| Βιβλιαράκι με το Πρόγραμμα σε μορφή PDF για εκτύπωση | ||
| ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ | ||
| Ξενοδοχείο Ρόδον, Αγρός, Λεμεσός Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2022, ώρα 09:00-10:30 Αίθουσα Αθηνά |
||
| Χαιρετισμός εκ μέρους της Διεύθυνσης Νοσηλευτικών Υπηρεσιών από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Νοσηλευτικών Υπηρεσιών | ||
| κο Ταμπούρη Ευαγόρα | ||
| Χαιρετισμός εκ μέρους του Συμβουλίου Νοσηλευτικής και Μαιευτικής από τον Πρόεδρο του ΣΝΜ | ||
| κα Παπαστεφάνου Θεοφανώ | ||
| Χαιρετισμός και κήρυξη εργασιών Συνεδρίου από την Έντιμη Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων | ||
| κα Δημητρίου Αννίτα | ||
| Εισήγηση με θέμα του Συνεδρίου: «Διασφάλιση της Υγείας Επενδύοντας στην Νοσηλευτική και Μαιευτική» από τον Πρόεδρο Δ.Σ, ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ |
||
| Δρ Λεοντίου Ιωάννης | ||
| Απονομή Τιμητικών πλακετών | ||
| Καλλιτεχνικό δρώμενο | ||
| Ομιλία με θέμα την Ευθανασία από τον Πρόεδρο της ΕΕΒΚ | ||
| Δρ Φελλά Κωνσταντίνο | ||
| Συντονισμός Ιωάννου Θεοχάρης Μέλος Δ.Σ. ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. | ||
| ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ | ||
| Το Συνέδριο έχει μοριοδοτηθεί με 12,2 Διεθνείς Μονάδες Συνεχούς Νοσηλευτικής και Μαιευτικής Εκπαίδευσης (ICNECs) από την Επιτροπή Μοριοδότησης ΠΑΣΥΝΜ | ||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 | ||
| 08:00 – 08:45 | ΕΓΓΡΑΦΕΣ | |
| ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΤΕΛΕΤΗ – ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΘΗΝΑ | ||
| 09:00 – 10:00 | Κεντρική εισήγηση: «Διασφάλιση της Υγείας Επενδύοντας στην Νοσηλευτική και Μαιευτική» | |
| Δρ Λεοντίου Ιωάννης, Πρόεδρος ΠΑΣΥΝΜ | ||
| 10:00 – 10:30 | Εισήγηση με θέμα την Ευθανασία | |
| Δρ Φελλά Κωνσταντίνο, Πρόεδρος ΕΕΒΚ | ||
| 10:30 – 11:00 | ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ – ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ | |
| ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ 1A, 1B, 1Γ | ||
| ΣΥΝΟΔΟΣ 1Α – Αίθουσα: Αθηνά Τομέας Επείγουσας και Εντατικής Νοσηλευτικής Προεδρείο: Τριάνταφύλλου Μαρία, Δρ. Ιορδάνου Στέλιος 11:00-13:10 |
||
| 11:00 – 11:20 | Στάθμιση Ερωτηματολογίου και Αποτύπωση των Γνώσεων των Επαγγελματιών Υγείας Μονάδας Εντατικής Θεραπείας για την Ορθή Διαχείριση Κεντρικών Φλεβικών Καθετήρων | |
| Δρ Φωκά Μαρία, Δρ Κυπριανού Θεόδωρος, Παϊκούσης Λεύκιος, Δρ Στυλιανίδης Νικόλας, Χριστοδούλου Γεωργία, Δρ Παλάζης Λάκης, Δρ Κυράνου Μαρία, Δρ Παπαθανάσογλου Ελισάβετ, Δρ Λαμπρινού Αικατερίνη | ||
| 11:20 – 11:40 | Επίδραση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης στις γνώσεις και την αυτοεκτιμώμενη ικανότητα των νοσηλευτικών λειτουργών | |
| Τριανταφύλλου Μαρία | ||
| 11:40 – 12:00 | Η επίδραση των κρυμμένων επιβαρυντικών παραγόντων νοσηλείας στη ΜΕΘ στη θεραπευτική δύναμη των ασθενών | |
| Δρ Μπουζίκα Μαίρη | ||
| 12:00 – 12:20 | Δεξιότητες παροχής Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης τελειόφοιτων φοιτητών Νοσηλευτικής πριν και μετά από εκπαιδευτική παρέμβαση | |
| Πιτσιλίδου Σύλβια , Δρ. Καρανικόλα Μαρία, Δρ. Μίτλεντον Νίκος, Παπαγεωργίου Γιώργος, Ρώσσης Χρίστος, Δρ. Μπουζίκα Μαίρη | ||
| 12:20 – 12:40 | Νέες οδηγίες εξειδικευμένης υποστήριξης ζωής (ERC 2021) | |
| Δρ Γεωργίου Μάριος | ||
| 12:40 – 13:00 | Διερεύνηση της αποτελεσματικότητας έγκαιρης χορήγησης αντιβιοτικών σε σηπτικό ασθενή στο ΤΑΕΠ | |
| Γεωργίου Χριστίνα, Χρυσοστόμου Ευανθία, Βακανάς Κωνσταντίνος, Χρυσού Στέλλα | ||
| 13:00 – 13:10 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 1B – Αίθουσα Απόλλων Τομέας Νοσηλευτικής Νεφρολογίας Προεδρείο: Ξυδιάς Κυριάκος, Λαντζουράκης Ευάγγελος 11:00 – 13:00 |
||
| 11:00 – 11:20 | Ειδικός/ή Νοσηλευτής/τρια Νεφρολογίας | |
| Γλυκή Σωτηρούλα | ||
| 11:20 – 11:40 | Το κόστος της δυσθρεψίας και η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης | |
| Ιωάννου Ελίνα | ||
| 11:40 – 12:00 | Νοσηλευτές και Θεραπευτική Εκπαίδευση | |
| Γλυκή Σωτηρούλα, Θεοδώρου Δέσπω | ||
| 12:00 – 12:20 | Πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος Lifeforce (Learning Initiative For Elementary school Fun-Oriented Resuscitation Coaching Europewide) | |
| Δρ Προδρόμου Μαρία, Δρ Πρωτοπαπάς Ανδρέας, Δρ Γεωργίου Μάριος | ||
| 12:20 – 12:40 | Η επίδραση της Ρεφλεξολογίας στις μυοσκελετικές παθήσεις | |
| Πλαστήρα Παντελίτσα | ||
| 12:40 – 13:00 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 1Γ – Αίθουσα: Conference Επιτροπή Μαιών Προεδρείο: Λεοντίου Στέλλα, Παναγιώτου Μαρία 11:00-13:00 |
||
| 10:00 – 11:20 | Μητρικός Θηλασμός Νεότερα Δεδομένα | |
| Τζίαρα Μαρία, Δρ Ταουσάνη Ελευθερία | ||
| 11:20 – 11:40 | Αναισθησία και χειρουργική αντιμετώπιση σε μη μαιευτικές επεμβάσεις κατά την κύηση | |
| Βρακάς Χρίστος | ||
| 11:40 – 12:00 | Περιγεννητική Μυοκαρδιοπάθεια στη Κύπρο | |
| Αγησιλάου Κυριακή, Δρ Μίττλετον Νίκος, Δρ Λαμπρινού Αικατερίνη | ||
| 12:00 – 12:20 | Tο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο των εγκύων / λεχωΐδων / μητέρων σε σχέση με την έλλειψη / ανάγκη παροχής κοινοτικής μαιευτικής φροντίδας στην Κύπρο: Μελέτη Delphi με εμπειρογνώμονες για ΚΜΥΚ | |
| Γρηγορίου Χριστιάνα | ||
| 12:20 – 12:40 | Διερεύνηση των αναγκών πληροφοριακής στήριξης των εγκύων γυναικών και νέων μητέρων και της συμπεριφοράς ως προς την αναζήτηση πληροφορίας στο διαδίκτυο κατά τη μετάβαση στη γονεϊκότητα | |
| Κολιαντρή Ιωάννα, Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη, Δρ Ουρανία Κολοκοτρώνη, Χριστοδουλίδη Βερόνικα, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Νικολάου Χριστιάνα, Δρ Κούτα Χριστιάνα, Alison Baum, Δρ Μίττλετον Νίκος | ||
| 12:40 – 13:00 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| 13:00 – 14:00 | ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΑ ΓΕΥΜΑ | |
| ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ 2A, 2Β | ||
| ΣΥΝΟΔΟΣ 2Α – Αίθουσα: Αθηνά Τομέας Νοσηλευτικής Ελέγχου Λοιμώξεων Προεδρείο: Κωνσταντίνου Δέσπω, Τουμασή Μαργαρίτα 14:00-16:20 |
||
| 14:00 – 14:20 | Υποχρεωτικά Δηλούμενά Νοσήματα | |
| Κωνσταντίνου Δέσπω | ||
| 14:20 – 14:40 | Επιδημιολογία και νεότερα δεδομένα νοσηρότητας και θνητότητας στις ιογενείς ηπατίτιδες Α, Β, Γ, Δ, Ε. | |
| Δρ Ξενοφώντος Έλενα | ||
| 14:40 – 15:00 | Νοσήματα που μεταδίδονται αερογενώς και με σταγονίδια | |
| Δρ Κούκιος Δημήτρης | ||
| 15:00 – 15:20 | Επιδημία Ευλογιάς Των Πιθήκων (monkeypox) 2022 | |
| Συλβέστρος Χρυσοβαλάντης | ||
| 15:20 – 15:40 | Φυματίωση – Νέες εξελίξεις | |
| Χατζηχριστοδούλου Μαρία | ||
| 15:40 – 16:00 | Σχεδιασμός και ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος για την παρακολούθηση ασθενών με HIV/AIDS στην Κύπρο | |
| Παναγή Μαρία | ||
| 16:00 – 16:20 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 2B – Αίθουσα Απόλλων Τομέας Νοσηλευτικής Ψυχικής Υγείας Προεδρείο: Δρ. Φελλά-Χριστοδούλου Μαρία, Δρ. Παυλάκης Ανδρέας 14:00-16:20 |
||
| 14:00 – 14:20 | Εισαγωγή στο Βίωμα της Εμπειρίας Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές | |
| Δρ Φελλά Χριστοδούλου Μαρία | ||
| 14:20 – 14:40 | Βιωματική Εμπειρία με τα συμπτώματα της Διπολικής Διαταραχής | |
| Θεοδώρου Γιάννης | ||
| 14:40 – 15:00 | Βιωματική Εμπειρία με τα συμπτώματα της Διπολικής Διαταραχής | |
| Γρηγορά Πόλυ | ||
| 15:00 – 15:20 | Διερεύνηση των εκπαιδευτικών αναγκών συγγενών πρώτου βάθμου ατόμων με Διπολική διαταραχή | |
| Χατζηιωάννου Άννα, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Χατζητοφής Ανδρέας, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη | ||
| 15:20 – 15:40 | Διερευνώντας την εμπειρία της απώλεια των μελών της οικογένειας που πενθούν από αυτοκτονία εστιάζοντας στις επιπτώσεις και τις στρατηγικές αντιμετώπισης. Μια μετασύνθεση ποιοτικών μελετών | |
| Ζαβρού Ραφαήλια, Δρ Χαραλάμπους Ανδρέας, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη, Κουτρούμπα Άννα, Δρ Καρανικόλα Μαρία | ||
| 15:40 – 16:00 | Εφαρμογή ερευνητικών δεδομένων βιωματικής εμπειρίας των χρηστών των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην καθημερινή κλινική νοσηλευτική πρακτική: Δεδομένα Μετασύνθεσης | |
| Δρ Καρανικόλα Μαρία | ||
| 16:00 – 16:20 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| 16:20 – 16:40 | ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΑ ΚΑΦΕ | |
| ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ 3A, 3B | ||
| ΣΥΝΟΔΟΣ 3Α – Αίθουσα Αθηνά Τομέας Προηγμένης Νοσηλευτικής Πρακτικής Προεδρείο: Χριστοφή Παρασκευή, Λοΐζου Δημήτρης 16:40-18:20 |
||
| 16:40 – 17:00 | Αξιολόγηση της ακρίβειας του πρωτοκόλλου FAST σε τραυματίες ασθενείς του Τ.Α.Ε.Π από φοιτητή Προηγμένης Επείγουσας Νοσηλευτικής Φροντίδας | |
| Αθηνής Γιώργος, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Μπουζίκα Μερόπη | ||
| 17:00 – 17:20 | Ο ρόλος του Προηγμένου Νοσηλευτή στη διενέργεια Τεστ Παπανικολάου σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές | |
| Γεωργίου Ιωάννου Ελένη | ||
| 17:20 – 17:40 | Διατηρώντας τον νοσηλευτή στον νοσηλευτή προηγμένης πρακτικής | |
| Παπαγεωργίου Γιώργος | ||
| 17:40 – 18:00 | Επενδύοντας στο παρόν και αλλάζοντας το μέλλον: Εφαρμογή δομημένου προγράμματος εκπαίδευσης Νοσηλευτών Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας | |
| Ρώσσης Χρίστος, Δρ Λεοντίου Ιωάννης, Παπαγεωργίου Γιώργος, Αθηνής Γιώργος, Δρ Μερόπη Μπουζίκα | ||
| 18:00 – 18:20 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 3Β – Αίθουσα Απόλλων Τομέας Νοσηλευτικής Σαγχαρώδη Διαβήτη Προεδρείο: Κυπριανού Χάρης, Κασίνη Αφροδίτη 16:40-18:20 |
||
| 16:40 – 17:00 | Η διαχείριση του Διαβητικού ασθενούς προ χειρουργείου | |
| Βασιλείου Θέκλα | ||
| 17:00 – 17:20 | Καινοτόμες αντιδιαβητικές θεραπείες για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 – ερευνητική πρωτοβουλία Γ.Ν. Λευκωσίας | |
| Δρ Ιωάννου Ανδρέας | ||
| 17:20 – 17:40 | Η περιεγχειριτική διαχείριση ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι σε αντλία ινσουλίνης | |
| Πιπερίδου Ελεάνα | ||
| 17:40 – 18:00 | Αξιολόγηση και διαχείριση ασθενών με διαβήτη και Καρδιαγγειακή νόσο | |
| Μάρθα Κυριάκου | ||
| 18:00 – 18:20 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΛΗΞΗ 1ης ΗΜΕΡΑΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ | ||
| ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 | ||
| ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ 4A, 4B | ||
| ΣΥΝΟΔΟΣ 4Α – Αίθουσα Αθηνά Τομέας Κοινοτικής Νοσηλευτικής Προεδρείο: Νικολαΐδου Έλενα, Φλουρής Νίκος 09:00-11:00 |
||
| 09:00 – 09:20 | Προετοιμάζοντας Επαγγελματίες Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας να Εργάζονται με Ρομπότ Κοινωνικής Αρωγής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΙΕΝΕ 10) | |
| Δρ Ρούσου Έλενα, Δρ Κούτα Χριστιάνα, Δρ Έλληνα Παναγιώτα, Νικολαίδου Έλενα, Dr Papadopoulos Irena, IENE 10 Team | ||
| 09:20 – 09:40 | Η Κοινότητα των Ηλικιωμένων και η Πολιτισμική Ικανότητα των Φροντιστών τους | |
| Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος, Δρ Αργυριάδη Αγάθη, Δημητρακόπουλος Ιωάννης, Ανδριόπουλος Ιωάννης | ||
| 09:40 – 10:00 | Περιπτωσιακή μελέτη ατόμου με Νόσο του Κινητικού Νευρώνα | |
| Γιαγκουλής Κώστας | ||
| 10:00 – 10:20 | Ενσωμάτωση της Τεχνολογίας Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στη Σχολιατρική Υπηρεσία | |
| Αλκιβιάδου Γεωργίου Μαριάννα | ||
| 10:20 – 10:40 | Long-Covid Σύνδρομό και διαχείριση ασθενή στην κοινότητα | |
| Χαρίτου Παρασκευή | ||
| 10:40 – 11:00 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 4Β – Αίθουσα Απόλλων Ομάδα Πρωτοβουλίας Νευρολογικής Νοσηλευτικής Προεδρείο: Δρ Χωραττάς Αριστείδης, Χατζηιωάννου Άννα 09:00-11:00 |
||
| 09:00 – 09:20 | Μυασθένεια Gravis και εγκυμοσύνη | |
| Χριστοδούλου Ιωάννης | ||
| 09:20 – 09:40 | Μυασθένεια Gravis | |
| Δρ Πίτσας Γιώργος | ||
| 09:40 – 10:00 | Δυσκαταποσία στην Μυασθένεια Gravis | |
| Χαραλάμπους Δήμητρα | ||
| 10:00 – 10:20 | Ο ρόλος της Ανοσοσφαιρίνης σε ασθενείς με Μυασθένεια Gravis | |
| Γρηγορίου Ιωάννα | ||
| 10:20 – 10:40 | Ψυχοκοινωνικά ζητήματα και Μυασθένεια Gravis | |
| Χατζήμιχαήλ Κυριάκος | ||
| 10:40 – 11:00 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| 11:00 – 11:30 | ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ – ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ | |
| ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ 5A, 5B | ||
| ΣΥΝΟΔΟΣ 5Α – Αίθουσα Αθηνά Τομέας Νοσηλευτικής Διοίκησης Προεδρείο: Δρ Βρυωνίδης Σταύρος, Δρ Ανδρέου Κυριάκος 11:30-13:30 |
||
| 11:50– 12:10 | Η διερεύνηση της επίδρασης της μετασχηματιστικής ηγεσίας στην εργασιακή ικανοποίηση των επαγγελματιών υγείας σε ιδιωτικό νoσoκoμείo στην Κύπρο | |
| Ανδρέου Ανδρέας | ||
| 12:10 – 12:30 | Κινητοποίηση – παρακίνηση και ενδυνάμωση στον χώρο υγείας | |
| Δρ Μαντζανάς Μιχαήλ | ||
| 12:30 – 12:50 | Υλοποίηση Πιλοτικών Ασκήσεων για το Έργο Σχεδιασμός Αναγκών και Δυνατοτήτων (Capacity Planning ΙΙ) – Ο ρόλος της Νοσηλευτικής Διοίκησης | |
| Δρ Γαβριήλ Έλενα | ||
| 12:50 – 13:10 | Το εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών ΜΕΘ σε 5 ευρωπαϊκές χώρες | |
| Δρ Γεωργίου Ευανθία | ||
| 13:10 – 13:30 | Ενδυνάμωση και τάση φυγής των μεσαίων διοικητικών στελεχών νοσηλευτικής πριν και μετά την αυτονόμηση των κρατικών νοσηλευτηρίων της Κύπρου: Συγχρονική μελέτη | |
| Δρ Λεοντίου Ιωάννης, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη, Δρ Μίτλεττον Νίκος, Δρ Μερκούρης Αναστάσιος | ||
| 13:30 – 13:50 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΣΥΝΟΔΟΣ 5Β – Αίθουσα Απόλλων Ποικίλα Θέματα Προεδρείο: Ιωάννου Θεοχάρης, Δρ Μιχαήλ Κοραλλία 11:30-13:30 |
||
| 11:30 – 11:50 | Ενίσχυση Δεξιοτήτων Εκπαίδευσης στη Ψηφιακή Εγγραμματοσύνη Υγείας για τους νοσηλευτές, που εργάζονται με ηλικιωμένους | |
| Δρ Ευριπίδου Μελίνα, Δρ Ευθυμίου Αρετή, Μενοίκου Ιωάννα, Δρ Τσίτση Θεολογία, Δρ Χαραλάμπους Αντρέας, Δρ Παπασταύρου Ευρυδίκη | ||
| 11:50– 12:10 | Νεότερα Δεδομένα για τους Συντελεστές Ανάπτυξης Ελκών Πίεσης και Νοσηλευτική Διαχείριση | |
| Λειβαδιώτης Ανδρόνικος, Δρ Σταυρούλα Ανδρεά-Αποστολίδου | ||
| 12:10 – 12:30 | Η γήρανση του πληθυσμού της Κύπρου και οι ανάγκες που προκύπτουν στην αντιμετώπιση της στην κοινότητα | |
| Ιωάννου Κωνσταντίνα, Δρ Ασημακοπούλου Ευανθία, Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος , Δρ Γουρνή Μαρίτσα | ||
| 12:30 – 12:50 | Συμμόρφωση στη θεραπεία, Αυτο-αποτελεσματικότητα και Εγγραμματοσύνη Υγείας μεταξύ των Ασθενών με Γλαύκωμα· Ερευνητικό Πρωτόκολλο Μελέτης Μικτού Σχεδιασμού | |
| Αχιλλέως Μαρία, Δρ Χαραλάμπους Ανδρέας, Δρ Μερκούρης Αναστάσιος, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη | ||
| 12:50 – 13:10 | Η Επίδραση του Στρες στην Επιτυχία της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στην Κύπρο | |
| Ιωάννου Κωνσταντίνα, Δρ Ασημακοπούλου Ευανθία, Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος, Δρ Γουρνή Μαρίτσα, Δρ Χαραλάμπους Γιώργος | ||
| 13:10 – 13:30 | Συζήτηση για τα θέματα της Συνόδου | |
| ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ – ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΘΗΝΑ | ||
| 13:30 – 14:30 | Ενημέρωση για τρέχουσες εξελίξεις σχετικά με αρμοδιότητες, δραστηριότητες ΠΑΣΥΝΜ (ΓΕΣΥ, EFN, ICN,ICM, CNF, WHO) | |
| Ανασκόπηση και συζήτηση των εργασιών του Συνεδρίου | ||
| Ανάγνωση και έγκριση των πορισμάτων. | ||
| Κλήρωση για τους δικαιούχους στα «ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΑΣΥΝΜ». | ||
| Κλήρωση για τους παρόντες συνέδρους στην τελετή λήξης. | ||
S001
Διασφάλιση της Υγείας Επενδύοντας στην Νοσηλευτική και Μαιευτική
Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συνεργάτες
Αγαπητοί φίλοι,
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Συνδέσμου Νοσηλευτών και Μαιών σας καλωσορίζει στο 29ο Παγκύπριο Συνέδριο Νοσηλευτικής και Μαιευτικής. Το θέμα του φετινού συνεδρίου: «Διασφάλιση της Υγείας επενδύοντας στην Νοσηλευτική και Μαιευτική» φιλοδοξεί να αναδείξει τη σημασία που δίνουμε ως επαγγελματίες υγείας στο υπέρτατο αγαθό της υγείας του ανθρώπου, στη φροντίδα και στην ευημερία του ατόμου, της οικογένειας και της κοινωνίας.
Η πανδημία έχει αναδείξει το πολύπλοκο έργο των νοσηλευτών και τη δυνατότητά τους να ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες απαιτήσεις της υγείας των ασθενών και να εργάζονται ως μέλη της διεπιστημονικής ομάδας. Το Διεθνές Συμβούλιο Νοσηλευτών (ICN) υποδεικνύει την αναγκαιότητα αξιοποίησης τόσο της σχετικής επιστημονικής τεκμηρίωσης όσο και των εκθέσεων διεθνών οργανισμών όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Οι συστάσεις εστιάζουν στις ενέργειες που θα πρέπει πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς να επικεντρωθούν σε ό,τι αφορά στην επένδυση του νοσηλευτικού δυναμικού. Συγκεκριμένα, οι σύγχρονες απαιτήσεις επιβάλλουν επένδυση στην εκπαίδευση, σε θέσεις εργασίας, στην νοσηλευτική ηγεσία, στην παροχή φροντίδας και στην ασφάλεια και ευημερία των νοσηλευτών και του ευρύτερου υγειονομικού δυναμικού.
Οι έρευνες που υποστηρίζουν την ανάγκη για επένδυση στη νοσηλευτική εκπαίδευση έχουν δείξει μεταξύ άλλων, καλύτερη έκβαση στην υγεία των ασθενών με σημαντική μείωση στη θνησιμότητα, ότι η μεταπτυχιακή εκπαίδευση οδηγεί σε αυξημένη διατήρηση του νοσηλευτικού δυναμικού και ότι η αύξηση της εγχώριας προσφοράς νοσηλευτών ανακουφίζει από την εξάρτηση δυναμικού από άλλες χώρες.
Τα πλεονεκτήματα από την επένδυση σε θέσεις εργασίας περιλαμβάνουν την ικανοποίηση των μεταβαλλόμενων αναγκών υγείας και των αυξανόμενων προσδοκιών των ατόμων και της κοινωνίας, επαρκή αριθμό και κατάλληλο συνδυασμό δεξιοτήτων των νοσηλευτών καθώς και βελτιωμένη πρόσβαση στη φροντίδα υγείας με μεγαλύτερη αξιοποίηση καινοτόμων μοντέλων παροχής υπηρεσιών. Τα πλεονεκτήματα από την επένδυση στη νοσηλευτική ηγεσία περιλαμβάνουν βελτιωμένη ατομοκεντρική φροντίδα με χαμηλότερο κόστος, καλύτερο περιβάλλον εργασίας, βελτιωμένη ποιότητα και ασφάλεια για τους ασθενείς και αυξημένη εργασιακή ικανοποίηση και διατήρηση των νοσηλευτών. Η επένδυση στην παροχή νοσηλευτικών υπηρεσιών μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη πρόσβαση σε εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, σε οικονομικές και αποδοτικές υπηρεσίες υγείας, στη βέλτιστη αξιοποίηση των δεξιοτήτων και των προσόντων των νοσηλευτών και σε υψηλά επίπεδα ικανοποίησης των ασθενών.IL OF URSES
Τα τελευταία δύο χρόνια, οι νοσηλευτές και άλλοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας είχαν υψηλά επίπεδα έκθεσης στον ιό COVID-19. Οι συνθήκες εργασίας επηρεάζουν όχι μόνο τα δικά τους δικαιώματα, αλλά και τα δικαιώματα αυτών που απαιτούν πρόσβαση σε ποιοτική και οικονομικά προσιτή φροντίδα υγείας. Τα οφέλη από την επένδυση στην ασφάλεια των νοσηλευτών περιλαμβάνουν μείωση των νοσοκομειακών λοιμώξεων, μεγαλύτερη παραγωγικότητα, αυξημένη εργασιακή ικανοποίηση και διατήρηση των νοσηλευτών, βελτιωμένη υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας, διασφάλιση ανθεκτικών συστημάτων υγείας και βελτιωμένη υγεία και ευεξία.
Η επένδυση στην υγεία και την ευημερία τους θα οδηγήσει σε βελτίωση της τόσο της υγείας τους όσο και της ποιότητας της φροντίδας των ασθενών, τήρηση των υποχρεώσεων του άρθρου 23 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθιέρωση οργανωσιακής κουλτούρας υψηλής απόδοσης και βελτίωση της ευημερίας των εργαζομένων.
Η πολιτεία καλείται να αξιοποιήσει δεόντως τα όσα απορρέουν κυρίως από τις συστάσεις του Π.Ο.Υ αναφορικά με τα πιο πάνω και ειδικά από τις εκθέσεις: WHO Global Strategic Directions for Nursing and Midwifery: 2021-2025, WHO State of the World’s Nursing και International Centre for Nurse Migration’s Sustain and Retain in 2022 and Beyond.
Δρ. Ιωάννης Λεοντίου
Πρόεδρος ΠΑΣΥΝΜ
S1A-1
Στάθμιση Ερωτηματολογίου και Αποτύπωση των Γνώσεων των Επαγγελματιών Υγείας Μονάδας Εντατικής Θεραπείας για την Ορθή Διαχείριση Κεντρικών Φλεβικών Καθετήρων
Δρ Φωκά Μαρία, Δρ Κυπριανού Θεόδωρος, Παϊκούσης Λεύκιος, Δρ Στυλιανίδης Νικόλας, Χριστοδούλου Γεωργία, Δρ Παλάζης Λάκης, Δρ Κυράνου Μαρία, Δρ Παπαθανάσογλου Ελισάβετ, Δρ Λαμπρινού Αικατερίνη
Η χρήση των κεντρικών φλεβικών καθετήρων (ΚΦΚ) οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο αιματογενών λοιμώξεων και ενοχοποιούνται ως κύρια αιτία αύξησης της νοσηρότητας, της θνητότητας και του κόστους νοσηλείας. Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει τη στάθμιση ερωτηματολογίου γνώσεων και την αποτύπωση των γνώσεων των επαγγελματιών υγείας Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αναφορικά με τις κλινικές κατευθυντήριες γραμμές του Centers for Disease Control and Prevention (CDC) για πρόληψη αιματογενών λοιμώξεων που σχετίζονται με τη χρήση ΚΦΚ. Για το σκοπό αυτό αναπτύχθηκε και παραδόθηκε διαδραστική, εξ αποστάσεως εκπαίδευση, δια μέσω της εκπαιδευτικής πλατφόρμας ΤΗΛΕΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, σε νοσηλευτές και ιατρούς της ΜΕΘ Γ.Ν. Λευκωσίας τον Νοέμβριο του 2018. Χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο γνώσεων για ΚΦΚ, το οποίο αναπτύχθηκε από την Labeau (2008) και τροποποιήθηκε από την Dedunska et al (2015). Η ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου ελέγχθηκε για την αξιοπιστία της σε πιλοτική μελέτη, η οποία διεξάχθηκε στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) του Γ.Ν. Λευκωσίας. Συνολικά 67 επαγγελματίες υγείας της ΜΕΘ συμμετείχαν στην εκπαίδευση και απάντησαν την ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου. Πριν από τη διαδραστική, εξ αποστάσεως εκπαίδευση η μέση τιμή γνώσεων ήταν x̄ = 4.8 (SD = 2.46), ενώ μετά η μέση τιμή γνώσεων αυξήθηκε σε x̄ = 8.9 (SD = 2,38) (p <0.001). Οι ιατροί παρουσίασαν υψηλότερη μέση τιμή γνώσεων (x̄ = 10.20) από τους νοσηλευτές (x̄ = 8.75) μετά από την παρέμβαση. Δεν παρουσιάστηκε συσχέτιση μεταξύ των χρόνων εμπειρίας στη ΜΕΘ με το επίπεδο γνώσεων (r = 0.048). Οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν θετικά τη διαδραστική, εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Η παρούσα εργασίας αναδεικνύει ότι σε περιβάλλοντα υψηλής εντάσεως εργασίας, όπως είναι η ΜΕΘ, η υιοθέτηση
S1A-2
Επίδραση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης στις γνώσεις και την αυτοεκτιμώμενη ικανότητα των νοσηλευτικών λειτουργών
Τριανταφύλλου Μαρία
- Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη
- Προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν όλοι οι νοσηλευτές που εργάζονται στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου.
- Η συλλογή δεδομένων έγινε με τη μορφή ερωτηματολογίου, ατομικού και ανώνυμου
- Κάθε συμμετέχων απάντησε αρχικά το ερωτηματολόγιο της έρευνας, έπειτα παρακολούθησε εκπαιδευτικό σεμινάριο (δύο ωρών) στην ΚΑΡΠΑ και τέλος κλήθηκε να συμπληρώσει πάλι το ερωτηματολόγιο.
- Συμμετείχαν 229 απ τους 262 νοσηλευτές του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου
- Το ερωτηματολόγιο δόθηκε ΠΡΙΝ την παρακολούθηση του σεμιναρίου στην ΚΑΡΠΑ και αμέσως ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση του
- Πριν από την εκπαίδευση η βαθμολογία γνώσεων στην ΚΑΡΠΑ ήταν 4,4 (1,8)
- Μετά την εκπαίδευση αυξήθηκε σε 9,4 (1) (p=0,007).
- Συμπερασματικά :Η συνεχής εκπαίδευση στη Β-ΚΑΡΠΑ του νοσηλευτικού προσωπικού είναι το κλειδί για την έγκαιρη αντιμετώπιση ενός καρδιακού περιστατικού ενδονοσοκομειακά.
S1A-3
Η επίδραση των κρυμμένων επιβαρυντικών παραγόντων νοσηλείας στη ΜΕΘ στη θεραπευτική δύναμη των ασθενών
Δρ Μπουζίκα Μαίρη
Οι βαρέως πάσχοντες που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αποτελούν μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες ασθενών διότι συνδυάζουν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα υγείας με μειωμένη κινητικότητα, αδυναμία, μειωμένη μυϊκή μάζα και μειωμένη γνωστική λειτουργία. Παρόλα αυτά, πρώτη η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ ήταν αυτή που έκανε αναφορά σε μια εσωτερική θεραπευτική δύναμη που διαθέτουν όλοι οι ασθενείς. Η δύναμη αυτή μπορεί να επιτύχει την ομοιόσταση και να επαναφέρει την υγεία εάν οι ασθενείς βρεθούν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, νοσηλευόμενοι σε ένα περιβάλλον που είναι απαλλαγμένο από εξωτερικές απαιτήσεις και επιβαρυντικούς παράγοντες.
Υπάρχουν αρκετά εμπειρικά αλλά και ερευνητικά δεδομένα που καταδεικνύουν ότι η νοσηλεία στη ΜΕΘ σχετίζεται με παράγοντες που δεν μπορεί να τους αξιολογήσει καμία αιματολογική και καμία απεικονιστική εξέταση αλλά έχουν σημαντική επίδραση στη νοσηρότητα και θνησιμότητα των ασθενών. Οι παράγοντες αυτοί είναι κρυμμένοι μέσα στην καθημερινότητα της νοσηλείας των βαρέως πασχόντων στη ΜΕΘ και δρουν ως εμπόδια και επιβαρυντικοί παράγοντες στην ικανότητα των ασθενών να χρησιμοποιούν την εσωτερική θεραπευτική τους δύναμη.
Οι νοσηλευτές στη ΜΕΘ σχετίζονται άμεσα με τη φροντίδα υγείας των βαρέως πασχόντων ασθενών. Με την κατάλληλη οργάνωση της φροντίδας που παρέχουν μπορούν να ελαχιστοποιήσουν αυτούς τους επιβαρυντικούς παράγοντες τους συστήματος ώστε να κερδηθεί χρόνος για την ομοιόσταση και να μπορέσουν οι ασθενείς να χρησιμοποιήσουν την εσωτερική τους δύναμη για τη θεραπεία τους.
Αυτή η αφηγηματική ανασκόπηση περιγράφει τους επιβαρυντικούς παράγοντες υγείας που είναι κρυμμένοι στην καθημερινότητα της νοσηλείας των βαρέως πασχόντων ασθενών στη ΜΕΘ καθώς και τον ρόλο της νοσηλευτικής φροντίδας στην αντιμετώπισή τους.
S1A-4
Δεξιότητες παροχής Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης τελειόφοιτων φοιτητών Νοσηλευτικής πριν και μετά από εκπαιδευτική παρέμβαση
Πιτσιλίδου Σύλβια , Δρ. Καρανικόλα Μαρία, Δρ. Μίτλεντον Νίκος, Παπαγεωργίου Γιώργος, Ρώσσης Χρίστος, Δρ. Μπουζίκα Μαίρη
Εισαγωγή: Τις τελευταίες δεκαετίες έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας στη Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) εξαιτίας της αναγνώρισης ότι η αποτελεσματική αναζωογόνηση μπορεί να επηρεάσει άμεσα τα αποτελέσματα και τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών. Οι τελειόφοιτοι φοιτητές Νοσηλευτικής αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των μελλοντικών επαγγελματιών υγείας που θα εργαστούν στα νοσοκομεία και κρίνεται αναγκαία η διερεύνηση της ικανότητάς τους για παροχή αποτελεσματικής ΚΑΡΠΑ καθώς και η επίδραση της εκπαίδευσης σε αυτήν.
Σκοπός: Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας με μετρήσιμους και αντικειμενικούς δείκτες, των δεξιοτήτων στην ΚΑΡΠΑ τελειόφοιτων φοιτητών νοσηλευτικής πριν, αμέσως μετά και 2 μήνες μετά από εκπαιδευτική παρέμβαση.
Μέθοδος: Πρόκειται για οιωνοί πειραματική μελέτη με μια ομάδα 56 τεταρτοετών φοιτητών Νοσηλευτικής του ΤΕΠΑΚ και συγχρονικές συγκρίσεις, με προμέτρηση, εκπαιδευτική παρέμβαση (θεωρητική και πρακτική) και μεταμέτρηση.
Αποτελέσματα: Η συνολική βαθμολογία αξιολόγησης στην ΚΑΡΠΑ αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου (p<0,001). Η αύξηση της βαθμολογίας πριν από την εκπαίδευση και αμέσως μετά από την εκπαίδευση, καθώς και δυο μήνες μετά από την εκπαίδευση ήταν στατιστικά σημαντική (p<0,001 και στις δυο περιπτώσεις). Η μέση συνολική βαθμολογία αξιολόγησης στην ΚΑΡΠΑ πριν από την εκπαίδευση ήταν κάτω από 75% που αποτελεί το διαχωριστικό όριο της επιτυχημένης ΚΑΡΠΑ, ενώ μετά από την εκπαίδευση ήταν πάνω από 75% και στις δυο μετρήσεις. Επιπλέον το ποσοστό επιτυχίας αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου (p<0,001).
Συμπέρασμα: Παρότι οι φοιτητές είχαν εκπαιδευτεί στην ΚΑΡΠΑ ως μέρος του προγράμματος σπουδών τους, φαίνεται πως οι δεξιότητες αυτές φθίνουν με το πέρασμα του χρόνου. Μια σύντομη επανεκπαίδευση των φοιτητών έχει σημαντικά αποτελέσματα βελτίωσης και ίσως είναι θεμιτό να πραγματοποιείται πριν την αποφοίτηση τους, έτσι ώστε σαν οι μελλοντικοί επαγγελματίες υγείας να είναι ικανοί να πραγματοποιήσουν αποτελεσματική ΚΑΡΠΑ.
S1A-6
Διερεύνηση της αποτελεσματικότητας έγκαιρης χορήγησης αντιβιοτικών σε σηπτικό ασθενή στο ΤΑΕΠ
Γεωργίου Χριστίνα, Χρυσοστόμου Ευανθία, Βακανάς Κωνσταντίνος, Χρυσού Στέλλα
Εισαγωγή: Περίπου 50 εκατομμύρια ασθενείς αναπτύσσουν σοβαρή σήψη και σηπτικό σοκ παγκοσμίως. Περισσότεροι από τους μισούς εισάγονται σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αυτών των ασθενών είναι κρίσιμης σημασίας και σχετίζεται όχι μόνο με τη βελτίωση της νοσηρότητας και θνησιμότητας, αλλά και της μειωμένης διάρκειας παραμονής στο νοσοκομείο (LOS). Ως επακόλουθο της άμεσης αναγνώρισης της σήψης, η έγκαιρη χορήγηση αντιβιοτικών αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την αποτελεσματική αντιμέτωπιση της.
Σκοπός: Η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της έγκαιρης χορήγησης αντιβιοτικών σε ασθενείς με σήψη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.
Μεθοδολογία: Διενεργήθηκε συστηματική αναζήτηση της βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων PUBMED και CINAHL. Συμπεριλήφθησαν δημοσιευμένες μελέτες από το 2017-2021 με λέξεις κλειδιά «Sepsis», «Sepsis and in-hospital mortality», «Septic shock», «Time to antibiotics», «Early antibiotics», «Early antimicrobial therapy in sepsis», «Sepsis treatment and mortality». Κριτήρια εισόδου αποτέλεσαν μεταξύ άλλων : α) μελέτες που εξετάζαν την έγκαιρη χορήγηση αντιβιοτικών σε σηπτικούς ασθενείς, β) μελέτες που συσχέτιζαν το χρόνο χορήγησης αντιβιοτικών και την ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα, γ) η γλώσσα να είναι ελληνική ή αγγλική.
Αποτελέσματα: Από την αναζήτηση της βιβλιογραφίας προέκυψαν προοπτικές, αναδρομικές, συγχρονικές και μελέτες κοορτής. Υποστηρίζεται ότι η μη έγκαιρη χορήγηση αντιβιοτικών αυξάνει τη θνησιμότητα. Η επαρκής χορήγηση τους εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, μαζί με καλή εκπαίδευση και ταχεία ανάνηψη, μπορεί να βελτιώσει την πρόγνωση των ασθενών αυτών.
Συμπεράσματα: Η έγκαιρη χορήγηση αντιβιοτικών βελτιώνει τα αποτελέσματα σε ασθενείς με σήψη και σηπτικό σοκ. Οι καθυστερήσεις στον χρόνο έναρξης χορήγησης των αντιβιοτικών στα επείγοντα σχετίζονται με κλινικά σημαντική αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας από τη σήψη. Τονίζεται η ανάγκη βελτίωσης της έγκαιρης αντιμετώπισης των ασθενών με σηψαιμία που προσέρχονται στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών.
S1B-1
Ειδικός/ή Νοσηλευτής/τρια Νεφρολογίας
Γλυκή Σωτηρούλα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι Ειδικοί Νοσηλευτές Νεφρολογίας ανάλογα με το που εργάζονται και σε ποια χώρα, έχουν διαφορετικά προφίλ εργασίας σχετικά με την νεφρολογική τους εκπαίδευση ή και την αναγνώριση των προσόντων τους και στους μισθούς τους επίσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση Νοσηλευτών Νεφρολογίας (EDTNA/ERCA), έχει αρχίσει να προωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και στις εθνικές αρχές υγειονομικής περίθαλψης την αναγνώριση της Θέσης των Ειδικών Νοσηλευτών Νεφρολογίας. Στοχεύει στην προώθηση και ομοιογένεια της θέσης των Ειδικών Νοσηλευτών Νεφρολογίας μέσω προτάσεων για προγράμματα εκπαίδευσης που θα φέρουν την αλλαγή των ρυθμίσεων της υγειονομικής περίθαλψης και την διεπιστημονική προσέγγιση με τους Νοσηλευτές μας.
Οι Ειδικοί Νοσηλευτές σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ειδικών Νοσηλευτών (ESNO) έχουν ρόλους κλειδιά, όπως ικανότητες, κλινικό ρόλο, σχέσεις ασθενών, διδασκαλίας, καθοδήγησης, έρευνας, οργάνωσης, διαχείρισης, ηθικής, λήψης αποφάσεων, ηγεσίας, χάραξης πολιτικής και πρόληψης. Τα προγράμματα Εκπαίδευσης των Ειδικών Νοσηλευτών Νεφρολογίας είναι απαραίτητα στις μέρες μας, αφού είναι αυτά που θα καθορίσουν το επιστημονικό τους προφίλ και θα τους προσφέρει τόσο μακροχρόνια αποτελέσματα όσο και καλά εδραιωμένη αναγνώριση του επαγγέλματος.
Μέθοδοι: Διενεργήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση σε μηχανές αναζήτησης EDTNA/ERCA, ESNO, ANNA.
Αποτελέσματα: Η Ειδικότητα Νεφρολογικής Νοσηλευτικής είναι αφιερωμένη στην πρόληψη, προστασία και βελτίωση της υγείας ατόμων με Νεφρική Νόσο. Ο ρόλος των Νοσηλευτών της, αφορά στην ενίσχυση της θεραπείας και ανακούφιση της αγωνίας των ατόμων που νοσούν. Αυτοί συνηγορούν υπέρ της φροντίδας τους, των οικογενειών τους, των κοινοτήτων και πληθυσμών που επηρεάζονται από τη νόσο. Οι Ειδικοί Νοσηλευτές Νεφρολογίας έχουν υψηλή γνώση και εξειδίκευση στην παροχή φροντίδας, τις παρεμβάσεις διαχείρισης της νόσου και τις ευρύτερες προσεγγίσεις φροντίδας. Ασκούν τη κλινική τους πρακτική σε ποικίλα πολυεπιστημονικά περιβάλλοντα και χρησιμοποιούν δεξιότητες κριτικής σκέψης. Αυτά τα εφόδια, οδηγούν στη βελτιστοποίηση της παροχής της φροντίδας τους προς τους ασθενείς τους και βελτιώνει τα αποτελέσματα τους.
Συμπεράσματα: Η Ειδικότητα στη Νεφρολογική Νοσηλευτική, παρέχει αναγνώριση του ρόλου των Νοσηλευτών και διασφαλίζει τη ποιότητα στη παροχή ασφαλούς και κατάλληλης φροντίδας στους ασθενείς. Η αναγνώριση του ρόλου τους, είναι ζωτικής και θεμελιώδους σημασίας, στην υγειονομική περίθαλψη για την παροχή της φροντίδας αφού μέσω της, θα οδηγηθούν στην προώθηση μιας βασισμένης σε αποδεικτικά στοιχεία Νοσηλευτικής πρακτικής, που θα φέρει τόσο υγειονομικά όσο και οικονομικά οφέλη στη κοινωνία.
S1B-2
Το κόστος της δυσθρεψίας και η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης
Ιωάννου Ελίνα
Ως δυσθρεψία ορίζεται η κατάσταση κατά την οποία η ανεπάρκεια, η υπερβολή ή η έλλειψη ισοζυγίου ενέργειας ή/και θρεπτικών συστατικών που μπορεί να προκαλέσει μετρήσιμες αρνητικές επιπτώσεις σε ιστούς και λειτουργίες του σώματος, αλλά και στην κλινική έκβαση. Στη συγκεκριμένη παρουσίαση θα γίνει αναφορά στην υποθρεψία και το κόστος της στην κατάσταση των ασθενών αλλά και τα συστήματα υγείας.
Σκοπός της παρουσίασης είναι να επεξηγήσει τι είναι η δυσθρεψία και να καταδείξει τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης της, τόσο στον νοσοκομειακό χώρο όσο και στην κοινότητα, δίνοντας έμφαση στους χρόνιους ασθενείς όπως οι νεφροπαθείς που βρίσκονται σε θεραπεία εξωνεφρικής κάθαρσης.
Τα διάφορα εργαλεία ανίχνευσης του κινδύνου δυσθρεψίας (screening tools) όπως το NRS-2002, SGA, MUST, MNA και άλλα, είναι έγκυρα, απλά και αξιόπιστα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιούνται στην καθημερινή κλινική πράξη για τη διάγνωση τόσο του κινδύνου εμφάνισης δυσθρεψίας αλλά και της εγκατεστημένης δυσθρεψίας σε ενδονοσοκομειακό περιβάλλον, σε άλλες δομές υγείας αλλά και στην κοινότητα. Όλα τα παραπάνω εργαλεία θα επεξηγηθούν αναλυτικά και θα γίνει αναφορά σε ποιες πληθυσμιακές ομάδες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το κάθε εργαλείο.
Ο νοσηλευτής ως επαγγελματίας υγείας και μέλος της ομάδας υποστήριξης θρέψης, έχει όχι μόνο να διαδραματίσει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη διάγνωση του κινδύνου εμφάνισης της δυσθρεψίας. Έχει επιπλέον ουσιώδη ρόλο στην αντιμετώπιση της δυσθρεψία και στην παρούσα εισήγηση θα γίνει εκτενής αναφορά στους τρόπους αντιμετώπισης της.
S1B-3
Νοσηλευτές και Θεραπευτική Εκπαίδευση
Γλυκή Σωτηρούλα, Θεοδώρου Δέσπω
Βέλτιστες πρακτικές νοσηλευτών κάθαρσης – πραγματικά κλινικά σενάρια για την εκπαίδευση και εκπαίδευση των ασθενών
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Οι ασθενείς με χρόνιες νόσους, χρειάζεται να κάνουν θεραπείες στο σπίτι τους, που περιλαμβάνουν κοινή λήψη αποφάσεων μεταξύ ασθενών, οικογένειας και επαγγελματιών υγείας.
Οι ασθενείς ή/και οι φροντιστές εκπαιδεύονται από τους νοσηλευτές να αυτοδιαχειρίζονται την κατ’ οίκον θεραπεία τους και να επιτυγχάνουν τη μέγιστη αυτοεξυπηρέτησή τους. Οι νοσηλευτές όπως και οι υπόλοιποι επαγγελματίες υγείας δεν έχουν εκπαιδευτεί στην βασική τους εκπαίδευση ως εκπαιδευτές.
Επίσης δεν υπάρχει κάποια ενιαία εκπαίδευση που να εφαρμόζεται μετά από τις βασικές τους σπουδές για το σκοπό αυτό ή και κάποιο πρωτόκολλο που να οδηγεί προς το παρόν τους νοσηλευτές σε ένα κατάλληλο ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη διδασκαλία και την εκπαίδευση των ασθενών.
Είναι πολύ σημαντικό για τον Νοσηλευτή να μπορεί να εκπαιδεύει τους ασθενείς του με επιστημονικό τρόπο και βάσει επιστημονικών προγραμμάτων εκπαίδευσης με στόχο την ενδυνάμωση του ασθενούς στην Αυτοφροντίδα του. Οι νοσηλευτικές θεωρίες, οι ποιοτικές μεθοδολογίες έρευνας και τα εκπαιδευτικά μοντέλα που μπορεί ο Νοσηλευτής Εκπαιδευτής να χρησιμοποιήσει για το σκοπό αυτό, είναι χρήσιμα κλειδιά για την οικοδόμηση γνώσης στον τομέα της νοσηλευτικής.
Μέσω της εκπαίδευσης τους οι Νοσηλευτές και την μετέπειτα δημιουργία των εκπαιδευτικών τους προγραμμάτων, να μπορούν να παρέχουν στους ασθενείς τους, τις δεξιότητες και τις γνώσεις που απαιτούνται, για να εκτελούν τη θεραπεία τους με ασφάλεια, να αναγνωρίζουν πιθανές επιπλοκές και να διαχειρίζονται τους κινδύνους.
Αποτελέσματα:
– Προώθηση της Εκπαίδευσης Νοσηλευτών Εκπαιδευτών.
– Μοιραστούν εμπειρίες και πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο εκπαίδευσης των ασθενών τους.
-Ενημερωθούν για προγράμματα εκπαίδευσης (TRAIN THE TRAINER)
– Εργαστούν με πραγματικό κλινικό σενάρια για τη βελτίωση των βέλτιστων πρακτικών των νοσηλευτών
S1B-4
Πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος Lifeforce (Learning Initiative for Elementary School Fun-Oriented Resuscitation Coaching Europewide)
Δρ Προδρόμου Μαρία, Δρ Πρωτοπαπάς Ανδρέας, Δρ Γεωργίου Μάριος
Έρευνες υποστηρίζουν ότι παιδιά ηλικίας 10 ετών και άνω μπορούν να εκπαιδευτούν αποτελεσματικά στην καρδιαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), λαμβάνοντας υπόψη το σωματότυπο, τα γνωστικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα L.I.F.E.F.O.R.C.E. (Learning Initiative For Elementary school Fun Oriented Resuscitation Coaching Europewide) αποτελεί μια κοινοπραξία 4 χωρών (Κύπρος, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία) και 6 εταίρων που συνθέτουν μια διεπιστημονική ομάδα ιατρών, νοσηλευτών εκπαιδευτικών, ψυχολόγων, λογοθεραπευτών, μουσικοπαιδαγωγών, με σκοπό τη δημιουργία ενός προ-εκπαιδευτικού προγράμματος στη βασική υποστήριξη της ζωής. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά σχολικής ηλικίας 6-10 ετών περιλαμβάνει στοιχεία ΚΑΡΠΑς, που με τη χρήση ενός καινοτόμου εκπαιδευτικού υλικού, βιωματικής μάθησης, διαδραστικές ασκήσεις, καθώς και με τη δημιουργία περιβάλλοντος ηλεκτρονικής μάθησης θα προωθήσει την κριτική σκέψη και θα ενισχύσει τις δεξιότητες των παιδιών στη βασική υποστήριξη της ζωής ώστε να τα προετοιμάσει στην ΚΑΡΠΑ αργότερα σε μεγαλύτερη ηλικία. Επιπλέον, το πρόγραμμα αυτό στοχεύει στην καλλιέργεια των ιδανικών της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, στην προώθηση μιας κουλτούρας πρόληψης, ευημερίας και υγιούς τρόπου ζωής σε όλη την Ευρώπη. Μακροπρόθεσμος στόχος του προγράμματος είναι η ένταξη της ΚΑΡΠΑ στα εθνικά προγράμματα σπουδών δημοτικής εκπαίδευσης σε κάθε χώρα-μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης, ώστε μελλοντικά να αυξηθεί το ποσοστό επιβίωσης των θυμάτων από εξωνοσοκομειακή καρδιακή ανακοπή. Για την Κύπρο, η πιλοτική εφαρμογή του προ -εκπαιδευτικού προγράμματος Lifeforce θα γίνει αρχικά σε δύο δημοτικά σχολεία της Επαρχίας Λευκωσίας.
S1B-5
Η επίδραση της Ρεφλεξολογίας στις μυοσκελετικές παθήσεις
Πλαστήρα Παντελίτσα
Εισαγωγή: Η παρούσα εργασία περιλαμβάνει την παρουσίαση του αντικειμένου της ρεφλεξολογίας. Ο λόγος που ασχολήθηκα με το θέμα είναι η εξέλιξη της σημερινής εποχής στις μεθόδους ρεφλεξολογίας για την αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων που ταλαιπώρουν τον ασθενή.
Ως μέθοδος έχει τις ρίζες της στους αρχαίους πολιτισμούς. Οι ρίζες της ρεφλεξολογίας χρονολογούνται γύρω στο 5000 π.Χ., στην περίοδο όπου οι Κινέζοι ασκούσαν μια μορφή πιεσοθεραπείας σε όλο το σώμα και στα πέλματα.
Τον τελευταίο καιρό, αρκετά άτομα υποφέρουν από μυοσκελετικές παθήσεις οι οποίες σχετίζονται με την εργασία και αφορούν ενοχλήσεις στην πλάτη, στον αυχένα, στους ώμους, στα άνω και κάτω άκρα έτσι ολόκληρη η Ευρώπη επιλέγει και την Ρεφλεξολογία εφόσον η τεχνική αυτή θα βοηθήσει στην βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Οι μυοσκελετικές παθήσεις, οι οποίες εμφανίζονται σε συνεχώς αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων, είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που προκαλούνται από την εργασία.
Έχει αποδειχθεί ότι το 25% των Ευρωπαίων εργαζομένων πάσχει από οσφυαλγία και το 23% από μυικούς πόνους στα χέρια και στα πόδια. Με την εφαρμογή της ρεφλεξολογίας θα μειωθεί σε σηναντικό βαθμό το ποσοστό των εργαζομένων που ταλαιπωρούνται από ΜΣΠ και συνεπώς και ο αριθμός των απουσιών από την εργασία λόγω ασθένειας.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρέχει τις γνώσεις που χρειάζονται τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο οι νοσηλευτές έτσι ώστε να είναι σε θέση να εφαρμόζουν στους ασθενείς απλές τεχνικές ρεφλεξολογίας για την ανακούφιση των μυοσκελετικών παθήσεων όπως οσφυαλγία, ισχιαλγία, αυχεναλγία κ.ά.
Συμπέρασμα: Εν κατακλείδι, με την πάρουσα εργασία μου, διαφαίνεται ότι η εφαρμογή της ρεφλεξολογίας αποτελεί μια πολύ καλή τεχνική να θεραπεύσει παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος του πάσχοντος, χωρίς φαρμακευτική ή χειρουργική επέμβαση, για την αποτελεσματικότητα του προβλήματος και καλύτερης ποιότητας ζωής.
S1C-1
Μητρικός Θηλασμός Νεότερα Δεδομένα
Τζίαρα Μαρία, Δρ Ταουσάνη Ελευθερία
Υπόβαθρο: Ο Μητρικός Θηλασμός είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που μπορεί να προσφέρει μία μητέρα στο νεογέννητο της. Για ένα επιτυχημένο μητρικό θηλασμό πρέπει να υπάρχει η επιθυμία, υπομονή, ηρεμία και διαθεσιμότητα. Θα πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά τον τοκετό και η συνδιαμονή μητέρας παιδιού αποτελούν την συνταγή για ένα επιτυχή θηλασμό. Το γάλα που παράγεται το πρώτο εικοσιτετράωρο ονομάζεται πρωτόγαλα και χαρακτηρίζεται «το πρώτο εμβόλιο» το οποίο λαμβάνει το νεογνό. Παρέχει πολλά οφέλη στη μητέρα, στο νεογνό ακόμη και στην κοινωνία. Το σημαντικό όφελος για την μητέρα και το νεογνό είναι η ανάπτυξη και η ενίσχυση της ψυχικής σύνδεσης μεταξύ τους.
Σκοπός: Ο σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση όλων των νεότερων επιστημονικών δεδομένων για το θηλασμό. Γίνεται επίσης αναφορά στα 10 βήματα του μητρικού θηλασμού καθώς και στις προϋποθέσεις για να γίνει ένα νοσοκομείο Baby friendly hospital.
Υλικό και Μέθοδος: Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν η αναζήτηση σχετικής ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας, σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων, (PubMed, CINAHL, Google Scholar) με λέξεις κλειδιά μαία, μητρικός θηλασμός, Baby friendly hospital. Από την αναζήτηση προέκυψαν 110 άρθρα ή βιβλία, εκ των οποίων επιλέχθηκαν τα 82. Κριτήρια επιλογής τους ήταν: να είναι δημοσιευμένα στα ελληνικά ή αγγλικά, να αφορούν στο αντικείμενο και να περιλαμβάνουν συνδυασμό των λέξεων κλειδιά.
Αναφέρονται τα δέκα βήματα για επιτυχή μητρικό θηλασμό, και οι προϋποθέσεις για τα «Φιλικά προς τα βρέφη νοσοκομεία-Baby Friendly Hospital». Τέλος, τονίζεται ο σπουδαίος ρόλος του Πατέρα και της Μαίας.
Συμπεράσματα: Παρότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια προώθησης του θηλασμού, τα ποσοστά ερευνών παρουσιάζουν μικρή αύξηση στον αριθμό των θηλαζουσών μητέρων. Η απόφαση της εγκύου να θηλάσει το νεογνό της αμέσως μετά την γέννηση εξαρτάται κυρίως από την προγεννητική ενημέρωση από μαίες, από την επιρροή από το ενδοοικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον και άλλα. Τέλος, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και το Διεθνές ταμείο επείγουσας βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά , παροτρύνουν την δημιουργία νοσοκομείων φιλικά προς το μητρικό θηλασμό «Baby Friendly Hospital».
ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: μαία, μητρικός θηλασμός, Baby friendly hospital.
S1C-2
Αναισθησία και χειρουργική αντιμετώπιση σε μη μαιευτικές επεμβάσεις κατά την κύηση
Βρακάς Χρίστος
Εκτιμάται ότι 0,2-2% όλων των εγκυμοσύνων θα υποβληθούν σε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις για μη μαιευτική ένδειξη, ποσοστό το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην ανατομία και τη φυσιολογία των εγκύων γυναικών, καθώς και μεταβολές ορμονικής αιτιολογίας. Αξιοσημείωτη είναι η μεταβολή του χώρου που καταλαμβάνει η διευρυμένη μήτρα στην κοιλιακή χώρα και η μετατόπιση των οργάνων της κοιλιακής περιοχής για να την υποστηρίξουν. Ο δυνητικός κίνδυνος για τη μητέρα και το έμβρυο, σε συνδυασμό με τις παραπάνω αλλαγές, καθιστά δύσκολη τη διάγνωση και τη χειρουργική επέμβαση.
Πρωταρχικός στόχος είναι η διασφάλιση της μητέρας και του εμβρύου και για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να επιλεγεί μια διαγνωστική μέθοδος με μειωμένες πιθανότητες πρόκλησης οποιασδήποτε βλάβης στο έμβρυο. Παράλληλα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η φαρμακολογία αφού πρέπει να αποφύγουμε την χρήση φαρμάκων που πιθανών να προκαλέσουν τερατογενέσεις.
Παλαιότερα εάν μια έγκυος έπρεπε να χειρουργηθεί, η λαπαροτομία ήταν η μόνη διαθέσιμη επιλογή. Στις μέρες μας, οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις είναι ολοένα και πιο διαδεδομένες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Γενικά όλες οι επεμβάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα πρέπει να γίνονται σε κέντρα όπου υπάρχει πολυεπιστημονική συνεργασία, άμεσα διαθέσιμος γυναικολόγος, νεογνολόγος και μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών.
Σε αυτή την παρουσίαση θα μιλήσουμε για χειρουργικές παθήσεις που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης τους. Θα αναφερθούν επίσης οι κίνδυνοι από την αναισθησία, πότε επιλέγουμε λαπαροσκόπηση και πότε λαπαροτομία και θα γίνει σύγκριση των δύο μεθόδων αντιμετώπισης.
S1C-3
Περιγεννητική Μυοκαρδιοπάθεια στη Κύπρο
Αγησιλάου Κυριακή, Δρ Μίττλετον Νίκος, Δρ Λαμπρινού Αικατερίνη
Background: Cardiovascular disorders are a major cause of complications worldwide during pregnancy and the number of women developing heart disease during pregnancy is increasing. Peripartum Cardiomyopathy (PPCM) is one of the heart disorders that affects pregnant women towards the end of their pregnancy through about five months after giving birth. It is detected as a heart failure after left ventricular systolic dysfunction (LVSD), but its phenotype is similar to that of Dilated Cardiomyopathy.
Objective: The main purpose of this study to identify the cases of PPCM in Cyprus the last five years, the characteristics of these cases, and their outcomes and to create a Registry of Peripartum Cardiomyopathy in the country.
Materials and Methods: It is a pilot feasibility study to develop, record, and implement a Registry of Peripartum Cardiomyopathy in Cyprus, with retrospective and prospective design. It is a descriptive observational study with case series. The sample consists of women of all nationalities who were diagnosed with Peripartum Cardiomyopathy according to HFA definition of the ESC, during the period 2017 to March 2022 in Cyprus. The collection of the sample underwent convenience sampling.
Results: From a total of N=189 possible cases, only two (N=2) had the diagnosis of PPCM. A number of N=108 women with cardiovascular problems during pregnancy were diagnosed with preeclampsia, N=28 women with Gestational Hypertension and N=14 women with Chronic Hypertension. Thirty (30) medical files were not found and five (N=5) cases had different heart disease. One (N=1) case suffered from eclampsia and another one (N=1) was not found to have any pathological problem. Conclusion: The process of a pilot feasibility study, the development, recording, and implementation of Peripartum Cardiomyopathy Registry in Cyprus are described. Difficulties were found for the collection of data and more work, including awareness and education of health professionals are needed in order to have a completely developed Registry and identification and reference of all cases appearing.
Keywords: “peripartum cardiomyopathy” or PPCM, “heart failure” or HF, “pregnancy cardiomyopathy”, “pregnancy heart failure”
S1C-4
Tο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο των εγκύων / λεχωΐδων / μητέρων σε σχέση με την έλλειψη / ανάγκη παροχής κοινοτικής μαιευτικής φροντίδας στην Κύπρο: Μελέτη Delphi με εμπειρογνώμονες για ΚΜΥΚ
Γρηγορίου Χριστιάνα
Η μαιευτική φροντίδα στην κοινότητα αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική παροχή φροντίδας. Η μαία σε μια κοινότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την γενικότερη υγεία του πληθυσμού, αφού παρέχει ολιστική περιγεννητική φροντίδα με στόχο την προαγωγή της υγείας της γυναίκας κατά την αναπαραγωγική ηλικία, του νεογνού και όλης της οικογένειας (WHO, 2015).
Η παροχή υπηρεσιών πρόγεννητικής, περιγεννητικής και μεταγεννητικής φροντίδας συνιστά βασικό στοιχείο στο ζήτημα της εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών οι οποίες σχετίζονται με τη μαιευτική φροντίδα δηλαδή με το είδος της φροντίδας η οποία κατά τις επισημάνσεις των Gabrysch και Campbell, (2009) εμπεριέχει τα ζητήματα της προγεννητικής φροντίδας καθώς και της εξειδικευμένης παρακολούθησης του ρυθμού και των ποσοστών των γεννήσεων. Αναντίλεκτα η χρηστική αξία της ορθής και αξιόπιστης παροχής μαιευτικής φροντίδας συνιστά τον βασικό μοχλό περιορισμού της νοσηρότητας και της θνησιμότητας τόσο των μητέρων όσο και των νεογνών σε ό,τι άπτεται των χωρών με πληθυσμιακές ομάδες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος.
Αυτή η μαιευτική φροντίδα περιλαμβάνει επίσης διαφώτιση και προώθηση μέτρων πρόληψης, ενθάρρυνσης των γυναικών να γεννήσουν με φυσιολογικό τοκετό, έγκαιρο εντοπισμό πιθανών επιπλοκών για την μητέρα και το παιδί και αντιμετώπιση επειγόντων μαιευτικών περιστατικών (ICM, 2011). Ο ρόλος της κοινοτικής μαίας σχετίζεται με την παροχή συμβουλών και εκπαίδευσης των γυναικών, αλλά και όλης της κοινότητας όσον αφορά την γονεϊκότητα, την περιγεννητική υγεία και την φροντίδα των παιδιών πάντα με πολιτισμική ευαισθησία και σεβασμό στην αξιοπρέπεια των γυναικών και των οικογενειών τους (Doherty, 2010).
Αν η μαιευτική φροντίδα στην κοινότητα είναι ποιοτική, τότε μπορεί να διασφαλιστεί ότι οι οικογένειες θα είναι υγιείς, αφού οι γυναίκες και τα παιδιά τους θα δέχονται εξατομικευμένη φροντίδα (WHO, 2015). Η ποιοτική μαιευτική φροντίδα στην κοινότητα συμβάλλει στη μείωση της μητρικής θνησιμότητας (Lack et al., 2016), των μητρικών λοιμώξεων (Brocklehurst et al., 2013), των καισαρικών τομών (Hodnett et al., 2012), των πρόωρων τοκετών (Brocklehurst et al., 2013) και του πόνου στην περιγεννητική περίοδο (Smith et al., 2011).
S1C-5
Διερεύνηση των αναγκών πληροφοριακής στήριξης των εγκύων γυναικών και νέων μητέρων και της συμπεριφοράς ως προς την αναζήτηση πληροφορίας στο διαδίκτυο κατά τη μετάβαση στη γονεϊκότητα
Κολιαντρή Ιωάννα, Δρ Χατζηγεωργίου Ελένη, Δρ Ουρανία Κολοκοτρώνη, Χριστοδουλίδη Βερόνικα, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Νικολάου Χριστιάνα, Δρ Κούτα Χριστιάνα, Alison Baum, Δρ Μίττλετον Νίκος
Υπόβαθρο: Η συμμετοχή σε μαθήματα προετοιμασίας για τη γονεΐκότητα δεν είναι καθολική ενώ ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι δεν ανταποκρίνονται πάντα στις πραγματικές ανάγκες των μέλλοντων γονέων. Αντιθέτως, η χρήση του διαδικτύου στην εγκυμοσύνη είναι διαδεδομένη όσο κι αν η ποιότητα της πληροφορίας δεν είναι πάντοτε ενδεδειγμένη. Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τις απόψεις και τα βιώματα εγκύων γυναικών και νέων μητέρων στην Κύπρο με έμφαση στην πληροφοριακή στήριξη.
Μεθοδολογία: Μελέτη μικτής περιγραφικής μεθοδολογίας, με 12 ομάδες εστίασης με διαπολιτισμικό δείγμα εγκύων και νέων μητέρων (N=62), ακολουθούμενη από ποσοτική μελέτη μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου (N=387). Το ερωτηματολόγιο διερεύνησε τη χρήση και τη κριτική αξιολόγηση των πληροφοριών στο διαδίκτυο και την αλληλεπίδραση γυναικών και επαγγελματιών υγείας.
Αποτελέσματα: Έξι θέματα προέκυψαν: σε ένα γενικότερα «μη υποστηρικτικό περιβάλλον» οι γυναίκες προσπαθούν να αποκτήσουν «φωνή με αυτοπεποίθηση» αλλά βρίσκουν τον εαυτό τους να « αυτο-κατευθύνονται σε παράλληλους κόσμους» επίσημης και ανεπίσημης πληροφόρησης, όπου το διαδίκτυο αποκτά περίοπτη θέση. «Συνδυάζουν και φιλτράρουν» την πληροφορία, συχνά ενστικτωδώς και επιλεκτικά, παραμένοντας σε μία κατάσταση “αμφιβολίας και πίστης” σε σχέση με την αξιοπιστία της πληροφορίας ενώ η ποιότητα («η τέχνη») της επικοινωνία με τους επαγγελματίες υγείας είναι απαραίτητη για να σπάσει αυτός ο κύκλος. Τα ποσοτικά δεδομένα επιβεβαιώνουν ότι η αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, παρόλο που το 60% χαρακτηρίζει τις πληροφορίες ως παραπλανητικές. Ενώ η πλειοψηφία αναφέρει ότι συζητά αυτές τις πληροφορίες με τους επαγγελματίες υγείας, μόνο το 61% αναφέρει πως είναι θετικοί στο να συζητήσουν αυτές τις πληροφορίες μαζί τους.
Συμπεράσματα: Οι γυναίκες θέλουν να έχουν έλεγχο των αποφάσεων που επηρεάζουν την εγκυμοσύνη τους. Ενώ το διαδίκτυο είναι μια διαδεδομένη πηγή πληροφοριών, εκτιμούν την επικοινωνία με τους επαγγελματίες υγείας και επιζητούν καθοδήγηση από αυτούς. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να αναγνωρίσουν αυτό το φαινόμενο και να καλλιεργήσουν τον εκπαιδευτικό ρόλο τους ώστε να υποστηρίξουν τη συμμετοχική λήψη αποφάσεων.
S2A-1
Διερεύνηση των αναγκών πληροφοριακής στήριξης των εγκύων γυναικών και νέων μητέρων και της συμπεριφοράς ως προς την αναζήτηση Υποχρεωτικά Δηλούμενά Νοσήματα
Κωνσταντίνου Δέσπω
Το δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης και ελέγχου των μεταδοτικών νόσων συστάθηκε αρχικά με την απόφαση αριθ. 2119/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στη συνέχεια καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την απόφαση αριθ. 1082/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με σοβαρές διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας. Η νέα αυτή απόφαση αναβίωσε το δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης των μεταδοτικών νόσων και των συναφών ειδικών ζητημάτων υγείας. Στο δίκτυο αυτό συμμετέχουν η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) και οι αρχές που είναι αρμόδιες σε εθνικό επίπεδο για την επιδημιολογική επιτήρηση. Το ECDC αναλαμβάνει τη λειτουργία και τον συντονισμό του δικτύου.
Τον Ιούνιο του 2018, η Επιτροπή εξέδωσε εκτελεστική απόφαση για την επικαιροποίηση του καταλόγου 50 περίπου λοιμωδών νόσων που παρακολουθούνται μέσω του δικτύου επιδημιολογικής επιτήρησης της ΕΕ. Ο νέος αυτός κατάλογος περιλαμβάνει μεταδοτικές νόσους που έχουν εμφανιστεί ή επανεμφανιστεί πρόσφατα, όπως οι λοιμώξεις από τον ιό Chikungunya και τον ιό Ζίκα, ο δάγκειος πυρετός και η νευροβορρελίωση Lyme.
Στην Κύπρο η επιδημιολογική επιτήρηση επιτελείται από τη Μονάδα Επιδημιολογικής Επιτήρησης και Ελέγχου Νοσημάτων του Υπουργείου Υγείας. Το δίκτυο υποχρεωτικής δήλωσης αποτελείται από το Σύστημα Υποχρεωτικώς Δηλούμενων Νοσημάτων (ΣΥΔΝ) και το Σύστημα Εργαστηριακής Δήλωσης. Το ΣΥΔΝ είναι το πιο διαδεδομένο σύστημα καταγραφής και επιτήρησης των λοιμωδών νοσημάτων, το οποίο λειτουργεί πολλά χρόνια στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στηρίζεται στην ύπαρξη θεσμικού πλαισίου το οποίο υποχρεώνει τους θεράποντες γιατρούς να δηλώνουν συγκεκριμένα λοιμώδη νοσήματα σε συγκεκριμένο χρόνο. Στο σύστημα αυτό παρατηρείται σημαντική υποδήλωση των νοσημάτων, που φθάνει το 80 – 90%, καθώς και σημαντική καθυστέρηση στη δήλωση των νοσημάτων.
S2A-2
Επιδημιολογία και νεότερα δεδομένα νοσηρότητας και θνητότητας στις ιογενείς ηπατίτιδες Α, Β, Γ, Δ, Ε.
Δρ Ξενοφώντος Έλενα
Οι ιογενείς ηπατίτιδες Α, Β, Γ, Δ, Ε αποτελούν μια από τις συχνότερες αιτίες φλεγμονής του ήπατος. Παρουσιάζονται σε οξεία μορφή αλλα και σε χρόνια. Οι χρόνιες ηπατίτιδες Β και Γ και αποτελούν σημαντική επιβάρυνση στην δημόσια υγεία.
Η ηπατίτιδα Α προκαλείται από RNA ιό , μεταδίδεται με την κοπρανοστοματική οδό και σχετίζεται με κακές συνθήκες υγιεινής και με μη ασφαλές πόσιμο νερό. Συνήθως παρουσιάζεται σε οξεία μορφή ιδιαίτερα σε ενήλικες. Καταλείπει ανοσία. Υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη της.
Η ηπατίτιδα Β προκαλείται απο DNA ιό, μεταδίδεται με σωματικά υγρά , βελόνες και από μητέρα σε παιδί. Παρουσιάζεται σε οξεία αλλά και χρόνια μορφή ιδιαίτερα στις μικρότερες ηλικίες. Η χρονιότητα συνδέεται με εμφάνιση κίρρωσης και ΗΚΚ. Υπάρχει αγωγή που ελέγχει τον ιό αλλά δυσκολα οδηγεί σε πλήρη ίαση και εμβόλιο για την πρόληψη της.
Η ηπατίτιδα Γ προκαλείται από RNA ιό, μεταδίδεται ως επι το πλείστον παρεντερικά με μολυσμένα αιχμηρά και βελόνες. Το κυριότερο πρόλημα είναι η χρόνια μορφή της που συνδέεται με κίρρωση, ΗΚΚ και αυτοάνοσα νοσήματα. Υπάρχει αγωγή που επιτυγχάνει ίαση στο 95%.
Η ηπατίτιδα Δ που προκαλείται από RNA ιό, μεταδίδεται όπως η Β και απαιτεί την παρουσία του ιού της Ηπατίτιδας Β. Μπορεί να παρουσιαστεί ως οξεία αλλά πρόβλημα αποτελεί η χρονιότητα αφού η συννόσηση Δ με Β αυξάνει τις πιθανότητες κίρρωσης και ΗΚΚ. Το εμβόλιο για την Β είναι έμμεση πρόληψη για την Δ.
Η ηπατίτιδα Ε προκαλείται από RNA ιό, μεταγίδεται όπως η Α και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας σε έγκυες 3ου τριμήνου και σε ανασοκατασταλμένους. Παρουσιάζεται με οξεία μορφή και έχουν παρατηρηθεί και άτυπα νευρολογικά συμπτώματα.
Η κάθε ιογενής ηπατίτιδα έχει διαφορετική κατανομή και επιβάρυνση μεταξύ και εντός των χωρών.
Ο ΠΟΥ έχει βάλει στόχο την καταπολέμηση των ιογενών ηπατίτιδων παγκοσμίως μέχρι το 2030.
Η Κύπρος παρουσιάζει όλο και μεγαλύτερη επιβάρυνση από τις χρόνιες ηπατίτιδες Β και Γ κυρίως λόγω των μεταναστευτικών κυμάτων.
Αποτελεί μεγάλη πρόκληση η αναγνώριση και ο έλεγχος της κατάστασης.
S2A-3
Νοσήματα που μεταδίδονται αερογενώς και με σταγονίδια
Δρ Κούκιος Δημήτρης
Αερογενής μετάδοση συμβαίνει όταν διασπείρονται πυρήνες σταγονιδίων ≤5μm ή σωματίδια σκόνης που περιέχουν λοιμογόνους παράγοντες, οι οποίοι παραμένουν αιωρούμενοι επί μακρόν. Μπορεί να διασπαρούν από ρεύματα αέρα και να εισπνευσθούν από άτομα που βρίσκονται στο δωμάτιο του ασθενή αλλά και σε μεγαλύτερη απόσταση ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Τέτοια νοσήματα είναι η ιλαρά, η φυματίωση και η ανεμευλογιά.
Από την άλλη, η μετάδοση με σταγονίδια θεωρείται μια μορφή μετάδοσης εξ επαφής και γίνεται μόνο όταν η απόσταση από τον ασθενή είναι μικρότερη από 1-2 μέτρα. Θα συζητηθούν τα μέτρα που διαθέτουμε για την αποφυγή μετάδοσης αυτών των νοσημάτων στην κοινότητα αλλά κυρίως στο νοσοκομείο. Θα συζητηθεί αν η γρίπη, η COVID ή άλλες λοιμώξεις που θεωρούνται ως μεταδιδόμενες με σταγονίδια μπορούν να μεταδίδονται και αερογενώς. Ποιες είναι οι καινούριες γνώσεις και ποιες οι προκλήσεις για την αντιμετώπισή τους;
S2A-4
Επιδημία Ευλογιάς Των Πιθήκων (monkeypox) 2022
Συλβέστρος Χρυσοβαλάντης
Από την έναρξη της επιδημίας της Eυλογιάς των Πιθήκων και έως τις 13 Σεπτεμβρίου 2022, έχουν αναφερθεί 19.379 επιβεβαιωμένα κρούσματα ευλογιάς των πιθήκων από 29 χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ. Επίσης, έχουν αναφερθεί 47 κρούσματα από τρεις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και την Τουρκία. Οι πέντε χώρες που ανέφεραν τα περισσότερα κρούσματα από την έναρξη της επιδημίας είναι η Ισπανία (6.947), η Γαλλία (3.784), η Γερμανία (3.547), η Ολλανδία (1.192) και η Ιταλία (813). Δύο θάνατοι αναφέρθηκαν από την Ισπανία τον Ιούλιο του 2022 και ένας θάνατος από το Βέλγιο τον Αύγουστο του 2022. Ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων αυτή την εβδομάδα δηλώθηκε από την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και την Πορτογαλία.
Κρούσματα Eυλογιάς των Πιθήκων συνεχίζουν να αναφέρονται κυρίως σε άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες (MSM) ηλικίας μεταξύ 18 και 50 ετών.
Η πιθανότητα περαιτέρω εξάπλωσης του ιού σε δίκτυα ατόμων με πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους στην ΕΕ/ΕΟΧ θεωρείται υψηλή, και η πιθανότητα εξάπλωσης του ιού στον ευρύτερο πληθυσμό εκτιμάται ως πολύ χαμηλή.
Στην Κυπριακή Δημοκρατία έχουν διαγνωστεί μέχρι στιγμής πέντε επιβεβαιωμένα κρούσματα Ευλογιάς Των Πιθήκων. Όλα τα κρούσματα που δηλώθηκαν στην Κυπριακή Δημοκρατία ήταν νεαροί άνδρες (18- 47 ετών) οι τρείς είναι μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου και οι δύο μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού. Όλα τα κρούσματα έτυχαν ιατρικής εξέτασης από τους ιατρούς του ΓΝ Λευκωσίας, νοσηλευτήκαν και ακολούθως στάλθηκαν στο σπίτι τους με οδηγίες για περιορισμό. Για τα δύο κρούσματα που δεν είχαν μόνιμοι κατοικία στην Κύπρο είχαν γίνει διευθετήσεις για φιλοξενία τους σε ειδικό κέντρο φιλοξενίας. Όλα τα κρούσματα μετά από ιατρική εκτίμηση και αφού ολοκλήρωσαν την περίθαλψη τους, αποδεσμευτήκαν μετά από διάστημα 24-30 ημερών από την έναρξη των συμπτωμάτων τους.
Από τα πέντε κρούσματα εντοπίστηκαν 24 επαφές (20 επαφές υψηλού κινδύνου και 4 περιστασιακές). Οι 10 επαφές έλαβαν την πρώτη δόση του εμβολίου κατά της Ευλογίας. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Υπουργείου Υγείας ήταν σε πρωτόκολλο τηλεφωνικής παρακολούθησης για 21 ημέρες. Καμία από τις επαφές δεν ανέφερε οποιοδήποτε σχετικό σύμπτωμα κατά την περίοδο της παρακολούθησης.
Είναι σημαντικό για την αποφυγή εξάπλωσης του ιού στην κοινότητα να ακολουθούνται από τους πολίτες όλα τα μέτρα πρόληψης και οι οδηγίες που εκδίδονται από το Υπουργείο Υγείας. Η έγκαιρη διάγνωση, η απομόνωση, η αποτελεσματική ανίχνευση επαφών και οι στρατηγικές στενευμένου εμβολιασμού είναι το κλειδί για τον αποτελεσματικό έλεγχο της επιδημικής έξαρσης.
S2A-5
Φυματίωση – Νέες εξελίξεις
Χατζηχριστοδούλου Μαρία
Για ανησυχητική αύξηση κρουσμάτων και θανάτων από φυματίωση, για πρώτη φορά εδώ και δέκα χρόνια, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) Ενημέρωση για τα επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με τη λοίμωξη του μυκοβακτηριδίου της Φυματίωσης στην Κύπρο και διεθνώς. Η Κύπρος βρίσκεται μεταξύ των 33 χωρών με τη χαμηλότερη ετήσια καταγραφή νέων περιστατικών φυματίωσης παγκοσμίως. Παρόλα αυτά, την τελευταία δεκαετία παρουσιάζεται αύξηση των περιστατικών, η οποία αποδίδεται κατά κύριο λόγο σε οικονομικούς μετανάστες. Παρουσίαση των τύπων της Φυματίωσης, της κλινικής εικόνας του ασθενή, της διάγνωσης και των διαγνωστικών μέσων και των παραγόντων κινδύνου μετάδοσης της νόσου. Είναι απαραίτητο να υπάρχει σχέδιο πρόληψης και ελέγχου μετάδοσης της νόσου στους χώρους παροχής υγείας και στην ευρύτερη κοινότητα. Πρέπει να ακολουθείται ενιαία πολιτική και πρωτόκολλα καθώς και βελτίωση των πρακτικών που εφαρμόζονται στους χώρους παροχής υγείας σε σχέση με το προσωπικό, τους ασθενείς και το οικείο τους περιβάλλον. Καθοριστικός ο ρόλος του νοσηλευτή στην πρόληψη και αντιμετώπιση της ασθένειας (συμβολή στην καλή ψυχολογία του ασθενή, καλή επικοινωνία, ρόλος εμψυχωτή κλπ). Η φυματίωση είναι ένα σημαντικό ζήτημα που αφορά ασθενείς όλων των ηλικιών και όλων των εθνοτήτων. Η ανάγκη για τη θεραπεία της προέκυψε ως μια φυσική εξέλιξη. Η ευθύνη της αντιμετώπισης της νόσου διαμοιράζεται στον γιατρό, τον νοσηλευτή, τον ασθενή και την οικογένεια. Καθοριστικός, επίσης, είναι ο ρόλος του κράτους σε τοπικό επίπεδο καθώς και των κυβερνήσεων σε διεθνές επίπεδο, όπως επίσης και των ηγετών της τοπικής κοινωνίας, των επαγγελματιών υγείας, των ασθενών με φυματίωση και άλλων προσώπων. Ο καθένας ξεχωριστά μπορεί να γίνει ηγέτης στον αγώνα κατά της φυματίωσης στον δικό του τομέα ευθύνης. Η πρόληψη θεωρείται ως η καλύτερη θεραπεία.
S2A-6
Σχεδιασμός και ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος για την παρακολούθηση ασθενών με HIV/AIDS στην Κύπρο
Παναγή Μαρία
Εισαγωγή: Η ραγδαία αύξηση των νέων εγγραφών στη Γρηγόρειο Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας, καθιστούν, τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός πληροφοριακού συστήματος παρακολούθησης, μονόδρομο για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά και την εξασφάλιση της ποιότητας ζωής των ατόμων με HIV/AIDS στην Κύπρο.
Σκοπός: Η διερεύνηση των απόψεων για ένα πληροφοριακό σύστημα, με το οποίο θα επιτυγχάνεται καλύτερη επικοινωνία, ενημέρωση και παρακολούθηση της συμμόρφωσης των οροθετικών ατόμων στην Γρηγόρειο Κλινική.
Υλικό και Μέθοδος: Διεξήχθη μία ποιοτική μελέτη με ημι-δομημένες συνεντεύξεις όπου έλαβαν μέρος 17 άτομα. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε συγχρονική έρευνα με την χρήση ερωτηματολογίου σε 100 ασθενείς της κλινικής. Ακολούθως σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε ένα πληροφοριακό σύστημα παρακολούθησης των οροθετικών ατόμων.
Αποτελέσματα: Οι συμμετέχοντες αναφέρουν την ανάγκη μίας πληθώρας δυνατοτήτων της εφαρμογής, όπως: Δυνατότητα πρόσβασης σε αποτελέσματα αναλύσεων, ειδοποιήσεις για καθημερινή λήψη φαρμακευτικής αγωγής και επαναπλήρωση της ανά δίμηνο, έλεγχος απόκρισης και συμμόρφωσης. Στα ραντεβού να υπάρχει δυνατότητα για αίτηση συγκεκριμένης ημερομηνίας από το οροθετικό άτομο, για ενημέρωση αλλά και δυνατότητα απάντησης για ραντεβού μέσα από την εφαρμογή. Να παρέχονται πληροφορίες σχετικά με το HIV, τα νέα της κλινικής και συμβουλές διαχείρισης της ασθένειας σύμφωνα με τις οδηγίες των γιατρών. Η διασφάλιση προσωπικών δεδομένων χαρακτηρίζεται υψίστης σημασίας. Με βάση των διαφορετικών αναγκών αναπτύχθηκε μία εφαρμογή για να ανταπεξέλθει σε όλες τις πτυχές που αναδείχθηκαν από τις συνεντεύξεις.
Συμπεράσματα: Όλοι οι συμμετέχοντες της ποιοτικής έρευνας και το μεγαλύτερο ποσοστό της ποσοτικής έρευνας χαιρετίζουν την ανάπτυξη ενός πληροφοριακού συστήματος, που αποτελείται από Desktop Application και Android Application, όπου προσφέρει την καλύτερη παρακολούθησή των ασθενών με HIV/AIDS, στην βελτίωση της συμμόρφωσης τους, όσο και στην βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Ωστόσο ο σχεδιασμός πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών με την χρήση ασφαλιστικών δικλείδων, χωρίς να τους προσβάλλει αλλά, να τους παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες.
S2B-1
Εισαγωγή στο Βίωμα της Εμπειρίας Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές
Δρ Φελλά Χριστοδούλου Μαρία
Η βιωματική εμπειρία είναι πολύ σημαντική ως προς την ανάπτυξη κατανόησης και ενσυναίσθησης των επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
Δεδομένα από τη διεθνή ερευνητική βιβλιογραφία δείχνουν ότι η κατανόηση της βιωμένης εμπειρίας ατόμων με ψυχική νόσο είναι συχνά δύσκολο να επιτευχθεί από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα άτομα με ψυχική νόσο να παρουσιάζουν δυσκολίες σε σχέση με την αποδοχή των παρεμβάσεων φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών οι οποίες πραγματοποιούνται στον κλινικό χώρο από τους επαγγελματίες ψυχικής να μην εφαρμόζονται από τα άτομα με ψυχικές διαταραχές. Η κατανόηση της βιωμένης εμπειρίας των ψυχικά πασχόντων αναμένεται να συμβάλει στη διαδικασία αποδοχής της νόσου αφενός, αλλά και στη δυνατότητα θέσπισης εμπιστοσύνης με απώτερο στόχο την εφαρμογή των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, σκοπός της συγκεκριμένης παρουσίασης είναι η γνωστοποίηση του τι είναι η βιωμένη εμπειρία και του τρόπου που η αδυναμία κατανόησης της από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας αναμένεται να συμβάλει στην καθημερινή κλινική πρακτική.
S2B-2
Εισαγωγή στο Βίωμα της Εμπειρίας Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές
Δρ Φελλά Χριστοδούλου Μαρία
Η βιωματική εμπειρία είναι πολύ σημαντική ως προς την ανάπτυξη κατανόησης και ενσυναίσθησης των επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
Δεδομένα από τη διεθνή ερευνητική βιβλιογραφία δείχνουν ότι η κατανόηση της βιωμένης εμπειρίας ατόμων με ψυχική νόσο είναι συχνά δύσκολο να επιτευχθεί από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα άτομα με ψυχική νόσο να παρουσιάζουν δυσκολίες σε σχέση με την αποδοχή των παρεμβάσεων φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών οι οποίες πραγματοποιούνται στον κλινικό χώρο από τους επαγγελματίες ψυχικής να μην εφαρμόζονται από τα άτομα με ψυχικές διαταραχές. Η κατανόηση της βιωμένης εμπειρίας των ψυχικά πασχόντων αναμένεται να συμβάλει στη διαδικασία αποδοχής της νόσου αφενός, αλλά και στη δυνατότητα θέσπισης εμπιστοσύνης με απώτερο στόχο την εφαρμογή των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, σκοπός της συγκεκριμένης παρουσίασης είναι η γνωστοποίηση του τι είναι η βιωμένη εμπειρία και του τρόπου που η αδυναμία κατανόησης της από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας αναμένεται να συμβάλει στην καθημερινή κλινική πρακτική.
S2B-3
Διερεύνηση των εκπαιδευτικών αναγκών συγγενών πρώτου βάθμου ατόμων με Διπολική διαταραχή
Χατζηιωάννου Άννα, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Χατζητοφής Ανδρέας, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη
Εισαγωγή: Τις τελευταίες δεκαετίες, η φροντίδα των ατόμων με Νευρο-νοητικές/Νευρο-βιολογικές νόσους έχει μετατεθεί από τη νοσοκομειακή νοσηλεία στην κοινότητα, με αποτέλεσμα οι συγγενείς πρώτου βαθμού ή τα σημαντικά άλλα πρόσωπα να αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο ως προς την φροντίδα και αποκατάσταση των αγαπημένων τους προσώπων. Ως εκ τούτου, οι εκπαιδευτικές ανάγκες οι οποίες συνδέονται με την φροντίδα και αποκατάσταση των συγγενών πρώτου βαθμού ή σημαντικών άλλων προσώπων ατόμων με ΔΔ, δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς, τόσο σε διεθνή όσο και εθνικό επίπεδο.
Σκοπός: (Α) Να καθοριστεί ο τρόπος παροχής γνώσης των συγγενών πρώτου βαθμού ατόμων με Διπολική διαταραχή, (Β) Να καθοριστούν οι εκπαιδευτικές ανάγκες των συγγενών πρώτου βαθμού ατόμων με ΔΔ.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για ποιοτική μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω ατομικών και ομαδικών συναντήσεων. Ο εντοπισμός του δείγματος πραγματοποιήθηκε μετά από κοινοποίηση της μελέτης σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας & στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με σκόπιμη δειγματοληψία ενώ χρησιμοποιήθηκε η θεματική ανάλυση. Το μέγεθος του δείγματος καθορίστηκε βάσει θεματικού κορεσμού & κορεσμού δεδομένων.
Αποτελέσματα: Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν συγγενείς πρώτου βαθμού ατόμων με ΔΔ. Συγκεκριμένα οι 7 από τους συμμετέχοντες ήταν γονείς, 2 σύζυγοι και 2 αδερφές. Οι συμμετέχοντες φάνηκε να αποτελούν έρμαιο σε μια μοναχική διαδρομή, στην οποία δεν γνώριζαν πως να διαχειριστούν την συμπτωματολογία της νόσου, την λήψη της φαρμακοθεραπείας των συγγενών τους. Στην διαδρομή αυτή οι συμμετέχοντες περιέγραψαν πολλές ανάγκες με πιο έντονη την ανάγκη τους για στήριξη από τους επαγγελματίες υγείας. Όσο αφορά τις γνώσεις των συμμετεχόντων ήταν λιγοστές, μπερδεμένες και σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτες. Το αποτέλεσμα του ελλείματος αυτού ήταν το περαιτέρω μπέρδεμα των συγγενών και τα περαιτέρω αρνητικά συναισθήματα με κύριο την αβεβαιότητα. Ένα συναίσθημα το οποίο ήταν συχνό σε διάφορες παραμέτρους της ζωής όπως η εξέλιξη της νόσου αλλά και οι τρόποι διαχείρισης του πάσχον μέλους. Σημαντικό είναι το δεδομένο το οποίο προέκυψε σχετικά με την ανάγκη ανάκτηση γνώσης για την νόσο, μια ανάγκη την οποία κάλυπτε το διαδίκτυο.
S2B-4
Διερευνώντας την εμπειρία της απώλεια των μελών της οικογένειας που πενθούν από αυτοκτονία εστιάζοντας στις επιπτώσεις και τις στρατηγικές αντιμετώπισης. Μια μετασύνθεση ποιοτικών μελετών
Ζαβρού Ραφαήλια, Δρ Χαραλάμπους Ανδρέας, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη, Κουτρούμπα Άννα, Δρ Καρανικόλα Μαρία
Εισαγωγή: Η απώλεια ενός μέλους της οικογένειας από αυτοκτονία είναι μια τραυματική εμπειρία που περιλαμβάνει συναισθήματα όπως ενοχής, λύπης και αυτο-στιγματισμό. Υπάρχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα άτομα που πενθούν λόγω της αυτοκτονίας του αγαπημένου τους προσώπου, συμπεριλαμβανομένου υψηλού κινδύνου για προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας. Ωστόσο, υπάρχει έλλειψη σύνθεσης δεδομένων σχετικά με την εμπειρία των επιζώντων όπως είναι τα μέλη της οικογένειας.
Σκοπός: Μετα-σύνθεση ποιοτικών δεδομένων σχετικά με την ερμηνεία της απώλειας στα μέλη της οικογένειας που πενθούν από αυτοκτονία, τις στρατηγικές αντιμετώπισής τους και τις επιπτώσεις στην οικογένεια. Yλικό και Μέθοδος: Εφαρμόστηκε μια μετα-εθνογραφική σύνθεση μετά από συστηματική βιβλιογραφική αναζήτηση και αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας των επιλεγμένων μελετών. Αποτελέσματα: Αναλύθηκαν οι αφηγήσεις 326 ατόμων (γονείς/αδέλφια/παιδιά/σύζυγοι) όπου αναφέρονται σε δεκαέξι μελέτες. Η προσπάθεια των συμμετεχόντων να επιτεύξουν ισορροπία μεταξύ της διατήρησης ζωντανής μιας μη τραυματικής μνήμης του αποθανόντος, του αποστιγματισμού και της απελευθέρωσης του εαυτού τους από την αυτοκατηγορία, την αυτοκριτική και την ενοχή, ενώ παράλληλα ήταν σε θέση να μετατρέψουν αυτή την εμπειρία σε υποστήριξη προς άλλα άτομα που το έχουν ανάγκη, αναγνωρίστηκε ως το κέντρικό θέμα της εμπειρίας των πενθούντων. Συζήτηση: Αν και η αυτοκτονία μέσα σε μια οικογένεια είναι μια τραυματική εμπειρία, έχουν αναφερθεί πνευματικές και υπαρξιακές επιπτώσεις. Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης που χρησιμοποιούν τα άτομα, έχουν σχέση στον αντίκτυπο της αυτοκτονίας αλλά και προς τη βιωσιμότητα της οικογένειας. Νοσηλευτικές παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των μελών της οικογένειας που πενθούν από αυτοκτονία σε ομάδες υποστήριξης αυτοβοήθειας και την προώθηση της συμμετοχής τους στην υποστήριξη άλλων που έχουν ανάγκη είναι σημαντικές.
S2B-5
Εφαρμογή ερευνητικών δεδομένων βιωματικής εμπειρίας των χρηστών των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην καθημερινή κλινική νοσηλευτική πρακτική: Δεδομένα Μετασύνθεσης
Δρ Καρανικόλα Μαρία
Αρχικά γίνεται αποσαφήνιση της έννοιας της μετασύνθεσης, και επισημαίνεται η σπουδαιότητα των ποιοτικών δεδομένων για την κλινική πρακτική.
Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στις κύριες μεθόδους μετασύνθεσης, και με ποιον τρόπο τα δεδομένα από την κάθε μια εφαρμόζονται στην κλινική πράξη. Ειδικότερα, αναλύεται σε βάθος η μέθοδος της εθνο-μεθοδολογίας.
Τέλος, συζητούνται συγκεκριμένες λίστες ελέγχου για την αξιολόγηση της ακρίβειας & της διαφάνειας (transparency) της εφαρμοζόμενης μεθόδου σύνθεσης, ώστε να μπορούν οι κλινικοί νοσηλευτές κάθε φορά να αναλύουν κριτικά την αξία για την κλινική πράξη των αποτελεσμάτων ποιοτικών μελετών.
S3A-1
Αξιολόγηση της ακρίβειας του πρωτοκόλλου FAST σε τραυματίες ασθενείς του Τ.Α.Ε.Π από φοιτητή Προηγμένης Επείγουσας Νοσηλευτικής Φροντίδας
Αθηνής Γιώργος, Δρ Καρανικόλα Μαρία, Δρ Μπουζίκα Μερόπη
O υπέρηχος έχει αποδειχθεί ότι επιτρέπει στους κλινικούς επαγγελματίες υγείας να αναγνωρίσουν γρήγορα καταστάσεις που είναι επείγουσες για τη διατήρηση της ζωής χωρίς οποιαδήποτε επεμβατική παρέμβαση. Προηγούμενες μελέτες που έχουν δημοσιευτεί για τη χρήση της υπερηχογραφίας τονίζουν το υψηλό ποσοστό ευαισθησίας και ειδικότητας σε σύγκριση με τις άλλες ραδιογραφικές εξετάσεις όπως ακτινογραφία, αξονικός τομογράφος καθώς και την φυσική εξέταση για αναγνώριση ή αποκλεισμό αιμοπεριτόναιου, περικαρδιακής συλλογής και πνευμοθώρακα μετά από τραυματισμό .
Το πρωτόκολλο FAST (Focused Assessment Sonograhpy in Trauma) φάνηκε να έχει ευαισθησία 92% και ειδικότητα 94-99% με βάση τη βιβλιογραφία, έχει αποδειχθεί η ικανότητα και μη ακτινολόγων επαγγελματιών υγείας, ακόμα και με πολύ λίγη εκπαίδευση, για χρήση του υπερήχου σε μια ευρεία γκάμα επειγουσών καταστάσεων
Είναι ήδη γνωστό ότι οι Νοσηλευτές Προηγμένης Φροντίδας αλλά και νοσηλευτές στα τμήματα επειγόντων χρησιμοποιούν τον υπέρηχο για πάρα πολλές διαδικασίες, ακόμα και για παρεμβατικές ενέργειες όπως η αγγειακή προσπέλαση, η τοποθέτηση θωρακικού σωλήνα παροχέτευσης, η χορήγηση υγρών με αξιολόγηση της κάτω κοίλης φλέβας και η αναγνώριση αναστρέψιμων αιτιών κατά την αναζωογόνηση
Υπάρχει βιβλιογραφική τεκμηρίωση ότι οι νοσηλευτές πραγματοποιούν υπερηχογράφημα σε διάφορα τμήματα εργασία. Μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση αναφέρει ότι οι Νοσηλευτές Προηγμένης Φροντίδας και οι νοσηλευτές με εμπειρία στα τμήματα επειγόντων είναι σε θέση να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά και με πολύ καλό δείκτη συμφωνίας τον υπέρηχο.
S3A-2
Ο ρόλος του Προηγμένου Νοσηλευτή στη διενέργεια Τεστ Παπανικολάου σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές
Γεωργίου Ιωάννου Ελένη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας περίπου 530.000 γυναίκες ετησίως διαγιγνώσκονται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ενώ περίπου 265.000 πεθαίνουν από αυτόν. Αποτελεί την 2η αιτία θανάτου από καρκίνο σε γυναίκες παγκοσμίως. Ο καρκίνος τραχήλου της μήτρας, μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικά μέσω προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου, με το τεστ Παπανικολάου. Γι’ αυτό και η επίπτωση της νόσου σε κάθε χώρα εξαρτάται και από τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου που εφαρμόζει. Στις ανεπτυγμένες χώρες τα προγράμματα αυτά κατάφεραν να μειώσουν την επίπτωση και θνησιμότητα της νόσου κατά 75% τα τελευταία 50 χρόνια.
ΣΚΟΠΟΣ: Να διερευνηθεί ο ρόλος του προηγμένου νοσηλευτή στη διενέργεια Τεστ Παπανικολάου σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές.
ΣΤΟΧΟΣ: Η διερεύνηση του ρόλου του προηγμένου νοσηλευτή στη διενέργεια Τεστ Παπανικολάου σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές, ώστε να συμβάλει στην πρόληψη καθώς και στην έγκαιρη και πρώιμη εντόπιση συμπτωμάτων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων CINAHL, MEDLINE, PupMED, scolar με λέξεις κλειδιά : Nurse Practioners, Advanced practice, PAP Test, rural areas. Δεν έχει τεθεί κάποιος χρονικός περιορισμός ως προς την επιλογή των άρθρων. Έχει τεθεί κριτήριο αποκλεισμού για μελέτες που δεν είναι γραμμένες στην Αγγλική ή Ελληνική γλώσσα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι γυναίκες που ζουν σε απομακρυσμένες ή αγροτικές περιοχές δεν έχουν άμεση πρόσβαση και δεν αποτείνονται στον γυναικολόγο για έλεγχο και ΠΑΠ τεστ, ως εκ τούτου αναπόφευκτα αντιμετωπίζουν υψηλότερο και αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο αν δεν εντοπιστεί έγκαιρα σε πρώιμο στάδιο. Συνεπώς διαπιστώνεται ανισότητα στην πρόσβαση στις δομές υπηρεσιών υγείας και διαφαίνεται η ανάγκη για εφαρμογή αποτελεσματικών προγραμμάτων πληθυσμιακού ελέγχου που μπορούν να προλάβουν σχεδόν κάθε περίπτωση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο ΝΠΠ στην κοινότητα μέσω της ολιστικής προσέγγισης έρχεται σε άμεση και συστηματική επαφή με τον πληθυσμό αυτό και δύναται να συμβάλει στην κάλυψη του κενού εφαρμόζοντας προληπτικά προγράμματα, διενεργώντας ΠΑΠ τεστ, μέσα στις κοινότητες κοντά στους πολίτες μέσω των υφιστάμενων υποδομών, δηλαδή στα Κέντρα Υγείας απομακρυσμένων και αγροτικών περιοχών. Η τακτική πρόληψης και έγκαιρης θεραπείας των προκαρκινικών βλαβών θα αποτρέψει τις περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ώστε να αποφευχθεί η μακροχρόνια νοσηλεία με πολυδάπανες θεραπείες. Αυτό συνεπάγεται καλύτερη έκβαση στα περιστατικά, επιπλέον μείωση του κόστους για τον οργανισμό και οικονομικό όφελος σε βάθος χρόνου.
Με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την πρόληψη, τον έλεγχο και τη θεραπεία, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας μπορεί να εξαλειφθεί ως πρόβλημα δημόσιας υγείας. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να πεθαίνει από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
S3A-3
Διατηρώντας τον νοσηλευτή στον νοσηλευτή προηγμένης πρακτικής
Παπαγεωργίου Γιώργος
Οι νοσηλευτές προηγμένης πρακτικής (ΝΠΠ) είναι ένα ζωτικό και αναπτυσσόμενο σώμα παρόχων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία και η αυξανόμενη πολυπλοκότητα στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης είναι σημαντικοί παράγοντες που κορυφώνονται στον διευρυνόμενο ρόλο της φροντίδας υπό την ηγεσία του ΝΠΠ.
Οι εκπαιδευτές νοσηλευτών προσπαθούν να αναπτύξουν προγράμματα σπουδών για ΝΠΠ ώστε να συμβαδίζουν με τις ολοένα και πιο εξελιγμένες γνώσεις και τις ικανότητες που πρέπει να διαθέτουν οι ΝΠΠ για να παρέχουν ασφαλή ποιοτική φροντίδα ως ανεξάρτητοι πάροχοι πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Ωστόσο, η νοσηλευτική θεωρία χάνει τη θέση της ως διαμορφωτική βάση στα προγράμματα σπουδών των ΝΠΠ.
Πολλαπλοί παράγοντες, όπως το φορτωμένο περιεχόμενο σπουδών και η ιατρικά εστιασμένη εκπαίδευση έχουν προκαλέσει μια φθίνουσα παρουσία της νοσηλευτικής θεωρίας, συρρικνώνοντας τη φιλοσοφική βάση για τη νοσηλευτική στην εκπαίδευση των ΝΠΠ.
Η διατήρηση του νοσηλευτή στον ΝΠΠ είναι μια ηθική υποχρέωση στο ηθικό και κοινωνικό συμβόλαιο των νοσηλευτών με την κοινωνία.
S3A-4
Επενδύοντας στο παρόν και αλλάζοντας το μέλλον: Εφαρμογή δομημένου προγράμματος εκπαίδευσης Νοσηλευτών Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας
Ρώσσης Χρίστος, Δρ Λεοντίου Ιωάννης, Παπαγεωργίου Γιώργος, Αθηνής Γιώργος, Δρ Μερόπη Μπουζίκα
Εισαγωγή: Η συνεχής εκπαίδευση των νοσηλευτών μέσα από στοχευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα συμβάλει στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και των γνώσεων τους, έχοντας ως αποτέλεσμα την καλύτερη παροχή φροντίδας τους ασθενείς.
Σκοπός εισήγησης: Παρουσίαση του προγράμματος εκπαίδευσης που δημιουργήθηκε σε συνεργασία 4 Νοσηλευτών Προηγμένης Πρακτικής και του προϊσταμένου τους και το οποίο, μετά από συνεργασίες με τους αρμόδιους φορείς, πραγματοποιείται στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Μέθοδος:
- Μέσω παρουσίασης:
- Διαδικασίας που οδήγησε στη δημιουργία του
- Υλικού και μεθόδων διδασκαλίας
S3B-1
Η διαχείριση του Διαβητικού ασθενούς προ χειρουργείου
Βασιλείου Θέκλα
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) αποτελεί ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση ανεξαρτήτου ηλικίας.
Η χειρουργική επέμβαση απορυθμίζει το σακχαρώδη διαβήτη λόγω της καταπόνησης (stress) και της μειωμένης κινητικότητας. Η προσέγγιση του ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη δεν σταματά με τη ρύθμιση του σακχάρου. Είναι μία νόσος, η οποία έχει επίδραση σχεδόν σε όλα τα συστήματα και για το λόγο αυτό η προεγχειρητική εκτίμηση αυτού του ασθενούς πρέπει να είναι επισταμένη. Η ρύθμιση του σακχάρου του αίματος δεν αρκεί, για να έχουμε ασφαλή και χωρίς συμβάματα περιεγχειρητική περίοδο, αλλά απαιτείται καλή εκτίμηση και γνώση της κατάστασης λειτουργίας των διαφόρων οργάνων, ώστε να υπάρχει το ανάλογο monitoring και να διενεργούνται οι ανάλογες θεραπευτικές παρεμβάσεις κατά την στιγμή του χειρουργείου.
Η εκπαίδευση/ενημέρωση του ασθενούς απο τον εξειδικευμένο νοσηλευτή πριν από τη χειρουργική επέμβαση προάγει την ομαλή μετεγχειρητική του πορεία, αυξάνει την ικανοποίησή του, συμβάλλει στην ελάττωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών. Επιπλέον, διασφαλίζει την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας, την ασφάλεια, αλλά και την αποτελεσματικότητα.
Ο εξειδικευμένος νοσηλευτής, ως μέλος της διεπιστημονικής ομάδας για την αντιμετώπιση ατόμων με ΣΔ, παρέχει ασθενοκεντρική φροντίδα, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη έκβαση και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Αντιμετωπίζει τον ασθενή ως ψυχοσωματική οντότητα και μοναδική προσωπικότητα, κι όχι ως απλή χειρουργική περίπτωση. Απαιτείται όμως περαιτέρω εξειδίκευση και συνεχής εκπαίδευση σε θέματα ΣΔ.
S3B-2
Καινοτόμες αντιδιαβητικές θεραπείες για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 – ερευνητική πρωτοβουλία Γ.Ν. Λευκωσίας
Δρ Ιωάννου Ανδρέας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί πολυπαραγοντικό μεταβολικό νόσημα που λαμβάνει χαρακτήρα πανδημίας. Αναμένεται ότι μέχρι το 2040 ο αριθμός των διαβητικών θα ανέρχεται 640 εκατομμύρια ασθενείς ήτοι ένας στους 10 ενήλικες θα πάσχει από διαβήτη. Η συνεχής επιστημονική εξέλιξη μας οδηγεί στην εξατομίκευση της αντιδιαβητικής αγωγής βάσει των συννοσηροτήτων και του καρδιαγγειακού κινδύνου του ασθενούς.
ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση νέων θεραπευτικών όπλων στη φαρέτρα μας κατά του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, που σκοπό έχουν την ταυτόχρονη ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη με συνοδό καρδιο/νεφροπροστατευτική δράση.
ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Βιβλιογραφική ανασκόπηση των μελετών που αφορούν καινοτόμες θεραπείες και των τρεχουσών κατευθυντήριων οδηγιών αντιμετώπισης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Παρουσίαση επίσης του ερευνητικού πρωτοκόλλου της υπό εξέλιξη προοπτικής μελέτης στο ΓΝ Λευκωσίας, που αφορά ασθενείς που λαμβάνουν SGLT2 αναστολέα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: οι αναστολείς SGLT2 καθώς και οι αγωνιστές υποδοχέων GLP1 αποτελούν θεραπείες επανάσταση στην γλυκαιμική ρύθμιση ασθενών με συνοδό εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο. Επιπρόσθετα παρέχουν πλειοτροπικά οφέλη όπως απώλεια σωματικού βάρους, μείωση αρτηριακής πίεσης και βελτίωση λιπιδαιμικού προφίλ. Η χορήγησή τους περιορίζεται από την παρουσία σοβαρής νεφρικής ανεπάρκειας ή ανεπιθύμητων ενεργειών. Οι μηχανισμοί καρδιαγγειακού οφέλους είναι υπό διερεύνηση και σκοπός του ερευνητικού μας πρωτοκόλλου είναι η διασαφήνιση των μηχανισμών αυτών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: η εξατομίκευση της αντιδιαβητικής αγωγής αποτελεί πλέον τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση διαβητικών ασθενών. Η εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο επιβάλλει την χρήση καινοτόμων θεραπειών, που θα επιτύχει πέραν της γλυκαιμικής ρύθμισης τη βελτίωση της επιβίωσης και τη μείωση των μη θανατηφόρων καρδιαγγειακών συμβαμάτων.
S3B-3
Η περιεγχειριτική διαχείριση ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι σε αντλία ινσουλίνης
Πιπερίδου Ελεάνα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Την τελευταία δεκαετία, η θεραπεία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης μέσω αντλίας έχει αυξηθεί ραγδαία σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1. Αρκετά από αυτά τα άτομα ίσως χρειαστούν χειρουργική επέμβαση σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Παρόλα αυτά, ελάχιστοι επαγγελματίες υγείας έχουν εμπειρία στην περιεγχειρητική διαχείριση αυτών των ατόμων ενώ παράλληλα, λίγα στοιχεία είναι διαθέσιμα για τη δημιουργία κατευθυντήριων οδηγιών και πρωτοκόλλων για άτομα σε αντλία ινσουλίνης που πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.
ΣΚΟΠΟΣ: Η ανασκόπηση των κατευθυντήριων οδηγιών που ακολουθούνται κατά την περιεγχειρητική περίοδο σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 σε αντλία ινσουλίνης, για τη διατήρηση καλού γλυκαιμικού ελέγχου.
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφίας. Η στρατηγική αναζήτησης περιέλαβε την ηλεκτρονική αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed, MEDLINE και CINAHL από το 2015 μέχρι σήμερα, καθώς επίσης και την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας άρθρων που έχουν ήδη ανακτηθεί.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα στοιχεία από την ανάλυση των ερευνών κατέδειξαν πως η θεραπεία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της περιεγχειρητικής περιόδου χωρίς καμία αρνητική επίπτωση στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ή στην έκβαση της χειρουργικής επέμβασης, ακολουθώντας σαφείς κατευθυντήριες οδηγίες και πρωτόκολλα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η δημιουργία και η εφαρμογή πρωτοκόλλων και κλινικών κατευθυντήριων οδηγιών από καταρτισμένους επαγγελματίες υγείας είναι απαραίτητη για την ασφαλή συνέχιση της θεραπείας συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης μέσω αντλίας, σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 κατά τη διάρκεια της περιεγχειρητικής περιόδου.
Λέξεις κλειδιά: insulin pump, continuous subcutaneous insulin infusion (CSII), type 1 diabetes, perioperative care, glycemic control.
S3B-4
Αξιολόγηση και διαχείριση ασθενών με διαβήτη και Καρδιαγγειακή νόσο
Μάρθα Κυριάκου
Εισαγωγή: Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ) διατρέχουν ψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης Καρδιαγγειακού κινδύνου σε σχέση με μη διαβητικούς ασθενείς. Η Καρδιαγγειακή νόσος παραμένει η πρώτη αιτία θνησιμότητας στους ασθενείς με ΣΔ, για αυτό και συνίσταται εξατομικευμένη προσέγγιση στην εκτίμηση και διαχείριση του καρδιαγγειακού κινδύνου σε άτομα με ΣΔ.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιαστεί η συστηματικά εξατομικευμένη αξιολόγηση και διαχείριση των ασθενών που παρουσιάζουν την συγκεκριμένη συν-νοσηρότητα σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες.
Στόχοι: Να διαφανεί η σημαντικότητα της πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψης καρδιαγγειακού κινδύνου σε άτομα με ΣΔ μέσα από την συστηματική αξιολόγηση από τους Επαγγελματίες Υγείας. Με βάση την αξιολόγηση συνίστανται παρεμβάσεις σε πολλαπλά επίπεδα όπως αλλαγή τρόπου ζωής, εκπαίδευση για αυτοδιαχείριση και τήρηση της φαρμακοθεραπείας.
Μέθοδος: Ακολουθώντας τις Ευρωπαικές Κατευθυντήριες οδηγίες, παρουσιάζονται όλες οι παράμετροι που πρέπει να αξιολογηθούν από τους νοσηλευτές για διαστρωμάτωση του Καρδιαγγειακού κινδύνου που διατρέχει κάθε άτομο με ΣΔ καθώς και οι βασικές παρεμβάσεις που πρέπει να περιλαμβάνονται κατά την παρακολούθηση αυτών ασθενών.
Συμπεράσμα: Η συστηματική αξιολόγηση των ασθενών με ΣΔ ή/ και Καρδιαγγειακή νόσο μπορεί να προλάβει οξέα συμβάματα και επιπλοκές από τις δυο αυτές ασθένειες. Επιπλέον η εξατομικευμένη φροντίδα που παρέχεται από τους Επαγγελματίες Υγείας στα πλαίσια προγράμματος διαχείρισης προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής σε αυτούς του ασθενείς.
S4A-1
Προετοιμάζοντας Επαγγελματίες Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας να Εργάζονται με Ρομπότ Κοινωνικής Αρωγής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΙΕΝΕ 10)
Δρ Ρούσου Έλενα, Δρ Κούτα Χριστιάνα, Δρ Έλληνα Παναγιώτα, Νικολαίδου Έλενα, Dr Papadopoulos Irena, IENE 10 Team
Παγκόσμια, οι πάροχοι υπηρεσιών φροντίδας υγείας καλούνται να χρησιμοποιήσουν τις έξυπνες τεχνολογίες και τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης και των Ρομπότ Κοινωνικής Αρωγής, προκειμένου να προσαρμοστούν στις τρέχουσες προκλήσεις της γήρανσης του πληθυσμού, των ατόμων με αναπηρίες και της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού. Προκειμένου να αξιοποιηθεί η δύναμη που έχει να προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι δύσκολες ιατρικές και νοσηλευτικές προκλήσεις καθώς και τα κοινωνικά εμπόδια στην υιοθέτηση τέτοιων τεχνολογιών στην υγεία και την κοινωνική φροντίδα.
Η διεθνής βιβλιογραφία έχει εντοπίσει την απουσία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για επαγγελματίες υγείας, που θα έχουν στόχο την ευαισθητοποίηση τους σε νέες τεχνολογίες που ενδέχεται να αναπτυχθούν σύντομα στους χώρους φροντίδας.
Το πρόγραμμα ΙΕΝΕ 10 στοχεύει στην ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού προγράμματος Διαπολιτισμικής Ρομποτικής Νοσηλευτικής (TRN) και εκπαιδευτικού υλικού για εργαζόμενους/ες στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής φροντίδας.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί πιλοτικά μέσα από ένα Ανοικτό Διαδικτυακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης (MOOC) σε διάφορες χώρες.
Επιπρόσθετα, το ΙΕΝΕ 10 μελετά τις προκλήσεις και τα οφέλη της χρήσης νέων τεχνολογιών στη καθημερινή κλινική πρακτική στο νοσηλευτήριο και στην κοινότητα. Διαφαίνεται ότι η χρήση τέτοιων ρομπότ και τεχνολογιών δρα ως βοηθητικό μέσο την καλύτερη φροντίδα των ασθενών/πελατών, στην εξοικονόμηση χρόνου των νοσηλευτών/τριών για άλλες εργασίες στο κλινικό χώρο.
S4A-2
Η Κοινότητα των Ηλικιωμένων και η Πολιτισμική Ικανότητα των Φροντιστών τους
Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος, Δρ Αργυριάδη Αγάθη, Δημητρακόπουλος Ιωάννης, Ανδριόπουλος Ιωάννης
Εισαγωγή: Ερευνητικά, η πολιτισμική ικανότητα έχει ταυτιστεί με τις δεξιότητες επικοινωνίας μεταξύ γηγενών και μεταναστών ενώ στην πραγματικότητα έχει εφαρμογή σε ένα ευρύτερο φάσμα επικοινωνίας και διαχείρισης. Τα τελευταία χρόνια διαφαίνεται μια ερευνητική τάση σχετικά με την διαπολιτισμική επικοινωνία και ικανότητα σε κοινότητες που εμπίπτουν στο φάσμα της ετερότητας πέρα από την προσφυγική και μεταναστευτική κοινότητα. Η κοινότητα των ηλικιωμένων που λαμβάνει φροντίδα είτε από γηγενείς είτε από μετανάστες αποτελεί μια πληθυσμιακή ομάδα η οποία χρήζει υποστήριξης σε αυτόν τον τομέα.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της πολιτισμικής ικανότητας των φροντιστών και όσων συνεργάζονται για την φροντίδα ηλικιωμένων, στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, η συλλογή δεδομένων ως προς τις γνωστικές δεξιότητες των εμπλεκόμενων, τις ικανότητες αλλά και τις στάσεις που κρατούν κατά την διάρκεια συνεργασίας τους με ηλικιωμένους.
Μέθοδος: Για τις ανάγκες της παρούσας έρευνας ακολουθήθηκε ποσοτική μεθοδολογία με τη χρήση της κλίμακας αυτοαξιολόγησης της πολιτισμικής ικανότητας του Central Vancouver Multicultural Society η οποία είχε μεταφραστεί και σταθμιστεί στην ελληνική γλώσσα. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 64 άτυποι φροντιστές και 92 επαγγελματίες υγείας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τις 15/9/2021 ως τις 20/8/2022.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ικανοποιητικό επίπεδο στις γνωστικές δεξιότητες των φροντιστών υγείας ωστόσο οι απαντήσεις που δόθηκαν σε συγκεκριμένα ερωτήματα έδειξαν επιφανειακή γνώση ή απλή ενημέρωση. Αντίστοιχα, διαφάνηκε χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων και πρακτικών ενώ οι στάσεις που διατηρούνται δηλώθηκαν ικανοποιητικές.
Συμπεράσματα: Συνολικά, τα δεδομένα της έρευνας καταδεικνύουν καλή πρόθεση από τους φροντιστές ως προς την συνεργασία τους με ηλικιωμένους ωστόσο απαιτείται ολιστική αναβάθμιση τόσο του γνωστικού τομέα σε ζητήματα σχετικά με την πολιτισμική επάρκεια όσο και σε βελτίωση των δεξιοτήτων και στάσεων.
Λέξεις-Κλειδιά: Ηλικιωμένοι, Πολιτισμική ικανότητα, φροντιστές, επαγγελματίες υγείας.
S4A-3
Περιπτωσιακή μελέτη ατόμου με Νόσο του Κινητικού Νευρώνα
Γιαγκουλής Κώστας
H ALS είναι μια από τις πιο κοινές νευρομυικές παθήσεις παγκοσμίως και μπορεί να επηρεαστούν από αυτήν άνθρωποι όλων των φυλών και εθνικοτήτων. Η συχνότητα της νόσου είναι περίπου 3-8 ανά 100.000 και με κάποια μεγαλύτερη συχνότητα σε άνδρας με τις γυναίκες (1.5 : 1). Η συχνότητα αυτή είναι ομοιόμορφη παγκοσμίως. Η νόσος εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία των 56 – 63 ετών και σπανίως πριν την ηλικία των 20 ή μετά τα 74 (Leger, P, 2011).
Σκοπός της εργασίας η ευαισθητοποίηση των συμμετεχόντων για την Πλάγια Αμυοτροφική Σκλήρυνση (ALS), την κατανόηση της νόσου, των συμπτωμάτων τα οποία προκαλεί καθώς και τα μέτρα τα οποία έχουν παρθεί μέσω της νοσηλευτικής διεργασίας και νοσηλευτικής διάγνωσης, για αναγνώριση και επίλυση των διαφόρων προβλημάτων , υπαρκτών και δυνητικών.
Η διάγνωση της ALS βασίζεται κυρίως στα σημεία και συμπτώματα που παρατηρούνται στο άτομο και σε σειρές εξετάσεων για αποκλεισμό άλλων διαφορικών διαγνώσεων. Βασική εξέταση είναι το ηλεκτρομυογράφημα με το οποίο επιβεβαιώνεται η συνεχής απονεύρωση των μυών του σώματος. Πρέπει όμως ταυτόχρονα να αποκλειστούν και άλλες αιτίες όπως κινητικές νευροπάθειες ή μυοπάθειες (Hanna, S. 2009).
S4A-4
Ενσωμάτωση της Τεχνολογίας Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στη Σχολιατρική Υπηρεσία
Αλκιβιάδου Γεωργίου Μαριάννα
Η παρούσα εργασία αναδεικνύει την χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ), η οποία φαίνεται να συνεπάγεται σε θετικές επιπτώσεις στον χώρο εργασίας, συμβάλλοντας στην ομαλή και αποδοτική της λειτουργία.
Μέγιστης σημασίας για τους επαγγελματίες υγείας και συγκεκριμένα τους λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας είναι η αποθήκευση και η διατήρηση μεγάλου όγκου ευαίσθητων δεδομένων με ασφάλεια και εχεμύθεια, καθώς και η δυνατότητα για εύκολη επαναφορά τους για επεξεργασία από τους επαγγελματίες επιτρέποντάς τους να επικαιροποιούν και να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους για να παρέχουν ποιοτικές υπηρεσίες.
Ακολούθως παρουσιάζονται οι μέχρι τώρα διαδικασίες που εφάρμοζαν οι Λειτουργοί της Σχολιατρικής Υπηρεσίας αναδεικνύοντας τα κενά που έρχεται να καλύψει ένα εργαλείο, μέσα από το οποίο δίνετε η δυνατότητα δημιουργίας και διαχείρισης ηλεκτρονικού φακέλου υγείας μαθητή, καλύπτοντας όλο το φάσμα εργασιών και των διαδικασιών που ακολουθούνται από τους Επαγγελματίες Υγείας στα σχολεία.
Σκοπός, η αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας που παρέχονται στο μαθητικό πληθυσμό των σχολείων Παγκύπρια, αφού διαφάνηκε να υπάρχει ανάγκη ψηφιοποίησης των διαδικασιών για μεγαλύτερη ασφάλεια, αποδοτικότητα και εξοικονόμηση χρόνου στην διεκπεραίωση του σημαντικού έργου που διεκπεραιώνουν οι Επαγγελματίες Υγείας στα σχολεία.
Αναμενόμενα αποτελέσματα χρήσης κατάλληλου εργαλείου είναι η διεύρυνση των δυνατοτήτων στην προσβασιμότητα ευαίσθητων δεδομένων με την μέγιστη απαιτούμενη δυνατή ασφάλεια, προσφέροντας παράλληλα διαφάνεια στις διαδικασίες, αναβαθμίζοντας και αναδεικνύοντας το έργο της Σχολιατρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Υγείας.
S4A-5
Long-Covid Σύνδρομό και διαχείριση ασθενή στην κοινότητα
Χαρίτου Παρασκευή
Εισαγωγή
Η παρατεινόμενη νόσος COVID ή Long-COVID είναι ένα κλινικό σύνδρομο που απασχολεί και που θα συνεχίσει να απασχολεί έντονα την επιστημονική κοινότητα, δεδομένου ότι τα συμπτώματα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους ασθενείς μακροχρόνια και επηρεάζουν την σωματική και ψυχική υγεία με αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών.
Το σύνδρομο Long COVID φαίνεται πως αφορά περισσότερο τις γυναίκες μέσης ηλικίας. Το αυξημένο σωματικό βάρος, το κάπνισμα, τα χρόνια νοσήματα, η σοβαρή νόσος COVID-19 και η ανάγκη νοσηλείας έχουν αναδειχθεί στις μελέτες ως παράγοντες κινδύνου. Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, ο κοινωνικός αποκλεισμός, γενετικοί, κοινωνικοί ή πολιτισμικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάζουν την ποικιλομορφία εμφάνισης των συμπτωμάτων και τη διάρκειά τους.
Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στη Long-COVID είναι περίπλοκοι. Πιθανόν να σχετίζονται με την έκλυση κυτταροκίνων από τον οργανισμό στη φάση της φλεγμονής κατά την οξεία νόσηση, ή με τη δράση του ίδιου του SARS-CoV-2 και την προσβολή κυττάρων σε ένα μεγάλο εύρος ανθρώπινων ιστών ή με τον μηχανισμό ανοσοθρόμβωσης που μπορεί να πυροδοτήσει ο κορωνοϊός σε μικρά αγγεία.
Τα πιο συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν την κόπωση, την δύσπνοια, την γνωστική δυσλειτουργία και άλλα, τα οποία γενικά έχουν επίδραση στην καθημερινή δραστηριότητα.
Σε διεθνές επίπεδο έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα μοντέλα φροντίδας είτε με διεπιστημονικά ιατρεία σε νοσοκομεία αναφοράς, είτε με δίκτυα μεταξύ τριτοβάθμιων νοσοκομείων και πρωτοβάθμιας φροντίδας, αλλά και παροχή κατ’ οίκον νοσηλείας σε ευάλωτους πληθυσμούς ή σε περιοχές με απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Επίσης, προσφέρεται συμβουλευτική υποστήριξη σε επαγγελματίες υγείας που αντιμετωπίζουν ασθενείς με ανάλογη συμπτωματολογία ή επιπλοκές. Το γενικό θεραπευτικό πρωτόκολλο προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες που εμφανίζει κάθε ασθενής.
Σκοπός
Η έγκαιρη αναγνώριση των σημείων και συμπτωμάτων του συνδρόμου Long-Covid από τους επαγγελματίες υγείας καθώς και των μακροχρόνιων επιπτώσεων που προκαλεί στην σωματική και ψυχική υγεία των ασθενών, με στόχο την εφαρμογή των κατάλληλων παρεμβάσεων, για αντιμετώπιση τους και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους.
Συμπέρασμα
Η άμεση εφαρμογή συστηματικών μέτρων ανάρρωσης και προγραμμάτων αποκατάστασης είναι καθοριστικά για την πρόληψη των σοβαρών επιπτώσεων της νόσου και για την βέλτιστη σωματική λειτουργικότητα και ψυχική ευεξία του ατόμου.
S4B-1
Μυασθένεια Gravis και εγκυμοσύνη
Χριστοδούλου Ιωάννης
Η Βαρεία μυασθένεια (MG) είναι μια σύνθετη αυτοάνοση διαταραχή στην οποία τα αντισώματα καταστρέφουν νευρομυϊκές συνδέσεις. Αυτό οδηγεί σε μυϊκή αδυναμία και κόπωση. Η Gravis Foundation εκτιμά ότι η συχνότητα εμφάνισης της Μυασθένεια Gravis στην Ευρώπη είναι περίπου 20 στους 100.000 και εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες κατά τη 2η ή 3η δεκατια της ζωής τους οπού είναι σε αναπαραγωγική περίοδο πάρα στους άνδρες. Το κυριότερο σύμπτωμα είναι η αδυναμία των εκουσίων μυών χωρίς αισθητηριακά συμπτώματα ή πόνο. Η αδυναμία αυξάνεται όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται οι μυείς (κατά τη διάρκεια της ημέρας), επέρχεται δηλαδή κούραση, αλλά βελτιώνεται με την ανάπαυση. Συχνά διαφέρει από μέρα σε μέρα ή από μήνα σε μήνα. Μπορεί επίσης να επιδεινωθεί γρήγορα, για παράδειγμα μετά από μολύνσεις. Οι πρώτοι μυείς που προσβάλλονται σε πολλούς ασθενείς είναι οι μύες του ματιού, οπότε έχουμε πτώση βλεφάρων ή διπλωπία. Άλλοι ασθενείς υποφέρουν στο πρόσωπο, κατά την κατάποση ή την ομιλία ή/και στους μυς του λαιμού, του κορμού ή των άκρων. Στις πολυ βαριές περιπτώσεις, η αναπνοή μπορεί να είναι τόσο επώδυνη ώστε ο ασθενής να χρειάζεται μηχανική υποστήριξη. Η διαχείριση της βαριάς μυασθένειας (MG) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης απαιτεί ειδικές δεξιότητες καθώς και η αντιμετώπισή του μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στη μητέρα και στο έμβρυο. Οι παροξύνσεις της MG είναι πιθανό να εμφανίζονται κατά το πρώτο τρίμηνο και την περίοδο μετά τον τοκετό. Η θεραπεία της MG κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χρειάζεται να εξατομικεύεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της Μυασθένεια Gravis καθώς και την αποτελεσματικότητα διαφόρων θεραπειών και τις πιθανές επιβλαβείς επιπτώσεις τους στην εγκυμοσύνη. Το κλειδί για την επιτυχή έκβαση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε γυναίκες με μυασθένεια βρίσκεται στη διεπιστημονική φροντίδα στην οποία συμμετέχουν μαιευτήρες, νευρολόγοι, αναισθησιολόγοι καθώς και νεογνολογούς.
S4B-2
Μυασθένεια Gravis
Δρ Πίτσας Γιώργος
Η myasthenia gravis η αλλιώς βάρια μυασθένεια είναι μια αυτοάνοση νευρομυική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από κυμαινόμενη αδυναμία των οφθαλμικών μυών, προμηκικών μυών, μυών των άκρων και/ή αναπνευστικών μυών.
Οφείλεται σε μια επαγόμενη μέσω αντισωμάτων ανοσολογική αντίδραση έναντι πρωτεϊνών της προσυναπτικής μεμβράνης την νευρομυικής σύναψης. Η μυασθένεια gravis είναι η πιο κοινή διαταραχή της νευρομυικής διαβίβασης.
Στην παρούσα παρουσίαση θα συζητηθούν οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου , η διαφοροδιάγνωση η διάγνωση καθώς και η θεραπεία.
S4B-3
Δυσκαταποσία στην Μυασθένεια Gravis
Χαραλάμπους Δήμητρα
Η δυσκολία στην κατάποση είναι ένα συχνό σύμπτωμα, σε άτομα με Μυασθένεια Gravis, λόγω της παθολογίας των μυών συμπεριλαμβανομένων των μυϊκών δυνάμεων και συντονισμού της κατάποσης.
Η δυσκαταποσία επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενή και αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα και έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως υποσιτισμό, αφυδάτωση , απώλεια βάρους, πνευμονία από εισρόφηση και άλλα αναπνευστικά προβλήματα.
Επίσης ενδέχεται να προκαλέσει δυσκολία στην λήψη φαρμακευτικής αγωγής η οποία μπορεί να προκαλέσει, επιδείνωση της μυασθένειας.
Ο πληθυσμός των ασθενών με MG είναι ανομοιογενής λόγω των ανοσοτροποποιητικών θεραπειών που λαμβάνουν, επίσης είναι η μόνη ασθένεια που έχει φαρμακευτική αγωγή που δρα άμεσα και θετικά στους μυς της κατάποσης
Σε σύγκριση με άλλες νευρολογικές παθήσεις η δυσκαταποσία στην MG δεν έχει διερευνηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, οπότε οι νοσηλευτές διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο στην ανίχνευση , πιθανών προβλημάτων κατάποσης και παραπομπή σε ειδικό λογοπαθολόγο, για αξιολόγηση.
Γίνεται αναφορά στον εναλλακτικό τρόπο σίτισης στις διαφορές μορφές και είδη τροφών , φυσικών και τεχνιτών.
Στην παρούσα παρουσίαση, θα εξετάσουμε όλα τα ποιο πάνω καθώς και την απουσία βιβλιογραφίας για τα κυπριακά δεδομένα.
Επίσης θα παρουσιαστούν κλινικά δεδομένα από το ΙΝΓΚ, ως κέντρο αναφοράς για την MG και κατά συνέπεια για την δυσκαταποσία.
S4B-4
Ο ρόλος της Ανοσοσφαιρίνης σε ασθενείς με Μυασθένεια Gravis
Γρηγορίου Ιωάννα
Η ανοσοσφαιρίνη είναι μια πρωτεΐνη – αντίσωμα, η οποία συμβάλλει στη καλύτερη ποιότητα ζωής των ασθενών με μυασθένεια. Η πρωτεΐνη αυτή, χωρίζεται σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες και η καθεμιά από αυτές επηρεάζει διαφορετικά τον οργανισμό. Παράγεται από το πλάσμα αίματος υγιών δότων, το οποίο περνά μέσα από τη διαδικασία παστερίωσης και εισάγεται από τις φαρμακευτικές υπηρεσίες.
Η ανοσοσφαιρίνη που χρησιμοποιείται, περιέχει αντισώματα IgG που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και εξουδετερώνουν βακτήρια και τοξίνες. Είναι θεραπεία συντήρησης – 2ης γραμμής η οποία χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες.
Η ουσία αυτή χορηγείται σε ασθένειες με αυτοάνοσα νοσήματα οι οποίοι έχουν συμπτώματα τα οποία τους επηρεάζουν στη καθημερινή τους ζωή. Στη βιβλιογραφική ανασκόπηση αυτή, συγκρίνεται η αποτελεσματικότητα της ανοσοσφαιρίνης όσον αφορά άλλες θεραπείες όπως πλασμαφαίρεση, φαρμακευτική αγωγή, κορτικοστεροειδή και θυμεκτομή.
Λαμβάνονται υπόψιν, οι ενέργειες που πρέπει να λαμβάνονται πριν από την χορήγηση της θεραπείας αυτής όπως η λήψη σωστού ιστορικού, η ενημέρωση του ασθενή και η συγκατάθεσή του, η λήψη ζωτικών σημείων, πρόσφατες αναλύσεις αίματος και άλλων απαραίτητων εξετάσεων όπως η μαγνητική τομογραφία.
Εξ’ όσων είναι γνωστόν, στη Κύπρο, δεν είναι διαδεδομένη η αναγκαιότητα εφαρμογής πρωτοκόλλου όσον αφορά τη θεραπεία αυτή. Σε άλλους κλινικούς τομείς όπου προσφέρεται η θεραπεία αυτή, δεν ακολουθούνται τα βήματα που εφαρμόζονται στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Μέσα από την έρευνα αυτή, τονίζεται, η σωστή εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας με στόχο την αποφυγή λαθών ως προς την χορήγηση της ανοσοσφαιρίνης, ο τρόπος ο οποίος χορηγείται, ο όγκος χορήγησης και η ποσότητα χορήγησης. Επίσης αναφέρονται τυχόν παρενέργειες που μπορεί να υπάρξουν κατά τη χορήγηση. Το Ινστιτούτο Νευρολογίας, εφαρμόζει κάποιους κανόνες που θα πρέπει να ακολουθούνται, έτσι ώστε να αποφεύγονται τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες ως προς όφελος των ασθενών. Γι’ αυτό και θεωρώ αναγκαίο ως προς το να διαδοθούν μέσω αυτής της ερευνητικής διαδικασίας έτσι ώστε να ενισχυθεί η γνώστη των παροχών φροντίδας για το αντικείμενο αυτό.
Τέλος, αναδεικνύονται τα ευρήματα της ανασκόπησης αυτής αναφέροντας ότι η ανοσοσφαιρίνη βελτιώνει σημαντικά τα συμπτώματα που αφορούν βλεφαρόπτωση, αδυναμία κάτω και άνω άκρων, δυσκολία στη βάδιση, δυσκολία στη κατάποση. Αναστέλλει δηλαδή την καταστολή του οργανισμού που επιφέρει η ασθένεια αυτή. Γι’ αυτό και αποδεικνύεται μέσω της βιβλιογραφίας ότι είναι μια υποσχόμενη θεραπεία συντήρησης, η οποία συμβάλλει στην καλύτερη ποιότητα ζωής των ασθενών με μυασθένεια.
S4B-5
Ψυχοκοινωνικά ζητήματα και Μυασθένεια Gravis
Χατζήμιχαήλ Κυριάκος
Η μυασθένεια Gravis είναι μια αυτοάνοση πάθηση η οποία δημιουργεί αδυναμία σε διάφορους μυς του ασθενή, κατά συνέπεια παρουσιάζονται συμπτώματα όπως η γενική αδυναμία, εύκολή κόπωση ακόμα και δύσπνοια στην ελάχιστη προσπάθεια που κάνουν την καθημερινότητα του ατόμου δύσκολη.
Πως επηρεάζονται λοιπόν τα άτομα αυτά στην καθημερινότητα τους;
Πως αντεπεξέρχονται στην εργασία τους, υπάρχει ανοχή ή και κατανόηση από τους εργοδότες;
Στην προσωπική ζωή ο/η σύντροφος πως αντιμετωπίζει έναν τέτοιο ασθενή ; H οικογένεια τα παιδιά του.
Στην εν λόγω παρουσίαση θα γίνει προσπάθεια να απαντηθούν τα πιο πάνω ερωτήματα επίσης, θα γίνει παρουσίαση διεθνούς βιβλιογραφίας, επίσης παρουσίαση περιστατικών με MYASTHENIA GRAVIS (MG) καθώς και παρουσίαση στοιχείων που έχει στην διάθεση του ο Σύνδεσμος Ασθενών ΜG.
S5A-1
Η διερεύνηση της επίδρασης της μετασχηματιστικής ηγεσίας στην εργασιακή ικανοποίηση των επαγγελματιών υγείας σε ιδιωτικό νoσoκoμείo στην Κύπρο
Ανδρέου Ανδρέας
Εισαγωγή : Η εργασιακή ικανoπoίηση, η ικανoπoίηση δηλαδή τoυ ατόμoυ από την εργασία τoυ έχει μεγάλη σημασία για τα σύγχρoνα συστήματα μάνατζμεντ. Ειδικότερα η εργασιακή ικανoπoίηση πρoσωπικoύ σε ένα νoσoκoμείo έχει κυρίαρχo ρόλo στην παρoχή πoιoτικών υπηρεσιών υγείας, αλλά και στην διαμόρφωση κλίματoς ικανoπoίησης των ασθενών. Μέσα από την παρoύσα εργασία απoδεικνύεται πως η μετασχηματιστική ηγεσία συμβάλει στην εργασιακή απόδoση τoυ πρoσωπικoύ.
Σκoπός: Τo αντικείμενo μελέτης της εργασίας αυτής είναι η διερεύνηση της επίδρασης πoυ έχει η μετασχηματιστική ηγεσία στην εργασιακή ικανoπoίηση των εργαζoμένων της, συγκεκριμένα η έρευνα θα διεξαχθεί σε ένα ιδιωτικό νoσoκoμείo της Κύπρoυ.
Μεθoδoλoγία: Για την oλoκλήρωση της έρευνας δόθηκαν ανώνυμα, αυτoσυμπληρώμενα ερωτηματoλόγια σε νoσηλευτές, ιατρoύς και τεχνικό και διoικητικό πρoσωπικό ενός ιδιωτικoύ νoσηλευτηρίoυ στην Κύπρo. Στην έρευνα συμμετείχαν 113 εργαζόμενoι τoυ νoσηλευτηρίoυ. Η έρευνα ξεκίνησε τoν Μάιo τoυ 2021 και oλoκληρώθηκε τέλoς Απριλίoυ 2021. Τα ερωτηματoλόγια πoυ χρησιμoπoιήθηκαν ήταν συνδυασμός τoυ πoλυπαραγoντικoύ ερωτηματoλόγιoυ Ηγεσίας : Multifactor Leadership Questionnaire (MLQ), τoυ Bass και Avolio, όπως επίσης και τo ερωτηματoλόγιo «Job Satisfaction Survey» (JSS) τoυ Spector (1985). Στην συνέχεια έγινε στατιστική ανάλυση των απαντήσεων, μέσα από την oπoία πρoέκυψαν τα ακόλoυθα απoτελέσματα.
Απoτελέσματα :Φάνηκε πως η ηλικία και τo φύλo δεν επηρεάζει τις απόψεις τoυς αλλά παρατηρήθηκε πως όσo αυξάνει η χρoνική διάρκεια εργασίας μειώνεται η διανoητική διέγερση. Επιπλέoν όσo αυξάνεται η χρoνική διάρκεια εργασίας τόσo περισσότερo πιστεύoυν oι εργαζόμενoι ότι υπάρχει Management κατ’ Εξαίρεση (Παθητικό) και αυξάνεται η ηγεσία πρoς απoφυγή. Επίσης φαίνεται πως όσo αυξάνει η χρoνική διάρκεια εργασίας μειώνεται η απoτελεσματικότητα. Αυτoί πoυ έχoυν διoικητική θέση βαθμoλόγησαν υψηλότερo τo Management κατ’ Εξαίρεση (Ενεργό), σε σύγκριση με αυτoύς πoυ δεν έχoυν.
Συμπεράσματα: Η πλειoψηφία των εργαζoμένων είναι ικανoπoιημένoι από την φύση της εργασίας, την συνεργασία με τoυς συναδέλφoυς τoυς, την επικoινωνία μεταξύ τoυς και την σχέση μεταξύ των συναδέλφων αλλά και από την επoπτεία από τoυς πρoϊσταμένoυς τoυς. Επιπλέoν φάνηκε πως oι εργαζόμενoι είναι σχετικά ικανoπoιημένoι από τoν μισθό τoυς.
S5A-2
Κινητοποίηση – παρακίνηση και ενδυνάμωση στον χώρο υγείας
Δρ Μαντζανάς Μιχαήλ
Στη διάλεξη θα εκτεθούν οι έννοιες της φροντίδας, της συμπόνιας, της ικανότητας επιτέλεσης του καθήκοντος, της ενθάρρυνσης, της εμψύχωσης και της επικοινωνίας όσον αφορά στο έργο των λειτουργών της Νοσηλευτικής και της Μαιευτικής Επιστήμης. Η διάλεξη θα εστιάσει στην επικοινωνία της διπλής κατεύθυνσης και στην οικοδόμηση θεραπευτικών σχέσεων που βασίζονται στα προσωπικά στοιχεία και τα επαγγελματικά όρια. Στόχος της διάλεξης είναι η ανάλυση της πρακτικής που είναι βασισμένη σε αξίες μέσα από μια ανθρωποκεντρική φροντίδα που εμπεριέχει συμπόνια, ενδιαφέρον, κινητοποίηση και εμψύχωση. Μέσα επίτευξης των στόχων, είναι η συμπεριφορική κινητοποίηση και η ενεργοποίηση του ενδιαφέροντος παροχής νοσηλευτικής και μαιευτικής φροντίδας με ενσυναίσθηση και ενεργητική διάθεση.
S5A-3
Υλοποίηση Πιλοτικών Ασκήσεων για το Έργο Σχεδιασμός Αναγκών και Δυνατοτήτων (Capacity Planning ΙΙ) – Ο ρόλος της Νοσηλευτικής Διοίκησης
Δρ Γαβριήλ Έλενα
S5A-4
Το εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών ΜΕΘ σε 5 ευρωπαϊκές χώρες
Δρ Γεωργίου Ευανθία
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το Υγιές Εργασιακό Περιβάλλον (ΥΕΠ) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος τόσο για παροχή ποιοτικής φροντίδας στους ασθενείς όσο και για την ευημερία των νοσηλευτών. (Ulrich et al., 2018). Τα πρότυπα Υγειούς Εργασιακού Περιβάλλοντος, της Αμερικανικής Ένωσης Νοσηλευτών Εντατικής Φροντίδας (AACN, 2016), έχουν αναγνωριστεί ως ένα σημαντικό εργαλείο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης και οι επαγγελματίες υγείας για την βελτίωση των συνθήκων στο εργασιακό τους περιβάλλον.
ΣΤΟΧΟΙ: Να αξιολογηθεί η τρέχουσα κατάσταση του περιβάλλοντος εργασίας των νοσηλευτών εντατικής θεραπείας σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες (Κύπρος, Ισπανία, Πολωνία, Κροατία και Ρουμανία), να εντοπιστούν τομείς προς βελτίωση και να καθοριστεί μία βάση για μελλοντική τεκμηρίωση.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Πρόκειται για μια πολυεθνική περιγραφική μελέτη συσχέτισης. Χρησιμοποιήθηκε δείγμα ευκολίας όλων των Εγγεγραμμένων Νοσηλευτών που εργάζονται σε ΜΕΘ ενηλίκων στις πέντε χώρες. Το εργαλείο ‘AACN Critical Care Nurse Work Environment Survey’ (Ulrich et al., 2018) μεταφράστηκε και χρησιμοποιήθηκε μετά από σχετική άδεια. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε από Νοέμβριος 2020 -2021. Ανάλυση δεδομένων: Χρησιμοποιήθηκαν περιγραφικές στατιστικές (N, % ή Μέσος όρος (SD). Οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών διεξήχθησαν με δοκιμές ANOVA και Chi-square. Τα έξι πρότυπα HWE υπολογίστηκαν ως μέσες βαθμολογίες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συμμετείχαν συνολικά 1.413 νοσηλευτές ΜΕΘ (Κύπρος: n=264, Ισπανία: n=437, Κροατία: n=290, Πολωνία: n=105 και Ρουμανία: n=317). Όσον αφορά το φύλο τους, το 15% ήταν Άνδρες, το 52% Γυναίκες και το 33,3% προτίμησε να μην απαντήσει. Η μέση ηλικία τους ήταν 37,4 έτη (SD = 10,1). Περισσότεροι από τους μισούς (53%) δήλωσαν ότι γνωρίζουν ορισμένα Πρότυπα ΥΕΠ στη ΜΕΘ και το 25,2% δήλωσε ότι η μονάδα τους, όπως και ο οργανισμός στον οποίο εργάζονται (24,2%), είναι σε καλό δρόμο ή έχει εφαρμόσει πλήρως ορισμένα πρότυπα ΥΕΠ. Συνολικά, το 83% των νοσηλευτών είναι πολύ ικανοποιημένοι (28%) ή κάπως ικανοποιημένοι (55%) με την τρέχουσα εργασία τους. Ωστόσο, σχεδόν το ένα τρίτο (32%), έχει σχέδια να φύγει μέσα στα επόμενα 1 ή 3 χρόνια με στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις 5 χώρες (Κύπρος: 30%, Ισπανία: 49%, Κροατία: 34,2%, Πολωνία: 51%, Ρουμανία :14,7%). Όσον αφορά τα 6 πρότυπα HWE στις ΜΕΘ, το μέσο επίπεδο αξιολογήθηκε (κλίμακα 1 – 4, με το 4 “Συμφωνώ απόλυτα” και το 1= “διαφωνώ απόλυτα) ως εξής: Αποτελεσματική επικοινωνία=2,3 (SD = 0,7), Αληθινή συνεργασία=2,5 (SD=0,7), Αποτελεσματική λήψη αποφάσεων = 2,4 (SD=0,6) , Κατάλληλη στελέχωση = 2,5 (SD=0,7), Ουσιαστική αναγνώριση = 2,5 (SD=0,7), Αυθεντική ηγεσία = 2,5 ( SD=0,7). Παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των πέντε χωρών και στα έξι πρότυπα τόσο για τη μονάδα όσο και για τον οργανισμό στον οποίο εργάζονται οι νοσηλευτές.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το επίπεδο ΥΕΠ για τις συμμετέχουσες χώρες είναι μέτριο. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν πιεστικές προκλήσεις και δίνουν το έναυσμα για διάλογο που μπορεί να οδηγήσει σε εξεύρεση λύσεων για βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος των νοσηλευτών ΜΕΘ. Επίσης τα αποτελέσματα θα αποτελέσουν την βάση για μελλοντικές μετρήσεις και συγκρίσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
S5A-5
Ενδυνάμωση και τάση φυγής των μεσαίων διοικητικών στελεχών νοσηλευτικής πριν και μετά την αυτονόμηση των κρατικών νοσηλευτηρίων της Κύπρου: Συγχρονική μελέτη
Δρ Λεοντίου Ιωάννης, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη, Δρ Μίτλεττον Νίκος, Δρ Μερκούρης Αναστάσιος
Εισαγωγή: Με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στον τομέα υγείας της Κύπρου η μεγαλύτερη πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα κρατικά νοσηλευτήρια είναι η επιβίωση και περαιτέρω ανάπτυξή τους σε καθεστώς αυτονόμησης υπό τον Οργανισμό Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας) (Ο.Κ.Υπ.Υ). Σε αυτές τις συνθήκες, το ευρύτερο φάσμα δραστηριοτήτων που αναπτύσσουν τα Μεσαία Διοικητικά Στελέχη Νοσηλευτικής (ΜΔΣΝ) πρέπει να συνάδει με τους οργανωσιακούς στόχους και προτεραιότητες.
Υλικό & Μέθοδος: Ο σχεδιασμός της μελέτης είναι οιονεί πειραματικός, με μια ομάδα, μια προ-μέτρηση πριν την αυτονόμηση των κρατικών νοσηλευτηρίων (2019) και μια μετά-μέτρηση δώδεκα μήνες μετά (2020). Τον πληθυσμό στόχο αποτελούσαν όλα τα ΜΔΣΝ που υπηρετούσαν σε όλα στα κρατικά νοσηλευτήρια (Ν=8) της Κύπρου. Στο δείγμα συμμετείχαν, στην πρώτη φάση, 175 προϊστάμενοι νοσηλευτές τμημάτων (από όλα τα κρατικά νοσηλευτήρια της Κύπρου) και 178 στη δεύτερη.
Αποτελέσματα: Οι μετρήσεις και στα δύο χρονικά σημεία αποκάλυψαν μέτρια επίπεδα ενδυνάμωσης μεταξύ των ΜΔΣΝ. Η βαθμολογία ενδυνάμωσης (17,95) εμφανίστηκε ελαφρώς χαμηλότερη στην επαναληπτική μέτρηση σε σύγκριση με την πρώτη βαθμολογία ενδυνάμωσης (18,00), αλλά η διαφορά που παρατηρήθηκε δεν ήταν στατιστικά σημαντική (p = 0,184).
Μεταξύ των κατηγοριών που συνθέτουν την ενδυνάμωση, η κατηγορία «ευκαιρίες» παρουσίαζε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φάσεων. Στη δεύτερη φάση, οι μέσες βαθμολογίες ενδυνάμωσης ήταν σταθερά χαμηλότερες μεταξύ εκείνων που δήλωσαν ΝΑΙ σε σύγκριση με αυτούς που δήλωσαν ΟΧΙ αναφορικά με: α) την πρόθεση να αλλάξουν τμήμα, β) την πρόθεση να αλλάξουν επάγγελμα και γ) την πρόθεση να αλλάξουν οργάνωση / νοσοκομείο.
Συμπεράσματα: Η μελέτη αποκάλυψε ότι σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση και την ισχύ ενδεχομένως να προσδιορίζονται: i) οι προθέσεις των ΜΔΣΝ αναφορικά με την παραμονή ή την φυγή ii) o βαθμός στον οποίο θα εμπλακούν σε επιθυμητές διοικητικές συμπεριφορές για την επίτευξη των στόχων του οργανισμού και, iii) o βαθμός αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας.
Συμπεραίνεται ότι με την ενίσχυση των ΜΔΣΝ και την παροχή περαιτέρω πρόσβασης στις κατηγορίες της ενδυνάμωσης, τους παρέχεται η ευχέρεια να επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του οργανισμού.
S5B-1
Ενίσχυση Δεξιοτήτων Εκπαίδευσης στη Ψηφιακή Εγγραμματοσύνη Υγείας για τους νοσηλευτές, που εργάζονται με ηλικιωμένους
Δρ Ευριπίδου Μελίνα, Δρ Ευθυμίου Αρετή, Μενοίκου Ιωάννα, Δρ Τσίτση Θεολογία, Δρ Χαραλάμπους Αντρέας, Δρ Παπασταύρου Ευρυδίκη
Εισαγωγή: Τα άτομα με χαμηλά επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας τείνουν να κάνουν μεγαλύτερη χρήση των υπηρεσιών υγείας, να μην ακολουθούν τα πλάνα φροντίδας τους, να νοσηλεύονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να μην ακολουθούν στρατηγικές πρόληψης και να εμφανίζουν χαμηλά επίπεδα αυτο-αποτελεσματικότητας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι νοσηλευτές πρέπει να αντιμετωπίσουν ασθενείς και οικογένειες με ανεπαρκή επίπεδα Εγγραμματοσύνης και Ψηφιακής Εγγραμματοσύνης Υγείας, τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια φροντίδα.
Σκοπός: Σκοπός του ευρωπαϊκό προγράμματος ERASMUS+ ‘eLily2’ ήταν να ενισχύσει τις γνώσεις και τις δεξιότητες των νοσηλευτών και των φοιτητών νοσηλευτικής σχετικά με τους όρους της εγγραματοσύνης και της ψηφιακής εγγραματοσύνης υγείας, μέσα από την ανάπτυξη ενός μικτού εκπαιδευτικού προγράμματος (δια ζώσης και διαδικτυακό).
Μέθοδος: Έχουν διεξαχθεί οριοθετημένη βιβλιογραφική ανασκόπηση και μελέτη των Δελφών μεταξύ των εμπειρογνωμόνων, σχετικά με την εγγραμματοσύνη υγείας, όπου τονίστηκε η αναγκαιότητα ενίσχυσης των γνώσεων των νοσηλευτών. Μέσα από την βιβλιογραφική ανασκόπηση έχουν διαμορφωθεί τα περιεχόμενα, η ύλη και η μέθοδος του εκπαιδευτικού προγράμματος. Στη συνέχεια το πρόγραμμα τέθηκε σε πιλοτική εφαρμογή με δείγμα 40 φοιτητές νοσηλευτικής και 37 νοσηλευτές (σύνολο 77 άτομα). Έγιναν 2 μετρήσεις πριν και μετά την εφαρμογή του προγράμματος χρησιμοποιώντας τα εργαλεία HLS-EU και E-HEALS, τα οποία αξιολογούν τις γνώσεις και τις δεξιότητες στην εγγραμματοσύνη υγείας.
Αποτελέσματα: Μέσα από το πρόγραμμα έχουν παραχθεί τέσσερα κύρια αποτελέσματα (η ύλη και τα περιεχόμενα του εκπαιδευτικού προγράμματος, η ψηφιακή εκδοχή του, η μεθοδολογία της πιλοτικής εφαρμογής του και ένας οδηγός συστάσεων). Η ύλη περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες: 1) Βασικές πληροφορίες για την Εγγραμματοσύνη και τη Ψηφιακή Εγγραμματοσύνη Υγείας, 2) Πρακτικές δεξιότητες, 3) Θέματα σκοπιμότητας και αναγνωσιμότητας και προκλήσεις Ψηφιακής Υγείας, 4) Εγγραμματοσύνη Υγείας και Ασφάλεια των ασθενών. Τα αποτελέσματα της πιλοτικής μελέτης έδειξαν εμφανή αύξηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων του δείγματος κατά 2 μονάδες. Η διαδικτυακή μάθηση είναι πλέον διαθέσιμή δωρεάν στην πλατφόρμα του προγράμματος, ενώ στο παρόν στάδιο συγγράφεται ο οδηγός συστάσεων προκειμένου να προωθηθεί στους ενδιαφερόμενους φορείς.
Συμπέρασμα: Η εφαρμογή της εγγραματοσύνης υγείας στη νοσηλευτική αφενός διευκολύνει το έργο των νοσηλευτών, αφού επιτυγχάνεται ποιοτικότερη επικοινωνία με τους ασθενείς, αφετέρου προάγει την ποιότητα υγείας των ηλικιωμένων, αφού πλέον είναι σε θέση να ερμηνεύουν σωστά τις ιατρικές πληροφορίες που τους δίδονται.
Λέξεις κλειδιά: εγγραμματοσύνη υγείας, ψηφιακή εγγραμματοσύνη, νοσηλευτές, φοιτητές νοσηλευτικής
S5B-2
Νεότερα Δεδομένα για τους Συντελεστές Ανάπτυξης Ελκών Πίεσης και Νοσηλευτική Διαχείριση
Λειβαδιώτης Ανδρόνικος, Δρ Σταυρούλα Ανδρεά-Αποστολίδου
Εισαγωγή/ Υπόβαθρο
Τα έλκη πίεσης θεωρούνται στις μέρες μας ένα μείζον κλινικό πρόβλημα και απαιτούν ειδική περίθαλψη στους βαρέως πάσχοντες ασθενείς που έχουν μειωμένη κινητικότητα, αλλά και στους νοσηλευτές που στοχεύουν στην ποιοτική νοσηλευτική φροντίδα. Εύλογα, τα έλκη πίεσης προξενούν ψυχοσωματοκοινωνικά προβλήματα τόσο στο άτομο όσο και στον οικογενειακό περιβάλλον. Ο κίνδυνος ανάπτυξη ελκών πίεσης ποικίλει και προκύπτει εντός και εκτός νοσοκομείου, ενώ έχει ραγδαία εξέλιξη με κίνδυνο επιμόλυνσης από μικρόβια. Τα έλκη πίεσης έχουν πολυμορφία και χρήζουν εξατομικευμένης νοσηλευτικής φροντίδας, ούτως ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα.
Σκοπός: Νεότερα Δεδομένα για τους Συντελεστές Ανάπτυξης Ελκών Πίεσης και Νοσηλευτική Διαχείριση
Στόχοι:
- Να κατανοηθεί η σημασία των συντελεστών κινδύνου στα έλκη πίεσης.
- Να αναγνωριστούν οι ποικίλοι συντελεστές κινδύνου των ελκών πίεσης.
- Να βελτιωθεί η ποιότητα νοσηλευτικής πρακτικής και απόδοσης των νοσηλευτών.
- Να παρέχει ενημέρωση νοσηλευτών και ειδικών υγείας που σχετίζονται με έλκη πίεσης.
Μέθοδος:
Η συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση έγινε στις βάσεις δεδομένων Ebsco, Google Scholar, PubMed και Scopus, χρησιμοποιώντας λέξεις κλειδιά και κριτήρια εισόδου και αποκλεισμού για άρθρα δημοσιευμένα στην Ελληνική ή Αγγλική γλώσσα για μελέτες που διεξήχθησαν την περίοδο 2008-2020 και σχετίζονται με τους συντελεστές κινδύνου των ελκών πίεσης.
Αποτελέσματα:
Τα έλκη πίεσης θεωρούνται πολυπαραγοντική νόσος και η συμμετοχή των νοσηλευτών είναι απαραίτητη. Η ανάπτυξη των ελκών πίεσης αυξάνεται επί καθημερινής βάσεως και ο κίνδυνος ανάπτυξης ελκών πίεσης διαφέρει από άτομο σε άτομο βάση την παρουσία ενός ή περισσότερων συντελεστών κινδύνου. Οι νοσηλευτές έχοντας τις ικανοποιητικές γνώσεις και ακολουθώντας κατευθυντήριες οδηγίες και πρωτόκολλα, κατέχουν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή των συντελεστών κινδύνου ανάπτυξης και διαχείρισης των ελκών πίεσης.
Συμπεράσματα, κλινικές εφαρμογές ευρημάτων και εισηγήσεις.
Τα έλκη πίεσης αποτελούν μεγάλο πρόβλημα στον νοσηλευτικό χώρο µε τεράστιο αντίκτυπο στο οικονομικό κόστος. Η ανάπτυξή των ελκών πίεσης αντικατοπτρίζει το δείκτη ποιότητας της παρεχόμενης νοσηλευτικής φροντίδας. Η συγκρότηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σχετικά με τα έλκη πίεσης κρίνονται αναγκαία, καθιστώντας έτσι διαχειρίσιμα και αποτελεσματικά τα προβλήματα των ελκών πίεσης είτε από την πλευρά των νοσηλευτών είτε των ειδικών υγείας είτε των οικογενειακών περίγυρων των ατόμων.
S5B-3
Η γήρανση του πληθυσμού της Κύπρου και οι ανάγκες που προκύπτουν στην αντιμετώπιση της στην κοινότητα
Ιωάννου Κωνσταντίνα, Δρ Ασημακοπούλου Ευανθία, Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος , Δρ Γουρνή Μαρίτσα
Εισαγωγή :Οι σύγχρονες κοινωνίες χαρακτηρίζονται από κατακόρυφη αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης τις τελευταίες δεκαετίες και παράλληλα γήρανση του πληθυσμού. Το πιο πάνω φαινόμενο και οι επιπτώσεις του απασχολούν πολιτικούς, υγειονομικούς, κοινωνιολόγους, οικονομολόγους κ.ά. και ένα πλήθος προγραμμάτων και δράσεων βρίσκεται σε εξέλιξη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αυτό συνεπάγεται.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετήσει το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού στην Κύπρο για το οποίο δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα, μέσα από την εξέταση των επιπτώσεων που επιφέρει το φαινόμενο της γήρανσης σε διεθνές επίπεδο καθώς και να παρουσιάσει τους τρόπους αντιμετώπισης του εν λόγω ζητήματος.
Μεθοδολογία: Χρησιμοποιήθηκε μεθοδολογία ιστορικής έρευνας, μέσα από την βιβλιογραφική ανασκόπηση πρωτογενών, δευτερογενών και τριτογενών πηγών της διεθνούς βιβλιογραφίας (google scholar και pubmed)
Αποτελέσματα: Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες, αποτελεί σήμερα, ένα κυρίαρχο δεδομένο με σοβαρότατες κοινωνικές, οικονομικές ασφαλιστικές, προνοιακές, και υγειονομικές προεκτάσεις. Αναμένεται να επιβαρύνουν πολύ τη μελλοντική χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισφορές του εργαζόμενου πληθυσμού.
Συμπεράσματα: Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, η οποία δυστυχώς στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένη και ελλιπώς οργανωμένη, θα μπορούσε να συμβάλλει με την προβολή της πρόληψης και με δράσεις προαγωγής της υγείας προσανατολισμένες στους ηλικιωμένους.
Λέξεις κλειδιά: Γήρανση, Ηλικιωμένος, γήρανση, Επιβίωση, Υγεία, Πληθυσμός, Μακροζωία.
S5B-4
Συμμόρφωση στη θεραπεία, Αυτο-αποτελεσματικότητα και Εγγραμματοσύνη Υγείας μεταξύ των Ασθενών με Γλαύκωμα· Ερευνητικό Πρωτόκολλο Μελέτης Μικτού Σχεδιασμού
Αχιλλέως Μαρία, Δρ Χαραλάμπους Ανδρέας, Δρ Μερκούρης Αναστάσιος, Δρ Παπασταύρου Ευριδίκη
Οι χρόνιες ασθένειες και η αντιμετώπιση τους αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες. Οι χρόνιες παθήσεις, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, οι Καρδιαγγειακές παθήσεις, το Γλαύκωμα κ.α απαιτούν μια σύνθετη και μακροχρόνια περίθαλψη η οποία αφενώς αποτελεί μια δοκιμασία για τα άτομα που πάσχουν, αφαιτέρου όμως, λόγω της χρονιότητας τους, επιφέρουν έναν τεράστιο αντίκτυπο τόσο στις υπηρεσίες υγείας όσο και στην κοινωνία.
Το γλαύκωμα, όπως όλες οι χρόνιες ασθένειες απαιτεί μια μακροχρόνια σχέση δέσμευσης μεταξύ του ασθενή, της θεραπείας του, του θεράποντα ιατρού και του υπεύθυνου νοσηλευτή. Η χαμηλή συμμόρφωση των ασθενών με γλαύκωμα μπορεί να επιδεινώσει τόσο πολύ την όραση τους, οδηγώντας τους μέχρι και σε ολική, μη αναστρέψιμη τύφλωση. Επομένως, ο ρόλος των επαγγελµατιών υγείας στην επίτευξη υψηλών επιπέδων συμμόρφωσης στη θεραπεία είναι ζωτικής σηµασίας.
Μέσα λοιπόν από την παρουσίαση του ερευνητικού πρωτοκόλλου, πέρα από τη λεπτομερή περιγραφή του ερευνητικού σχεδιασμού της μελέτης θα περιγραφτεί ο όρος συμμόρφωση, θα δοθούν πληροφορίες για το γλαύκωμα και θα σχολιαστούν τα επίπεδα της συμμόρφωσης, όπως φαίνονται μέσα από τη βιβλιογραφία. Παράλληλα, θα συζητηθούν οι ανεξάρτητες μεταβλητές υπό μελέτη: η Αυτο-αποτελεσματικότητα, η Εγγραμματοσύνη Υγείας και η Κοινωνική Υποστήριξη και κάθε πιθανή συσχέτιση τους με την κύρια μεταβλητή, τη Συμμόρφωση στη θεραπεία. Ο σκοπός της συγκεκριμένης παρουσίασης είναι να ευαισθητοποιήσει τους νοσηλευτές σχετικά με τη συμμόρφωση στη θεραπεία (ιδιαίτερα αυτών που ασχολούνται με χρόνιους ασθενείς) και να τους πείσει να στοχεύσουν σε υψηλότερα επίπεδα συμμόρφωσης.
S5B-5
Η Επίδραση του Στρες στην Επιτυχία της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στην Κύπρο
Ιωάννου Κωνσταντίνα, Δρ Ασημακοπούλου Ευανθία, Δρ Αργυριάδης Αλέξανδρος, Δρ Γουρνή Μαρίτσα, Δρ Χαραλάμπους Γιώργος
Εισαγωγή: Η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να αποκτήσει τέκνο αποτελεί ένα σοβαρό θέμα στην επιστημονική κοινότητα. Έχει βρεθεί ότι η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όπως είναι η διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης, βοήθησε αρκετά ζευγάρια να τεκνοποιήσουν. Ωστόσο, η θεραπεία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, κοστίζει ακριβά, χρειάζεται αρκετό χρόνο και αποτελεί μια αγχωτική διαδικασία που επιδρά καταλυτικά στην ψυχολογική υγεία και τη γενικότερη ψυχολογική ευημερία των ζευγαριών.
Σκοπός και επιμέρους στόχοι: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης του στρες στη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης μέσα από τη διερεύνηση της σχέσης που υπάρχει μεταξύ του ψυχολογικού στρες και της υπογονιμότητας, των παραγόντων που σχετίζονται με την αύξηση του στρες και τις επιπτώσεις του στις γυναίκες που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση κατά τη διάρκεια της κύησης.
Μεθοδολογία: Η συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για την διεκπεραίωση της μελέτης πραγματοποιήθηκε το διάστημα Φεβρουαρίου-Απριλίου 2022 και περιλαμβάνει αναζήτηση σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων βιοϊατρικών επιστημών.
Αποτελέσματα: Τα υψηλά ή τα χαμηλά επίπεδα ανησυχίας ή η ιδιοσυγκρασίας δεν έχουν καμία επίδραση στο ποσοστό εγκυμοσύνης μετά την εξωσωματική γονιμοποίηση. Η παροχή συμβουλών είναι απαραίτητη για τη μείωση του άγχους στις γυναίκες που υποφέρουν από υπογονιμότητα για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Οι γυναίκες με χαμηλότερα επίπεδα στρες και άγχους την ημέρα πριν από την ανάκτηση των ωαρίων είχαν υψηλότερο ποσοστό εγκυμοσύνης. Η ηλικία, εθνικότητα, εισόδημα, εκπαίδευση, ισοτιμία, διάρκεια υπογονιμότητας και χρονικό διάστημα για εξωσωματική γονιμοποίηση, παράγοντες συσχετίζονται με υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και άγχους μετά την εμπειρία μιας αποτυχημένης εξωσωματικής γονιμοποίησης. Τα επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης των υπογόνιμων γυναικών δεν διαφέρουν από τα αντίστοιχα επίπεδα του γενικού πληθυσμού.
Συμπεράσματα: Οι περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση σχετίζεται στατιστικά σημαντικά με τα επίπεδα ανησυχιών, άγχους και κατάθλιψης στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες που συμπέραναν ότι τα επίπεδα άγχους, ανησυχιών και κατάθλιψης είναι τα ίδια τόσο στις γυναίκες που έγινε σύλληψη μετά από εξωσωματική όσο και στις γυναίκες που συνέλαβαν με φυσικό τρόπο. Ένα από τα κύρια ευρήματα είναι και η επιβεβαίωση της αρχικής μας υπόθεσης ότι τα επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης των υπογόνιμων γυναικών δεν διαφέρουν από τα αντίστοιχα επίπεδα του γενικού πληθυσμού.
Λέξεις Κλειδιά: Υπογονιμότητα, υποβοηθούμενη, αναπαραγωγή, στρες, άγχος, κατάθλιψη, γονιμότητα, εξωσωματική, επιπτώσεις.
Διαβάστε ολόκληρη την εργασία εδώ: Η Επίδραση του Στρες στην Επιτυχία της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στην Κύπρο