επούλωση εντός εννέα εβδομάδων. Οι μοναδικές του ιδιότητες συνέβαλαν στη διατήρηση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων, μείωση του πόνου και βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Η συγκεκριμένη περίπτωση υπογραμμίζει τη σημασία καινοτόμων λύσεων για τη θεραπεία πολύπλοκων ελκών σε διαβητικούς ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, καθώς και την ανάγκη για ολοκληρωμένες στρατηγικές. Αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνουν την πρόληψη, την εκπαίδευση των ασθενών και την προσεκτική παρακολούθηση, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των επιπλοκών του διαβητικού ποδιού, τη μείωση των κινδύνων ακρωτηριασμού και θνησιμότητας. Η υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης στη διαχείριση και την πρόληψη είναι επιτακτική για την επίτευξη βέλτιστων αποτελεσμάτων στους ασθενείς, όπως είναι η εφαρμογή λίστας ελέγχου διαβητικού ποδιού στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.

S4C-5

Υποστήριξη Φροντιστών ασθενών στις Κατ’ οίκον Θεραπείες

Γλυκύ Σωτηρούλλα

Σήμερα, οι ειδικοί και οι οργανισμοί Νεφρολογίας σε όλο τον κόσμο, στρέφονται στη διερεύνηση όλων των πτυχών της φροντίδας της νεφρικής νόσου τελικού σταδίου, για τους ασθενείς που θέλουν να πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους και να υποβληθούν σε θεραπεία με τις κατ’ οίκον θεραπείες.

Οι επαγγελματίες υγείας εστιάζουν σε πολλές πτυχές για αυτόν το σκοπό με κύριο στόχο την ανάπτυξη πολιτικών που θα καθιερώσουν το θεσμό για τις κατοίκον θεραπείες κάθαρσης.

Μεταξύ άλλων επικεντρώνονται  στο πώς η διεπιστημονική ομάδα μπορεί να συνεργαστεί καλύτερα για να εξασφαλίσει ότι οι ασθενείς έρχονται πρώτοι στην αλυσίδα της περίθαλψης.

Ο βασικός σύνδεσμος των Επαγγελματιών Υγείας  της Νεφρολογίας για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι ο Νοσηλευτής και ο φροντιστής του ασθενούς.

Μήπως ήρθε η ώρα να υποστηρίξουμε περισσότερο αυτή την ομάδα ατόμων (φροντιστών κατόίκον) ούτως ώστε να μπορέσουμε να επιτεύξουμε τη βέλτιστη φροντίδα του ασθενή που επιλέγει να κάνει θεραπεία κάθαρσης στο σπίτι του;

Μήπως αν παρέχουμε τη δυνατότητα αυτύ του είδους της θεραπείας (της κατ’ οίκον) σαν οργανισμοί παροχής φροντίδας, θα έπρεπε να παρέχουμε και τις ανάλογες υπηρεσίες ή και στήριξη στα άτομα που τις επιλέγουν;

Τα άτομα αυτά, “στέκονται αγόγγυστα δίπλα στο συγγενικό τους πρόσωπο παραμελώντας, πολλές φορές σε επικίνδυνο βαθμό, τη δική τους υγεία”. “Είναι οι αθέατοι εργάτες της ζωής, μια κρυμμένη ομάδα «επαγγελματιών», χωρίς οικονομικές απολαβές, δικαιώματα, αναγνώριση. Είναι οι λεγόμενοι οικογενειακοί φροντιστές, δηλαδή οι γονείς, τα αδέλφια, οι σύζυγοι ή τα παιδιά ασθενών με χρόνια νόσο, σωματική ή ψυχική αναπηρία, ή κάποιου που χρειάζεται μακροχρόνια φροντίδα. Οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν από διπλό τραύμα, από τη μια η χρόνια πάθηση του αγαπημένου τους προσώπου και από την άλλη η συνειδητοποίηση ότι πρέπει να ανταποκριθούν σε ένα ρόλο τον οποίο δεν επέλεξαν, αλλά η ζωή δημιούργησε τις συνθήκες εκείνες που τους τον επέβαλε”.

S4C-6

Παράγοντες που επηρεάζουν το επίπεδο Σχετιζόμενης με την Υγεία Ποιότητα Ζωής σε ασθενείς με Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη: Πολυκεντρική Προοπτική μελέτη

Αλεξάνδρου Κυριάκος, Δρ Σαράφης Παύλος, Δρ Μίτλεττον Νίκος, Δρ. Κυράνου Μαρία

Εισαγωγή: Η Στεφανιαία Νόσος (ΣΝ) αποτελεί σήμερα την κύρια αιτία αιφνίδιου πρώιμου καρδιακού θανάτου παγκοσμίως. Η Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη είναι η κύρια θεραπεία για ασθενείς με εκτεταμένη ΣΝ. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της  Σχετιζόμενης με την Υγεία Ποιότητας Ζωής (ΣΥΠΖ) και παραγόντων που την επηρεάζουν πριν και μετά την Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη, σε περίοδο 6 μηνών.

Υλικό και μέθοδος: Αυτή είναι η πρώτη προοπτική πολυκεντρική μελέτη που διεξήχθη στην Κύπρο σε τρεις κλινικές, με περίοδο παρακολούθησης 6 μηνών. Συμπεριλήφθηκαν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε απομονωμένη Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη καθώς και κάποιοι που υποβλήθηκαν σε Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη συνδυαστικά με επέμβαση σε βαλβίδα. Η αξιολόγηση των ασθενών πραγματοποιήθηκε προεγχειρητικά και σε δύο χρονικά σημεία μετά το χειρουργείο, στους 3 και 6 μήνες.

Αποτελέσματα: Συνολικά συμμετείχαν 102 ασθενείς. Η ΣΥΠΖ αξιολογήθηκε με τη χρήση του εργαλείου MacNew. Η μέση τιμή της ΠΖΣΥ προεγχειρητικά ήταν 5.03 (±1.02) και σημείωσε στατιστικά σημαντική μείωση στο 4.75 (±1.00) τρεις μήνες μετά την Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη (p=0.015), ωστόσο ακολούθησε σημαντική βελτίωση στους 6 μήνες, με την ΣΥΠΖ να αυξάνεται στο 5.99 (±0.67). Στην πρώτη μετεγχειρητική αξιολόγηση, οι παράγοντες ηλικία (p=0.443), παρουσία μετεγχειρητικής αρρυθμίας (p=0.139), το ΚΕΑΚ (p=0.289) και ο τύπος επέμβασης (p=0.568) δεν φάνηκε να επηρεάζουν το επίπεδο της ΣΥΠΖ. Μόνο ο παράγοντας αντρικό φύλο συσχετίστηκε με υψηλότερο επίπεδο ΣΥΠΖ (p=0.011). Αντίστοιχα, 6 μήνες μετά το χειρουργείο, μόνο το αντρικό φύλο συσχετίστηκε με υψηλότερη ΣΥΠΖ (p=0.009), ενώ η ηλικία (p=0.526), η παρουσία αρρυθμίας (p=0.494), το ΚΕΑΚ (p=0.529) και ο τύπος επέμβασης (p=0.737) δεν είχαν σημαντική επίδραση.

Συμπεράσματα: Η μέση τιμή της ΣΥΠΖ παρουσίασε αρχική μείωση 3 μήνες μετά την επέμβαση, αλλά ακολούθησε σημαντική βελτίωση στους 6 μήνες. Αυτό δείχνει ότι η ΣΥΠΖ των ασθενών βελτιώνεται σημαντικά μετά την πάροδο 6 μηνών. Το φύλο ήταν ο μοναδικός παράγοντας που φάνηκε να επηρεάζει την ΣΥΠΖ, με τους άντρες να εμφανίζουν υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με τις γυναίκες μετά την Αορτοστεφανιαία Παράκαμψη.

S5A-1

Έλλειψη Νοσηλευτών: Συνέπειες και λύσεις

Δρ Γαβριήλ Έλενα

Οι νοσηλευτές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του συστήματος υγείας. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο σωστόσ αριθμόσ νοσηλευτών στις μονάδες υγείας, έχει θετικά αποτελέσματα στη φροντίδα και την ασφάλεια των ασθενών.  Η έλλειψη νοσηλευτών είναι σύνθετο πρόβλημα με διάφορες αιτίες, όπως οι συνθήκες εργασίας, ο αυξημένος αριθμός ασθενών, η συνταξιοδότηση έμπειρων νοσηλευτών, η δυσκολία διατήρησης νέων πτυχιούχων νοσηλευτών. Σκοπός της παρούσας  βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι να διερευνηθούν οι αιτίες, οι επιπτώσεις και καταγραφούν εισηγήσεις για την αντιμετώπιση της έλλειψης Νοσηλευτών.

S5A-2

Εργασιακό περιβάλλον – Ο παραμελημένος παράγοντας

Δρ Λεοντίου Ιωάννης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι νοσηλευτές δεσμεύονται να λειτουργούν βασισμένοι στη φιλοσοφία της ολιστικής προσέγγισης για την εξατομικευμένη παροχή φροντίδας υγείας. Ως επαγγελματίες, χρειάζεται να εργάζονται σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα  αναγνωρίζεται το έργο τους με βάση το πλαίσιο αρμοδιοτήτων τους, όπως αυτό καθορίζεται από τη ρυθμιστική νομοθεσία της χώρας (ICN, 2018).

ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ

Να παρουσιαστούν οι μορφές του εργασιακού περιβάλλοντος

Να καταστούν οι συμμετέχοντες ενημεροι και να αναπτύξουν κριτική σκεψη και να διαμορφώσουν άποψη αναφορικά με το ενδονοσοκομειακό εργασιακό περιβάλλον

ΜΕΘΟΔΟΣ

Βιβλιογραφική Γενική ανασκόπηση η  οποία συνδυάζει διάφορες πηγές που αφορούν το υπο εξέταση θέμα και τονίζει την πρόοδο αλλά και τις χρήσιμες υποδείξεις άλλων ερευνών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Έχει διαφανεί η σημαντικότητα του υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος και ο αντίκτυπος του σε ό,τι αφορά στη τάση φυγής των νοσηλευτών, στην αποτελεσματικότητά τους, στην εργασιακή τους ικανοποίηση, στην ποιότητα της φροντίδας, στο αγχος και σε άλλους παράγοντες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η βελτίωση του περιβάλλοντος εργασίας μπορεί να είναι μια στρατηγική, σχετικά χαμηλού κόστους, για τη βελτίωση της ασφάλειας και της ποιότητας στην ενδονοσοκομειακή φροντίδα και στην ικανοποίηση των ασθενών. Για να προωθηθεί η ανάπτυξη υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος είναι αναγκαία η συνεχής προώθηση του νοσηλευτικού έργου, η κατοχύρωση της ασφαλείας στο περιβάλλον εργασίας,  η δημιουργία υποστηρικτικής ατμόσφαιρας, η βελτίωση της επικοινωνίας, η λήψη μέτρων για προστασία των εργαζομένων, η εξασφάλιση όλου του αναγκαίου υλικοτεχνικού και τεχνολογικού εξοπλισμού και αναλωσίμων.

S5A-3

Ψηφιακός μετασχηματισμός υπηρεσίας υγείας

Σάββα Στέφανος

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός αποτελεί μέρος της παραγωγικής διαδικασίας από την δεκαετία του 1950.

Η εισαγωγή του και στις υπηρεσίες υγείας ήταν αναπόφευκτη. Σταδιακά ξεκίνησε μέσα από την ανάπτυξη εσωτερικών λογισμικών σε μεμονωμένες μονάδες υγείας τα οποία με την εισαγωγή του διαδικτύου και την διασύνδεση μεταξύ οργανισμών υγείας αποτέλεσαν ένα μεγάλο βήμα στην περαιτέρω ανάπτυξη και χρήση αυτών.

Το έναυσμα για το”επόμενο βήμα” και την αλματώδη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών με ανάλογα λογισμικά έδωσε η πανδημία Covid 19.

Την περίοδο της πανδημίας λόγω των μεγάλων περιόδων εγκλεισμού του κοινού έγινε επιβεβλημένη η ανάγκη ανάπτυξης νέων ηλεκτρονικών λογισμικών  για κάλυψη βασικών αναγκών -παιδεία, υγειά-.

Η Υπηρεσία Αναζωογόνησης διεύθυνσης ΟΚΥπΥ Λευκωσίας αναγνωρίζοντας την μεγάλη ανάγκη για άμεση ανάκτηση αλλά και βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον οργανισμό αλλά και τους επαγγελματίες υγείας αποφάσισε τον σταδιακό ψηφιακό μετασχηματισμό της δημιουργώντας ένα paperless περιβάλλον.

Με την συνδρομή των υπηρεσιών πληροφορικής του ΟΚΥπΥ δημιουργήθηκε αποκλειστική ηλεκτρονική πλατφόρμα  για την Υπηρεσία Αναζωογόνησης.

Δυο χρόνια μετά η ευρεία χρήση της πλατφόρμας έχει επιφέρει πολλαπλά οφέλη στον οργανισμό αλλά και τους επαγγελματίες υγείας.

Η άμεση ανάκτηση δεδομένων έχει βελτιώσει σημαντικά την αναγνώριση εκπαιδευτικών αναγκών αλλά και βελτιώσεων στην αντιμετώπιση της καρδιοπνευμονικής ανακοπής.

Η βάση δεδομένων που διαθέτει η υπηρεσία όσο αφορά τα περιστατικά  καρδιοπνευμονικής ανακοπής εντός του οργανισμού αποτελεί ίσως μια μοναδικότητα εντός του ΓΕΣΥ.

Η περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτρονικής πλατφόρμας αποτελεί δέσμευση για την Υπηρεσία Αναζωογόνησης.

Ήδη είναι στα σπάργανα νέες καινοτομίες που θα αλλάξουν σε μεγαλύτερο βαθμό τον τρόπο λειτουργίας αλλά και τις παρεχόμενες υπηρεσίες κυρίως προς τους επαγγελματίες υγείας με άμεσο θετικό αντίκτυπο στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους χρήστες.

Ο δρόμος της paperless υπηρεσίας είναι πλέον χωρίς επιστροφή.

S5A-4

H επίδραση της μετασχηματιστικής ηγεσίας (TFL) στο νοσηλευτικό εργασιακό περιβάλλον και τα αποτελέσματα των ασθενών

Δρ Λατζουράκης Ευάγγελος, Δρ Νικηταρά Μόνικα, Line Miray Kazin Ystaas, Δρ Κωνσταντίνου Κώστας, Δρ Σταύρου Φάνης

Ιστορικό: Το περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης γίνεται ολοένα και πιο απαιτητικό με τα θέματα ασφάλειας για τους ασθενείς να είναι στο προσκήνιο. Οι νοσηλευτές που αναλαμβάνουν ηγετικούς ρόλους αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις και καλούνται να ανταποκριθούν στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον της υγείας. Η μετασχηματιστική ηγεσία (TFL) είναι από τις πιο διαδεδομένες προσεγγίσεις και  αποδεικνύεται ότι είναι επιστημονικά το πιο επιτυχημένα αναγνωρισμένο στυλ ηγεσίας στην υγειονομική περίθαλψη, εστιάζοντας στην οικοδόμηση σχέσεων, με θετικά αποτελέσματα για τα συστήματα υγείας.

Σκοπός: Να εξεταστεί πώς η μετασχηματιστική ηγεσία επηρεάζει το εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών και τη νοσηλευτική φροντίδα που παρέχεται στους ασθενείς και η επίδραση στα αποτελέσματα των ασθενών.

Σχεδιασμός: Πραγματοποιήθηκε συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων MEDLINE, CINAHL, and SCIENCE DIRECT. Από τις 71 μελέτες που  ανακτήθηκαν, συμπεριλήφθηκαν οι 23 (οι μελέτες περιελάμβαναν έρευνες με ερωτηματολόγιο και μία συνέντευξη, ταυτοποίηση παρεμποδιστικών και διευκολυντικών παραγόντων, και ανάλυση χρησιμοποιώντας ποιοτική σύνθεση).

Αποτέλεσμα:  Η μετασχηματιστική ηγεσία (TFL) επηρεάζει έμμεσα και άμεσα θετικά το εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών μέσω διαμεσολαβητών, συμπεριλαμβανομένης της δομικής ενδυνάμωσης, της οργανωτικής δέσμευσης και της εργασιακής ικανοποίησης. Οι νοσηλευτές αντιλήφθηκαν ότι η συμπεριφορά TFL των διευθυντών δεν πέτυχε αριστεία σε κανέναν από τους συμπεριλαμβανόμενους οργανισμούς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για πρόσθετη εκπαίδευση ηγεσίας για την ενίσχυση της κουλτούρας ασφάλειας των ασθενών που σχετίζεται με τη μη αναφορά σφαλμάτων και για τον μετριασμό της κουλτούρας ευθυνών στο νοσηλευτικό περιβάλλον. Η βιβλιογραφία δείχνει μια θετική σχέση μεταξύ του TFL και της βελτίωσης του κλίματος και της κουλτούρας για την ασφάλεια των ασθενών. Συμπέρασμα: Η εστίαση στην εκπαίδευση ηγεσίας στη νοσηλευτική μπορεί να καταστήσει τους μελλοντικούς ηγέτες νοσηλευτικής πιο αποτελεσματικούς, οι οποίοι θα καλλιεργήσουν αποτελεσματική ομαδική εργασία, ένα ποιοτικό περιβάλλον εργασίας νοσηλευτικής και, τελικά, ασφαλή και αποτελεσματικά αποτελέσματα ασθενών.

S5A-5

Ανάπτυξη και εγκατάσταση εσωτερικού συστήματος διασφάλισης ποιότητας σε Νοσοκομειακή Μονάδα

Δρ Κωνσταντίνου Συμεού Μικαέλλα, Κυριάκου Γεωργίου Μαίρη, Πύρκας Νικόλας

Οι υπηρεσίες παροχής φροντίδας υγείας Παγκόσμια έχουν αναγνωρίσει την ανεκτίμητη αξία και την κρίσιμη σημασία της Διασφάλισης Ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και ιδιαίτερα στους ασθενείς.

Η ανάπτυξη ενός Εσωτερικού Συστημάτος Διασφάλισης Ποιότητας (ΕΣΔΠ)  αποτελεί μια μακροχρόνια διαδικασία που στηρίζεται στην εφαρμογή Νομοθετικών και Κανονιστικών Απαιτήσεων, κατευθυντήριων οδηγιών και βέλτιστων πρακτικών. Η βελτίωση του ΕΣΔΠ στηρίζεται στην ανασκόπηση και διαχείριση της ανατροφοδότησης των πελατών / ασθενών και στην εφαρμογή Συστήματος Ασφάλειας Ασθενών. Επίσης καθορίζονται οι διαδικασίες για αποτελεσματική αξιοποίηση των ανθρώπινων, τεχνολογικών και υλικών πόρων και για την συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού, οδηγώντας στην αφοσίωση των εργαζομένων στην επιτυχή εφαρμογή του Συστήματος Ποιότητας. Η αποδοση του Συστήματος Ποιότητας αξιολογείται με την καθιέρωση μετρήσιμων στόχων ποιότητας, η επίτευξη των οποίων αξιολογείται συστηματικά με την χρήση κατάλληλων δεικτών.

Με την ανάπτυξη και επιτυχή εγκατάσταση του ΕΣΔΠ επιτυγχάνεται η αποτελεσματική επικοινωνία με συνεργαζόμενους φορείς, η ολοκληρωμένη διαχείριση των κινδύνων και ασφάλειας, η επιστημονικά τεκμηριωμένη και επικαιροποιημένη κλινική πρακτική, η τεχνική αρτιότητα υλικοτεχνικού εξοπλισμού και εγκαταστάσεων και η ικανοποίηση των προσδοκιών των χρηστών από τις υπηρεσίες υγείας.                    

Στα νοσοκομεία της Διεύθυνσης Λευκωσίας ΟΚΥπΥ μέσω της Μονάδας Διασφάλισης Ποιότητας εφαρμόζεται Εσωτερικό Σύστημα Διασφάλισης Ποιότητας απο το 2014 το οποίο υποβάλλεται τόσο σε εσωτερικές επιθεωρήσεις αξιολόγησης από εκπαιδευμένους Εσωτερικούς Επιθεωρητές όσο και σε επιθεωρήσεις από Διαπιστευμένους Φορείς Πιστοποίησης και Διαπίστευσης. Η διασφάλιση Ποιότητας αποτελεί μια δυναμική διαδικασία βελτίωσης, ως εκ τούτου η εξέλιξη του ΕΣΔΠ των νοσοκομείων της Διεύθυνσης Λευκωσίας ΟΚΥπ Υ είναι συνεχής. Η εφαρμογή των Συστημάτων Διασφάλισης Ποιότητας σε Οργανισμούς Υγείας δεν είναι εύκολη ωστόσο, προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, βελτιώνει την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών φροντίδας υγείας με όφελος για τους ασθενείς, τους επαγγελματίες υγείας αλλά και την κοινωνία.

S5B-1

Πολυκλινική Υγεία- Με προσανατολισμό την Κοινωνική Προσφορά

Τσακνάκη Μόρφω

Εισαγωγή :  ο ρόλος των νοσηλευτηρίων και οι τρόποι που μπορούν να αυξάνουν την κοινωνική τους προσφορά, θα αναπτυχθούν στη συγκεκριμένη εργασία.

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι να περιγραφούν οι μέθοδοι που μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα νοσηλευτήριο ώστε να αυξήσουν την κοινωνική προσφορά και οι συνέπειες που έχουν στην κοινωνία.

Μεθοδολογία : Βιβλιογραφική έρευνα συστημάτων ποιότητας.

Αποτέλεσματα: Θα χρησιμοποιηθούν ως παράδειγματα συστήματα ποιότητας που χρησιμοποιούνται στην Πολυκλινική Υγεία και θα καταγραφούν τα οφέλη τους  προς την  κοινωνία. Επίσης θα αναφερθούν άλλοι τρόποι που εφαρμόζονται στην Πολυκλινική Υγεία και συντελούν στην προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Συμπεράσματα: διαπιστώνετε ότι η προσφορά προς την κοινωνία , εάν στηρίζεται σε διαδικασίες και μεθόδους πετυχαίνουν το μέγιστο αποτέλεσμα. Απαραίτητη προυπόθεση είναι η δέσμευση της διοίκησης.

S5B-2

Η νοσηλευτική ως κοινωνική προσφορά

Αντωνίου Ειρήνη, Ευθυμίου Θεοδώρα

Εισαγωγή: Η παρουσίαση έχει ως στόχο να ενημέρωσει την νοσηλευτική κοινότητα για τον εθελοντισμό με την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε άτομα χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου.

Σκοπός: Η ενημέρωση της νοσηλευτικής κοινότητας για τον εθελοντισμό με την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε άτομα χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου.

Μεθοδολογία: Μέσω δυο βιωματικων εμπειριων στο Νεπάλ, συγκεκριμμένα στην πόλη του Τάνσεν σε νοσοκομείο που ιδρύθηκε και λειτουργεί μέχρι και σήμερα με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, αλλα και στις Φιλιππινες θα παρουσιαστεί ο κοινωνικός αντίκτυπος που μπορεί να αποφέρει η κοινωνική προφορά. Βασισμένη στη συλλογή δεδομένων, φωτογραφικού υλικού, αλλά και των βιωμάτων δυο Κύπριων νοσηλεύτριων, η κοινότητα θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει την πραγματικότητα, τις προκλήσεις αλλά και τις σύγχρονες ανάγκες της χώρας όσον αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Αποτελέσματα: Οι εν λόγω αποστολες δεν εστιάζονταν μόνο στην παροχή υπηρεσιών, αλλά και στην προμήθεια βασικού ιατρικού εξοπλισμού με την οικονομική υποστήριξη Κυπρίων πολιτών, αφού χώρες σαν τον Νεπάλ και στις Φιλιππινες υστερούν βασικές υποδομές και αναγκαία ιατρικά εργαλεία (από λαπαροσκόπια εώς γάντια). Επιπρόσθετα, πέρα από τον εξοπλισμό παρασχέθηκε νοσηλεία και διενεργήθηκαν πολλά χειρουργία (π.χ. καισαρικές, σκωλικοειδεκτομές, λαπαροσκοπικά, λαπαροτομικά). Ρίχνοντας φως στην συγκεκριμένη αποστολή, η παρουσίαση εστιάζει στον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν οι νοσηλεύτριες/ες σε παγκόσμιο επίπεδο συμβάλλοντας με τις γνώσεις τους και την προσφορά τους σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Το να προσφέρεις χωρίς αντάλαγμα γεμίζει με όμορφα συναισθήματα τόσο τους λήπτες της προσφοράς όσο και τους δότες. Είναι σημαντικό να ενημερώνετε το κοινό για τέτοιες δράσεις ώστε να κινητοποιήτε και να μπορεί να προσφέρει είτε με οικονομική ενίσχυση είτε με την συμμετοχή του σε αυτές τις προσφορές, με αποτέλεσμα όχι μόνο τα χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων αλλά και τα μαθήματα ζωής που αποκομίζεις εσύ η/ο ίδια/ος.

S5B-3

Σπασμοί στα παιδιά: Επιληπτική κρίση ή Πυρετικοί σπασμοί?

Παπαναστασίου Ραφαηλία, Γερασιμοπούλου Ελευθερία Παρασκευή

Εισαγωγή: Η εμφάνιση περιστατικών σπασμών κατά την παιδική ηλικία είναι συχνή με τον αιτιολογικό παράγοντα να ποικίλλει και να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την έγκυρη και έγκαιρη αντιμετώπισή τους από το περιβάλλον. Η παρουσία σπασμών είναι ένα ιδιαιτέρως αγχωτικό γεγονός με την οικογένεια να αναζητά άμεση βοήθεια από το νοσοκομειακό χώρο, με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική ανάγκη η ορθή, κατάλληλη και συνεχιζόμενη εκπαίδευση των νοσηλευτών στη διαχείριση του πάσχοντα μικρού ασθενούς.

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας  είναι να ταξινομήσει τα είδη των σπασμών στην παιδική ηλικία, να θέσει τις βάσεις στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας απέναντι στα περιστατικά παιδικών σπασμών, καθώς επίσης και να υπογραμμίσει τη σπουδαιότητα των παρεμβάσεων που σχετίζονται με τη φροντίδα του μικρού ασθενούς. Μετά την παρουσίαση της παρούσας εργασίας, ο επαγγελματίας υγείας θα είναι σε θέση να ευαισθητοποιήσει το κοινωνικό σύνολο στη διαχείριση των παιδιατρικών σπασμών.

Υλικό και Μέθοδος: Διενεργήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση (Σεπτέμβριος 2024), με χρονικούς περιορισμούς (2014-2024), στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar με τις ακόλουθες λέξεις κλειδιά: pediatric nurse, status epilepticus, febrile seizures. Κριτήριο αποκλεισμού άρθρων αποτέλεσε η γλώσσα (εντός ελληνικής και αγγλικής), με επιλογή άρθρων ελεύθερης ανάγνωσης. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν οι αναθεωρημένες κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση παιδιατρικών σπασμών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανάνηψης.

Συμπεράσματα: Είναι αναγκαία η εκπαίδευση τόσο του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, όσο και του γενικού πληθυσμού στην αντιμετώπιση των παιδιατρικών σπασμών. Η ψύχραιμη και ορθή διαχείριση των περιστατικών είναι εξαιρετικά επωφελής για την προστασία του μικρού ασθενούς από τραυματισμούς καθώς και για τη γενικότερη προαγωγή της υγείας του.

S5B-4

Προκλήσεις & προοπτικές της σύγχρονης Παιδιατρικής Νοσηλευτικής Εκπαίδευσης

Δρ Πέτσιος Κωνσταντίνος

Αναλύεται το περιεχόμενο εκπαίδευσης σε συνέπεια με τις σύγχρονες ανάγκες υγείας του παιδιατρικού πληθυσμού (τρόπος ζωής, έκθεση, συνήθειες…). Με έμφαση στην διδασκαλία αρχών, την ολιστική και  οικογενειοκεντρική προσέγγιση., τις αρχές διαπολιτισμικής & διεπιστημονικής παροχής φροντίδας με έμφαση στην κλινική αποτελεσματικότητα, την εξειδικευμένη τεκμηριωμένη φροντίδα η οποία έχει χαρακτηριστικά υψηλής ποιότητας και υψηλής αποδοχής από τους χρήστες των υπηρεσιών υγείας (value-based health). Προτείνεται εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης με τη χρήση εργαστηρίων προσομοίωσης, ομάδων εστιασμένης μελέτης, απομακρυσμένης σύγχρονης & ασύγχρονης εκπαίδευσης, ψηφιακών βιβλιοθηκών, εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, ενίσχυσης συμμετοχικότητας & ερευνητικής δραστηριότητας κ.α. Ενώ θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα εξατομίκευσης εκπαίδευσης μέσω ειδικών εργαλείων εκπαίδευσης που στοχεύουν στην κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών των φοιτητών. Ενώ απαραίτητη είναι η συστηματική αξιολόγηση (εσωτερική & εξωτερική) της επάρκειας, του περιεχομένου & της αποτελεσματικότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.Οι ανάγκες για παροχή παιδιατρικής φροντίδας αυξάνονται παράλληλα με την αύξηση της πολυπλοκότητας και της ποικιλομορφίας των αναγκών υγειονομικής περίθαλψης. Ο αριθμός των επιστημόνων παιδιατρικών νοσηλευτών είναι ανεπαρκής για να καλύψει τη ζήτηση για έρευνα που βασίζεται σε τεκμηριωμένη φροντίδα για αυτόν τον αυξανόμενο παιδιατρικό πληθυσμό και ο αριθμός των παιδιατρικών νοσηλευτών μειώνεται σταθερά. Οι ηγέτες της νοσηλευτικής στον ακαδημαϊκό χώρο, την πρακτική και τη δημόσια πολιτική πρέπει να δράσουν για να υποστηρίξουν και να οικοδομήσουν τη σύγχρονη παιδιατρική νοσηλευτική και την παιδιατρική νοσηλευτική επιστήμη.

S5B-5

Ανθρώπινη βούληση και φροντίδα: ζητήματα και προκλήσεις στο ανοικτό μέλλον

Δρ Τίφας Χρ. Αντρέας

Εισαγωγή: Η ανθρώπινη προσπάθεια καθορισμού της έννοιας της φροντίδας είναι μια δύσκολη αλλά σημαντική διαδικασία για την κοινωνία και το άνθρωπο/πολίτη. Αυτή η διαφορετική μορφή διαχείρισης της  φροντίδας είναι η Βούληση για φροντίδα: η χρονικότητα και η τροπικότητα της φροντίδας.  Συγκεκριμένα, φροντίδα είναι η προσπάθεια των ανθρώπων/νοσηλευτών να διατηρήσουν την ισορροπία τους: ψυχική, πνευματική, σωματική, έναντι των διαφόρων κινδύνων και δυσκολιών: ασθενειών, καταστροφών, πολέμων – παρατηρούμενη εν χρόνω και τρόπω. Η πρόκληση αυτών καταστάσεων δεν γίνεται ex nihilo. Οι όψεις και οι τρόποι του φροντίζειν δεν συναντιούνται μόνο και απόλυτα στον τομέα της υγείας, αλλά σχεδόν σε όλο το φάσμα του ανθρώπινου όντος, της κοινωνίας

Σκοπός: σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι η ανάδειξη της σημαντικότητας που έχει για τον άνθρωπο/νοσηλευτή η βούληση-η ανθρώπινη βούληση. Αυτή η ιδιαίτερη ανθρώπινη πτυχή είναι πολύ σημαντική και καίρια για τον σύγχρονο νοσηλευτή και την σύγχρονη μαία κατά την εφαρμογή της φροντίδας, κυρίως όταν έχει να αντιμετωπίσει μια πληθώρα ζητημάτων και προκλήσεων στο ανοικτό μέλλον.

Υλικό και μέθοδος: η  μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι η βιβλιογραφική αναζήτηση της σχετικής ελληνικής και ξένης επιστημονικής βιβλιογραφίας, με βάσεις δεδομένων: Pup Med, Medline, Google Scholar, ProQuest, με λέξεις κλειδιά: βούληση, άνθρωπος, φροντίδα, χρονικότητα, τροπικότητα, αρχές, νοσηλευτική

Συμπεράσματα: Η φροντίδα -η βούληση για φροντίδα, λόγω της ανθρώπινης υφής και της θνητότητας του ανθρώπου ως πεπερασμένο ον, χρειάζεται σχεδιασμό και επανασχεδιασμό σε διάφορα χρονικά και τροπικά διαγράμματα.  Είναι αναγκαία η προσπάθεια καθορισμού και επανακαθορισμού της φροντίδας, που αυτό διατηρεί τη φροντίδα: τη βούληση για φροντίδα, ως τον πυλώνα της όλης διαδικασίας. Το ανοικτό μέλλον είναι απρόβλεπτο, αλλά ο σύγχρονος νοσηλευτής μέσα από τις δυνατότητες/ικανότητες που θα είναι θωρακισμένος,  δύναται: να αναγνωρίσει, να αναλύσει και να πράξει τα δέοντα, πάντοτε έγκαιρα και ανθρώπινα. Λέξεις κλειδιά: βούληση, άνθρωπος, φροντίδα, χρονικότητα, τροπικότητα, αρχές, νοσηλευτική