A/A – 1

Η Balanced Scorecard στον Τομέα Υγείας – Η Διαμόρφωση Κοινού Πλαισίου για την εισαγωγή του συστήματος στην 1^η Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής.

Μεϊμέτη Ευαγγελία, Καραφέρης Δημήτρης, Μωύσογλου Ιωάννης, Αρβανιτίδου Ελένη, Διαμαντοπούλου Ιωάννα

Εισαγωγή: Balanced Scorecard: σύστημα στρατηγικού σχεδιασμού και διοίκησης. Στο Ελληνικό Δημόσιο εισήχθη σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων 4369/2016 και 3230/2004, για την εφαρμογή του Συστήματος «Διοίκηση μέσω Στόχων». Φορείς του δημοσίου καλούνται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, για τον καθορισμό της ετήσιας στοχοθεσίας τους, με σκοπό την μέτρηση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας τους.

Σκοπός και στόχοι: Η διαμόρφωση του πλαισίου για την εισαγωγή της Balanced Scorecard στα Νοσοκομεία της 1^ης Υ.ΠΕ. Αττικής. Επιμέρους στόχοι ήταν η συγκέντρωση όλων των απαραίτητων δεδομένων που απαιτούνται για εφαρμογή και έλεγχο της υλοποίησης της στρατηγικής ενός οργανισμού με την χρήση της Balanced Scorecard, καθώς και οι πιθανές απαιτήσεις για την προσαρμογή της στα Ελληνικά δεδομένα.

Μέθοδος: Αναπτύχθηκαν  Βασικοί Στρατηγικοί Άξονες,  Κρίσιμοι Παράγοντες Επιτυχίας,  Στρατηγική Στόχευση (Strategic Goal) και Στρατηγικοί Αντικειμενικοί Στόχοι (Strategic Objectives) σύμφωνα με τέσσερις οπτικές της μεθόδου Balanced Scorecard: α) Ασθενείς & Κοινότητα (Patient & Community),  β) Χρηματοοικονομικά (Financial), γ) Εσωτερικές Διαδικασίες (Internal Process) και δ) Μάθηση & Ανάπτυξη (Learning & Growth). Παρουσιάζεται ο Στρατηγικός Χάρτης του Νοσοκομείου, βασικές επιδιώξεις που πρέπει να ακολουθηθούν, αναλύονται κατάλληλοι Δείκτες Απόδοσης (Key Performance Indicators – KPIs) για την επίτευξη Στρατηγικών Αντικειμενικών Στόχων του Νοσοκομείου.

Παρουσιάζεται ο συσχετισμός δεικτών απόδοσης που κατά σύστημα παρακολουθεί το Υπουργείο Υγείας για την εξέλιξη των βασικών οικονομικών των Νοσοκομείων: (1) Αγορές, (2) Πληρωμές, (3) Απλήρωτες Υποχρεώσεις και (4) Ληξιπρόθεσμες Υποχρεώσεις για όλα τα νοσοκομεία της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής κατά την περίοδο 01/01/2014 έως 30/06/2018, χρησιμοποιώντας την κλασική μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων (OLS).

Αποτελέσματα: Παρουσιάζεται πλήρως ένα μεθοδολογικό πλαίσιο, βασισμένο στο σύστημα της Balanced Scorecard, που χρησιμοποιείται ως: (α) στρατηγικό εργαλείο αξιολόγησης των δημόσιων πολιτικών στο χώρο της υγείας και (β) ως εργαλείο συνεχούς παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των δημοσίων νοσοκομείων.

Συμπεράσματα: Η Balanced Scorecard συμβάλει στην βελτίωση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των νοσοκομείων, σταθμίζοντας περισσότερες επιχειρησιακές μεταβλητές, πέραν της αποκλειστικής πολλές φορές χρηματοοικονομικής προσέγγισης.

A/A – 2

Διερεύνηση της Σεξουαλικής Ζωής των ηλικιωμένων πριν και κατά τη διάρκεια  του γήρατος

Βασιλόπουλος Αριστείδης, Βαλέττα Παναγιώτα, Ρούπα Ζωή

Εισαγωγή: Η γήρανση είναι μια πολυπαραγοντική διαδικασία που χαρακτηρίζεται από προοδευτική απώλεια των λειτουργικών δυνατοτήτων και από μία αυξημένη συννοσηρότητα, ανάλογη με την πρόοδο των ετών. Η σεξουαλική δραστηριότητα όμως απασχολεί στο μεγάλο ποσοστό αυτή την ομάδα  των ανθρώπων που ολοένα αυξάνεται.

Σκοπός και στόχοι: Η διερεύνηση της συχνότητας και της ποιότητας της σεξουαλικής ζωής των ηλικιωμένων με έντονη Σεξουαλική δραστηριότητα κατά την ενήλικη ζωή.

Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτελείται από 228 άτομα. Η συλλογή των δεδομένων έγινε κατά το χρονικό 15/5/2019 έως 14/6/2019 σε 6 Κέντρα Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ)  της Αττικής με τη χρήση ενός ανώνυμου, αυτοσυμπληρούμενου ερωτηματολογίου. Η ανάλυση έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου IBM SPSS v. 24.

Αποτελέσματα: Το 46,5% (Ν=106), ήταν άνδρες και το 53,5% (Ν=222),  γυναίκες, ηλικίας 65- 89 ετών. Το 63% (Ν=143), των ερωτηθέντων θεωρούσε ότι είχε έντονη  σεξουαλική  ζωή κατά το παρελθόν ενώ το 37% (Ν=84,) ήταν αντίθετο με αυτή την άποψη. Το 21,5%  (Ν=49), του δείγματος παρουσιάζεται πολύ ικανοποιημένο από την σεξουαλική του  ζωή, το 27,4% (Ν=62),  αρκετά και το 51,1% (Ν=117), καθόλου ή ελάχιστα. Οι ηλικιωμένοι με έντονη σεξουαλική ζωή κατά το παρελθόν έναντι των ατόμων με μη έντονη σεξουαλική ζωή,  σκέφτονται περισσότερο το σεξ, προσπαθούν περισσότερο να έχουν σεξουαλική επαφή,  αυνανίζονται πιο συχνά, αισθάνονται σεξουαλική διέγερση, ανησυχούν για τη συχνότητα των σεξουαλικών τους επαφών, αισθάνονται κοντά με το σεξουαλικό σύντροφό τους,  ανησυχούν για τη σεξουαλική τους ζωή και  είναι ικανοποιημένοι  από αυτή (p<0.05).

Συμπεράσματα: Η πλειοψηφία των ηλικιωμένων δεν είναι ικανοποιημένοι από την σεξουαλική τους δραστηριότητα. Τα άτομα με ενεργό σεξουαλική δραστηριότητα στην ενήλικη ζωή συνεχίζουν εξίσου με την ίδια ένταση, διάθεση και ενδιαφέρον κατά την περίοδο του γήρατος.

A/A – 3

Κατάσταση υγείας πληθυσμών Ρομά. Βιβλιογραφική Ανασκόπηση

Αρσενίου Κωνσταντίνα, Βάγκα Ελισσάβετ, Κουλουρίδης Κωνσταντίνος, Φούσκας Θεόδωρος

Εισαγωγή: Η πατριαρχική δομή της οικογένειας των Ρομά, η προσήλωση στις κοινωνικές νόρμες και παραδόσεις, καθώς και ο νομαδικός τρόπος ζωής είναι οι βασικοί «ενδογενείς» άξονες που καθορίζουν τις στάσεις και συμπεριφορές σε θέματα υγείας,

Σκοπός: Σκοπός της  ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ των πεποιθήσεων των Ρομά και των επιδράσεων στην υγεία τους, με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων δράσεων για την ένταξή τους σε δομές του κοινωνικού συνόλου και την αλλαγή συμπεριφοράς σε θέματα υγείας.

Μέθοδος: Έγινε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας των τελευταίων δέκα ετών, σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (PubMed, Google Scholar), με λέξεις-κλειδιά όπως roma, gypsies, health status, gender, roma women, roma men. Από το σύνολο των μελετών, συμπεριλήφθηκαν όσες σχετίζονταν άμεσα με το υπό διερεύνηση θέμα, ενώ αποκλείστηκαν άρθρα που δεν σχετίζονταν με θέματα υγείας των Ρομά και δεν ήταν γραμμένα στην αγγλική γλώσσα.

Αποτελέσματα: Στην κουλτούρα των Ρομά, ένας άνθρωπος θεωρείται υγιής μέχρι να μη μπορεί να τα καταφέρει με τις καθημερινές του δραστηριότητες. Η άγνοια των βασικών συμπτωμάτων της νόσου ή και η επιδείνωση αυτής μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία τους, καθώς η νόσος μπορεί να μην επιδέχεται θεραπείας. O νομαδικός τρόπος ζωής, η ζωή σε καταυλισμούς και το χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο δεν επιτρέπουν την κατανόηση και συμμόρφωση της θεραπευτικής αγωγής, ενώ ο φόβος συγχρωτισμού με μη Ρομά, μαζί με το φόβο ότι θα γίνουν αποδέκτες απόρριψης και παραμέλησης, συχνά λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς την πρόσβασή τους στις Υπηρεσίες Υγείας.

Συμπεράσματα: Στους  παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία των Ρομά ανήκουν οι πεποιθήσεις, οι συνθήκες διαβίωσης και η παραμέλησή τους από την επίσημη Πολιτεία, με αποτέλεσμα την περιορισμένη πρόσβαση στις δομές υγείας, την περιθωριοποίησή τους και την εκδήλωση ρατσιστικών φαινομένων. Η αξιολόγηση και η απήχηση των μέχρι τώρα υλοποιημένων προγραμμάτων, καθώς και τα νέα ερευνητικά στοιχεία για την ανάπτυξη καινοτόμων δράσεων, απαιτεί τη συνεισφορά του συνόλου της υγειονομικής  κοινότητας.